29 senelik evliyim sizden 4 yaş küçük ve aynı sizin gibi bir evin bir evladı kızım var, anne tavsiyesi gibi okuyun yazdıklarımı, evladım hayatını mahvedecek biriyle evlenecekse hiç evlenmesin hayatını yasasın çok daha iyi, ki eminim anne babanız sizi çok seviyor siz de onları seviyorsunuz, yuvanız olmasını istemekten ziyade mutlu olmanızı isterler, bu sebeple annem babam yuvam olduğunu göremeyecek mi diye de kafanıza takmayın, mutluluk da birilerinde değildir yine kendimizdedir.Çok haklısınız çook bu aptal kafama her gün bunları söylüyorum tek çocuk olduğum için sürekli yalnız kalıcam yalnız ölücem telaşı içindeyim mutsuz bir hayattansa yalnız kalmak daha hayırlıdır ama yine ağlarken buluyorum kendimi psikolog beni gördüğünde ve yaşadıklarımı dinlediğinde ilk yorumu şaka mısınız siz demişti gerçekten bir doktor gibi değil anlık insani bir tepki vermişti ameliyattan sonra spor salonu raporum bitti spora başlayacağım yarından itibaren bir kursada yazılacağım çok yalnız bıraktım kendimi biraz ondan da oldu çünkü ona göre çevremdeki herkes vasıfsız vizyonsuzdu herkesten uzaklaştırdı beni
Korkmayın ,hiç korkmayın gerçekten .Merhaba arkadaşlar lütfen yargılamadan okuyun ben 32 yaşındayım 54 yaşında biri girdi hayatıma spor salonunda tanıştık özel bir okulda orta düzey yönetici olarak çalışıyordum tek çocuğum bu insanla ilk başta çok harika bir ilişkimiz vardı daha önce gitmediğim görmediğim her yere birlikte gittik operalar müzeler bir sürü etkinlikler hayattan ilk defa keyif almaya başladım 1.5 yıl aynı evde yaşadık diyebilirim evlerimiz birbirine çok yakındı o da bir firmada üst düzey yönetici olarak çalışıyordu ilişkimizin 3. Ayında işinden atıldı ve emekli oldu sorunlarımız ordan sonra başladı beni beğenmeme sürekli
Eleştirme bıçağı çatalı şöyle tut bardağı düzgün tut düzgün otur erkek gibi davranıyorsun kadın gibi ol bana sadullah abi demeye başladı bu arada evlilik teklifi edip bana tektaş almıştı ve tabi ben dünyanın en en en mutlu kadınıydım ve kendisinde sürekli marka takıntısı marka giyiniceksin bu arada ben 1.75 boyundayım o 1.65 boyunda sürekli özgüvenimi zedeleyici sözler bir yanda da çok göklere çıkarıyor gel zaman git zaman aldığım maaşı aşağılamalar bu kadar iş bu paraya yapılır mı? Ama ben çalışmanı istiyorum iş bulmadan çıkma benim yaptığım işte yazın senelik izne çıkamıyorum anca eylül sonunda 15 gün izne çıkabiliyorum bende çalıştığım yerde 5 yıldır çalışıyordum ve gerçekten çok bunalmıştım ve sonunda işimden ayrıldım işten ayrıldığım gün bana biz ayrılalım dedi ben ilk başta şaka yapıyor sandım üstünde durmadım iş bulurum biraz dinleniyim dedim sonrasında hemen 9 günlük bayram tatili
İçin bir tatil programı yapmıştık öncesinden tatilin son 5 günü tatilden döndüğümüzde biz ayrılıcaz kendini buna hazırla demeye başladı sürekli kiloma eleştirileri vardı ilişkimiz boyunca ben 1.75 boyundayım tanıştığımızda 73 kiloydum sıkıntıdan stresten sürekli aşağılanmanın vermiş olduğu eziklikten dolayı ağır bunalıma girdim ve çok hızlı 17 kilo aldım tabi tüp mide ameliyatı oldum 1 ay oldu çok karışık yazıyorum farkındayım çünkü kafam şuan çok ama çok karışık ayrıldık ayrılmayı kabul ettim ve yazlığa gittim her gün beni aradı her telefonu kapattığında biz ayrıldık dedi sonra bir gün beni aradı bana en son model cep telefonu aldığını söyledi ama ümitlenme senden ayrıldım dedi neyse 3 aydır ara ara görüştük ameliyat oldum 3 gün hastaneye