Evlenemedim...

Umarım doğru zamanda en doğru kişiyi bulup en güzel ilişkiyi yaşarsınız. Kesinlikle kısmet, başka tanımı yok bunun. Yok kritermiş, yok beklentiymiş sizle alakalı hiçbir durum yok. Biz evliler sanki çok planlı programlı yaşadık, kriterlerimizi çok iyi belirledik de öyle bulduk. Tamamen şans, kader, kısmet. Ne derseniz. Size şimdi seçici olma gibi yorumlar geliyordur. Olun arkadaşım seçici olun tabi ki, kimse kafasına yatmayan biriyle evlenmez. Herkes kendine göre belli bir ölçüde seçici davranmıştır evlenirken. O yüzden hiç kendinizde kusur bulmayın, kafaya takmayın. Hayatın tadını çıkarmaya devam edin. Vakti gelince olacaktır.

mavileyla1100 .!.:

Evlenenler pişman, evlenmeyenler mutsuz. Ben bu işi hiç anlayamadım

Genişletmek için tıkla...

Evlenenler pişman değil. Gidip manyak gibi göz göre göre

"aman yaşım geçiyor"

"Evlenince düzelir "

"Çocuk olunca düzelir"

"Daha iyisini mi bulacağım"

"Herkesin kocası / evliliği böyle"

.
.
.

Gibi safsatalar ile evlenen bir insan pişman olur tabi.

Ben hiç pişman değilim.

Egitimliyim. Babamın ekonomik durumu gayet iyi,ailem oldukça rahat insanlar... tek başıma turkiyeyi gezdim . Buna destek oldular.

29 yasimda da evlendim.

Ailemin üst sokağına yerleştim.

Gayet iyi bir evlilik yaptım.

Çünkü gec kaliyorum diye acele etmedim. Babamın evinde sultanlar gibi yaşıyordum. Evlenmesem de büyük kayıp değildi. O sebeple ilk bulduğuma atlamadım.

Tecrübeye kulak verdim. Benden önce evlenen ablama kuzenlerime ve arkadaşlarıma tecrübelerini sordum.

Benden büyüklerin anlattıklarına kulak verdim. Eşimi daha sevgili iken bütün ailemle tanışırdım .hepsinin fikrini sordum.

Esimin ailesi ile tanıştım. Gözlemledim.

Burayi bekarken de takip ediyordum. Yakindan tanıdığım ve hayat görüşünü takip ettiğim üyeler var. Ki buranın sıkı takipçisi olan arkadaşlardır. Onların tecrubelerine kulak verdim. Bekar arkadaşlara yazdıklarını tekrar tekrar okudum.

Anne baba duası aldım. Evlendim. Ve dünyanın en iyi adami ile evlendim.

Çünkü düşünerek evlendim. Evlenirken 10 sene sonrasını düşünerek evlendim.

Bi zerre kadar pişman değilim.

Salak salak evlilik yapıp sonra pişmanım diyenlere kulak asmayın.

Yukarıdaki anlattıklarıma dikkat edin. Kulağınıza küpe yapın.

Nasibiniz karşınıza çıkınca hayırlı olacaksa insallah güzel bir yuva kurarsınız. Yaşınız geç değil. Kadınlar artık 30 yaslarinda evleniyorlar. Hayat şartları böyle. 20 yaşında evlenmeler yok artık. Biz okuyoruz. Çalışıyoruz. Geziyoruz.

Zaten 28 37 arasi evlenme idealdir.

Kendinizi bu konuda darlamayın.

Ve unutmayın

"Olanda bir hayır,
Olmayanda bin hayır vardır"

Allah kalbinizde olani insallah hakkinizda hayırlı kılar.

Khomyuk .!.:

Kesinlikle. Burada ben bu olayı evli biri olarak hiç anlamıyorum
Tamam sevgilik gibi laylaylom değil evlilik zorluğu mutlaka var. Ama insan annesiyle bekar evinde kavga eder geçinemez ayrı eve geçme hayali kurar. Farklı ailelerden yetişmiş iki farklı insan elbette anlaşmazlıklar olacak ama hayatı paylaşacağın gelecek hayallerini paylaşacağın birinin olması güzel.
Neredeyse altı senelik evliyim, arada sesler yükseliyor, kavga ediyoruz. Ama akşam oğlan anne diye çağırana kadar yan yana yatmak, sarılmak da unutturuyor hemen çekişmeleri.
Yada desteğinin olması da insanı rahatlatıyor.
Bir yerden sonra en yakının oluyor her şeyi anlatabileceğin tek insan oluyor.
İyi yanı da çok esasında.

