Kesinlikle aileden uzak daha özgür olunca tat alıyosun zaten
Kesinlikle aileden uzak daha özgür olunca tat alıyosun zatenşartlar ve ortam da önemli. ben de takmıyorum ama çok şükür ekonomik özgürlüğüm var ve aileden, akrabalardan uzak yaşıyorum. işim olmasa daha zor olabilirdi
Ahahah yazık mi yazdım yahu kendi duygu ve düşüncelerimi yazdım.size mi düştü alinti yapıp fikirlerimi eleştirmekBir tarafı överken öteki tarafı gömmeyi bıraktığımız an gerçek nirvanaya ulaşacağız
Millete üzülmek size mi düştü? Kendi tercihlerini yaşayan insanlara acıyarak konuşmanız çok komik, o halde biri çıkıp buraya “evlenemeyenlere çok üzülüyorum ya yazık : ((“ yazarsa gık deme hakkınız yok.
Dip not: evli nişanlı sözlü vs değilim.
Şimdi kendimizi biraz daha özel hissedebiliriz
Herkes kendi hayat tecrübesini kendi yaşayacak herkes, herkes olmayacak kadar çok özel, şu hayat yolculuğundaBence cok sacma evlenmek icin evlenilmez evlenmenin yasi yoktur siparis verip bulunmuyor kader karsina cikarinca tamam budur diyorsun ben birkac gun sonra evleniyorum yasim 35 I gecti kismet bu gunlereymis
Mesajinizi geç gordüm kusura bakmayın,
Evlenmek istiyorsanız akışına bırakın bazen çok istediğiniz de olmayabilir her şeyin zamani var bir evlenme yaşi yok neticede ama ne olursa olsun sizi üzmelerine izin vermeyin ağlamayın cevabınızı verin evlilik sizden önemli değil-Sende yok mu bişey?
-Bul artık birini, evlen artık?
-Herşey zamanında güzel, elini çabuk tut.
-Yaşın geçiyor bak biraz daha evlenmezsen çocuğunda olmaz.
-Treni kaçırmak üzresin şimdi bulamazsan birdaha hiç bulamazsın... vb...
Bu lafları duymaktan okadar çok bıktım ki... insanlar neden bukadar cahil ve patavatsız? Konuşurken gülerek söylediği bir sözün karşısındaki inciteceğini hatta günlerce ağlatabileceğini neden hiç düşünmez? Bu işler siparişle olmuyor, ne yapayım sokağa çıkıp koca mı arayayım? Hayatıma birilerini almaya çalıştığımda oldu hep alkol kullanıyormusun, birgün gel bize içelim ben evililik düşünmüyorum ama takılabiliriz diyen ciddiyetsiz kişiler karşıma çıktı. Karşıma ciddi doğru düzgün biri çıkmadıysa bunun suçlusu benmiyim, neden eksik kusurlu sorunlu biriymişim gibi muamele görüyorum?
En son sosyal medya üzerinden liseden uzun zamandır görüşmediğim bir arkadaşım yazdı art niyet aramadım cevap verdim kendisi erkek ve görmeyeli evlendiğini çocukları olduğunu söyledi bende tebrik ettim Allah bağışlasın dedim... Sen evlenmiyormusun? diye sordu ve elini çabuk tutmazsan çocuğun olmaz dedi ne yapabilirim dedim eşini çok sevdiğini boşanmak istemediğini ama benide sahiplenebileceğini, imam nikahı kıyıp ev tutabileceğini söyledi. Şoka girdim.. dedim ne saçmalıyorsun sen? Sonra şaka yaptım diye kıvırdı. Ondan öncede eski bir işyerinden babam yaşında abi dediğim boşanmış bir herif bir gece yazdı imam nikahı kıyalım. Bu şekilde konuşma cesaretini verecek kadar dahi muatap olmadığım insanlar ama yazıyorlar bekar olanlar bu nasıl olsa bu yaşa kadar evlenmediyse hertürlü gider diye düşünür evli olanlar bu nasıl olsa evde kaldı diyip kendine metres yapmak ister 31 yaşında bekar olmak bukadar içler acısı bir durum mu? Artık tiksiniyorum herşeyden...
