52 yaşındaki adamı ne yapacaksın bu bir ikincisi seni sürekli ezmiş bir adamın peşinde ne işin var. Seni ezerek kendi egosunu tatmin ediyor senin üzerinden adamda tam bir narsist.... Acil psikolog dan yardım alın... Sizin cocuklukta ve ergenlik çağındaki oluşmuş şemlarınızın düzenlenmesi gerekiyor emdr yöntemiyle.... Bende psikoloğa gittim psikoloji kitapları okudum anlarım.Merhaba arkadaşlar lütfen yargılamadan okuyun ben 32 yaşındayım 54 yaşında biri girdi hayatıma spor salonunda tanıştık özel bir okulda orta düzey yönetici olarak çalışıyordum tek çocuğum bu insanla ilk başta çok harika bir ilişkimiz vardı daha önce gitmediğim görmediğim her yere birlikte gittik operalar müzeler bir sürü etkinlikler hayattan ilk defa keyif almaya başladım 1.5 yıl aynı evde yaşadık diyebilirim evlerimiz birbirine çok yakındı o da bir firmada üst düzey yönetici olarak çalışıyordu ilişkimizin 3. Ayında işinden atıldı ve emekli oldu sorunlarımız ordan sonra başladı beni beğenmeme sürekli
Eleştirme bıçağı çatalı şöyle tut bardağı düzgün tut düzgün otur erkek gibi davranıyorsun kadın gibi ol bana sadullah abi demeye başladı bu arada evlilik teklifi edip bana tektaş almıştı ve tabi ben dünyanın en en en mutlu kadınıydım ve kendisinde sürekli marka takıntısı marka giyiniceksin bu arada ben 1.75 boyundayım o 1.65 boyunda sürekli özgüvenimi zedeleyici sözler bir yanda da çok göklere çıkarıyor gel zaman git zaman aldığım maaşı aşağılamalar bu kadar iş bu paraya yapılır mı? Ama ben çalışmanı istiyorum iş bulmadan çıkma benim yaptığım işte yazın senelik izne çıkamıyorum anca eylül sonunda 15 gün izne çıkabiliyorum bende çalıştığım yerde 5 yıldır çalışıyordum ve gerçekten çok bunalmıştım ve sonunda işimden ayrıldım işten ayrıldığım gün bana biz ayrılalım dedi ben ilk başta şaka yapıyor sandım üstünde durmadım iş bulurum biraz dinleniyim dedim sonrasında hemen 9 günlük bayram tatili
İçin bir tatil programı yapmıştık öncesinden tatilin son 5 günü tatilden döndüğümüzde biz ayrılıcaz kendini buna hazırla demeye başladı sürekli kiloma eleştirileri vardı ilişkimiz boyunca ben 1.75 boyundayım tanıştığımızda 73 kiloydum sıkıntıdan stresten sürekli aşağılanmanın vermiş olduğu eziklikten dolayı ağır bunalıma girdim ve çok hızlı 17 kilo aldım tabi tüp mide ameliyatı oldum 1 ay oldu çok karışık yazıyorum farkındayım çünkü kafam şuan çok ama çok karışık ayrıldık ayrılmayı kabul ettim ve yazlığa gittim her gün beni aradı her telefonu kapattığında biz ayrıldık dedi sonra bir gün beni aradı bana en son model cep telefonu aldığını söyledi ama ümitlenme senden ayrıldım dedi neyse 3 aydır ara ara görüştük ameliyat oldum 3 gün hastaneye geldi herşeyimle ilgilendi ve bugün bana ayrıldığımızı kabullen seni istemiyorum hayatını düzene sok iş bul toparlan diyor ben kaldıramıyorum herşey yalanmıydı benimle oynadı kendine bağımlı hale getirip çekip gitti her akşam balkona çıkıyorum ve aşağıya atlamayı düşünüyorum hayatımda 1 kere evlenmeyi istedim bir yuva kurmayı istedim olmuyor ben mutlu olmayı hiç hak etmiyormuyum annem babam benim evlenebileceğimi göremiycek mi geldiğim noktada işim yok etrafımda kimse yok ve ben bir daha hayatıma kimseyi sokmayıda istemiyorum ne yapıcam ne olur bir şey söyleyin bir akıl verin
Kendine değer ver hayatım....O kadar güzel yazmışsınız ki psikologta sizinle aynı şeyleri söyledi hemen hemen kendimle ne zorum var bende anlamadım ki hayatım boyunca kilolu olduğum için her bulduğuma deli gibi yapışıp kaldım sorun bende biliyorum farkındayım ama şu gerizekalı kafama söz geçiremiyorum çok ağır geliyor yaşadıklarım her gece balkona çıkıp aşağıya atlamayı düşünüyorum
