26 - 47 yaş farkı, ilişki, evlilik, bir kadının adama adım atması?

Kadın çocuk yapmak istememiş zaten sorun burada. Eski eşten nafaka falan olayları da vardı muhtemelen resmî olarak evlenmemiş bu adamın parasını yemiş keyfine bakmış. Mağdur edilen taraf aslında adam. Ve elbette bunlar duyduğum şeyler olaylara şahit değilim. İki taraf içinde kesin şu haklı bu haklı diyemem.
Şu olayda da mağdur olan adam olmuş ya daha ne diyelim. 😂😂 Bu kadar da safoz olunmaz yaa
 
47 yaşındaki adam 25 yaşında, neredeyse yeni mezun biriyle kariyer açısından nasıl benzer şartlarda olabilir? Üstelik çalışmıyormuşsunuz. Ne ara inşa ettiniz kariyerinizi?
Şu durumda benzer şartlardaysanız adamın durumu vahim.

Yaş ve diğer konulara girmiyorum bile. Neyinden etkilendiniz belli değil.
 
Tüm hanımlara merhaba



Sormak için kimsemin olmadığı bir sorumu sormak, fikirlerimi açarak sizin yorumlarınızı almak istiyorum.



Ben 25 yaşında üniversite mezunu -şu an çalışmayan- daha önce hiç evlenmemiş biriyim. Tek çocuğum. Tüm benliğimle içimi açabilecek bir dostum yok, azıcık ucundan bahsetmeye çalıştığımda dahi yüksek tepkiler alıp, içten içe kınandığımı hissediyorum. Ve sanırım sadece bu tip olaylarda keşke yaşı bana yakın bir kız kardeşim olsaydı diyorum. :)



Ben bir adamdan çok hoşlanıyorum. Ve her bakımdan hem duygusal, hem fiziksel olarak onu arzuluyorum. Kendisi 47 yaşında, bekar, daha önce evlilik, söz, nişan vb durumları başından geçirmemiş hayat kaygısına düştüğü için evlenmeye, yuva kurmaya vakit bulamamış biri. Aktif yaşayan kariyer olarak belli bir yere gelmiş genel itibariyle soğuk duran ama tanışıldığında sohbetiyle, bakışıyla kendine bağlayabilen biri.



2-3 kez görüştük (görüşmemizin sebepleri vardı, keyfi değildi.) ben kendisinden çok etkilendim fakat kendisi bana evladıymışım ya da kardeşiymişim gibi bir samimiyetle yaklaştı. (Genel olarak yaşımdan 3-4 yaş kadar küçük 20lerin çok başında olduğumu sananlar oluyor, ama böyle yaklaşılması kırdı ve üzdü)



Bu kişiye adım atmayı ya da niyetimi belli etmeyi düşünüyorum bir süredir. Yalnızca 2 yakın diyebileceğim arkadaşım var tüm derin duygularımı anlatmaksızın ucundan biraz bahsettiğimde arkadaşlarımdan birisi ‘ benim babam 45 yaşında ve ben senin arkadaşınım adamla aranda böyle bir uçurum var, farkında mısın?’ Minvalinde yaklaştı.

Diğeri ise ‘ Hayatta her şeye sahipsin seni seven bir anne baba, maddiyat, ilgi, kariyer ve güzellik, kendini neden böyle birine layık görüyorsun? Mantık evliliği desem mantığa uyan hiçbir tarafı yok sana yakıştıramadım. gibi bir tepki aldım



Adam oldukça dindar ve muhafazakar biri. Maddiyat,kariyer olarak benden çok ekstra bir üstünlüğü yok hemen hemen benzer şartlardayız. Yaşını gösteren hatta +50 yaş civarı gösterdiği söylenen ve çok üzülerek söylüyorum ki kime göstersem beğenilmeyen ama benim çok beğendiğim biri.



Karakter ve duruş, erkeksilik olarak kendisini çok beğeniyorum. Ve kendisi yavaş yavaş evlenmeyi, bir çocuğu sahibi olmayı istediği dönemde. (Duyduğum kadarıyla).

Ben kendisine adım atmazsam ya da direkt niyetimi belli etmezsem kendisi asla atmaz çünkü dediğim gibi beni o gözle bir ‘kadın’ olarak görmüyor.

Ama adım atarsam ya da niyetimi belli edersem de beni geri çevirmez ve aramızda bir kıvılcım olur gibi hissediyorum. Olmasa dahi bunu beni inciterek belli etmez. Bu konuda eminim.



