23 Haftalık bebeğimi aldırmak zorunda kaldım

Öncelikle geçmiş olsun Hikayem Sizinle çok benzeyen. 11 haftaya kadar her şey normalden 11. Haftada 2 li tarama testinde her şey tersine döndü. Ense kalınlığı 3.1 di. Dr um cvs önerdi. Eskişehir Osmangazi üniversitesi nde perinolojiye bölümüne gittik. Burada ense normal ölçüldü ancak kan değerlerim düşüktü ve 2li riskli geldi. Ancak cvs yapamadılar. Ankara da Özgür Deren e gittik cvs yapıldı. Önsonuç iyiydi. Usg iyiydi. Fetal dna vermiştik onda iyiydi. Tam atlattık dediğimiz dönemde cvs kesin sonuç çıktı. Trisonomi 9 dünyamız başımıza yıkıldı. Özgür hocaya tekrar gittik. Usg iyi bi ihtimal plesantaya özgü Trisonomi olabilir dedi. Amniyosentez yapılmasını önerdi. Onu da yaptırdık. Ama sonuç yine aynı Trisonomi 9. Artık 18. Haftaya gelmiştik ve usg de çok kötüydü Yaşamla bağdaşmadığı için sonlandırmamız gerektiği söylendi. Ve suni sancı ile doğum oldu. Çokkk zordu
 
Yazılanları görünce bende bşr şeyler yazmadan geçemedim. Bundan 2 sene önce bende 17 haftalık bebeğimi kaybettim. Hiç beklemediğimiz bir anda girmişti oğlum hayatımıza bir de daha 14 aylık oğlum vardı hem heyecanlı hemde çok endişe verici bir haber olmuştu bizim için. Ama 13 haftalıkken ikili tarama diye gidip kötü haberi almıştık. Oglum idrarını yapamıyordu ve mesanesi çok büyümüştü hemen bi kaç perinatolog sonrası amniyosenteze karar verdik daha sonucu çıkmadan bebeğimi kaybettim kendiliğinden kalbi durmuştu daha sonra sonucu öğrendiğimizde doktor bize iyiki doğal yolla kendisi vefat etmiş yoksa aldırmak zorunda kalacağınız bir bebekmiş diyişini hala unutamıyorum meğerse oğlumun 6. Kromozomunun yarısı silikmiş yani yokmuş. Doğsa bile hemen ölür demişti doktor. Normal yolla doğum yaptım ve o kesesiyle birlikte doğdu yumruk kadardı o görüntüsünü hiç aklımdan çıkaramıyorum. Bir de o kadar hareketliydi ki karnımda kocaman olmuş karnına rağmen kıpır kıpırdı. Umarım bir gün kavuşuruz oğlum
 
