5 yaşında çocuğa ölümü anlatmak

Spizella

Realist
Pro Üye
27 Ağustos 2017
16.318
37.039
Selamlar,
Şu sıralar 5,5 yaşındaki kızımın gündemi “ölüm” ve bu konuda sorular soruyor. Daha yüzeysel şeyler sorar diye kısa açıklamalarım vardı ama detaylı şeyler sorduğu için yanlış bir şey söylemek kafasını karıştırmak istemiyorum. Sizlerden de fikir almak istedim bu yüzden.

Anne siz yaşlanacak mısınız?
Yaşlanınca ölecek misiniz? Ben sizin ölmenizi istemiyorum.
Ölürseniz ben tek başıma ne yapacağım?
Herkes ölecek mi?
Ben de ölecek miyim? Ama ben dünyayı çok seviyorum, dünyadan gitmek istemiyorum.
Ölmememiz için bir çözüm bulunur mu?
Çözüm bulunursa ama bizi toprağın içine koydularsa topraktan geri nasıl çıkacağız?
Ya dünyadaki herkes ölürse…

Böyle kaygıları ve sorgulamaları oluştu. Cennete gitmek vs bunları söylemek istemediğim için olabildiğince gerçek cevaplar vermeye çalıştım ama yetersiz kaldı, ben de o sırada şaşırdım sanırım, doyurucu bilgi alamadı 2 gecedir aynı soruları sorup sonra ağlayarak uyuyor.
Anneannesi daha kızım doğmadan öldüğü için “senin annen ölmüş ya benim de annem ölürse” diye bir çıkarım yaptı ve bundan bayağı korkuyor sanırım.
Bu yaşlarda çocuklar bunları sorguluyor mu?
Sizler nasıl yanıt veriyorsunuz?
 
Bir çocuk tatmin olmadığı cevaplar almadığında aynı soruları tekrar yöneltir.
Ölümü uyumanın daha derin hali gibi anlatabilirsiniz. Yaprağı düşen dalında hiç yaprak kalmayan bir ağacı örnek verebilirsiniz vakti geldiğinde tekrardan yaprak çıkıyor daha yeni haliyle. Çocuk ölmekten değil yok olmaktan korkar ve bir daha sevdiklerini görememekten tamamen kaybetmekten korkar. Ölümü anlatırken bu korkularından arindiracak cümleler seçin. Aşacaginiza inanıyorum. Bizim pedagogumuz ölümü anlatın çocuklara, ani ölümler travma sebebi olur siz anlatmazsaniz demişti.
 
Selamlar,
Şu sıralar 5,5 yaşındaki kızımın gündemi “ölüm” ve bu konuda sorular soruyor. Daha yüzeysel şeyler sorar diye kısa açıklamalarım vardı ama detaylı şeyler sorduğu için yanlış bir şey söylemek kafasını karıştırmak istemiyorum. Sizlerden de fikir almak istedim bu yüzden.

Anne siz yaşlanacak mısınız?
Yaşlanınca ölecek misiniz? Ben sizin ölmenizi istemiyorum.
Ölürseniz ben tek başıma ne yapacağım?
Herkes ölecek mi?
Ben de ölecek miyim? Ama ben dünyayı çok seviyorum, dünyadan gitmek istemiyorum.
Ölmememiz için bir çözüm bulunur mu?
Çözüm bulunursa ama bizi toprağın içine koydularsa topraktan geri nasıl çıkacağız?
Ya dünyadaki herkes ölürse…

Böyle kaygıları ve sorgulamaları oluştu. Cennete gitmek vs bunları söylemek istemediğim için olabildiğince gerçek cevaplar vermeye çalıştım ama yetersiz kaldı, ben de o sırada şaşırdım sanırım, doyurucu bilgi alamadı 2 gecedir aynı soruları sorup sonra ağlayarak uyuyor.
Anneannesi daha kızım doğmadan öldüğü için “senin annen ölmüş ya benim de annem ölürse” diye bir çıkarım yaptı ve bundan bayağı korkuyor sanırım.
Bu yaşlarda çocuklar bunları sorguluyor mu?
Sizler nasıl yanıt veriyorsunuz?
Ya benim de oğlum 6 yaşa yakın ve birebir aynı soruları cevaplıyorum, dönemsel demekki.Geceleri ağlıyor anne sen nolur ölme ben naparim ölürsen diye.Dua et diyorum dua ediyo şimdi herkes ölüp biz mi kalicaz diyor 🤦🏻‍♀️
 
