Nerden nasıl başlanır bilmiyorum. 3 senedir birlikteyiz 14 aydır evliyiz. Evliligimin ilk 3 ayı kayınvalide faktöründen dolayı çok sancılı geçti ama aile olarak o kötü günleri atlatıp kendimize herkesin gıptayla baktığı kusursuz denecek kadar güzel olan bir hayat kurmuştuk. Birbirimizi her zaman dinler, sorunlarımızı konuşur, incitmeden anlardık birbirimizi. Eşim ankara içindeyken bensiz hiçbir yere gitmez evinden işine işinden evine gelirdi. 1 buçuk ay önce hamile olduğunu öğrendim buna çok sevinirken 15 gün önce de eşimin yurt dısındayken benim hamile oldugumu bile bile bu işi parayla yapan kadınlarla birlikte olduğunu öğrendim. Dünyam yıkıldı resmen sorunlu mutsuz bir evliliğimiz olmasaydı bu kadar uzulmezdim belki de. Yediremedim kaldıramadım kadınlığıma ve gururuma yapılmış çok büyük bir saygısızlık bu. Esim cok ağladı cok yalvardı gunlerce benimle birlikte goz yaşı döktü çok pisman sözde o da herseyden önce kendi karakterine saygısızlık yaptığını düşünüyor. Abileri yengeleri hiç kimse inanmadı inanamadı onun gibi bir adamın bunu yapmış olması herkesi çok yaraladı. Ailemin maddi durumu kötü olduğu için onlara haber bile veremedim. Karnımdaki bebekle ne yapacagımı bilmedigim icin evi terk etmedim. Belki de bu kadar güzel giden bir evliliğe bir şans daha vermek istedim bilmiyorum. Önceden aldatmak deyince bile canım yanardı asla kabullenemem derdim ama şimdi onu affettigim icin kendimden de utanıyorum. Şu an araya çok büyük bir mesafe koydum ona gerçekten yeniden guvenmeden(ki bu çok uzun bir süreç) onunla aynı masaya bile oturmak istemem. Kendi gururumu evladım için hiçe saydım umarım değer. Umarım ben gerçekten bu kararla hayatımın hatasını yapmış olmam.