Genişletmek için tıkla...

Kesinlikle öyle.
Bende 8 senelik evliyim, 12 senedir de esimleyim.
Hayatın hiçbir döneminde hicbirsey dört dörtlük olamaz.
İster evli, ister bekar.
Bu dönemler bazen uzun sürer, bazen kısa.
Ama sonunda insan saygıyı, sevgiyi kaybetmeden beraber kalabilmenin bir yolunu buluyorsa hayat arkadaşı, eş kavramı oluyor işte..

Mutluluğu birşeylere bağlamak kötü bir durum. Aslında zannettiğimiz kadar mutlu etmiyor. Demek istediğim hayatın akışında gelenler daha özel ve güzel. Gözümüzde büyüttüklerimiz.

mavileyla1100 .!.:

Evlenenler pişman, evlenmeyenler mutsuz. Ben bu işi hiç anlayamadım

Genişletmek için tıkla...

İkiside genellemeye kapalı. Bekarken kendini evliliğe endekslemeyenler mutlu, evlilikten çok beklentisi olanlar ve yeterki evleneyim diye çok tanımadan evlenenler hayal kırıklığı yaşıyor. Seçeneği bol hayatın önrmli olan doğru kişiye denk gelmek (aramak değil)

Ben 40 yasindayim.yasimi gostermem ama bu ,gercegi degistirmeZ.29 yasinda evlenip ayrildim.cocuksuzum ve yillardir yalnizim.sizinle ayni psikolojideyim.icime sinen biri olmadığı gibi,tam "işte bu" dediklerimden yana da cok badire atlattim ve yoruldum.bir yanim yuva kurmak istiyor bir yanim ise yasadiklarimdan ötürü korkuyor ve kabuguna cekiliyor.kkimseyi sevecek gücüm kalmadi.boyle garip bir sekilde yillar geciyor.yillar hizlica akip gidiyor.bir de baktim bu yasa gelmisim.hayirlisi deyip avutun kendinizi..oluruna birakin.hala 35 sinizbir de iyi tarafindan bakın.

Ayrica şöyle düşünün:mutlu olamadiktan sonra evlenmek ve yuva kurmak cok onemli degil.ben huzurluyum mesela.evet bazen yalnizlik sıkıyor. Ve evet arkadaslarim 2.cocuk planlari kurarken ben oylece bakip minnos bir bebek kokusu ozlemi cekiyorum.ama kader ve şans isi bu isler..durumu kabullenip yaşadığınız anın tadini cikarmaya calisin.özgürüz.ve hala umutlarimiz var.saglik olsun.

papatyagil .!.:

Hayatın tadını çıkarmak için bekar veya evli olmak bir sebep de değil bir engel de değil.

Genişletmek için tıkla...

Iste bu yorum, aradigim insan :)

socialscientist .!.:

Zaten beraber yaşıyoruz. Bu kadar farkında oluşum da bunun sayesinde sanırım. Bana kalsa hiç evlenmeyelim beraber yaşayalım sorun değil. Benim fikrim bu yöndeydi. Karşı taraf çok ısrarcı evlilik konusunda. Ben de kara kara düşünüyorum.

Genişletmek için tıkla...

ii de ha beraber yaşamışsın ha evlenmişsin ne farkı varki yav . Evlenince istediğiniz an kapıyı çarpıp çıkamama düşüncesi mi ürkütüyor. Misal bence de birisiyle beraber yaşama düşüncesi başlı başına cesaret. Beraber yaşama olmasa hatta evlilik benim için daha bile cazip olur Ama zaten eğer beraber yaşayabilecek kadar cesur bir adım atmışsanız geri kalan bir prosedür. Esas mesele o beraber yaşamaya karar vermek. Bende evlenmek üzereyim ve beraber yaşama fikri beni tuhaf hissettiriyor, korkutuyor.

