Mesela birkaç ayda evliliğe giden erkek pek yok etrafta, çoğu "sene geçmeli" kafasında Bir kere peşimi bırakmayan kara talihim yüzünden özgüvenim allak bullak oldu, üstelik o kızın fiziği de manken gibiydi boyu 1.78. Ben 1.62'ye 48 kiloyum şimdi ama eskiden 60 kiloya dayanmıştım, son zamanlarda iştahımbıçak gibi kesildi boğazımdan yemek geçmiyor.. Bir de kadının çocuğu olmuyor 42 yaşında şu anda o kadar geçe kalırsan çocuksuz yaşlanma riski varçok acı birşey bu 
Teşekkür ederim. Evet 30 üstü evlenen kadınlar da var, ama bir geçmişleri oluyor örneğin 2 senelik geçmişleri ilişkileri oluyor
Mesela bizim bir tanıdığımızın kızı 38 yaşında bir adamla evlendi, adam da 38 yaşında çok yakışıklı üstelik de zengin işadamı, şimdi villada oturuyorlar,elini işe sürmüyor hizmetçileri va çünkü. Annem hep onu örnek verir, "beyza 38'inde böyle kısmet buldu sen de bulursun" diyor ama benim ümidim yok ki
Arkadaşım sen çok bunalmissin o yüzden sağlıklı düşünemiyorsun. Evlenmezsem yalnız kalırım fikrini at kafandan bi git bak bakalim huzur evlerine bekar oldukları için mi ordalar? Benim halam 3 cocugu oldugu halde evinde bakıcı kadın çalıştırirdi banyosunu bile o yaptirirdi kızları yaptirmazdi. .o kadar çok örnek var ki çevrede evli barkli çocuklu yaşlıların yalnız kaldıkları. .Sakın çevrenin baskısına aldırış etme bu seni acele kararlar almaya iter yanlış bir evliliktense ömür boyu bekar kalmak Iyidir Buradaki boşanma hikayelerine bir baksana ...Hepinize merhaba kızlar. Kendimi o kadar berbat hissediyorum ki, sanki ruhum delik deşik olmuş gibi
Bu 3 sene içinde karşıma çıkan olmadı mı, oldu tabi tek tük, ama sonuca gitmedi iyi yönde, sanki başımda beni takip eden bir lanet var gibi
Kızlar beni sakın "koca meraklısı, evlilik heveslisi" diye yargılamayın,ben sadece yalnız kalmak istemiyorum, zaten arkadaşım yok, bu yalnızlık hissi beni bitiriyor. Koca meraklısı olmadım çnce dedim elime mesleğimi alayım, okudum işimi aldım,annem de hep "koca her zaman bulunur önce mesleğin" dedi ama yaşlandığım için geleceğimden endişe ediyorum kızlar, yaşlanınca yanımda bana destek olacak kimse olmayacak mı? Etraftan evde kalan kadınların çektiği acıları görüyorum daha beter korkuyorum. Annem hastanede yatarken yanında bir teyze de vardı yapayalnızdı, hemşire teyzeyi resmen azarladı, "senin kocan yok mu ?çocuğun yok mu ? neden yalnız geldin?" diye bağırdı, o teyzenin hemşire gittikten sonra göğsüne vurarak "aaaah, ahhhh" diye ağlamasını görmeliydiniz, resmen ciğeri yanıyordu kadının
Ne bileyim bütün bunlar içime dokunuyor kızlar, yalnız kalmak istemiyorum, bir yuvam olsun çocuklarım olsun yaşlanınca güvende olayım... Sperm bankasına asla gidemem ailede beni taşlarlar, zaten evde kaldığım için tüm sülale "bunu da alan olmadı" diye dedikodumu yapıyor, annemin hastalığını bile benim evde kalmama bağlıyorlar, "kızını kimse almadı diye hastanelik oldu" diyorlar. Evlatlık almak istiyorum ona da annem karşı çıkıyor,neymiş çıkmadık candan ümit kesilmezmiş... 31 yaşındayım anne ne ümidi, ümit mi kaldı artık, o zaman bana birini bulun bari deyince de annem "kızım ben sana birini bulamam.kimseye kızımı al denmez. oğlan olunca her kapıya gidilir kız olunca kızımı al denmez" diyor. İşyerindeki güya okumuş kadınlar bile canımı yakmaya çalışıyor
