• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

5 yaşındaki kızım ve arkadaşları

Bir anne olarak hassasiyetinizi anlıyorum ama zorbalık çok ciddi ve daha sert bir kavram. Kızınızın arkadaşlarıyla yaşadıkları ne yazık ki normal şeyler. Aslında normal demeyelim de hayatı boyunca karşısına çıkabilecek şeyler. Sanırım sizin kızınız narin biraz. Diyelim sınıfını değiştirdiniz başka sınıfta farklı olacağını mı düşünüyorsunuz? Çocuk bunlar bugün küser yarın barışırlar.
Evet kızım nazlı bir kız gerçekten takılmıyorum bir çok şeye çocuktur küser barışır kavga eder zarar vermeden vurur takılmam kızımada derim arkadaşlıkta olur böyle şeyler diye yeni öğrendiği dünyayı acımasız olarak bilmesi üzüyor
 
Benim de aynı yaş oğlum var ve benzer şeyler yaşıyor.
Her gün eve o dövdü bu sövdü, kimse benle oynamıyor beni sevmiyor diye geliyordu minnoş oğlum.
Sonra anladık ki meğer ‘zorba’ olan benimkiymiş.
Arkadaşlarını itip kakan, bağıran ve iyice rezil olmak istemediğim için söyleyemeyeceğim şeyler😂
Benim evde kedicilik, miyavlamacılık, birbirimizi burnumuzla sevme oyunları oynadığım, su tabancası dahi almadığım, hiçbir şiddet içeren oyuncağa izin vermediğim evlatlarım bunları yapıyor.

Diyeceğim o ki, zorbalar annesi olarak hepsi evde yetişmiyor inanın. Birbirlerinden görerek, duyarak ve özellikle kontrolsüz şekilde ekran tablet tv oyuna maruz kalan çocukların hareketlerini, benimkiler gibi görmemişler anında kapıyor, sonuç bu.

Çocuklardan önce ebeveynleri eğitmek gerek, ben daima kendilerine kötü davranan, bir şeylere zorlayan hatta ‘yapmazsan küseriz oynayamazsın, bakamazsın’ gibi tehditlere yönelik uyarıyor, zaten konuşma seni haketmiyorlardır, arkadaşın olsun diye isteklerinden huyundan vazgeçme yalnızlık güzeldir diye öğretiyorum.
Siz de bu yolu deneyebilir, kendini koruması adına bir adım atabilirsiniz.
 
Biraz komik gelebilir ama kızınız değil de siz narin olabilir misiniz acaba :KK45:
Narin bir insan değilim kızım hassas evet ama sadece benim sorunum aynı yaştaki çocukların birbirlerine bu denli yaklaşmaları basit gelebilir ama böyle birşeyden üzülmesi..
 
Çocukları cam fanusta yetiştirmek de hiç hoş değil, resmen çocuğun duygusal bağişikligini düşürüyor.
Benim ablam da oyle, ananesinin çocuğa 'kuserim ama' diye bir şeyleri yaptırmak istemesi bile yasak😂 bırak çocuk darlansin. Darlana darlana sınırlarını korumayı öğrenir.
Onu sevmeyenlerle nasıl mucalede edeceğini öğrenirse ileride o kadar güzel idare eder bu durumları.
Yeni nesilde herkesin çocuğu prenses gibi yetisiyor, sevgi cemberiyle sariniyor. Okula bir gidiyorlar , bir sinif dolusu paşa/prenses . Hiç bir özelliği yok çocuğun o insanlar arasında.
Böyle bir yüzleşme bana korkunç geliyor.
Okul öncesi zorbalıkla nasıl mücadele edeceğinizle ilgili çok fazla kaynak var. Bence izledikçe sizin de nasıl yaklassaniz daha sağlıklı olacağına dair bir fikriniz olur
Çocuk benim çocuğum/yeğenim olsaydı ona herkesin herşeyi sevmeyeceginden , bunun çok normal olduğundan bahsederdim. "Mesela baban brokoliyi çok seviyor ,sen de çok seviyorsun,çok sağlıklı. ama ben hiç sevmiyorum' gibi örnekler verir, ondan da benzer, genelin sevip onun sevmediği şeylerin örneklerini ister, sohbet sonunda bziim sevmememizin o şeyin değerini kaybetmecegine varirdim. Çünku hayatı boyunca pek çok insan onu sevmediğini, onla oynamak istemediğini söyleyecek,hatta onunla dalga geçecek. Bunu engelleyemez kimse. Sadece bunun kendisiyle değil söyleyen/sevmeyen kişiyle ilgili bri durum olduğunu bilse bile süreci daha kolay atlatır
 
Narin bir insan değilim kızım hassas evet ama sadece benim sorunum aynı yaştaki çocukların birbirlerine bu denli yaklaşmaları basit gelebilir ama böyle birşeyden üzülmesi..
Valla 1.sinifta ben çok zorbalık gördüm beslenme çantamı çalıp kafama yumurta atmışlardı simdi bunları duyunca da ahhh keşke bana da sadece şapkan ne biçim deselerdi:KK48:
 