İnsanların sürekli evlenemediğim için kendimi değersiz hissettirmesinden bıktım... En son 33 yaşında evlenmek için evlenen yeni evli bir bayan arkadaşımla konuştum nikahta keramet varmıymış ısınabildin mi diye sordum Hayır dedi hiç mutlu değil hala ısınamamış çocuğa.. ne yapayım sırf birileri evlendi desin diye yaşım geçmeden çocuğum olsun diye bende mi onun gibi yapayım? Bu işler neden kimine göre bukadar zor? Kimini hiçbir çaba göstermeden evinde bulur. Kimi aramadığı mecra bırakmasada, onlarca kişi ile görüşsede sonuç hüsran olur. Hayat ne garip...
-Sende yok mu bişey?
-Bul artık birini, evlen artık?
-Herşey zamanında güzel, elini çabuk tut.
-Yaşın geçiyor bak biraz daha evlenmezsen çocuğunda olmaz.
-Treni kaçırmak üzresin şimdi bulamazsan birdaha hiç bulamazsın... vb...
Bu lafları duymaktan okadar çok bıktım ki... insanlar neden bukadar cahil ve patavatsız? Konuşurken gülerek söylediği bir sözün karşısındaki inciteceğini hatta günlerce ağlatabileceğini neden hiç düşünmez? Bu işler siparişle olmuyor, ne yapayım sokağa çıkıp koca mı arayayım? Hayatıma birilerini almaya çalıştığımda oldu hep alkol kullanıyormusun, birgün gel bize içelim ben evililik düşünmüyorum ama takılabiliriz diyen ciddiyetsiz kişiler karşıma çıktı. Karşıma ciddi doğru düzgün biri çıkmadıysa bunun suçlusu benmiyim, neden eksik kusurlu sorunlu biriymişim gibi muamele görüyorum?
En son sosyal medya üzerinden liseden uzun zamandır görüşmediğim bir arkadaşım yazdı art niyet aramadım cevap verdim kendisi erkek ve görmeyeli evlendiğini çocukları olduğunu söyledi bende tebrik ettim Allah bağışlasın dedim... Sen evlenmiyormusun? diye sordu ve elini çabuk tutmazsan çocuğun olmaz dedi ne yapabilirim dedim eşini çok sevdiğini boşanmak istemediğini ama benide sahiplenebileceğini, imam nikahı kıyıp ev tutabileceğini söyledi. Şoka girdim.. dedim ne saçmalıyorsun sen? Sonra şaka yaptım diye kıvırdı. Ondan öncede eski bir işyerinden babam yaşında abi dediğim boşanmış bir herif bir gece yazdı imam nikahı kıyalım. Bu şekilde konuşma cesaretini verecek kadar dahi muatap olmadığım insanlar ama yazıyorlar bekar olanlar bu nasıl olsa bu yaşa kadar evlenmediyse hertürlü gider diye düşünür evli olanlar bu nasıl olsa evde kaldı diyip kendine metres yapmak ister 31 yaşında bekar olmak bukadar içler acısı bir durum mu? Artık tiksiniyorum herşeyden...
