Ama kardeş sen de seninle empati yapmamıza bile engel oluyorsun yazdıklarınla.
Ben desem, ‘benden düşük ücretle çalışan bir adamla 1 yılda tanışıp evlendim. Aile apartmanındayız. İlk aydan kavga ettik ama evliliğimizde hiçbir sorun yoktu, babası geldi üstüne yürüdü. Ben de siz karışmayın dedim, beni kovdular. Babamın evine döndüm. Bir hafta sonra kocam geldi, sen bana bak, babama bakma dedi diye geri döndüm. 1 haftada babasının elini öpmediğim için yine kavga çıktı. Üstüne kız getireceğim. Defol git dedi hakaret etti, boşanma davası da aç dedi. Ama ben 3 haftadır evdeyim açamadım çünkü çok aşığım
maddi manevi arkamda ailem her şeyim var ama 25 yalındayım ya bir daha evlenip çocuk doğuramazsam. Bir de çok aşığım
‘ cevabınız ne olur.
Yazın bilelim. 15 yaşında çocuk yazmaz yazdıklarınızı ama. İyi o zaman yalvarın yakarın adama yapışın. Sonra dayak, aldatma, hakaretle uğraşın madem yeter ki boşanmayın. Ne diyelim yani? Kendi düşen ağlamaz gerçekten. Adamlara da hak veriyorum artık. Ben de sevmediğim bir adamı boşamaya çalışsam, adam baba yapışsa şiddet uygulayabilirim sinirden.