Abla erkeğin ufak tefeği de bilemedim yaniiiHerkes yaş farkına takılmış tabii ki hepiniz haklısınız ama adam kendine öyle bir bakıyor ki 42 yaşında diyordum herkes inanıyordu hem ufak tefek hem çok bakımlı saçında 1 beyazı bile yok
Merhaba arkadaşlar lütfen yargılamadan okuyun ben 32 yaşındayım 54 yaşında biri girdi hayatıma spor salonunda tanıştık özel bir okulda orta düzey yönetici olarak çalışıyordum tek çocuğum bu insanla ilk başta çok harika bir ilişkimiz vardı daha önce gitmediğim görmediğim her yere birlikte gittik operalar müzeler bir sürü etkinlikler hayattan ilk defa keyif almaya başladım 1.5 yıl aynı evde yaşadık diyebilirim evlerimiz birbirine çok yakındı o da bir firmada üst düzey yönetici olarak çalışıyordu ilişkimizin 3. Ayında işinden atıldı ve emekli oldu sorunlarımız ordan sonra başladı beni beğenmeme sürekli
Eleştirme bıçağı çatalı şöyle tut bardağı düzgün tut düzgün otur erkek gibi davranıyorsun kadın gibi ol bana sadullah abi demeye başladı bu arada evlilik teklifi edip bana tektaş almıştı ve tabi ben dünyanın en en en mutlu kadınıydım ve kendisinde sürekli marka takıntısı marka giyiniceksin bu arada ben 1.75 boyundayım o 1.65 boyunda sürekli özgüvenimi zedeleyici sözler bir yanda da çok göklere çıkarıyor gel zaman git zaman aldığım maaşı aşağılamalar bu kadar iş bu paraya yapılır mı? Ama ben çalışmanı istiyorum iş bulmadan çıkma benim yaptığım işte yazın senelik izne çıkamıyorum anca eylül sonunda 15 gün izne çıkabiliyorum bende çalıştığım yerde 5 yıldır çalışıyordum ve gerçekten çok bunalmıştım ve sonunda işimden ayrıldım işten ayrıldığım gün bana biz ayrılalım dedi ben ilk başta şaka yapıyor sandım üstünde durmadım iş bulurum biraz dinleniyim dedim sonrasında hemen 9 günlük bayram tatili
İçin bir tatil programı yapmıştık öncesinden tatilin son 5 günü tatilden döndüğümüzde biz ayrılıcaz kendini buna hazırla demeye başladı sürekli kiloma eleştirileri vardı ilişkimiz boyunca ben 1.75 boyundayım tanıştığımızda 73 kiloydum sıkıntıdan stresten sürekli aşağılanmanın vermiş olduğu eziklikten dolayı ağır bunalıma girdim ve çok hızlı 17 kilo aldım tabi tüp mide ameliyatı oldum 1 ay oldu çok karışık yazıyorum farkındayım çünkü kafam şuan çok ama çok karışık ayrıldık ayrılmayı kabul ettim ve yazlığa gittim her gün beni aradı her telefonu kapattığında biz ayrıldık dedi sonra bir gün beni aradı bana en son model cep telefonu aldığını söyledi ama ümitlenme senden ayrıldım dedi neyse 3 aydır ara ara görüştük ameliyat oldum 3 gün hastaneye geldi herşeyimle ilgilendi ve bugün bana ayrıldığımızı kabullen seni istemiyorum hayatını düzene sok iş bul toparlan diyor ben kaldıramıyorum herşey yalanmıydı benimle oynadı kendine bağımlı hale getirip çekip gitti her akşam balkona çıkıyorum ve aşağıya atlamayı düşünüyorum hayatımda 1 kere evlenmeyi istedim bir yuva kurmayı istedim olmuyor ben mutlu olmayı hiç hak etmiyormuyum annem babam benim evlenebileceğimi göremiycek mi geldiğim noktada işim yok etrafımda kimse yok ve ben bir daha hayatıma kimseyi sokmayıda istemiyorum ne yapıcam ne olur bir şey söyleyin bir akıl verin
Okuyunca öyle anlaşılıyor tabii haklısınız benim altımda arabam cebimde param zaten var ben bir çok etkinliğe birlikte katıldık yalnız değil hayatıma farklı bir bakış açısı getirdi manasında yazmıştımAsdhshsh inşallah fakedir.