İnsanların sürekli evlenemediğim için kendimi değersiz hissettirmesinden bıktım... En son 33 yaşında evlenmek için evlenen yeni evli bir bayan arkadaşımla konuştum nikahta keramet varmıymış ısınabildin mi diye sordum Hayır dedi hiç mutlu değil hala ısınamamış çocuğa.. ne yapayım sırf birileri evlendi desin diye yaşım geçmeden çocuğum olsun diye bende mi onun gibi yapayım? Bu işler neden kimine göre bukadar zor? Kimini hiçbir çaba göstermeden evinde bulur. Kimi aramadığı mecra bırakmasada, onlarca kişi ile görüşsede sonuç hüsran olur. Hayat ne garip...
aynen sosyal medyada insanlar pis yüzünü daha kolay gösteriyorİlk veya ikinci buluşmada evine içmeye davet eden adamı elemeyip ne yapacaktım? Yani niyetinin ciddi olmadığı aşikar.. siz evlenmiş olabilirsiniz istisnalar kaideyi bozmaz. Ayrıca kimseye o cesareti verecek bişey yapmadım bende anlamadım sosyal medya üzerinden yazdıkları için herhalde rahat olabiliyorlar yüzüme karşı zaten söyleyemezler.
-Sende yok mu bişey?
-Bul artık birini, evlen artık?
-Herşey zamanında güzel, elini çabuk tut.
-Yaşın geçiyor bak biraz daha evlenmezsen çocuğunda olmaz.
-Treni kaçırmak üzresin şimdi bulamazsan birdaha hiç bulamazsın... vb...
Bu lafları duymaktan okadar çok bıktım ki... insanlar neden bukadar cahil ve patavatsız? Konuşurken gülerek söylediği bir sözün karşısındaki inciteceğini hatta günlerce ağlatabileceğini neden hiç düşünmez? Bu işler siparişle olmuyor, ne yapayım sokağa çıkıp koca mı arayayım? Hayatıma birilerini almaya çalıştığımda oldu hep alkol kullanıyormusun, birgün gel bize içelim ben evililik düşünmüyorum ama takılabiliriz diyen ciddiyetsiz kişiler karşıma çıktı. Karşıma ciddi doğru düzgün biri çıkmadıysa bunun suçlusu benmiyim, neden eksik kusurlu sorunlu biriymişim gibi muamele görüyorum?
En son sosyal medya üzerinden liseden uzun zamandır görüşmediğim bir arkadaşım yazdı art niyet aramadım cevap verdim kendisi erkek ve görmeyeli evlendiğini çocukları olduğunu söyledi bende tebrik ettim Allah bağışlasın dedim... Sen evlenmiyormusun? diye sordu ve elini çabuk tutmazsan çocuğun olmaz dedi ne yapabilirim dedim eşini çok sevdiğini boşanmak istemediğini ama benide sahiplenebileceğini, imam nikahı kıyıp ev tutabileceğini söyledi. Şoka girdim.. dedim ne saçmalıyorsun sen? Sonra şaka yaptım diye kıvırdı. Ondan öncede eski bir işyerinden babam yaşında abi dediğim boşanmış bir herif bir gece yazdı imam nikahı kıyalım. Bu şekilde konuşma cesaretini verecek kadar dahi muatap olmadığım insanlar ama yazıyorlar bekar olanlar bu nasıl olsa bu yaşa kadar evlenmediyse hertürlü gider diye düşünür evli olanlar bu nasıl olsa evde kaldı diyip kendine metres yapmak ister 31 yaşında bekar olmak bukadar içler acısı bir durum mu? Artık tiksiniyorum herşeyden...
İnsanların sürekli evlenemediğim için kendimi değersiz hissettirmesinden bıktım... En son 33 yaşında evlenmek için evlenen yeni evli bir bayan arkadaşımla konuştum nikahta keramet varmıymış ısınabildin mi diye sordum Hayır dedi hiç mutlu değil hala ısınamamış çocuğa.. ne yapayım sırf birileri evlendi desin diye yaşım geçmeden çocuğum olsun diye bende mi onun gibi yapayım? Bu işler neden kimine göre bukadar zor? Kimini hiçbir çaba göstermeden evinde bulur. Kimi aramadığı mecra bırakmasada, onlarca kişi ile görüşsede sonuç hüsran olur. Hayat ne garip...
Aslında ne kadar rahat bir hayatın var bir bilsen ne söylesem de anlamazsın bekarlık sultanlıktır boşuna dememişler agrısız başım kaygısız aşım Ohhhhh-Sende yok mu bişey?
