Ben de 26 sayılırım. Okul bitti sağlık sorunları falan filan daha iş bakıyorum. Şanslı olduğum konu ailem akrabaları hayatımıza pek dahil etmez, o yüzden sınırlarını biliyorlar. Ama yüz versek evde kaldım onlara göre :)
Herkesin zamanı farklı diye düşünüyorum, ki daha yeni adımı falan değiştirdim benim için hayat yeni başlıyor.
Evliliği ve çocuk sahibi olmayı yermek kadar yüceltmek de yanlış. Nasip ne zaman bizi bulursa, ne zaman birine güvenir seversem, birini tanıyınca içim ne zaman rahat ederse o zaman evlenirim. Bu işler zorlamayla olmuyor, zorlayınca rezil rüsva oluyor. Nişanı, sözü, düğünü hepsi ayrı kavgalı kaoslu stresli oluyor. Ne gerek var? Ki sizin işiniz de varmış, bence 30'a kadar stres yapmayalım. 30'dan sonra hala bir ışık yoksa o zaman strese sokarız kendimizi