32 yaşına kadar müze görmek için bu dedeyi mi beklediniz cidden. Her şeyi onunla gördüm diyor bir de
Psikoloğunuz benden çok daha iyi bilir çok daha güzel yönlendirir ama dediğim gibi siz uzun bir süre terapi almaya devam edin, önce kendinizi ruhen bir iyileştirin bu arada çalışma hayatına geri dönün, aynı zamanda spor yapın, kendinize hobiler edinin sosyalleşebileceğiniz aktivitelere katılın, yani ruhen ve bedenen toparlanmak için kendinize zaman tanıyın, şu durumda bugün karşınıza biri çıksa evlenseniz kaldıramazsınız çünkü iş sadece yuva kurmayla bitmiyor, evlilikte hayat gibi inişli çıkışlı, eşiniz her dakika size aşık olduğunu söylemeyecek, bazen beraber yenmeniz gereken bir zorluk çıkacak ikinizin de psikolojisi zorlanacak, siz zorluğu görünce evliyim yuva kurdum muradıma erdim deyip bunu göğüsleyebileceğinizi mi sanıyorsunuz? Evlilik yer yer aile çevresel faktörler maddiyat vs nedeniyle sıkı psikoloji istiyor buna emin olun, evli olan arkadaşlarım da onaylayacaktır bunu.Evet ben çocukluğumdan beri kiloluydum ve inanın benim annemle babamın çok mutlu bir evliliği var ben tek çocuğum ve kendi kendime 43 kilo vermiştim 5 senedir spor ve diyetle kilomu korudum bu sene bu baskılardan ağır depresyondan gittim önce saçımı kestirdim daha da mutsuz olup 8 ay gibi bir sürede 17 kilo aldım ve tüp mide ameliyatı oldum psikologta bana sizinle aynı şeyleri söylüyor evliliği takıntı haline getirdiğimi kabul ediyorum çünkü ben hep bir yuvam olsun kafasındaydım ama olmadı olmadı olmuyor zorlamamam lazım zorladıkça battım
Azıcık da durusunuz olsaymış keşke.Okuyunca öyle anlaşılıyor tabii haklısınız benim altımda arabam cebimde param zaten var ben bir çok etkinliğe birlikte katıldık yalnız değil hayatıma farklı bir bakış açısı getirdi manasında yazmıştım
Adam belki gençliğinde uzundu yaşlandıkça kısalıyorlar niye dalga geçiyorsun çok ayıp :)Abla erkeğin ufak tefeği de bilemedim yaniii
Çok olgun bir insansınız yazdığınız yorumun ekran görüntüsünü aldım ve her ağladığımda açıp okuyacağım keşke sizin gibi dertleşebileceğim 2 3 kişi olsa etrafımda emin olun bu kadar bunalıma batmazdım teşekkür ederim güzel ve rahatlatıcı yorumunuz içinPsikoloğunuz benden çok daha iyi bilir çok daha güzel yönlendirir ama dediğim gibi siz uzun bir süre terapi almaya devam edin, önce kendinizi ruhen bir iyileştirin bu arada çalışma hayatına geri dönün, aynı zamanda spor yapın, kendinize hobiler edinin sosyalleşebileceğiniz aktivitelere katılın, yani ruhen ve bedenen toparlanmak için kendinize zaman tanıyın, şu durumda bugün karşınıza biri çıksa evlenseniz kaldıramazsınız çünkü iş sadece yuva kurmayla bitmiyor, evlilikte hayat gibi inişli çıkışlı, eşiniz her dakika size aşık olduğunu söylemeyecek, bazen beraber yenmeniz gereken bir zorluk çıkacak ikinizin de psikolojisi zorlanacak, siz zorluğu görünce evliyim yuva kurdum muradıma erdim deyip bunu göğüsleyebileceğinizi mi sanıyorsunuz? Evlilik yer yer aile çevresel faktörler maddiyat vs nedeniyle sıkı psikoloji istiyor buna emin olun, evli olan arkadaşlarım da onaylayacaktır bunu.