Bir çocuk tatmin olmadığı cevaplar almadığında aynı soruları tekrar yöneltir.
Ölümü uyumanın daha derin hali gibi anlatabilirsiniz. Yaprağı düşen dalında hiç yaprak kalmayan bir ağacı örnek verebilirsiniz vakti geldiğinde tekrardan yaprak çıkıyor daha yeni haliyle. Çocuk ölmekten değil yok olmaktan korkar ve bir daha sevdiklerini görememekten tamamen kaybetmekten korkar. Ölümü anlatırken bu korkularından arindiracak cümleler seçin. Aşacaginiza inanıyorum. Bizim pedagogumuz ölümü anlatın çocuklara, ani ölümler travma sebebi olur siz anlatmazsaniz demişti.
Balkondaki beraber yetiştirdiğimiz çiçekten yola çıkıp anlatmaya çalıştım ama onu da yanlış ifade ettim sanırım
Bak bu çiçek solmuştu yaprakları kalmamıştı şimdi yeniden çıktı dedim, biz de öldükten sonra tekrar mı çıkacağız ama senin annen tekrar çıkmamış dedi bu defa da :)
ebeveynlik giderek zorlaşıyor galiba
 
Ya benim de oğlum 6 yaşa yakın ve birebir aynı soruları cevaplıyorum, dönemsel demekki.Geceleri ağlıyor anne sen nolur ölme ben naparim ölürsen diye.Dua et diyorum dua ediyo şimdi herkes ölüp biz mi kalicaz diyor 🤦🏻‍♀️
Sanırım bu dönemde bu farkındalığa ulaşıyorlar. Ben de küçükken annemlerin ölmesinden korkar gece nefes alıyolar mı diye kontrole giderdim. Ama sanki biraz daha büyüktüm. Bu kaygılar için çok küçük geliyorlar bana kıyamam ya
 
Selamlar,
Şu sıralar 5,5 yaşındaki kızımın gündemi “ölüm” ve bu konuda sorular soruyor. Daha yüzeysel şeyler sorar diye kısa açıklamalarım vardı ama detaylı şeyler sorduğu için yanlış bir şey söylemek kafasını karıştırmak istemiyorum. Sizlerden de fikir almak istedim bu yüzden.

Anne siz yaşlanacak mısınız?
Yaşlanınca ölecek misiniz? Ben sizin ölmenizi istemiyorum.
Ölürseniz ben tek başıma ne yapacağım?
Herkes ölecek mi?
Ben de ölecek miyim? Ama ben dünyayı çok seviyorum, dünyadan gitmek istemiyorum.
Ölmememiz için bir çözüm bulunur mu?
Çözüm bulunursa ama bizi toprağın içine koydularsa topraktan geri nasıl çıkacağız?
Ya dünyadaki herkes ölürse…

Böyle kaygıları ve sorgulamaları oluştu. Cennete gitmek vs bunları söylemek istemediğim için olabildiğince gerçek cevaplar vermeye çalıştım ama yetersiz kaldı, ben de o sırada şaşırdım sanırım, doyurucu bilgi alamadı 2 gecedir aynı soruları sorup sonra ağlayarak uyuyor.
Anneannesi daha kızım doğmadan öldüğü için “senin annen ölmüş ya benim de annem ölürse” diye bir çıkarım yaptı ve bundan bayağı korkuyor sanırım.
Bu yaşlarda çocuklar bunları sorguluyor mu?
Sizler nasıl yanıt veriyorsunuz?
Çocuk psikologla mı görüşseniz acaba? Belki bizim burda diyeceklerimiz eksik kalır. Onlar daha yardımcı olabilir.
 