tabi şimdi bizim millet onlardan çocuk bekliyor :) 34 yaşında olmasina ragmen hicde acelem yok hayatimi yaşıyorum diyerek espriyi patlatiyor...ve o guvensiz kiz gitti 10 yaş genclesmis muhtesem degisime ugrayan mutluluktan her daim 32 dişi görünen ayaklari yere saglam basan bir kadin oldu...darisi inşallah sana
Hepinize merhaba kızlar. Kendimi o kadar berbat hissediyorum ki, sanki ruhum delik deşik olmuş gibi
Bu 3 sene içinde karşıma çıkan olmadı mı, oldu tabi tek tük, ama sonuca gitmedi iyi yönde, sanki başımda beni takip eden bir lanet var gibi
Kızlar beni sakın "koca meraklısı, evlilik heveslisi" diye yargılamayın,ben sadece yalnız kalmak istemiyorum, zaten arkadaşım yok, bu yalnızlık hissi beni bitiriyor. Koca meraklısı olmadım çnce dedim elime mesleğimi alayım, okudum işimi aldım,annem de hep "koca her zaman bulunur önce mesleğin" dedi ama yaşlandığım için geleceğimden endişe ediyorum kızlar, yaşlanınca yanımda bana destek olacak kimse olmayacak mı? Etraftan evde kalan kadınların çektiği acıları görüyorum daha beter korkuyorum. Annem hastanede yatarken yanında bir teyze de vardı yapayalnızdı, hemşire teyzeyi resmen azarladı, "senin kocan yok mu ?çocuğun yok mu ? neden yalnız geldin?" diye bağırdı, o teyzenin hemşire gittikten sonra göğsüne vurarak "aaaah, ahhhh" diye ağlamasını görmeliydiniz, resmen ciğeri yanıyordu kadının
Ne bileyim bütün bunlar içime dokunuyor kızlar, yalnız kalmak istemiyorum, bir yuvam olsun çocuklarım olsun yaşlanınca güvende olayım... Sperm bankasına asla gidemem ailede beni taşlarlar, zaten evde kaldığım için tüm sülale "bunu da alan olmadı" diye dedikodumu yapıyor, annemin hastalığını bile benim evde kalmama bağlıyorlar, "kızını kimse almadı diye hastanelik oldu" diyorlar. Evlatlık almak istiyorum ona da annem karşı çıkıyor,neymiş çıkmadık candan ümit kesilmezmiş... 31 yaşındayım anne ne ümidi, ümit mi kaldı artık, o zaman bana birini bulun bari deyince de annem "kızım ben sana birini bulamam.kimseye kızımı al denmez. oğlan olunca her kapıya gidilir kız olunca kızımı al denmez" diyor. İşyerindeki güya okumuş kadınlar bile canımı yakmaya çalışıyor
32 yaşında senin gibi düşünen bir arkadaşım vardı hayattan umudunu kesmiş di..artik cocuklu boşanmış adamlari bile kabul ederim diyordu..3 ay icinde kendinden 8 yaş küçük cokda yakışıklı karizmatik üst düzey yoneticiyle bi anda nisanlandi..sonra evlendi hepsi 6 ay içinde oldu..simdi 2 yıl bitti ewleneli evliliği mükemmel gidiyor hatta hep derim arkadasima durdun durdun turnayi gözünden vurdun
( Sekiz yaş küçük bir beyle evlenebilmiş. Ama en son bir ortamda tanıştığım 87 doğumlu çocuk bile 84'lü olduğumu duyunca ilgisini kesti, toputopu 3 yaş küçük ama işte ve bu da beni çok üzüyor, ben de duyuyorum bazen kendinden yaşça küçük erkekle evlenenleri ama benim karşıma 3 yaşı bile sorun eden erkekler çıkıyor işte ( Bu da benden yaş travması yaratıyor, ben ne ara 31 oldum, daha dün 21 değil miydim ben, ahhh keşke 84'lü olacağıma 94'lü olsaydım diye düşüncelere kapılıyorum saçma belki amaöyle ((( Ay herşeyi deyin bunu demeyin ya hakaret gibi valla:)