Selam herkese. Bugün ben de 22 haftalık bebeğimi aldırmak zorunda kaldım. Bugün yazmamın sebebi, kaç gündür buraya girip tüm yorumları okuyup kendimi gelecekte bebek sahibi olmak için motive etttim. Herşey çok güzel gidiyordu, ta ki 16 temmuza kadar. Ultrasonda bize bebeğin iki hafta geriden geldiğini söylediler, doktor bize işte genetik olarak anne bababın boyu kısa falan, normaldir büyük ihtimal dedi ve iki hafta sonraya randevu verdi yine. Cevabı benim içime sinmedi ve eşimle konuşarak, iki gün sonra başka doktora gittik, Ultrasonda o da aynı şekilde iki hafta geriden geldiğini ve suda azalma olduğunu söyledi, ve plasentada kan dolaşımın bozuk olduğunu ve bebek borusunda oksijen yetmezliği olduğunu söyledi ve acil olarak bir haftalık ilaç tedavisi yazdı,üç gün sonra da yanına çağırdı. Dünya başıma yıkıldı o gün, çünkü herşey çok güzel gidiyordu ve aniden böyle olmasını beklemiyorduk. Yine gittiğimizde bir hafta sonra hiçbir ilerleme olmadığını ve üç hafta geriden geldiğini söyledi. Kan dolaşımının bozulması vr hipoksi olduğu için acil suni sancıyla kürtaj dedi. 6-7 doktor gezdik, hepsi aynı şeyi söyledi. Eşimle oturduk konuştuk, her nr kadar kabullenmek zor da gelse mecburduk, ne bebeğe oksijen yetmezliğinden dolayı acı çekmesini istemiyprduk ne de benim sağlığım için riske atmak istemedik. Son kez 1 ağustosta ultrasonda gördüm onu ve vedalaştım onunla konuşarak. Salı günü sabah 8den hastanedeydim, cyctotec ilacını dün 10 tane verdiler, hiçbir şey olmadı. Bugün de sabah 6dan 7-8 tane verdiler, nerdeyse iki güne bir kutu bitirdim, doktor da şoktaytı ve sancı gelmek bilmiyordu. Son çare olarak doktor balonla suyumu boşalttı, ve öğlen saat 1den saat 8e kadar, her 4-5 dakikada bir sancı çektim amma yine gelmek bilmiyordu, doktor 4-5 saat başımda bekledi, çünkü başka yoldan yapsa zararlı olacağını söyledi, ilk hamilelikden dolayı. Bugün akşam saat 8de nihayet açıldı ve beni doğumhaneye aldılar, gözlerim sıkı sıkı kapattım, çünkü oğlumu en son görüntüsü yani ultrasonda hareket ederken görmüştüm, ölü olarak görmek istemedim. Doğum çok kolay oldu, iki gündür acı çekmeme rağmen hatta cifi de çıkardı doktor çünkü genetik açıdan araştırmaya götürücez yarın. Odaya döndükten sonra ağlamaktan ölürüm herhalde diye düşündüm, eşim sağolsun hep sürekli destekçim oldu, bana güç verdi. Kendimi geleceğe yönelik hazırlamaya çalışıyorum. İlla ki hatırlayıb ara sıra kötü olucam ve her zaman hatırlayacağım onu. Pişman değilim, çünkü o oksijensizlikten işkence çekiyordu, umarım beni affetmiştir. Tecrübemi sizinle paylaşmak istedim, ilerde bebeğim geç de olsa erken de olsa, hayata tutunmak için kendimi toparlamam lazım. (bunların hepsi Bakü Azərbaycanda oldu)
 