Size sormak istediğim şey ise şu; muhtemelen hem evlilik, hem duygusal ilişkiler olarak benden kat be kat tecrübeli ya da olgun kişiler aramızda vardır.

Genel kanı cinsel performans olarak kişilerin uyumsuz olacağı yönünde oluyor bu elbette böyledir. 26 yaşında bir kadınla 47 yaşında bir erkek enerji olarak birbirine yakın olamaz

Ama

Benim daha önce hiç cinsel yaşanmışlığım yok. Hatta yakınlaşmam bile olmadı bir erkekle.

Kısacası tatmin olmak nedir bilmiyorum. Zihnimde kıyas yapabileceğim ya da ileride evliliğimde eşimin performansını kıyas edebileceğim biri olmayacağı için evleneceğim adamın bana yaşattığı ne kadarsa o kadarla tatmin ve mutlu olurum gibime geliyor.



Sosyal hayat olarak aktivite enerjisi/hızı derseniz de kendisi benden çok geziyor ve hayatını aktif yaşıyor.



Çevremde benimle ilgilenen ya da şans isteyen 25-30 yaş arası erkekler elbette oluyor ama sorun şu ki ilgi duyamıyorum.

Bu bahsettiğim adamı hayal ettiğim gibi onları edemiyorum.

Psikolojik olarak bir sorunum yok, babamla ve annemle ikili ilişkilerim gayet iyi anne ya da baba travması gibi bir durumum yok.

Beni böyle bir adama bağlayan maddi ya da manevi herhangi bir çıkarım da yok.

Açıkcası dümdüz saf bir sevgi besliyorum her şeyin ilkini onunla yaşamak ve evlilik yoluna girmek istiyorum.

Sizce bu durum dışarıdan nasıl görünüyor, ya da bendeki geçici bir heves,buhran ya da bir sorun mu?

Ve ben bu adama niyetimi belli edersem bende bir sorun ya da eksiklik olduğunu bu yüzden kendisinden şans istediğimi falan düşünür mü? Bu beni çok üzer. Ya da çıkar için yaklaştığımı? Çünkü hislerimiz ispatlanan bir şey değil ve ben kendisine duygularımın saflığını ispatlayamam. Elbette bunu dışa vurmaz, yüzüme söylemez kaba biri değil ama düşüneceğini bilmek de beni kırar.

Veya böyle bir evlilik yaşayıp mutlu olan, mutlu olduğunu gördüğünüz çiftler var mı? yoksa baştan aşağı yanlış bir yolda mıyım? Veya bu adama adım atmam demek hayatımı kökten değiştirmem mi demek? Sizlere göre ben nasıl bir durum içerisinde görünüyorum. Böyle bir çift ya da olay duysanız, ne düşünür ve ne yorum yapardınız? Çevremdeki tepkiler beni çok üzüyor ve utandığım için doğru düzgün kimseye yüreğimi açamıyorum
Adam üni de Prof mu ?
Yani bana statü gibi geldi çekim etkisi olarak .
 
Adam sizle konusacak bir sey bulamamali. Eger olgun ve yasinin adamiysa ve sapik degilse hayatinizin farkli evrelerinde oldugunuz icin ortak noktalar yakalayamazsiniz. Ben kendimden 5-6 yas kucuk erkekleri cocuk olarak goruyorum, o da sizi oyle gormeli. Gormuyorsa sikintili bir tiptir zaten.
 
Olay çok uzamış da biraz da ben konuşmak istiyorum çünkü benim babam da bu adam yaşında evlenen ve 48 ve 53 yaşında iken çocuk sahibi olan biri.
Annemden 17 yaş büyük
Ben çocuğu olarak yaşadıklarımı anlatacağım

Babam ben daha ilkokula başlamadan emekli olmuştu. Herkesin babasının mesleği vardı ben benimkinin ne yaptığını bilmezdim emekli derdim soranlara. Beni okuldan almaya geldiğinde deden gelmiş derlerdi üzülürdüm.

Annem bir yere/tatile vb gitmek isterdi, çocukları olarak biz de isterdik ama babam ben oraya 20 sene önce gittim, ben onu gördüm bişey yok orada gitmeye gerek yok vs diye zaten yaşadığı şeyleri bir daha yaşamak istemezdi. Yaşasa da o heyecanla yaşamazdı hep bilge kişi havasındaydı. Adam zaten yapmış onları hevesi yok.

