-
- Konu Sahibi sorumusorupgidecegim
- #361
Annemin de babamın da ikinci evliliği
Aileler tanıştırıp uygun bulunca o sırada mantıklı falan geldi herhalde
Annemin de babamın da ikinci evliliğiAnneniz neden evlenmiş 17 yaş fark ile zorunluluktan mı
27 yaşındayım eşim 33 yaşında böyle birşeyi düşünmezdim ayrıca kadın olarak da adım atmazdım atarsan değerin iyice düşer. Kaldı ki adam seni kardeşi gibi görüyor bu adam senin niyetini anlasa bile kullanır atar çok net. 47 yaşında bir adam 25 yaşında bir kızla neden evlensin ? Bu soruyu hiç sordun mu kendine? Mesela çok zengin hayatın varsa belki evlenir :) ha ama Aşıksa amenna sevginin yaşı yok derim. Ama sen adım atarsan çantada keklik olmaya hazır ol.Tüm hanımlara merhaba
Sormak için kimsemin olmadığı bir sorumu sormak, fikirlerimi açarak sizin yorumlarınızı almak istiyorum.
Ben 25 yaşında üniversite mezunu -şu an çalışmayan- daha önce hiç evlenmemiş biriyim. Tek çocuğum. Tüm benliğimle içimi açabilecek bir dostum yok, azıcık ucundan bahsetmeye çalıştığımda dahi yüksek tepkiler alıp, içten içe kınandığımı hissediyorum. Ve sanırım sadece bu tip olaylarda keşke yaşı bana yakın bir kız kardeşim olsaydı diyorum. :)
Ben bir adamdan çok hoşlanıyorum. Ve her bakımdan hem duygusal, hem fiziksel olarak onu arzuluyorum. Kendisi 47 yaşında, bekar, daha önce evlilik, söz, nişan vb durumları başından geçirmemiş hayat kaygısına düştüğü için evlenmeye, yuva kurmaya vakit bulamamış biri. Aktif yaşayan kariyer olarak belli bir yere gelmiş genel itibariyle soğuk duran ama tanışıldığında sohbetiyle, bakışıyla kendine bağlayabilen biri.
2-3 kez görüştük (görüşmemizin sebepleri vardı, keyfi değildi.) ben kendisinden çok etkilendim fakat kendisi bana evladıymışım ya da kardeşiymişim gibi bir samimiyetle yaklaştı. (Genel olarak yaşımdan 3-4 yaş kadar küçük 20lerin çok başında olduğumu sananlar oluyor, ama böyle yaklaşılması kırdı ve üzdü)
Bu kişiye adım atmayı ya da niyetimi belli etmeyi düşünüyorum bir süredir. Yalnızca 2 yakın diyebileceğim arkadaşım var tüm derin duygularımı anlatmaksızın ucundan biraz bahsettiğimde arkadaşlarımdan birisi ‘ benim babam 45 yaşında ve ben senin arkadaşınım adamla aranda böyle bir uçurum var, farkında mısın?’ Minvalinde yaklaştı.
Diğeri ise ‘ Hayatta her şeye sahipsin seni seven bir anne baba, maddiyat, ilgi, kariyer ve güzellik, kendini neden böyle birine layık görüyorsun? Mantık evliliği desem mantığa uyan hiçbir tarafı yok sana yakıştıramadım. gibi bir tepki aldım
Adam oldukça dindar ve muhafazakar biri. Maddiyat,kariyer olarak benden çok ekstra bir üstünlüğü yok hemen hemen benzer şartlardayız. Yaşını gösteren hatta +50 yaş civarı gösterdiği söylenen ve çok üzülerek söylüyorum ki kime göstersem beğenilmeyen ama benim çok beğendiğim biri.
Karakter ve duruş, erkeksilik olarak kendisini çok beğeniyorum. Ve kendisi yavaş yavaş evlenmeyi, bir çocuğu sahibi olmayı istediği dönemde. (Duyduğum kadarıyla).
Ben kendisine adım atmazsam ya da direkt niyetimi belli etmezsem kendisi asla atmaz çünkü dediğim gibi beni o gözle bir ‘kadın’ olarak görmüyor.
Ama adım atarsam ya da niyetimi belli edersem de beni geri çevirmez ve aramızda bir kıvılcım olur gibi hissediyorum. Olmasa dahi bunu beni inciterek belli etmez. Bu konuda eminim.
Size sormak istediğim şey ise şu; muhtemelen hem evlilik, hem duygusal ilişkiler olarak benden kat be kat tecrübeli ya da olgun kişiler aramızda vardır.
Genel kanı cinsel performans olarak kişilerin uyumsuz olacağı yönünde oluyor bu elbette böyledir. 26 yaşında bir kadınla 47 yaşında bir erkek enerji olarak birbirine yakın olamaz
Ama
Benim daha önce hiç cinsel yaşanmışlığım yok. Hatta yakınlaşmam bile olmadı bir erkekle.