Bu bir zorbalık değil ama çocuklar koz olarak sevgi,oyun oynama,arkadaşlık duygularını kullanıyor.
Bunun önüne aileler geçmek durumunda ama malum aile temelinde çoğu çocukta bu eğitim yok.
Siz de şuan çocuğunuza bu eğitimi veremiyorsunuz o güçsüz kalıyor.
Çalıştığım kurumların hiç birinde bu sebeple sınıf,öğretmen ve arkadaş çevresi değiştirilmedi.
Önce siz duygusal gücü hissedin çocuğa da asilayin.
Evet arkadaş da olsa aileden birisi de olsa kimse kimseyi sevmek zorunda değil ama saygı duymak zorunda.
Kızına seni sevmemesi gayet olağan saygısizlik yapmadığı sürece olacaktır bu ilişkiler dozunda konuşun ve sürekli bu konu gündemimiz olmasın.
Benim tavsiyem budur.
 
Evet kızım nazlı bir kız gerçekten takılmıyorum bir çok şeye çocuktur küser barışır kavga eder zarar vermeden vurur takılmam kızımada derim arkadaşlıkta olur böyle şeyler diye yeni öğrendiği dünyayı acımasız olarak bilmesi üzüyor

Dünya acımasız ve kızınız da herkes gibi öğrenecek bunu ama 5 yaşında ama 15 yaşında.
 
Valla 1.sinifta ben çok zorbalık gördüm beslenme çantamı çalıp kafama yumurta atmışlardı simdi bunları duyunca da ahhh keşke bana da sadece şapkan ne biçim deselerdi:KK48:
Okul öncesi ve ilkokulda bu kadar zorbalık oluyor artık öyle çok çok büyük zorbaliklar lise de başlıyor ve yıkıcı oluyor çok yazık.
 
Evet haklısınız artık zorbalık tanımı da değişiyor bence
Anasınıfından zorbalığa örnek vereyim, makasla birbirlerinin saçlarını kesmişler!😂
Ne hikmetse benimkinin katılmadığı bir eylem olmuş, 2 ay rehberlik desteği aldı çocuklar.
 
Valla 1.sinifta ben çok zorbalık gördüm beslenme çantamı çalıp kafama yumurta atmışlardı simdi bunları duyunca da ahhh keşke bana da sadece şapkan ne biçim deselerdi:KK48:
🤣 ya bende ilkokulda hafif tombul bir çocuktum
Sarışın bi çocuk vardı hiç unutmam onu 😁
Küçücük bişeydi zıplayıp omuzuma vururdu her gün şişko diye 🤣
Sınıfın kapısında beklerdi beni mütemadiyen
 
Sevgi dolu, paylaşmayı ve yardımlaşmayı seven, arkadaş canlısı, iletişimi kuvvetli, sosyal bir çocuk yetiştirdiğim için oğlumun anaokuluna başlamasıyla birlikte büyük bir pişmanlık yaşadım. Çünkü sınıf mevcudiyetinin büyük bir bölümü çocuk değil haydut ve oğlum malesef ki adapte olmakta çok zorlanıyo. Bizim gibi annelerin ve çocuklarının kaderi bu olmamalı ya çok üzülüyorum.
 
🤣 ya bende ilkokulda hafif tombul bir çocuktum
Sarışın bi çocuk vardı hiç unutmam onu 😁
Küçücük bişeydi zıplayıp omuzuma vururdu her gün şişko diye 🤣
Sınıfın kapısında beklerdi beni mütemadiyen
Bir şey soracağım peki hiç ailenize bundan bahsettiniz mi?
Ben hiç söylemedim nedenini bilmiyorum inanın ama iyiki olmuş diyorum yoksa nasıl pisecektim ki
 
Sevgi dolu, paylaşmayı ve yardımlaşmayı seven, arkadaş canlısı, iletişimi kuvvetli, sosyal bir çocuk yetiştirdiğim için oğlumun anaokuluna başlamasıyla birlikte büyük bir pişmanlık yaşadım. Çünkü sınıf mevcudiyetinin büyük bir bölümü çocuk değil haydut ve oğlum malesef ki adapte olmakta çok zorlanıyo. Bizim gibi annelerin ve çocuklarının kaderi bu olmamalı ya çok üzülüyorum.
Kardeş biz evde zincire vurup önlerine tasla yemek koyup, kim koparırsa zinciri onundur oynamıyoruz.
Evet haydut gibiler, katkım sıfır hatta böyle disiplinli diktatör diye anılan olduğum için ancak haydut gibiler, olmasaydım düşünemiyorum.

Benim kendimce gözlemim, okula kadar kalabalık akranlarıyla olan çocuklar çok daha erken öğrenmiş oluyor her şeyi ve sakin şekilde birkaç arkadaşla aynı çevredeki çocuklar, sizin oğlunuz gibi adapte güçlüğü çekiyor.
3 5 çocukla muhatap olmuşluğu, kardeşleri kuzenleri olan, farklı yaş gruplarıyla sürekli iletişimde olan çocuklarla kıyaslayamayız.
 