Evlilik mi? Elbette günü saati geldiğinde olur, her şeyin hayırlısını dileyin, diyelim ki bu adamla evlenseydiniz sizde psikoloji bırakmamış ki
Olsun diye kendinizi üzdüğünüz yuvanız kendinizi cendereye soktuğunuz mapusunuz olacaktı.
Yaşım 32 diye düşünmeyin eskidendi o insanların 18’ine gelince evlenmesi, çoğunlukla kadınlar evde otururdu yaşı geldi deyip 18’inde evlendirilirdi, günümüzdeyse kadın sosyal hayatta çok aktif, okuyor meslek ediniyor kariyer yapıyor evlilik yaş ortalaması artık neredeyse 35 oldu, çocuk sahibi olmak deseniz valla benim kuzen 41 yaşında anne oldu gayet sağlıklı bir gebelik ve doğum yaşadı, 50 yaşında anne olan bir komşum var, eğer olacağı varsa oluyor.
Siz önce kendinizi toparlamaya bakın, evlilik fikrini takıntı yapmaktan kurtulun, biraz nefes alın kendinizi sevmek hayatı tadına vararak yaşamak için zaman tanıyın, gerisi olur zaten canınızı sıkmayın
adam aradaki farkı kapatmak adına sizi ezdikçe ezmiş.. siz de bacaksız (şekilci olmak istemem de kısa yani bir erkeğe göre ayrıca karakteri berbat) amcaya ezdirmiş kendini bide kola alarak farkı kapatmasına yardımcı olmuşsunuz.. yani ne denir bilmiyorum sizden de büyüğüm kısayım da.. neyse büyük konuşmicamMerhaba arkadaşlar lütfen yargılamadan okuyun ben 32 yaşındayım 54 yaşında biri girdi hayatıma spor salonunda tanıştık özel bir okulda orta düzey yönetici olarak çalışıyordum tek çocuğum bu insanla ilk başta çok harika bir ilişkimiz vardı daha önce gitmediğim görmediğim her yere birlikte gittik operalar müzeler bir sürü etkinlikler hayattan ilk defa keyif almaya başladım 1.5 yıl aynı evde yaşadık diyebilirim evlerimiz birbirine çok yakındı o da bir firmada üst düzey yönetici olarak çalışıyordu ilişkimizin 3. Ayında işinden atıldı ve emekli oldu sorunlarımız ordan sonra başladı beni beğenmeme sürekli
Eleştirme bıçağı çatalı şöyle tut bardağı düzgün tut düzgün otur erkek gibi davranıyorsun kadın gibi ol bana sadullah abi demeye başladı bu arada evlilik teklifi edip bana tektaş almıştı ve tabi ben dünyanın en en en mutlu kadınıydım ve kendisinde sürekli marka takıntısı marka giyiniceksin bu arada ben 1.75 boyundayım o 1.65 boyunda sürekli özgüvenimi zedeleyici sözler bir yanda da çok göklere çıkarıyor gel zaman git zaman aldığım maaşı aşağılamalar bu kadar iş bu paraya yapılır mı? Ama ben çalışmanı istiyorum iş bulmadan çıkma benim yaptığım işte yazın senelik izne çıkamıyorum anca eylül sonunda 15 gün izne çıkabiliyorum bende çalıştığım yerde 5 yıldır çalışıyordum ve gerçekten çok bunalmıştım ve sonunda işimden ayrıldım işten ayrıldığım gün bana biz ayrılalım dedi ben ilk başta şaka yapıyor sandım üstünde durmadım iş bulurum biraz dinleniyim dedim sonrasında hemen 9 günlük bayram tatili