Şu an
 
1 hafta oldu aynısını yaşayalı…benimle aynı durumda olan birileri var mı diye bakarken denk geldim üye olup yazmak istedim. 13 haftalık hamileydim ikili tarama testi için gittik özel kliniğe gidiyorduk bu zamana kadar hiçbir sıkıntı yoktu ne kanamam olmuştu ne düşük riskim doktor ultrasonla bakarken bebeğin baş çevresinden emin değilim diyip alttan baktı sonra detaylı da bakmam lazım dedi detaylı ultrasonla alttan baktı ben orda anladım ağlamaya başladım eşim bir sorun var mı dedi var odama gelin konuşalım dedi indik bebeğin beyni dışarıda almamız lazım dedi acıbademe gittik hemen ordaki doktor da baktı o da aynı şeyi söyledi anensefali şüphesi dedi çok üzgündüm sadece ağlayıp hiç mi yaşama şansı yok dedim o da çok üzüldü gözleri doldu perinatoloji bölümüne gidin dedi sevk etti bizi eğitim araştırma hastanesine oraya gittik normal kadın doğum muayene etti perinatoloji doktoru uzun süre raporluymuş aydına sevk ettiler oraya gittiğimizde 3 doktor da aynı şeyi söyledi alınması lazım dedi 5 6 doktor gördü ben her gittiğimde bir umutla gittim Allah’a yalvardım dua ettim sadece ama olmadı bebeğim beni duysun hissetsin diye yalvardım. Aynı gün yatışım yapıldı kadın doğum diye eşimi almadılar eşimin görevi gereği ailelerden uzağız bir arkadaşımız geldi annem de sabahına geldi gece 12de ilaç vermeye başlandı alttan fitil verildi ertesi gün saat 16.00de sancım başladı o kadar ağrılıydı ki tüm hastane sesimi duymuştur 17.30da doğum gerçekleşti çok küçüktü hiç gelişememiş onu öyle gördüm ya her gözümü kapattığımda gözümün önüne geliyor geceleri korkarak uyanıyorum sıçrıyormuşum sürekli. Eşi gelmedi gelmediği için ilaca devam ettiler gece oldu gelmiyor sabah oldu gelmiyor alttan bir şeyle vajinada olan yeri temizlediler çok acılıydı ben hassas olduğum için kan ter içinde kaldım ultrasonla baktılar bu böyle olmaz içeride parça var dediler kürtaja aldılar giderken doktor korkma bir şey yok 15 20 dakika sürecek dedi içeri girip çıkmam 2 saati bulmuş uyandığımda bitti artık dediler hastanede 3 gün kaldım ben yukarıda eşim aşağıda gözyaşı döktü 5 dakika yanıma alıyorlardı zorla ağlamamak için kendini tutuyordu elimi tutuyordu sadece. o kadar içim yanıyor ki üzülme diyorlar üzülmüyorum diyorum annem kardeşim var yanımda gülmeye çalışıyorum normal gibi davranıyorum ama aklımdan hiç çıkmıyor gözümü her kapattığımda o anlar geçiyor gözümün önünden ilk öğrendiğim an o kadar mutlu olmuştuk ki yeniden doğmuştuk sanki hayat dolmuştuk şimdi o kadar bomboş ki her şey.
 
Ah canım cok üzgünüm ne desem boş
Sadece şunu bil acı unutuluyor ilk günkü gibi kalmıyor inan buna.
 
Bende yaşadım benzer birşey.benim iki çocuğum vardı ve üçüncüye çok iyi korunmadığım için hamile olduğumu öğrendim.Ama hep istediğim bişeydi çok sevindik.zor bir 12 hafta geçirdim. İkili testimin yapılacağı gün cinsiyetide öğreniriz diye büyük kızımıda götürmüştük.ona yansıtmamak için ağzımızı açamadık eşimle,göz göze gelmedik.dr ense kalınlığı 7 ölçtü.hemen arkadaşı perinatoloğa yönlendirdi.aynı gün göründük.Ama ben bişey yoktur oluyor böyle şeyler sonra sağlıklı bebekler doğuyor diye üzmedim kendimi.perinatologda kağıt okutup imzalattılar.yazılanları okurken boğazım düğümlendi beynim gitti.imzaladım.dr burun kemiği yok.kalbi sorunlu bağırsağı sorunlu dedi.cvs önerdi.devlete gittikaynı şeyleri söyledi.üç gün sonraya gün aldık.cvs istemesinin amacı gebeliği sonlandırmak için bu testin sonucunun çıkması gerekiyormuş.yasal süreyi aştığım için.ben hep kalbini ben durdurmayım diye dua ettim.testen 4 saat önce gece yarısı kanama başladı.teste gerek kalmadı.kalbi durmuştu.dr lar zaten kalbin ileriki haftalarda durabileceğini söylemişti.aynı gün kürtaj oldum.kürtaj da korktuğum gibi değilmiş.bayıltıldığım için uyandığımda herşey bitmişti,acı yoktu.10 gün geçti üstünden.ben bunları yaşamadan önce anne karnında ölen bebeğe bu kadar anlam yüklemiyordum.daha görmedin kolay olur atlatmak diyordum.ama yaşayınca anladım oda senin evladın dokunmasan ,görmesende evlat acısı çok zormuş.sözde 1000de 1 gibi bir istatistiği var ama okuduğum kadarıyla bu oran çok aslında.Allah kimseye yaşatmasın.
 