Benim de anaokuluna giden oğlum var
Her gün şikayetle gelir
Dinlerim ciddi sonuçlar doğurabilecek durumlarda öğretmeniyle iletişime geçerim
Onun dışında ki durumlarda arkadaşlarını şikayet etmemesini aralarında çözmesini söylerim sürekli
 
Kesinlikle bazen çocuğun içinde oluyor.
Evde asla küfür duymayan çocuk anaokulunda bi duydu diye 2 senedir unutmadı ve sinirlenince saydırıyor.
Dışarda yapamıyor Allahtan ama biri duysa evde ana avrat düz gittiğimizi sanır 😑

Edit: Düşündümde o dönem ben de o çocukların ailelerinden öğrendiklerinden emindim.
Demek ki neymiş, hayat öğretiyormuş.
 
Yazdıklarınızda zorbalık yok bana kalırsa. Çocuklar birbiriyle oynamayabilir, birbirlerini sevmeyedebilir. Biz yetişkinler gibi bunu açık açık söylememe kısmını beceremeyebilirler sadece.
Benim çocuklarımda oldu benzer durumlar. Kendileriyle oynamak istemeyen arkadaşları olduğunda bunun çok normal olduğunu söylüyorum. Onların da oynamak istemediği arkadaşları oluyor. Dalga konusu da asagilama içermediği sürece anormal değil. Bunları yaşayıp, görecekler, böyle böyle iletişim becerileri gelişecek.
 
İyi geceler hanımlar
Kızım 5 yaşında anaokuluna gidiyor bugün okulda yaşanan bir olayı danışmak istiyorum size
Kızım aile hayatımızda sosyal bir çocuk tiyatro, sinema ,spor faaliyetlerine sürekli giden ve kendini açıkça ifade edebilen bir çocuk
Bugün okulda kızımın bir arkadaşı normal zaman da komşumuz bize gelip oyunlar oynayan kız birden kızıma ben seni sevmiyorum zaten demiş (anne çok üzüldüm ağlayacaktım ama zor tuttum kendimi dedi) bu cümlesine kalbim o kadar acıdı ki öğretmen müdahale etmiş hemen

Kızım çok duygusal arkadaşları olsun istiyor ama işin sonunda her seferinde bir şekilde zorbalığa uğruyor bu en ufacık konu çocuklar bu konuda çok acımasız daha önce kızımın giydiği kıyafetiyle dalga geçtiler bunun için çok ağladı ,sınıf değiştirmem kızım öğretmeniyle çok iyi anlaşıyor ayrılmak istemiyor

Ne yapa bilirim nasıl yol izlemem gerektiğini bilmiyorum kızım arkadaşları olsun istiyor ama her seferin de. üzülüyor verdikleri cevaplar için aynı yaş grubu ama çok zorbalar nasıl başa çıkabilirim bilmiyorum tecrübeli anneler yardımcı olursa sevinirim
Burada da zaman zaman konular aciliyor; malesef basilarimiz hayatta arkadas edinme konusunda cok sansli olamiyoruz. Bir yerden uzaklasiyir insanlar, benim suratima enerji meselesi diyen bile oldu. Bence kizinizi buna hazirlamalisiniz. Hayatta hep yaninda arkadaslarinin, hayatinda birilerinin olmasina gerek yok. O bir birey. Baskalarina ihtiyac duymadan eglenebilir, var olabilir, oyun kurabilir.
 
Benim de anaokuluna giden oğlum var
Her gün şikayetle gelir
Dinlerim ciddi sonuçlar doğurabilecek durumlarda öğretmeniyle iletişime geçerim
Onun dışında ki durumlarda arkadaşlarını şikayet etmemesini aralarında çözmesini söylerim sürekli
hıh, tam da bunu öğrettiğim oğlum 1.sınıfın ilk haftasında müdüre gönderildi.
O yetmedi sürekli rehberlik vs, kaç kere okula seansa gittim.
Niye, başkası öğretmemiş çünkü.
Yok silgini parçalamış, yok arkadaşının kitabını çizmiş.
Soruyorum niye diye, o da bana yaptı, uyardım bir daha yaptı ben de karşılık verdim diyor, yani öğrettiğimi yapmış çocuk.
İlk 2 ay böyle geçti, sürekli şikayetle. En son öğretmeni uyardım ‘ben çocuğuma kendini korumasını, şikayet etmemesini, ona zarar verene müsade etmemesini öğrettim, keşke ağlanma sızlanmayı kendisi yapınca ses çıkarmamayı öğretseydim, işler çirkinleşirse oğlum ciddi boyutta kendini korumada yeteneklidir, benim gücümün yetmediği bir çocuk, sonucu değil sebeplerini değiştirmeye çalışın çünkü dünya düzenidir etkiye tepki, haksızlığa susmaz o çocuk ‘ diye konuştum.

Son oldu şikayet😂
Ben de biri sana bir şey yaparsa avazın çıktığı kadar öğretmeeeniiiim diye bağır ağla sızla oğlum, problem çözme becerini daha büyük olduğun yaşlara sakla dedim, ne yapayım…
 
Back