İçin bir tatil programı yapmıştık öncesinden tatilin son 5 günü tatilden döndüğümüzde biz ayrılıcaz kendini buna hazırla demeye başladı sürekli kiloma eleştirileri vardı ilişkimiz boyunca ben 1.75 boyundayım tanıştığımızda 73 kiloydum sıkıntıdan stresten sürekli aşağılanmanın vermiş olduğu eziklikten dolayı ağır bunalıma girdim ve çok hızlı 17 kilo aldım tabi tüp mide ameliyatı oldum 1 ay oldu çok karışık yazıyorum farkındayım çünkü kafam şuan çok ama çok karışık ayrıldık ayrılmayı kabul ettim ve yazlığa gittim her gün beni aradı her telefonu kapattığında biz ayrıldık dedi sonra bir gün beni aradı bana en son model cep telefonu aldığını söyledi ama ümitlenme senden ayrıldım dedi neyse 3 aydır ara ara görüştük ameliyat oldum 3 gün hastaneye geldi herşeyimle ilgilendi ve bugün bana ayrıldığımızı kabullen seni istemiyorum hayatını düzene sok iş bul toparlan diyor ben kaldıramıyorum herşey yalanmıydı benimle oynadı kendine bağımlı hale getirip çekip gitti her akşam balkona çıkıyorum ve aşağıya atlamayı düşünüyorum hayatımda 1 kere evlenmeyi istedim bir yuva kurmayı istedim olmuyor ben mutlu olmayı hiç hak etmiyormuyum annem babam benim evlenebileceğimi göremiycek mi geldiğim noktada işim yok etrafımda kimse yok ve ben bir daha hayatıma kimseyi sokmayıda istemiyorum ne yapıcam ne olur bir şey söyleyin bir akıl verin
Kaçarak uzaklaş gençliğine yazık etme,daha ilişkiye devam edersen kafayı yersin.Merhaba arkadaşlar lütfen yargılamadan okuyun ben 32 yaşındayım 54 yaşında biri girdi hayatıma spor salonunda tanıştık özel bir okulda orta düzey yönetici olarak çalışıyordum tek çocuğum bu insanla ilk başta çok harika bir ilişkimiz vardı daha önce gitmediğim görmediğim her yere birlikte gittik operalar müzeler bir sürü etkinlikler hayattan ilk defa keyif almaya başladım 1.5 yıl aynı evde yaşadık diyebilirim evlerimiz birbirine çok yakındı o da bir firmada üst düzey yönetici olarak çalışıyordu ilişkimizin 3. Ayında işinden atıldı ve emekli oldu sorunlarımız ordan sonra başladı beni beğenmeme sürekli
Eleştirme bıçağı çatalı şöyle tut bardağı düzgün tut düzgün otur erkek gibi davranıyorsun kadın gibi ol bana sadullah abi demeye başladı bu arada evlilik teklifi edip bana tektaş almıştı ve tabi ben dünyanın en en en mutlu kadınıydım ve kendisinde sürekli marka takıntısı marka giyiniceksin bu arada ben 1.75 boyundayım o 1.65 boyunda sürekli özgüvenimi zedeleyici sözler bir yanda da çok göklere çıkarıyor gel zaman git zaman aldığım maaşı aşağılamalar bu kadar iş bu paraya yapılır mı? Ama ben çalışmanı istiyorum iş bulmadan çıkma benim yaptığım işte yazın senelik izne çıkamıyorum anca eylül sonunda 15 gün izne çıkabiliyorum bende çalıştığım yerde 5 yıldır çalışıyordum ve gerçekten çok bunalmıştım ve sonunda işimden ayrıldım işten ayrıldığım gün bana biz ayrılalım dedi ben ilk başta şaka yapıyor sandım üstünde durmadım iş bulurum biraz dinleniyim dedim sonrasında hemen 9 günlük bayram tatili
İçin bir tatil programı yapmıştık öncesinden tatilin son 5 günü tatilden döndüğümüzde biz ayrılıcaz kendini buna hazırla demeye başladı sürekli kiloma eleştirileri vardı ilişkimiz boyunca ben 1.75 boyundayım tanıştığımızda 73 kiloydum sıkıntıdan stresten sürekli aşağılanmanın vermiş olduğu eziklikten dolayı ağır bunalıma girdim ve çok hızlı 17 kilo aldım tabi tüp mide ameliyatı oldum 1 ay oldu çok karışık yazıyorum farkındayım çünkü kafam şuan çok ama çok karışık ayrıldık ayrılmayı kabul