Evlilik mutlu son degil.
35 yasinda evlenen de 1 sene sonra 10 yillik evli gibi oluyor gordugum kadariyla.
Ayrica türkiyede oyle cok okuyan, kültürlü erkek bulmak zor

Malum yas 35 yolun yarısı demiş şair.ote tarafa hazırlıklara basla gari.

mavileyla1100 .!.:

Kızlar merhabalar. Bu tarz konularının çok açıldığını biliyorum. Ama bir de benim derdimi dinlemenizi çok rica ediyorum. Yaşım 35. İstanbulda yaşıyorum. İyi bir işim, maaşım var. Dünyanın bir çok yerini dolaştım. Arkadaşlarım çok entellektüel biri olduğumu söylerler. Gerçekten de çok kitap okurum. Bilgi birikimim iyidir. Dış görünüş olarak da çok güzel olmasam da çirkin de değilim. Bakımıma dikkat ederim. Bunları anlatmamım sebebi biraz beni tanımanızı istiyorum. Amacım kendimi övmek değil, zaten övmenin ne yararı var. Burada kimse kimseyi tanımıyor.
Ama işte hayattaki sıkıntım yalnızlık. Kimsem yok yanımda. Daha önceden yaşadığım kötü ilişkilerden dolayı yıprandım. İnsanları sevemez oldum. Bana göre herkes kötü, herkes arkamdan iş çeviriyor. İnsanların kötü özelliklerini hemen görüyorum. Bunlar yaşadığım travmalardan biliyorum ama bunu değiştiremiyorum. Evlenmek, yuva kurmak ve en önemlisi anne olmak istiyorum. Ama buna hevesim de yok. Yani yorgunum. Gelinlik giymek herkesin hayalidir öyle değil mi? Ben ise yarın evlensem düz beyaz bir elbise yeter, ne gereği var gelinliğe modundayım. Dediğim gibi hevesim kalmamış. Ama yalnızlıktan da çok bunaldım. Tabi yaşım da geçiyor, o da beni panik hale sürüklüyor. Arkadaşların aracı oldukları kişilerle görüşünce hiç etkilenmiyorum. Bir arkadaşım bu tarz şeylere kapalısın diyor. Bir başkası sen çok kültürlüsün, dışı veya cebi değil beyni dolu olsun istiyorsun, onu da bulamazsın diyor. Biraz çaresiz kaldım sanırım.
Sosyal bir hayatım var. Gezilere katılırım her zaman. Zaten işim gereği sürekli yeni insanlarla tanışıyorum. Ama ya beni etkileyen biri çıkmıyor. Ya da olsa bile çoktan evlenip barklanmış oluyor. Malum yaş 35. Artık kafama yatan kişiler genelde bu yaş üstü oluyor ama o yaşa da bekar kalmıyor kimse. Neyse size derdimi anlatmak istedim. Umarım bir gün ben de mutlu olabilirim. Çünkü gerçekten mutsuzum.

Genişletmek için tıkla...

Çok mu secicisin

vesikaliyarim .!.:

İst da evlenmeyi cok isteyen bi erkek arkadasım var o da bulamıyor yıllardır..istersen tanıstırayım..bosanmıs cocuk yok...müdür pozisyonunda..ama oyle dolu dolu bi erkek anca cok okumuslarda var onlar da asosyal oluyor onlarla da mutlu olamazsın ki...cok dolu kültürlü adam türkiyede arama fazla...huyu iyi olsun yeter...bu arkadas iyidir istersen tanıs

Genişletmek için tıkla...

Allah senin iyiliğini versin izdivaç programıni özlemiştim... Ama sanmıyorum konuşsun baksana diyo arkadaslarimin tanistirdiklarindan etkilenmiyorum. Bu işler kısmet işi

mavileyla1100 .!.:

