Ben 27 yaşındayım ve bekarım. 30 üstü olmadığım için yorumum ne kadar geçerli olur bilmem ama şöyle bir ikilemim var;
1-Birine aşık olunca onun yaptığı her şeyi çok kafama takıyorum. Rahat ve doğal davranamıyorum. Vermem gereken tepkileri kendi akışında veremiyorum. Bu da ilişkiyi baltalıyor ve kötü ayrılıklarla sonuçlanıyor.
2-Aşık değilsem ama karakterini sevdiysem ilişki güzel gidiyor. İstediğim gibi davranıp dozunda hareket ediyorum. İlişkiye yön verebiliyorum. Fakat evlenemiyorum çünkü duygular yeterli gelmiyor, ayrılıyorum
Çok isterim gönlümün aktığı insanla olayım. Ama yoğun aşk insanları toksikliğe itiyor bence. Ya da çok el pençe kalıp ilişkiyi yönlendiremiyorum. Kocaman bir kafa karışıklığıyla ortada kalıyorum.
22 yaşımda evlenebilirdim. İstemedim. Sonrasında büyük bir gönül kırgınlığı yaşadım derken şimdi aşk konusunda biraz kendime döndüm. Evlenmeyi çok isterim. Bakalım hayat ne gösterir.
Çevremde otuz küsür olup evlenmemiş 3-4 insan var. Hepsi iş güç sahibi kadınlar. Bunlardan en genci 32 en büyüğü ise 37 yaşında. İki tanesi kendi işinin patronu. Benim gözlemlerime göre düzgün insanlar. Evli olan kadınlardan farklı olan uç bir noktalarını göremedim. Bir tanesi flörtlerinde biraz fazla kısasa kısasçıydı. Kendinden taviz verme noktası pek yoktu. Diğeri de öyle aslında. Çok net ve sınırları keskin biriydi. İlişki sürdürmek biraz esneklik ve zaman tanımayla olan bir şey bence. Hayat hep teorilerle yaşanmıyor. Evet yalan söylemek kötüdür, evet seven şunu bunu yapar ama her şey bu kadar kurallarla sabit midir? Bazen su akar yolunu bulur. İnsanlar ilişkide zamanla şekil alabilir. Kestirip atmak, dediğim dedik davranmak, akışına bırakamamak, fazla kurcalamak sorunuzun cevabı olabilir. Çünkü eksik ve kusur ararsak mutlaka buluruz.
Mesela burda bekar bir üye vardı. Yeni flörtleştiği adamın ablasını instada stalklayıp storylerine bakıp o gün adamın ona doğru söyleyip söylemediğini kontrol ediyordu. Bence bu biraz fazla kontrolcülük. Sonuçta yeni flörtleştiğimiz kişilerden aşırı şeffaflık beklemek de o kişinin sınırlarını ihlal etmektir. Doğru insanı mı arıyoruz yoksa kendi korkularımızı mı tasdiklemeye çalışıyoruz biraz düşünmek lazım.