Balkondaki beraber yetiştirdiğimiz çiçekten yola çıkıp anlatmaya çalıştım ama onu da yanlış ifade ettim sanırım
Bak bu çiçek solmuştu yaprakları kalmamıştı şimdi yeniden çıktı dedim, biz de öldükten sonra tekrar mı çıkacağız ama senin annen tekrar çıkmamış dedi bu defa da :)
ebeveynlik giderek zorlaşıyor galiba
Somut işlemler döneminde olan bir çocuğa , soyut bir örnek vermişsiniz . Haliyle kafası karışmış , bir uzmandan yardım almanız daha doğru olacaktır
 
6 yaşındaki kızım da geçen sene bunları soruyordu. Çevremizde peşpeşe vefat eden insanlar oldu. Biz de cenazeydi başsağlığıydı evde konuşunca herhalde merak uyanmıştı. “Toprağa konulan şey bizim bedenimiz ama içimizde bir can taşıyoruz. O can ölmeyecek ve başka bir yerde bekleyecek. Gençler de ölüyor evet çünkü hepimizin hayatı için Allah bir süre belirlemiş ve biz bunu bilmiyoruz.” dedim. Tabii nerde bekleyecek canımız deyince çok açıklayamadım. Bu kadarla kaldı.
 
Balkondaki beraber yetiştirdiğimiz çiçekten yola çıkıp anlatmaya çalıştım ama onu da yanlış ifade ettim sanırım
Bak bu çiçek solmuştu yaprakları kalmamıştı şimdi yeniden çıktı dedim, biz de öldükten sonra tekrar mı çıkacağız ama senin annen tekrar çıkmamış dedi bu defa da :)
ebeveynlik giderek zorlaşıyor galiba
Tam kızınızın yaşındaydım ölüm gerçeği ile tanıştığımda. Annem temizlik yaparken televizyonda o zaman TRT 1 de Üst rütbeli emekli bir asker ölmüştü ve onu askerler tabutuyla indirip toprağa gömmeye başlamışlardı o anda hayatımın travmasını yaşadım.

Çok ağladığımı hatırlıyorum annemide kaybedeceğim diye tabi bize kimse bir şey anlatmadı o korku öyle kaldı üzerimde.

O yaş grubuna çok dikkat etmek gerekiyor.

i p e k i p e k un yazdığı gibi derin uykudan bahsedebilirsiniz.

Zamanı gelince sevdiklerimizle çok güzel bir yerde karşılaşacağımızı bir araya geleceğimizden bahsedebilirsiniz.

Yaşı ilerledikçe somut kavramları edindikçe zaten gerçeklerle karşılaşacak o zamana kadar böyle idare edilebilir.
 
Çocuk psikologla mı görüşseniz acaba? Belki bizim burda diyeceklerimiz eksik kalır. Onlar daha yardımcı olabilir.
2 gündür bu soruları soruyor, eğer kaygısı yükselirse ve cevaplardan tatmin olmazsa destek alırım. Öncelikle çocuk kitaplarıyla ya da kendim fayda göreceğim bilgi kitaplarla ilerleyeyim dedim.
 
Selamlar,
Şu sıralar 5,5 yaşındaki kızımın gündemi “ölüm” ve bu konuda sorular soruyor. Daha yüzeysel şeyler sorar diye kısa açıklamalarım vardı ama detaylı şeyler sorduğu için yanlış bir şey söylemek kafasını karıştırmak istemiyorum. Sizlerden de fikir almak istedim bu yüzden.

Anne siz yaşlanacak mısınız?
Yaşlanınca ölecek misiniz? Ben sizin ölmenizi istemiyorum.
Ölürseniz ben tek başıma ne yapacağım?
Herkes ölecek mi?
Ben de ölecek miyim? Ama ben dünyayı çok seviyorum, dünyadan gitmek istemiyorum.
Ölmememiz için bir çözüm bulunur mu?
Çözüm bulunursa ama bizi toprağın içine koydularsa topraktan geri nasıl çıkacağız?
Ya dünyadaki herkes ölürse…