Kızlar merhabalar. Bu tarz konularının çok açıldığını biliyorum. Ama bir de benim derdimi dinlemenizi çok rica ediyorum. Yaşım 35. İstanbulda yaşıyorum. İyi bir işim, maaşım var. Dünyanın bir çok yerini dolaştım. Arkadaşlarım çok entellektüel biri olduğumu söylerler. Gerçekten de çok kitap okurum. Bilgi birikimim iyidir. Dış görünüş olarak da çok güzel olmasam da çirkin de değilim. Bakımıma dikkat ederim. Bunları anlatmamım sebebi biraz beni tanımanızı istiyorum. Amacım kendimi övmek değil, zaten övmenin ne yararı var. Burada kimse kimseyi tanımıyor.
Ama işte hayattaki sıkıntım yalnızlık. Kimsem yok yanımda. Daha önceden yaşadığım kötü ilişkilerden dolayı yıprandım. İnsanları sevemez oldum. Bana göre herkes kötü, herkes arkamdan iş çeviriyor. İnsanların kötü özelliklerini hemen görüyorum. Bunlar yaşadığım travmalardan biliyorum ama bunu değiştiremiyorum. Evlenmek, yuva kurmak ve en önemlisi anne olmak istiyorum. Ama buna hevesim de yok. Yani yorgunum. Gelinlik giymek herkesin hayalidir öyle değil mi? Ben ise yarın evlensem düz beyaz bir elbise yeter, ne gereği var gelinliğe modundayım. Dediğim gibi hevesim kalmamış. Ama yalnızlıktan da çok bunaldım. Tabi yaşım da geçiyor, o da beni panik hale sürüklüyor. Arkadaşların aracı oldukları kişilerle görüşünce hiç etkilenmiyorum. Bir arkadaşım bu tarz şeylere kapalısın diyor. Bir başkası sen çok kültürlüsün, dışı veya cebi değil beyni dolu olsun istiyorsun, onu da bulamazsın diyor. Biraz çaresiz kaldım sanırım.
Sosyal bir hayatım var. Gezilere katılırım her zaman. Zaten işim gereği sürekli yeni insanlarla tanışıyorum. Ama ya beni etkileyen biri çıkmıyor. Ya da olsa bile çoktan evlenip barklanmış oluyor. Malum yaş 35. Artık kafama yatan kişiler genelde bu yaş üstü oluyor ama o yaşa da bekar kalmıyor kimse. Neyse size derdimi anlatmak istedim. Umarım bir gün ben de mutlu olabilirim. Çünkü gerçekten mutsuzum.

Genişletmek için tıkla...

Ne güzel işte. Keşke ben de hiç evlenmemiş olsaydım. Neler vermezdim evlenmemek için. Yaşadığım acıları yaşamamış olurdum. Evlenmedim diye üzülmek bence bu hayattaki en son derdiniz olsun. Evlenip mutlu olan insan sayısı oldukça az

socialscientist .!.:

Zaten beraber yaşıyoruz. Bu kadar farkında oluşum da bunun sayesinde sanırım. Bana kalsa hiç evlenmeyelim beraber yaşayalım sorun değil. Benim fikrim bu yöndeydi. Karşı taraf çok ısrarcı evlilik konusunda. Ben de kara kara düşünüyorum.

Genişletmek için tıkla...

İnşallah yapmazsın o evliliği, olayın başından keyifsiz isteksizsen evlilik çekilecek şey değil inan bana. Kendine bunu yapma. He aşırı aşıksındır, adama hayransındır ve o adam seni el üstünde tutuyor ağzının içinde bakıyordur evlilik o zaman çok güzel.

Ben bu işin geçmiş travmalardan kaynaklandığı düşünüyorum.Çünkü her ne kadar biz istiyoruz sansakta aslında en derinimizde evlilikten korkuyor ya da kaçıyoruz.Bunun için ben terapistle görüşmeyi düşünüyorum.Korkularımı , kaçtıklarımı kim olduğumu gerçekten ne istediğimi anlamak için.Yani bu korkular bizi engelliyorsa çözmemiz lazım

Beyni dolu erkeği ne yapacaksınız, ortalama, uysal, yönetilebilir erkek bulun :) Mutluluğun sırrı burada. Bak UYSAL ve YÖNETİLEBİLİR işte sihirli kelimeler...

35 yas cok mu ya hu ? Daha gencecik kadinsiniz ne bu evde kaldim tripleri

Scener .!.:

Evlilik mutlu son degil.
35 yasinda evlenen de 1 sene sonra 10 yillik evli gibi oluyor gordugum kadariyla.
Ayrica türkiyede oyle cok okuyan, kültürlü erkek bulmak zor

Genişletmek için tıkla...

Kültürlü olsun diyenler hep evde kalıyor cunkı yok