Kısacası tatmin olmak nedir bilmiyorum. Zihnimde kıyas yapabileceğim ya da ileride evliliğimde eşimin performansını kıyas edebileceğim biri olmayacağı için evleneceğim adamın bana yaşattığı ne kadarsa o kadarla tatmin ve mutlu olurum gibime geliyor.
Sosyal hayat olarak aktivite enerjisi/hızı derseniz de kendisi benden çok geziyor ve hayatını aktif yaşıyor.
Çevremde benimle ilgilenen ya da şans isteyen 25-30 yaş arası erkekler elbette oluyor ama sorun şu ki ilgi duyamıyorum.
Bu bahsettiğim adamı hayal ettiğim gibi onları edemiyorum.
Psikolojik olarak bir sorunum yok, babamla ve annemle ikili ilişkilerim gayet iyi anne ya da baba travması gibi bir durumum yok.
Beni böyle bir adama bağlayan maddi ya da manevi herhangi bir çıkarım da yok.
Açıkcası dümdüz saf bir sevgi besliyorum her şeyin ilkini onunla yaşamak ve evlilik yoluna girmek istiyorum.
Sizce bu durum dışarıdan nasıl görünüyor, ya da bendeki geçici bir heves,buhran ya da bir sorun mu?
Ve ben bu adama niyetimi belli edersem bende bir sorun ya da eksiklik olduğunu bu yüzden kendisinden şans istediğimi falan düşünür mü? Bu beni çok üzer. Ya da çıkar için yaklaştığımı? Çünkü hislerimiz ispatlanan bir şey değil ve ben kendisine duygularımın saflığını ispatlayamam. Elbette bunu dışa vurmaz, yüzüme söylemez kaba biri değil ama düşüneceğini bilmek de beni kırar.
Veya böyle bir evlilik yaşayıp mutlu olan, mutlu olduğunu gördüğünüz çiftler var mı? yoksa baştan aşağı yanlış bir yolda mıyım? Veya bu adama adım atmam demek hayatımı kökten değiştirmem mi demek? Sizlere göre ben nasıl bir durum içerisinde görünüyorum. Böyle bir çift ya da olay duysanız, ne düşünür ve ne yorum yapardınız? Çevremdeki tepkiler beni çok üzüyor ve utandığım için doğru düzgün kimseye yüreğimi açamıyorum
İran’da muta nikahı var bu şekilde. İğrenç ve dinde asla yeri olmayan bir sapkınlık. Türkiye’de de sözde dinine düşkün ünlüleri siyasileri tehdit kaseti hazırlamak için de İran bu muta nikahını kullanır yıllardır.Sizde şunu anlamadiniz sevgiliyken birbirini seven kişiler olarak birseyler yaşanıyor , ama bu konudaki dini nikah amacını aşıp sadece fiziksel ihtiyaç üzere haşa yaradani kandırır gibi olmamismi. Ozaman herkes sevmediği ama birlikte olmak istediği kadına dini nikah kiysin işi bitince de bos ol desin olay kapansın. Nikah aile kurmak üzere yapılır ilan edilir. Herkes bilir bu adam yada bu kadın bundan böyle evlidir diye bilinir. Sevgiliyken evlenme ihtimali var en azından ama cinsel ihtiyaç için olan beraberliği dini nikah bile kurtarmaz
Sizdeki yaş farkı nasılErkek arkadaşımla aramızda 14 yaş var ama sizinki çok fazla diye düşünüyorum. Olur bir yani yok gercekten
Erkek arkadaşımla aramızda 14 yaş var ama sizinki çok fazla diye düşünüyorum. Olur bir yani yok gercekten
Çünkü ben 20lerimde değilim 30 yaşındayım.Sizinki de baya fazla. 14 yaşa evet diyenler 20 yaşa neden çok diyor onu da anlamıyorum.
Sizdeki yaş farkı nasıl
Çünkü ben 20lerimde değilim 30 yaşındayım.
Benim karakter yapımdan kaynaklı bir sıkıntı yok. Sakin ve sürekli sessizlik arayan biriyim o sebeple benim için daha iyi bir seçim.
Bu kotu bir sey. Cok hoslandigin icin iyi tarafından bakmaya calisiyorsun ama cok daha iyisini yasayabilecekken daha azina ok olmak kendini harcamandir. Disarida kocaman bir dunya var ama sen disari cikmiyorsun, disaridan haberin yok.Kısacası tatmin olmak nedir bilmiyorum. Zihnimde kıyas yapabileceğim ya da ileride evliliğimde eşimin performansını kıyas edebileceğim biri olmayacağı için evleneceğim adamın bana yaşattığı ne kadarsa o kadarla tatmin ve mutlu olurum gibime geliyor.