geldi herşeyimle ilgilendi ve bugün bana ayrıldığımızı kabullen seni istemiyorum hayatını düzene sok iş bul toparlan diyor ben kaldıramıyorum herşey yalanmıydı benimle oynadı kendine bağımlı hale getirip çekip gitti her akşam balkona çıkıyorum ve aşağıya atlamayı düşünüyorum hayatımda 1 kere evlenmeyi istedim bir yuva kurmayı istedim olmuyor ben mutlu olmayı hiç hak etmiyormuyum annem babam benim evlenebileceğimi göremiycek mi geldiğim noktada işim yok etrafımda kimse yok ve ben bir daha hayatıma kimseyi sokmayıda istemiyorum ne yapıcam ne olur bir şey söyleyin bir akıl verin
Çok ama çok teşekkür ederim zaman ayırıp yazdığınız yorumlar için biraz daha toparlanıp bir tatil programı yapacağım ve yılbaşından sonrada iş aramaya başlacağım çok teşekkür ederim çok değerli nokta atışı tespitlerde bulunduğunuz için29 senelik evliyim sizden 4 yaş küçük ve aynı sizin gibi bir evin bir evladı kızım var, anne tavsiyesi gibi okuyun yazdıklarımı, evladım hayatını mahvedecek biriyle evlenecekse hiç evlenmesin hayatını yasasın çok daha iyi, ki eminim anne babanız sizi çok seviyor siz de onları seviyorsunuz, yuvanız olmasını istemekten ziyade mutlu olmanızı isterler, bu sebeple annem babam yuvam olduğunu göremeyecek mi diye de kafanıza takmayın, mutluluk da birilerinde değildir yine kendimizdedir.
Yine arkadaşlarınızla çevrenizle zaman geçirin, yapabiliyorsanız şöyle bir yurtdışı tatili ayarlayın kendinize hatta turla gidin değişik insanlar tanırsınız, hayata bir kere geliyoruz değmeyecek insanlar için heba etmeyelim, eski sizi geri kazanın mutlu huzurlu hayat dolu yaşayın
Rica ederim, umarım çok çabuk toparlanırsınız ve çok mutlu olursunuzÇok ama çok teşekkür ederim zaman ayırıp yazdığınız yorumlar için biraz daha toparlanıp bir tatil programı yapacağım ve yılbaşından sonrada iş aramaya başlacağım çok teşekkür ederim çok değerli nokta atışı tespitlerde bulunduğunuz için
Tövbe dalga falan no herkesin boyu kendineAdam belki gençliğinde uzundu yaşlandıkça kısalıyorlar niye dalga geçiyorsun çok ayıp :)
Şaka bi yana 54 yaşındaki adam bana asılsa ortalığı ayağa kaldırırım… bi gözü toprağa bakıyor bi gözü sana.. tebeşir paklasın onu..
Siz de biraz abartmışsınız sanki. 8 yaş büyüğe de dede denmez eşim benden 6 yaş büyük 10 yıldır hayatımda gül gibi geçinip gidiyoruz.Üniversite oğrenciyken iş olarak çok iyi yerlerde olan biri benimle evlenmek istemişti benden 8 yaş büyüktü dede mi diyecem daha neler demiştim siz 32 yasinda gün görmüş iyi yerlerde olan biri 22 yaş büyük birini nasıl kabul etti bide sizi ezikledi diyemediniz mi hadi ordan moruk diye adam kendindeki eksikleri sizi ezikleyerek kaaptmaya çalışmış resmen siz ilk buna kalkıştığında ağzının payını verip ayrilsaydiniz köpeğiniz olurdu bundan emin olabilirsiniz
Ve bu dede sana utanmadan Sadullah Abi diyor öyle mi? Allah aşkına canına bir kastın mı var? Bunu neden kendine yapıyorsun Sadullah Abi?Merhaba arkadaşlar lütfen yargılamadan okuyun ben 32 yaşındayım 54 yaşında biri girdi hayatıma spor salonunda tanıştık özel bir okulda orta düzey yönetici olarak çalışıyordum tek çocuğum bu insanla ilk başta çok harika bir ilişkimiz vardı daha önce gitmediğim görmediğim her yere birlikte gittik operalar müzeler bir sürü etkinlikler hayattan ilk defa keyif almaya başladım 1.5 yıl aynı evde yaşadık diyebilirim evlerimiz birbirine çok yakındı o da bir firmada üst düzey yönetici olarak çalışıyordu ilişkimizin 3. Ayında işinden atıldı ve emekli oldu sorunlarımız ordan sonra başladı beni beğenmeme sürekli