Merhaba benim de acım çok taze o yüzden bunları belki birine yol gösterir diye yazmak istedim. 4 yıllık evliyim doğal yollardan 10 Nisanda hamile kaldığımı öğrendim. Her şey çok güzel gidiyordu. 12. Haftada bir anda mutfakta yemek yaparken kanamam oldu ama plasenta dışında olduğu İçin dış kanama olduğunu söyledi doktorlar. Progestoron ile kanama durduruldu gebeliğim devam etti. 2 Li tarama testlerinde bir şey görülmedi. Sonrasında hamileliğim çok rahattı. Ayrıntılı usg yaptırdım. Onda da bir problemle karşılaşılmadı. 22. Haftanın ortalarında bebeğin hareketlerinde azalma hissettim ayni dönem hamile kalmış arkadaşımla bu konuyu paylaştım o benden üç hafta öndeydi. Bu haftalarda bebeğin hareketlerini her zaman hissetmememin normal olduğunu söyledi. Doktoruma yazdım o da bu haftalarda normal olduğunu söyledi. Yeni doktora gitmiştim on gün olmamıştı bile. Ertesi gün az da olsa hareketlerini hissettim. Gece rüyamda asansörde kalıp hızla aşağı düştüğümüzü gördüm eşimle içime sinmedi doktora gittim. Doktor baktı ve bebeğin suyunun çok az olduğunu söyledi oradan Araştırma hastanesine gittim hastaneye yatışım yapıldı. Yoğun akıntım olmuştu ama suyumun geldiğini hiç hissetmedim. Testler yapıldı suyum gelmemişti. Serum antibiyotik tedavisine başlandı. Ertes gün doktor kontrole geldiğinde suyun neredeyse hiç kalmadığını bir hafta içinde doğumun başlayacağını söyledi. Başka bir doktora gittim suyun çok az olduğunu söyledi istirahatle ve havuç suyu bol sıvı takviyesi ile suyu arttırma umudu olduğunu söyledi evde istirahat ettim dediklerini yaptım hiç kalkmadım bol su içtim beş gün sonra gittim suda bir artış olmamıştı. Ya suyun artacağını ya da bebeğin böyle devam edemeyeceğini söyledi. Kan sulandırıcı başlamıştı. Doppler düşene girmiş ama su artmamış. Bir özel hastanede profesöre gittik. O bebeğim suyunun hiç kalmadığını hastanede yer hafta yatarsam doğum yapacağımı ama muhtemel özel gereksinimli olacağını söyledi yatışı kabul etmedim. Ertesi gün 30 Ağustostu. Evde hareketleri devam ediyordu. 30 Ağustos gecesi tekrar bir rüya gördüm. Bir kız çocuğu gördüm ancak oğlum olacaktı. O kız çocuğu bizi terk ediyordu. Sabah uyandığımda hareketleri yoktu eğitim araştırma hastanesinde bir arkadaşıma randevum vardı. Ama ben kalbinin durduğunu biliyordum. Ultrasonla bakıldı kalbi durmuştu. Ancak zaten kalbi durmasaydı da yaşamla bağdaşmayacakmış bu kararı bizim vermemiz gerekiyormuş. Kararı vermediğimiz için biraz daha iyi hissettim kendimi. Sonrasında suni sancı. İlk sancımı 16.00 da aldım 00.00 da sancılarım sıklaştı. 02.47 de oğlum ölü olarak dünyaya geldi. Sonrası kürtaj ağrı ve sızı. Otopsi ve genetiğe gönderdik. Otopsi sonuçları çöktü anlamlı bir şey bulunamadı. Genetik sonuçları bekliyoruz. Melekti melek oldu oğlumuz. Şimdi düşününce içimin sıkıntısı biraz azaldı ancak acısı hala devam ediyor. İnsan sebebini merak ediyor neden ben diyor. Ama artık gitti yapacak bir şey kalmıyor herkes yenisi olur diyor yenisi eskisinin yerini tutar mı? Bir de insan yine Aynı şeyleri yaşamaktansa korkuyor. Duam o ki kimse sağlıksız bir gebelik geçirmesin allah kimseye doğmuş doğmamış evlat acısı göstermesin
 