Ben biraz hızlı bağlanan biriyim. O yüzden flört edip hevesimi alıp bırakayım düşüncem olmaz. Yani benim ki körü körüne kendini bu hayata esir edip bağlanmak olur. Anladığım kadarıyla ilk zamanlar güzel fakat 30u geçtikten sonra benim için pişmanlık ya da tehlike çanları başlamaya başlar. Bir çok insan yorum yaptı siz dahil herkesin görüşü yanlış olduğuyla alakalı. Yani kuvvetle muhtemel bir duruma 100 kişi yanlış diyorsa o yanlıştır :) yavaştan bunu kabullendiğim bir süreçteyim o yüzden her ne kadar arzulamasam da, içimde büyük bir tutku olmasa da kendimi yaşıtlarıma ya da benden 2-3 yaş büyük erkeklere yönlendirdim. Flört uygulaması indirdim ve şu an kendime denk gördüğüm kişilerle flörtleşip çemberimi kırmaya çalışıyorum. Yine de aklımla kalbim arasındaki uçurumu halledemezsem profesyonel bir desteğe başvururum diye düşündüm. Adama duygularımı açmaktan vazgeçtim ve kendisiyle karşılaşabileceğim veya iletişim kurabileceğim fırsatları değerlendirmiyorum kısacası uzak duruyorum. Bendeki son durum bu. Yaşıtım birinin beni anlaması ve baktığım pencereden bakabilmesi mutlu etti. Teşekkür ederimBen seni anliyorum ayni yastayiz. Ben de 44 yasinda biri ile flort ediyorum, genelde bu kadar buyuk yaslarla gorusmesem de 35 civari erkeklerden hoslaniyorum. Ama 50'sine yaklasmis biriyle gelecek dusunmezdim.
Bu kotu bir sey. Cok hoslandigin icin iyi tarafından bakmaya calisiyorsun ama cok daha iyisini yasayabilecekken daha azina ok olmak kendini harcamandir. Disarida kocaman bir dunya var ama sen disari cikmiyorsun, disaridan haberin yok.
Seninle evlenmek isteyecektir belki, daha calismaya bile baslamamissin, is hayatinda kimlerle tanisacaksin, hayat sana neler getirecek, hepsi belirsiz, yanlis bir donem degil mi sence de ?
Ki hayatina yeni basliyorsun, o yastaki biri ile senin hayat enerjin bir olmaz, onun yuz defa deneyimlediklerini, gorduklerini, sen ilk defa yasiyor heyecaniyla yaşayacaksın, ama bu hissine eslik edemeyecek. Hayattan istekleriniz farkli olacak.. vs ben 33 yasindaki adam ile bile sıkılıyordum. Gezmeyi, etkinliklere, festival, konserlere gitmeyi seven biriyim ama ondan hoslandigim icin 1 yil boyunca onunla etkinligim evde oturup bira icmek olmustu ve iliski boyunca benden o kadar ektilenmemisti bile cunku adam yasamis bitirmis zamaninda, ben sadece guzel gozuken genc bi atistirmaliktim herhalde ona gore. Kendi yasitlarim bana hep derin hisler beslerken bununki garip bir seydi.
Biliyorum bizim yasitlarimiz toy, prenses gibi davraniyorlar, bircok duyguyu ayirt edemiyorlar ve biliyorum buyuk erkekler cook daha cekici ama 47 biraz fazla, ben merak ettigim icin 44 yasinda biriyle gorusuyorum ama ilerisini dusunmem. Sen de cok flort eden biri degiilsin sanirim, o yuzden ciddi bir sey dusuneceksen bir daha degerlendir derim.
Ben biraz hızlı bağlanan biriyim. O yüzden flört edip hevesimi alıp bırakayım düşüncem olmaz. Yani benim ki körü körüne kendini bu hayata esir edip bağlanmak olur. Anladığım kadarıyla ilk zamanlar güzel fakat 30u geçtikten sonra benim için pişmanlık ya da tehlike çanları başlamaya başlar. Bir çok insan yorum yaptı siz dahil herkesin görüşü yanlış olduğuyla alakalı. Yani kuvvetle muhtemel bir duruma 100 kişi yanlış diyorsa o yanlıştır :) yavaştan bunu kabullendiğim bir süreçteyim o yüzden her ne kadar arzulamasam da, içimde büyük bir tutku olmasa da kendimi yaşıtlarıma ya da benden 2-3 yaş büyük erkeklere yönlendirdim. Flört uygulaması indirdim ve şu an kendime denk gördüğüm kişilerle flörtleşip çemberimi kırmaya çalışıyorum. Yine de aklımla kalbim arasındaki uçurumu halledemezsem profesyonel bir desteğe başvururum diye düşündüm. Adama duygularımı açmaktan vazgeçtim ve kendisiyle karşılaşabileceğim veya iletişim kurabileceğim fırsatları değerlendirmiyorum kısacası uzak duruyorum. Bendeki son durum bu. Yaşıtım birinin beni anlaması ve baktığım pencereden bakabilmesi mutlu etti. Teşekkür ederim