Babam inançlı biri, tam dine iyice yöneldiği yaşlarda camiye gitme, cami sonrası kahveye çıkma, arkadaşlarıyla oturma gibi bir hayatı varken yani Tam emeklilik dönemi yaşarken annem evde onu beklemeye mahkum oldu. Babamın Kendi arkadaş çevresi de benzer yaşlarda olduğundan ailece görüşmeye kalktığımızda annem 35-36 yaşlarında e babamın arkadaşlarının eşleri nerdeyse anneannem yaşında, hiç kafalar uymuyordu haliyle.

Anneme kaç defa babası olup olmadığını sordular kocasının. Babam deneyimini öne sürerek annemi hep yönlendirilmesi gereken toy biri olarak gördü. Hep babam her şeyi bilir anneme için daha “ne yaşadın ki bişey bileceksin” mesajıyla ailemizi yönetti. Kadını bir süre sonra kendi düşüncesi kalmayacak kadar domine etti.

Babamın 55-58 yaş gibi kronik olan sorunları başlamıştı. Tansiyon kalp.. ben 10-15 yaş civarındayken babamın hastalıkları gündemimiz olmaya başladı. Hep aman babamı üzmeyeyim hasta, yaşlı diye tek laf edemedim. Ha kendisi şu an 82 yaşında ve hayatta, annem 56 yaşındayken vefat etti. Ama kadıncağız zaten kısa hayatının 15 senesinde babamın hastalıklarıyla geçen bir evlilikte harcadı.


Çocukları olarak ben ve kardeşim ise katmerli bir kuşak çatışması yaşıyoruz babamla.
Babam bir boomer kuşağı mensubu ben y kuşağı. Asla düşüncelerimiz birbirini tutmuyor hayata bakış açımız tutmuyor.
Arada 1 değil 2 nesil var. Bir çocuk gözüyle de babanın çok büyük olması böyle bişey işte.. gene de sen bilirsin
Benim babamla anneannem arasında 6 yaş vardı. Babamla annemin evliliği ailelerin istediği bir şeymiş aşk evliliği falan değildi ama mantıklı bir evlilik de değil yani kısacası gene de sen bilirsin
Benim de kızım var, umarım başıma gelmez çıldırırım heralde böyle bir tercih yapsa…
 
Hayır değil. 3-4 sene kadar imam nikahlı bir eşi olmuş. Kadın 2 çocuklu ve dul bir kadın. Adam bekar olduğu için resmî nikahına almak istememiş, kadının yaşı adama yakın 42-43 civarlarında ve cocuk dogurması da su an icin mümkün olmadıgı ve hali hazırda zaten kadının 2 cocugu oldugu icin 2 tarafta işlemleri resmiyete dökmemiş ve ilişkileri zaten bitmiş. Bu benim duyduğum bir olaydı.
42 yaşında hamile olunabiliyor bir hastalık yoksa tabi. Kolaya kaçmış. Biraz maddi yardımla cinsellik için bir süre görüşmüş. Etme kuzum kendine şunu.
 
Evlendiniz aradan gecti 10 yil - 20 yil. Adam olacak 70 yasinda sen olacaksin 45 yasinda. Tam hayatinin en guzel yillari. Belki cocugun olacak ama adam 70 yasinda. Tabi o zamana kadar yasarsa. Evin butun islerine kosturmak zorunda kalican, cocuk sorumlulugu senin ustune olacak. Belki bu adam hastalanicak bir de hasta bakmak zorunda kalicaksin. Sence bunlar mantikli mi ?
Cinsellik konusuna hic girmiyorum bile ki bence evliligin temel tasidir.
 
Tüm hanımlara merhaba



Sormak için kimsemin olmadığı bir sorumu sormak, fikirlerimi açarak sizin yorumlarınızı almak istiyorum.



Ben 25 yaşında üniversite mezunu -şu an çalışmayan- daha önce hiç evlenmemiş biriyim. Tek çocuğum. Tüm benliğimle içimi açabilecek bir dostum yok, azıcık ucundan bahsetmeye çalıştığımda dahi yüksek tepkiler alıp, içten içe kınandığımı hissediyorum. Ve sanırım sadece bu tip olaylarda keşke yaşı bana yakın bir kız kardeşim olsaydı diyorum. :)



Ben bir adamdan çok hoşlanıyorum. Ve her bakımdan hem duygusal, hem fiziksel olarak onu arzuluyorum. Kendisi 47 yaşında, bekar, daha önce evlilik, söz, nişan vb durumları başından geçirmemiş hayat kaygısına düştüğü için evlenmeye, yuva kurmaya vakit bulamamış biri. Aktif yaşayan kariyer olarak belli bir yere gelmiş genel itibariyle soğuk duran ama tanışıldığında sohbetiyle, bakışıyla kendine bağlayabilen biri.