Eleştirme bıçağı çatalı şöyle tut bardağı düzgün tut düzgün otur erkek gibi davranıyorsun kadın gibi ol bana sadullah abi demeye başladı bu arada evlilik teklifi edip bana tektaş almıştı ve tabi ben dünyanın en en en mutlu kadınıydım ve kendisinde sürekli marka takıntısı marka giyiniceksin bu arada ben 1.75 boyundayım o 1.65 boyunda sürekli özgüvenimi zedeleyici sözler bir yanda da çok göklere çıkarıyor gel zaman git zaman aldığım maaşı aşağılamalar bu kadar iş bu paraya yapılır mı? Ama ben çalışmanı istiyorum iş bulmadan çıkma benim yaptığım işte yazın senelik izne çıkamıyorum anca eylül sonunda 15 gün izne çıkabiliyorum bende çalıştığım yerde 5 yıldır çalışıyordum ve gerçekten çok bunalmıştım ve sonunda işimden ayrıldım işten ayrıldığım gün bana biz ayrılalım dedi ben ilk başta şaka yapıyor sandım üstünde durmadım iş bulurum biraz dinleniyim dedim sonrasında hemen 9 günlük bayram tatili
İçin bir tatil programı yapmıştık öncesinden tatilin son 5 günü tatilden döndüğümüzde biz ayrılıcaz kendini buna hazırla demeye başladı sürekli kiloma eleştirileri vardı ilişkimiz boyunca ben 1.75 boyundayım tanıştığımızda 73 kiloydum sıkıntıdan stresten sürekli aşağılanmanın vermiş olduğu eziklikten dolayı ağır bunalıma girdim ve çok hızlı 17 kilo aldım tabi tüp mide ameliyatı oldum 1 ay oldu çok karışık yazıyorum farkındayım çünkü kafam şuan çok ama çok karışık ayrıldık ayrılmayı kabul ettim ve yazlığa gittim her gün beni aradı her telefonu kapattığında biz ayrıldık dedi sonra bir gün beni aradı bana en son model cep telefonu aldığını söyledi ama ümitlenme senden ayrıldım dedi neyse 3 aydır ara ara görüştük ameliyat oldum 3 gün hastaneye geldi herşeyimle ilgilendi ve bugün bana ayrıldığımızı kabullen seni istemiyorum hayatını düzene sok iş bul toparlan diyor ben kaldıramıyorum herşey yalanmıydı benimle oynadı kendine bağımlı hale getirip çekip gitti her akşam balkona çıkıyorum ve aşağıya atlamayı düşünüyorum hayatımda 1 kere evlenmeyi istedim bir yuva kurmayı istedim olmuyor ben mutlu olmayı hiç hak etmiyormuyum annem babam benim evlenebileceğimi göremiycek mi geldiğim noktada işim yok etrafımda kimse yok ve ben bir daha hayatıma kimseyi sokmayıda istemiyorum ne yapıcam ne olur bir şey söyleyin bir akıl verin
Neden yalnızlığı kötü bir şeymiş gibi düşünüyorsunuz siz kaliteli yalnızlık nasıl bir şeydir bilir misiniz? Hayatımı kötü etkileyecek beni aşağıya çekecek insanlarla birlikte olmaktansa yalnız kalmayı tercih ederim yalnızlık öyle korkunç bir şey değil bunu önce bir öğrenin.Çok haklısınız çook bu aptal kafama her gün bunları söylüyorum tek çocuk olduğum için sürekli yalnız kalıcam yalnız ölücem telaşı içindeyim mutsuz bir hayattansa yalnız kalmak daha hayırlıdır ama yine ağlarken buluyorum kendimi psikolog beni gördüğünde ve yaşadıklarımı dinlediğinde ilk yorumu şaka mısınız siz demişti gerçekten bir doktor gibi değil anlık insani bir tepki vermişti ameliyattan sonra spor salonu raporum bitti spora başlayacağım yarından itibaren bir kursada yazılacağım çok yalnız bıraktım kendimi biraz ondan da oldu çünkü ona göre çevremdeki herkes vasıfsız vizyonsuzdu herkesten uzaklaştırdı beni
Tabi oyle olur gamsiz bunak herif. Milletin gul gibi genc kizlarinin ozguvenini bitirdigi icin henuz sira kendine gelememisHerkes yaş farkına takılmış tabii ki hepiniz haklısınız ama adam kendine öyle bir bakıyor ki 42 yaşında diyordum herkes inanıyordu hem ufak tefek hem çok bakımlı saçında 1 beyazı bile yok
