• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

35 yaş ve yalnızlık

Tüm evliler bunu diyor.:KK59:
Anlıyorum ama dertsiz insan yok zaten..
Bu medeni durumla alakalı değil bence..

Yalnızlık daha zor yaşayan bilir.

He yaa...Keyfine bak falan...Sap gibi durup, herkes eşine sarılıp uyuyup cinsellik yaşarken tatillere giderken alışverişlere giderken hayatı paylaşırken biz keyfimize sap gibi yapayalnız bakalım
 
Pek düşünmemeye çalışıyorum ama çok sosyal bir ortamda olmamak beni daha da üzüyor. Ve karamsarlığa düşürüyor. Ondan dolayı çıkış yolu yokmuş gibi geliyor. Yani hayatımın sonuna kadar yalnız kalabilirim korkusu sarıyor.
 
evlilik sitelerine mi baksanız
Benim konum vardı biliyorsunuz.
Internet için çok iyi yorumlar almadım..
Ama tabi herkesin kendi kararı..
Bazen bende denesem mi diyorum..
Ama çoğu erkek niyeti cinsellikle bozmuş..

Dikkatli çok dikkatli olunmalı bence..
 
Benim konum vardı biliyorsunuz.
Internet için çok iyi yorumlar almadım..
Ama tabi herkesin kendi kararı..
Bazen bende denesem mi diyorum..
Ama çoğu erkek niyeti cinsellikle bozmuş..

Dikkatli çok dikkatli olunmalı bence..

Sizin konunuzu biliyorum. Ben de denesem mi diye dusundum konunuzdan da cesaret alarak. Fakat kararsizim hala. Cogu zaman niye bu kadar zor ki diye dusunurum. Bazilari oyle kolay tanisip evleniyorlar, mutlu da oluyorlar. Bu da bizim imtihanimiz demek ki. Artik oyle goruyorum. Yalnizlikla sinaniyoruz, ins sonunda mukafatini aliriz.
 
Bence facebook gibi yerlerden aynı ilgi alanlarına sahip olduğunuz kapalı gruplara katılın ve oradaki profilleri inceleyin. Bekar olanlardan gözününe ve aklınıza hoş gelenleri iyice stalklayın. Sonra bir tanesinin yorumlarını vs beğenerek başlayın. Biraz süre geçince ekleyin. Sohbet edin gidişata göre konuşmayı bitirip yeni birine geçin ya da devam edip yüzyüze tanışma durumuna getirin.
Düzgün insanları seçebilirseniz internet tanışmak için bir niMet bence
 
Sizin konunuzu biliyorum. Ben de denesem mi diye dusundum konunuzdan da cesaret alarak. Fakat kararsizim hala. Cogu zaman niye bu kadar zor ki diye dusunurum. Bazilari oyle kolay tanisip evleniyorlar, mutlu da oluyorlar. Bu da bizim imtihanimiz demek ki. Artik oyle goruyorum. Yalnizlikla sinaniyoruz, ins sonunda mukafatini aliriz.
Evet bu bir imtihan.
Başka açıklamam yok çünkü.
Konumda mutluluğu netten bulan da var.Ama 5 10 yıl önce.Şu an ben güvenemiyorum.
Ama denesek de çok temkinli olmak lazım..

Çünkü kimseye güvenilmiyor maalesef.
 
He yaa...Keyfine bak falan...Sap gibi durup, herkes eşine sarılıp uyuyup cinsellik yaşarken tatillere giderken alışverişlere giderken hayatı paylaşırken biz keyfimize sap gibi yapayalnız bakalım

Çok da karamsar olmayalım..
Bizim hayatımızda güzel..
Sorumluluk az kafa rahat..
Eşinle tam gezip tozup takılacaksın.

O zaman tadından yenmez..
 
Ben de Doğuda sosyal aktivitenin sıfır olduğu bir ilçede görev yapıyorum, sizi anlayabiliyorum. Umarım karşınıza sizi çok seven kıymet veren el üstünde tutan çok mutlu edecek bir eş çıkar.
 
Herkese merhabalar. Ben yıllardır doğuda görev yapan biriyim. Küçük bir ilçede çalışıyorum. Derdim yalnızlık. İstanbul’da doğup büyüdüm. İlk buraya geldiğimde doğu kültürüne adapte olmakta zorlandım. Kafa dengi arkadaşlar bulamadım ve eş adayı da bulamadım. Yanlış anlamanızı istemiyorum ama eğitimli, kültürlü, entellektüel biri olsun istedim. Fakat olmadı. Yeni eş adayları tanıma imkanım da olmuyor. Küçük bir yer, öyle çok sosyal aktiviteler yapılan yerler yok. Biraz muhafazakar bir yer olduğu için de genel de yemekler olsun, toplantılar olsun kadın erkek ayrı oluyor. Öyle görücü usulü haber gönderen, tanışmak isteyen de yok. Burdan şimdilik başka yere gitme ihtimalim yok. Bilmiyorum ne yapmam gerekiyor. Yaşım 35 oldu, arkadaşlarım çocuklarının okul muhabbetini yaparken ben üzülüyorum. Biraz çaresizlik hissi yaşıyorum. Ne tavsiye edersiniz hanımlar?
Eşim beni evde kanepemde pineklerken buldu
 
Herkese merhabalar. Ben yıllardır doğuda görev yapan biriyim. Küçük bir ilçede çalışıyorum. Derdim yalnızlık. İstanbul’da doğup büyüdüm. İlk buraya geldiğimde doğu kültürüne adapte olmakta zorlandım. Kafa dengi arkadaşlar bulamadım ve eş adayı da bulamadım. Yanlış anlamanızı istemiyorum ama eğitimli, kültürlü, entellektüel biri olsun istedim. Fakat olmadı. Yeni eş adayları tanıma imkanım da olmuyor. Küçük bir yer, öyle çok sosyal aktiviteler yapılan yerler yok. Biraz muhafazakar bir yer olduğu için de genel de yemekler olsun, toplantılar olsun kadın erkek ayrı oluyor. Öyle görücü usulü haber gönderen, tanışmak isteyen de yok. Burdan şimdilik başka yere gitme ihtimalim yok. Bilmiyorum ne yapmam gerekiyor. Yaşım 35 oldu, arkadaşlarım çocuklarının okul muhabbetini yaparken ben üzülüyorum. Biraz çaresizlik hissi yaşıyorum. Ne tavsiye edersiniz hanımlar?


sosyal medyadan bakabilirsiniz kendi denginiz işi olan birileriyle sizin gibi ücra yerlerde olup tanışma fırsatı olmayan eminim damat adaylarıda vardır
 
Sosyal medyadan başka şans görünmüyor anlaşılan. Ben de hiç güvenmiyorum internete.
 
Back