ettim ve yazlığa gittim her gün beni aradı her telefonu kapattığında biz ayrıldık dedi sonra bir gün beni aradı bana en son model cep telefonu aldığını söyledi ama ümitlenme senden ayrıldım dedi neyse 3 aydır ara ara görüştük ameliyat oldum 3 gün hastaneye geldi herşeyimle ilgilendi ve bugün bana ayrıldığımızı kabullen seni istemiyorum hayatını düzene sok iş bul toparlan diyor ben kaldıramıyorum herşey yalanmıydı benimle oynadı kendine bağımlı hale getirip çekip gitti her akşam balkona çıkıyorum ve aşağıya atlamayı düşünüyorum hayatımda 1 kere evlenmeyi istedim bir yuva kurmayı istedim olmuyor ben mutlu olmayı hiç hak etmiyormuyum annem babam benim evlenebileceğimi göremiycek mi geldiğim noktada işim yok etrafımda kimse yok ve ben bir daha hayatıma kimseyi sokmayıda istemiyorum ne yapıcam ne olur bir şey söyleyin bir akıl verin
Rica ederim, yaşım 51 hayat tecrübesine dayalı yazıyorum, 54’lük adamı boşverin adam kompleksli ve bir gram özgüveni yok o yüzden sizi ezerek aşağılayarak tatmin etmiş kendisini, bakın ben bile bu yaşımda kendimden 22 yaş biriyle olmam, ki siz 32 yaşında mesleği olan, boylu poslu mis gibi kadınsınız kendinizi sevin kendinize olan saygınızı geri kazanın.Çok olgun bir insansınız yazdığınız yorumun ekran görüntüsünü aldım ve her ağladığımda açıp okuyacağım keşke sizin gibi dertleşebileceğim 2 3 kişi olsa etrafımda emin olun bu kadar bunalıma batmazdım teşekkür ederim güzel ve rahatlatıcı yorumunuz için
Babam yaşinda adamla evlenmekmi istiyorsun kızim kendine gel zaten adam yaşlanmiş öyle olunca hiç çekilmiyor bu erkekler gençken deli ediyolar yaşliliklarini düşunemiyorum. Başarili kadinsin anladigim kadariyla boyle zayifligi intihar duşunmeni sana yakiştiramadim yaşina gore birilerini sev bu amcaninin peşini birak hayatinin keyfini çikar 32 yaşinda birde amcan yaşinda adam icin ve aşk acisi çekmek için hayat çok kisa.Merhaba arkadaşlar lütfen yargılamadan okuyun ben 32 yaşındayım 54 yaşında biri girdi hayatıma spor salonunda tanıştık özel bir okulda orta düzey yönetici olarak çalışıyordum tek çocuğum bu insanla ilk başta çok harika bir ilişkimiz vardı daha önce gitmediğim görmediğim her yere birlikte gittik operalar müzeler bir sürü etkinlikler hayattan ilk defa keyif almaya başladım 1.5 yıl aynı evde yaşadık diyebilirim evlerimiz birbirine çok yakındı o da bir firmada üst düzey yönetici olarak çalışıyordu ilişkimizin 3. Ayında işinden atıldı ve emekli oldu sorunlarımız ordan sonra başladı beni beğenmeme sürekli
Eleştirme bıçağı çatalı şöyle tut bardağı düzgün tut düzgün otur erkek gibi davranıyorsun kadın gibi ol bana sadullah abi demeye başladı bu arada evlilik teklifi edip bana tektaş almıştı ve tabi ben dünyanın en en en mutlu kadınıydım ve kendisinde sürekli marka takıntısı marka giyiniceksin bu arada ben 1.75 boyundayım o 1.65 boyunda sürekli özgüvenimi zedeleyici sözler bir yanda da çok göklere çıkarıyor gel zaman git zaman aldığım maaşı aşağılamalar bu kadar iş bu paraya yapılır mı? Ama ben çalışmanı istiyorum iş bulmadan çıkma benim yaptığım işte yazın senelik izne çıkamıyorum anca eylül sonunda 15 gün izne çıkabiliyorum bende çalıştığım yerde 5 yıldır çalışıyordum ve gerçekten çok bunalmıştım ve sonunda işimden ayrıldım işten ayrıldığım gün bana biz ayrılalım dedi ben ilk başta şaka yapıyor sandım üstünde durmadım iş bulurum biraz dinleniyim dedim sonrasında hemen 9 günlük bayram tatili