-Bul artık birini, evlen artık?
-Herşey zamanında güzel, elini çabuk tut.
-Yaşın geçiyor bak biraz daha evlenmezsen çocuğunda olmaz.
-Treni kaçırmak üzresin şimdi bulamazsan birdaha hiç bulamazsın... vb...
Bu lafları duymaktan okadar çok bıktım ki... insanlar neden bukadar cahil ve patavatsız? Konuşurken gülerek söylediği bir sözün karşısındaki inciteceğini hatta günlerce ağlatabileceğini neden hiç düşünmez? Bu işler siparişle olmuyor, ne yapayım sokağa çıkıp koca mı arayayım? Hayatıma birilerini almaya çalıştığımda oldu hep alkol kullanıyormusun, birgün gel bize içelim ben evililik düşünmüyorum ama takılabiliriz diyen ciddiyetsiz kişiler karşıma çıktı. Karşıma ciddi doğru düzgün biri çıkmadıysa bunun suçlusu benmiyim, neden eksik kusurlu sorunlu biriymişim gibi muamele görüyorum?
En son sosyal medya üzerinden liseden uzun zamandır görüşmediğim bir arkadaşım yazdı art niyet aramadım cevap verdim kendisi erkek ve görmeyeli evlendiğini çocukları olduğunu söyledi bende tebrik ettim Allah bağışlasın dedim... Sen evlenmiyormusun? diye sordu ve elini çabuk tutmazsan çocuğun olmaz dedi ne yapabilirim dedim eşini çok sevdiğini boşanmak istemediğini ama benide sahiplenebileceğini, imam nikahı kıyıp ev tutabileceğini söyledi. Şoka girdim.. dedim ne saçmalıyorsun sen? Sonra şaka yaptım diye kıvırdı. Ondan öncede eski bir işyerinden babam yaşında abi dediğim boşanmış bir herif bir gece yazdı imam nikahı kıyalım. Bu şekilde konuşma cesaretini verecek kadar dahi muatap olmadığım insanlar ama yazıyorlar bekar olanlar bu nasıl olsa bu yaşa kadar evlenmediyse hertürlü gider diye düşünür evli olanlar bu nasıl olsa evde kaldı diyip kendine metres yapmak ister 31 yaşında bekar olmak bukadar içler acısı bir durum mu? Artık tiksiniyorum herşeyden...
İnsanların sürekli evlenemediğim için kendimi değersiz hissettirmesinden bıktım... En son 33 yaşında evlenmek için evlenen yeni evli bir bayan arkadaşımla konuştum nikahta keramet varmıymış ısınabildin mi diye sordum Hayır dedi hiç mutlu değil hala ısınamamış çocuğa.. ne yapayım sırf birileri evlendi desin diye yaşım geçmeden çocuğum olsun diye bende mi onun gibi yapayım? Bu işler neden kimine göre bukadar zor? Kimini hiçbir çaba göstermeden evinde bulur. Kimi aramadığı mecra bırakmasada, onlarca kişi ile görüşsede sonuç hüsran olur. Hayat ne garip...
O sana özeniyor aslındada işte belli etmicek çocuk dünyanın en güzel duygusu bunu her kadın tatsın inşallah ama bir o kadarda agır sorumluluk eş başlı başına olay anası babası osu busu.. Kimsesiz biri bulursan olabilirBenimde bir arkadaşım vardi. Kendisi univden evlendi. Çocuğu oldu. Bende aradim hayirli olsun dedim.o da bana dediki saol tatlım. Sne ne yapacaksin ne evlendin ne bebegin oldu. Sende ikisi de yok. Bende artk konuşmuyorum onunla. Yani onlarla mutsuz olacağıma araya mesafe koyarım. Banada aynısını diyorlar uzaklas onlardan , ya da he nasip de gec
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?