2-3 kez görüştük (görüşmemizin sebepleri vardı, keyfi değildi.) ben kendisinden çok etkilendim fakat kendisi bana evladıymışım ya da kardeşiymişim gibi bir samimiyetle yaklaştı. (Genel olarak yaşımdan 3-4 yaş kadar küçük 20lerin çok başında olduğumu sananlar oluyor, ama böyle yaklaşılması kırdı ve üzdü)



Bu kişiye adım atmayı ya da niyetimi belli etmeyi düşünüyorum bir süredir. Yalnızca 2 yakın diyebileceğim arkadaşım var tüm derin duygularımı anlatmaksızın ucundan biraz bahsettiğimde arkadaşlarımdan birisi ‘ benim babam 45 yaşında ve ben senin arkadaşınım adamla aranda böyle bir uçurum var, farkında mısın?’ Minvalinde yaklaştı.

Diğeri ise ‘ Hayatta her şeye sahipsin seni seven bir anne baba, maddiyat, ilgi, kariyer ve güzellik, kendini neden böyle birine layık görüyorsun? Mantık evliliği desem mantığa uyan hiçbir tarafı yok sana yakıştıramadım. gibi bir tepki aldım



Adam oldukça dindar ve muhafazakar biri. Maddiyat,kariyer olarak benden çok ekstra bir üstünlüğü yok hemen hemen benzer şartlardayız. Yaşını gösteren hatta +50 yaş civarı gösterdiği söylenen ve çok üzülerek söylüyorum ki kime göstersem beğenilmeyen ama benim çok beğendiğim biri.



Karakter ve duruş, erkeksilik olarak kendisini çok beğeniyorum. Ve kendisi yavaş yavaş evlenmeyi, bir çocuğu sahibi olmayı istediği dönemde. (Duyduğum kadarıyla).

Ben kendisine adım atmazsam ya da direkt niyetimi belli etmezsem kendisi asla atmaz çünkü dediğim gibi beni o gözle bir ‘kadın’ olarak görmüyor.

Ama adım atarsam ya da niyetimi belli edersem de beni geri çevirmez ve aramızda bir kıvılcım olur gibi hissediyorum. Olmasa dahi bunu beni inciterek belli etmez. Bu konuda eminim.



Size sormak istediğim şey ise şu; muhtemelen hem evlilik, hem duygusal ilişkiler olarak benden kat be kat tecrübeli ya da olgun kişiler aramızda vardır.

Genel kanı cinsel performans olarak kişilerin uyumsuz olacağı yönünde oluyor bu elbette böyledir. 26 yaşında bir kadınla 47 yaşında bir erkek enerji olarak birbirine yakın olamaz

Ama

Benim daha önce hiç cinsel yaşanmışlığım yok. Hatta yakınlaşmam bile olmadı bir erkekle.

Kısacası tatmin olmak nedir bilmiyorum. Zihnimde kıyas yapabileceğim ya da ileride evliliğimde eşimin performansını kıyas edebileceğim biri olmayacağı için evleneceğim adamın bana yaşattığı ne kadarsa o kadarla tatmin ve mutlu olurum gibime geliyor.



Sosyal hayat olarak aktivite enerjisi/hızı derseniz de kendisi benden çok geziyor ve hayatını aktif yaşıyor.



Çevremde benimle ilgilenen ya da şans isteyen 25-30 yaş arası erkekler elbette oluyor ama sorun şu ki ilgi duyamıyorum.

Bu bahsettiğim adamı hayal ettiğim gibi onları edemiyorum.

Psikolojik olarak bir sorunum yok, babamla ve annemle ikili ilişkilerim gayet iyi anne ya da baba travması gibi bir durumum yok.

Beni böyle bir adama bağlayan maddi ya da manevi herhangi bir çıkarım da yok.

Açıkcası dümdüz saf bir sevgi besliyorum her şeyin ilkini onunla yaşamak ve evlilik yoluna girmek istiyorum.

Sizce bu durum dışarıdan nasıl görünüyor, ya da bendeki geçici bir heves,buhran ya da bir sorun mu?

Ve ben bu adama niyetimi belli edersem bende bir sorun ya da eksiklik olduğunu bu yüzden kendisinden şans istediğimi falan düşünür mü? Bu beni çok üzer. Ya da çıkar için yaklaştığımı? Çünkü hislerimiz ispatlanan bir şey değil ve ben kendisine duygularımın saflığını ispatlayamam. Elbette bunu dışa vurmaz, yüzüme söylemez kaba biri değil ama düşüneceğini bilmek de beni kırar.