Çok geçmiş olsın. Plasentanın kistik yapıda olması ne demek? Benim de plasentamda lakün denilen kan Gölcükleri varmış aynı şey mi yoksa
 
Çok geçmiş olsın. Plasentanın kistik yapıda olması ne demek? Benim de plasentamda lakün denilen kan Gölcükleri varmış aynı şey mi yoksa
Görüntüsü çok delikli yapıdaydı yani doktoruna sorabilirsin kistik yapıda mı diye büyüktü birde benim plasentam
 
Esma hanım size özellikle yazmak istedim adaşımsınız. Nolur üzülmeyin ben hayırlısı böyleymiş demeyi öyle acı öğrendim ki. Sizin için hayırlısı bu bakın benim de baştan beridir sürekli sorunlu bir gebeliğim oluyır. Her şey güzel başladı. Sonra 15-18.haftalarda plasentan aşağı yerleşimli dendi ve şiddetli kanamalar oldu. 22.gafta detaylı ultrasonda ben plasenta hakkında kötü yorum bekler ve üzülürken bir de bebeğimin sorunları eklendi. Kahroldum. Bebeğimin sol ayağı içe çarpık gelişmiş. Doğar doğmaz sürekli alçılamalar ve ameliyatlar olacak İpek tenine. Bebeğimin beyin ventrikül değerleri son sınırda çıktı. Hidrosefali dendi. Çok ama çok üzüldüm. Eşim de ben de yemedik içmedik ağladık. Halen dua ediyoruz kimseye derdimizi anlatamıyoruz. Evimiz uzakta Doğu görevi yapıyoruz. Memlekete yaz için anneme gelmiştik burda kalakaldık. Çünkü bebek doğar doğmaz bizi operasyonlar bekliyor. E benim plasenta desen halen aşağıda benim için de doğum riskli geçecek. Çok çaresiz kaldık. Belki de bebeğinizin gitmesi sizin için hayırdır. Öyle şeyler var Kİ beterin beteri. Eminim bizim durumdan daha kötüler de vardır. Artık rabbime sığındım. Yavrum engelli olmasın, acı çekmesin yarabbim diyorum. Hakkimızda hayırlısı…
 
Igne yapildi kalbi durmasi için ve hareketleri kesildi cumlesi var ya saatlerdir ağlatıyor beni o kadar yaralandim ki siz nasil yaşadınız bu aciyi Allahin buyuk sinavi benimde yavrum kalbi durmuştu hersey yolundayken tekrar hamile kaldim diceksiniz ki ne kadar guzel mutlusunuzdur ilk hamilelik haberini aldim sonucu kenara koydum 3 4 gun sonra esime soyledim 1 hafta sonra anneme laf arasinda soyledim... kalbi duran Melek yavrumun haberini kutlamalarla vermistik ailem arkadaslarim sadece mutluluk goz yasi vardi evlat acisi o kadar agir ve yaralayici ki bazen bana diyorlar ki e 20 yasina gelmiş cocugunu kaybeden var sen ona sukret sana annr deseydi buyuseydi o zaman daha zor olurdu kaybın yaşı ayi zamani mekani bence olmuyor su yaziyi bile titreyerek yazdım 1bucuk yil oldu ona aldigim esyalari kaldırdım artik yeniden hamileyim umarim tekrar ayni sey ile imtihan olmam Allah size de ayni aciyi yaştmasin cok üzgünüm;(
 
Gec dollenme kotu bisey mi acaba o yuzden mi kocan mi uzuyor seni demis onlari saglikla dogurdunuz mu
 
Başınız sagolsun çok üzüldüm
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…