Adam çok zengin anladığımMerhaba arkadaşlar lütfen yargılamadan okuyun ben 32 yaşındayım 54 yaşında biri girdi hayatıma spor salonunda tanıştık özel bir okulda orta düzey yönetici olarak çalışıyordum tek çocuğum bu insanla ilk başta çok harika bir ilişkimiz vardı daha önce gitmediğim görmediğim her yere birlikte gittik operalar müzeler bir sürü etkinlikler hayattan ilk defa keyif almaya başladım 1.5 yıl aynı evde yaşadık diyebilirim evlerimiz birbirine çok yakındı o da bir firmada üst düzey yönetici olarak çalışıyordu ilişkimizin 3. Ayında işinden atıldı ve emekli oldu sorunlarımız ordan sonra başladı beni beğenmeme sürekli
Eleştirme bıçağı çatalı şöyle tut bardağı düzgün tut düzgün otur erkek gibi davranıyorsun kadın gibi ol bana sadullah abi demeye başladı bu arada evlilik teklifi edip bana tektaş almıştı ve tabi ben dünyanın en en en mutlu kadınıydım ve kendisinde sürekli marka takıntısı marka giyiniceksin bu arada ben 1.75 boyundayım o 1.65 boyunda sürekli özgüvenimi zedeleyici sözler bir yanda da çok göklere çıkarıyor gel zaman git zaman aldığım maaşı aşağılamalar bu kadar iş bu paraya yapılır mı? Ama ben çalışmanı istiyorum iş bulmadan çıkma benim yaptığım işte yazın senelik izne çıkamıyorum anca eylül sonunda 15 gün izne çıkabiliyorum bende çalıştığım yerde 5 yıldır çalışıyordum ve gerçekten çok bunalmıştım ve sonunda işimden ayrıldım işten ayrıldığım gün bana biz ayrılalım dedi ben ilk başta şaka yapıyor sandım üstünde durmadım iş bulurum biraz dinleniyim dedim sonrasında hemen 9 günlük bayram tatili
İçin bir tatil programı yapmıştık öncesinden tatilin son 5 günü tatilden döndüğümüzde biz ayrılıcaz kendini buna hazırla demeye başladı sürekli kiloma eleştirileri vardı ilişkimiz boyunca ben 1.75 boyundayım tanıştığımızda 73 kiloydum sıkıntıdan stresten sürekli aşağılanmanın vermiş olduğu eziklikten dolayı ağır bunalıma girdim ve çok hızlı 17 kilo aldım tabi tüp mide ameliyatı oldum 1 ay oldu çok karışık yazıyorum farkındayım çünkü kafam şuan çok ama çok karışık ayrıldık ayrılmayı kabul ettim ve yazlığa gittim her gün beni aradı her telefonu kapattığında biz ayrıldık dedi sonra bir gün beni aradı bana en son model cep telefonu aldığını söyledi ama ümitlenme senden ayrıldım dedi neyse 3 aydır ara ara görüştük ameliyat oldum 3 gün hastaneye geldi herşeyimle ilgilendi ve bugün bana ayrıldığımızı kabullen seni istemiyorum hayatını düzene sok iş bul toparlan diyor ben kaldıramıyorum herşey yalanmıydı benimle oynadı kendine bağımlı hale getirip çekip gitti her akşam balkona çıkıyorum ve aşağıya atlamayı düşünüyorum hayatımda 1 kere evlenmeyi istedim bir yuva kurmayı istedim olmuyor ben mutlu olmayı hiç hak etmiyormuyum annem babam benim evlenebileceğimi göremiycek mi geldiğim noktada işim yok etrafımda kimse yok ve ben bir daha hayatıma kimseyi sokmayıda istemiyorum ne yapıcam ne olur bir şey söyleyin bir akıl verin
Hayır kötü değil ama çok iyide değil durumu iyi olanda benimAdam çok zengin anladığım
Hanımefendi ben size onu mu sordum? Psikolog ve psikiyatristler “şoklara” girmezler. Psikiyatriye gittiyseniz size ilaç da başlamıştır, kullanıyor musunuz ?Psikiyatrist ve psikolog desteği almaya başladım onlarda şoklarda beni görüp yaşadıklarımı anlatınca bir doktor olarak onlar bile şaşırıyor