Veya böyle bir evlilik yaşayıp mutlu olan, mutlu olduğunu gördüğünüz çiftler var mı? yoksa baştan aşağı yanlış bir yolda mıyım? Veya bu adama adım atmam demek hayatımı kökten değiştirmem mi demek? Sizlere göre ben nasıl bir durum içerisinde görünüyorum. Böyle bir çift ya da olay duysanız, ne düşünür ve ne yorum yapardınız? Çevremdeki tepkiler beni çok üzüyor ve utandığım için doğru düzgün kimseye yüreğimi açamıyorum
baban yaşında ya hayatına heyecan arama aranızda 22 yaş var
 
Ben 25 yaşındayken babam 50 yaşındaydı sizin kocaniz olmasını istediğiniz adamdan üç yaş büyüktü diyeceklerim bu kadar. Sizin de psikolojiniz normal değil belli ki gidin bir terapiye falan sebebi açığa çıkar .
 
Konu ve soru gerçek. Adam 35-40 yaşına kadar sadece çalışıp kendisini ve kariyerini yükseltmiş 1-2 sene önceye kadar da bu evliliği yaşayıp ayrılmış. Ben resmi olarak evlenmek, yeni bir yuva kurmak, çocuk sahibi olmak gibi bir evlilikten bahsettim. Yaşadığı imam nikahı iki tarafın danışıklı dövüş şeklinde cinsel olarak kendilerini rahatlatıp vakit geçirmek üzerine kuruluymuş. Kadın da adamın resmi olarak evlenmek istemeyeceğini bilerek bu yola cıkmıs. Her seyi yazamıyorum ifşa olmamak için. Kısaca magdur olan bir kadın yok ortada. Adam da serefsiz degil, enazından bu konuda. Tamamen RIZA GÖNÜL PAZARLIĞI. İcerisinde bulundugum durumun garip ve belki de psikolojik olarak sorun oldugunu kendi kendime farkedecek seviyedeyim. Ve bu soruyu bu yüzden sordum zaten. Herkesin verdiği cevaba saygım var her yorumu göze alarak yazdım, ama bana karsı önyargılı davranmanız cok garip geliyor ne yazık ki gercek hayatın icinde de benim gibi olan yüzlerce insan ya da sizlerin bakısına göre geleceğin evlilik magdurları vardır.
Ay ne magduru be! 25 yasındasın 47 yasında adama aşığım bla bla adam mağdur bla bla. Ne mağduru be. Muhafazakarmış ımam nıkahı yapmış kadına sahip çıkmamış dürtülerinizi aşk zannedıyorsunuz bide evlilik mağduru sızın yuzunuzden oluyor. 27 yasındayım 47 yaş benım ıcın ancak abi olur. Cinsellik yaşayıp geçeni gene anlarım ssn oturmuş burda adamı bınbır lafla guzelleyip yuva kurcagını zannedıyosun. Adam senı harcar. Ayrıca cınsellıgı olmamış etmemiş kadınla işi olmayan adamlar asla normal olmuyor. Yazık o anne babaya ya
 
Adamın yatağını falan anlatmadım ruh hastası mısınız nedir? Keşke yazılanları okuyup ANLAMAYANLAR yorum yapmasa. Adamın karşılıklı cinsel ihtiyaçlarını gidermek için takıldığı bir kadın varmış dedim alt tarafı. Bir kadınla dost hayatı yaşamış sonra ayrılmış desem hiç sorun olmayacaktı. İmam nikahı diyince herkes bir parladı nedense? Yani anlamıyorum adam dindar olmasa kafasına göre DOST HAYATI yaşayan biri olsa 47lik olması ya da etik olmaması sorun değil miydi? Yazdıklarınız iftiraya giriyor artık. Ben ifşa olmamak icin bazı boşluklar bırakarak yazıyorum sonra birileri gelip hayal dünyasında yok adam gay, yok adam kadını mağdur etmiş, yok adam kullanmış atmış diye sallıyorsunuz. Salladıklarınıza açıklama yapınca da adamın yatağını konuşmuş oluyoruz. Bana yardımcı olmaya çalışan 6-7 gerçek kişiyi tenzih ederek söylüyorum geri kalan muhabbet çöp. Mahallenin dedikodu meraklısı teyzeleri asıl sizlermişsiniz. Yeter gerçekten. Sizin gibi yazan kimseye cevap vermeyeceğim artık kendiniz çalıp kendiniz oynayın
Siz arap misiniz? Ne kadar da normallestirmissiniz.. bu söylediğiniz dini nikah Misyar nikahı suudi arabistanda yayginmis
 
X