Böyle kaygıları ve sorgulamaları oluştu. Cennete gitmek vs bunları söylemek istemediğim için olabildiğince gerçek cevaplar vermeye çalıştım ama yetersiz kaldı, ben de o sırada şaşırdım sanırım, doyurucu bilgi alamadı 2 gecedir aynı soruları sorup sonra ağlayarak uyuyor.
Anneannesi daha kızım doğmadan öldüğü için “senin annen ölmüş ya benim de annem ölürse” diye bir çıkarım yaptı ve bundan bayağı korkuyor sanırım.
Bu yaşlarda çocuklar bunları sorguluyor mu?
Sizler nasıl yanıt veriyorsunuz?
“Dünyadan herkes vakti geldiğinde gidecek ve bizlere dünyadaki yaptığımız iyiliklere göre, doğru yönlü çalışmalarımıza göre her istediğimizin kabul olacağı bir yer verilecek, orası sadece toprak değil orada bir koridor var ama o koridordan geçebilmemiz için vaktimizin dolmasını beklemek zorundayız.” diyebilirsiniz mesela
 
2 gündür bu soruları soruyor, eğer kaygısı yükselirse ve cevaplardan tatmin olmazsa destek alırım. Öncelikle çocuk kitaplarıyla ya da kendim fayda göreceğim bilgi kitaplarla ilerleyeyim dedim.
Umarım kitaplardan fayda görürsünüz. Allah kolaylık versin. Sonuç ne olursa burda bizimle paylaşır mısınız? Bende böyle birşeyle karşılaşırsam ne yapacağımı bilmek isterim.
 
Somut işlemler döneminde olan bir çocuğa , soyut bir örnek vermişsiniz . Haliyle kafası karışmış , bir uzmandan yardım almanız daha doğru olacaktır
Aslında örnek somuttu, yani direkt olarak bir bitkinin doğumu büyümesi solması gibi yaşam döngüsünü gösterdim. Soyut örneklere girmemeye çalıştım ama sonunu yanlış bağladı
 
“Dünyadan herkes vakti geldiğinde gidecek ve bizlere dünyadaki yaptığımız iyiliklere göre, doğru yönlü çalışmalarımıza göre her istediğimizin kabul olacağı bir yer verilecek, orası sadece toprak değil orada bir koridor var ama o koridordan geçebilmemiz için vaktimizin dolmasını beklemek zorundayız.” diyebilirsiniz mesela
Cevabınız çok yapıcı benim sorunum sanırım tam da burdan kaynaklanıyor çünkü ben ölümden sonraki yaşama inanmıyorum.
İnanmadığım bir şeyi çocuğa anlatamıyorum.
Cennete gideceğiz diyip geçsem o zaman o sorulara nasıl yanıt vereceğim bilmiyorum.
Cennet kavramı şu an onun için iyice soyut bir şey ama yok olacağımız endişesini ortadan kaldırır aslında.
 
Umarım kitaplardan fayda görürsünüz. Allah kolaylık versin. Sonuç ne olursa burda bizimle paylaşır mısınız? Bende böyle birşeyle karşılaşırsam ne yapacağımı bilmek isterim.
Tabi durumu güncellerim. Bakalım şimdi mutlu uyandı, akşam yatmadan önce geliyor bu sorular ve düşünceler

Daha ilk insanlar nasıl olmuştu, insanlar bebeklerden oluyorsa ilk kimin bebeği oldu sorusunu yeni atlatmıştık şimdi bu çıktı :) çocuğum varoluşsal sorgulamalar yaşıyor
 
Cevabınız çok yapıcı benim sorunum sanırım tam da burdan kaynaklanıyor çünkü ben ölümden sonraki yaşama inanmıyorum.
İnanmadığım bir şeyi çocuğa anlatamıyorum.
Cennete gideceğiz diyip geçsem o zaman o sorulara nasıl yanıt vereceğim bilmiyorum.
Cennet kavramı şu an onun için iyice soyut bir şey ama yok olacağımız endişesini ortadan kaldırır aslında.
Sizi zora sokan şey bu. O zaman doğadan örneklerle ilerlemek en mantıklısı
 
X