Canım bişeyler yemek istemeden başka bi çözüm arıyorum. Oğlumun bebeklik fotograflarına bakıyodum biraz önce buzdolabında doğum anından çekilmiş bi fotografını astım. Artık her dolabı acınca görcem ki vazgececem yemekten
.
2. Bebegi düşünüyoruz ama bi -20 kilo verince ancak. Artık bi amacımım olduğunu gözüme iyice soktum..iyide oldu yemekiii hemen bebişin olsun diyorum kendime.. sonra o doğum anım geliyor gözüme içime bi sıkıntı geliyor asla ama asla kilolu hamile kalmıcaksın diyorum kendime ne kadar dezavantajı varsa yaşadım erken doğum yaptım preeklemsi yaşadım ahh yaa doğru düzgün fotograf bile çekinmedim panda gibiydim. 84 dile hamile kaldım 95 ile 36 haftalık doğuma girdim..Yemicem acıkırsam geccem dolabın karşısına oğlumun fotografına bakcam hadi bakım sıkıyosa yee dicem kendime aynı şeyleri yaşamak istiyosan ye dicem..
Ahh ağlıcam şuannn niye böyle oldum anlamadım