İçin bir tatil programı yapmıştık öncesinden tatilin son 5 günü tatilden döndüğümüzde biz ayrılıcaz kendini buna hazırla demeye başladı sürekli kiloma eleştirileri vardı ilişkimiz boyunca ben 1.75 boyundayım tanıştığımızda 73 kiloydum sıkıntıdan stresten sürekli aşağılanmanın vermiş olduğu eziklikten dolayı ağır bunalıma girdim ve çok hızlı 17 kilo aldım tabi tüp mide ameliyatı oldum 1 ay oldu çok karışık yazıyorum farkındayım çünkü kafam şuan çok ama çok karışık ayrıldık ayrılmayı kabul ettim ve yazlığa gittim her gün beni aradı her telefonu kapattığında biz ayrıldık dedi sonra bir gün beni aradı bana en son model cep telefonu aldığını söyledi ama ümitlenme senden ayrıldım dedi neyse 3 aydır ara ara görüştük ameliyat oldum 3 gün hastaneye geldi herşeyimle ilgilendi ve bugün bana ayrıldığımızı kabullen seni istemiyorum hayatını düzene sok iş bul toparlan diyor ben kaldıramıyorum herşey yalanmıydı benimle oynadı kendine bağımlı hale getirip çekip gitti her akşam balkona çıkıyorum ve aşağıya atlamayı düşünüyorum hayatımda 1 kere evlenmeyi istedim bir yuva kurmayı istedim olmuyor ben mutlu olmayı hiç hak etmiyormuyum annem babam benim evlenebileceğimi göremiycek mi geldiğim noktada işim yok etrafımda kimse yok ve ben bir daha hayatıma kimseyi sokmayıda istemiyorum ne yapıcam ne olur bir şey söyleyin bir akıl verin
Çok haklısınız çook bu aptal kafama her gün bunları söylüyorum tek çocuk olduğum için sürekli yalnız kalıcam yalnız ölücem telaşı içindeyim mutsuz bir hayattansa yalnız kalmak daha hayırlıdır ama yine ağlarken buluyorum kendimi psikolog beni gördüğünde ve yaşadıklarımı dinlediğinde ilk yorumu şaka mısınız siz demişti gerçekten bir doktor gibi değil anlık insani bir tepki vermişti ameliyattan sonra spor salonu raporum bitti spora başlayacağım yarından itibaren bir kursada yazılacağım çok yalnız bıraktım kendimi biraz ondan da oldu çünkü ona göre çevremdeki herkes vasıfsız vizyonsuzdu herkesten uzaklaştırdı beniRica ederim, yaşım 51 hayat tecrübesine dayalı yazıyorum, 54’lük adamı boşverin adam kompleksli ve bir gram özgüveni yok o yüzden sizi ezerek aşağılayarak tatmin etmiş kendisini, bakın ben bile bu yaşımda kendimden 22 yaş biriyle olmam, ki siz 32 yaşında mesleği olan, boylu poslu mis gibi kadınsınız kendinizi sevin kendinize olan saygınızı geri kazanın.
Siz kendinize değer verirseniz evlenmeyi takıntı yapmaktan vazgeçer önünüze bakarsanız bu adamdan çok daha iyileri çıkar karşınıza, siz ilişkilerinizde bugüne kadar üzüldüyseniz hepsi bu adamlara hakkından fazla değer verip bağlanmanızdan, bırakın onlar size değer vermek için yarışsınlar, nasıl mutlu ederim diye çabalasınlar, başkalarına kendinizden çok değer verirseniz hayal kırıklığı yaşarsınız, önce ben deyin bencil olun biraz