Merhaba ,
Çok zor olan bu kararı bizde verdik . Bizde sizin gibi sonlandırma kararını aldık . Hep aklımızda doğduktan sonra bize bir şey olursa ona kim bakacak düşüncesi vardı . Belki içiniz rahatlar atlatmak isterim . Bir arkadaşım var ayağının biri diğerine göre kısa . Annesi anne karnında bu durumu öğreniyor ve doğmasını istiyor . Ama arkadaşım yıllar içinde bu durumun zorluğunu yaşadı hep . Evlendi çocuk sahibi olacaktı aklında hep bir kuşku vardı . Ve hep keşke annemin bana bunu sorma hakkı olsaydı diyordu . O zaman böyle doğmak istemezdim diyordu . Evet belki bizimki kadar önemli bir durum değil çok şükür sağlıklı aklı yerinde ama hep aklıma arkadaşımın bu sözleri geldi . "Böyle yaşamak ister miydim?" İçiniz rahat olsun bizler anneler olarak çocuklarımızın kötülüğünü ister miyiz . Asla . Ne güzel bir evladınız var ona sıkı sıkı sarılın üzmeyin sıkmayın kendinizi hayatı kendinize de evladınızada zindan etmeyin. Diğer yavrunuz için bir annenin verebileceği en zor ama en doğru kararı verdiniz . Rabbim bizden daha çok seviyormuş yavrularımızı . Dilerim bir nebze de olsa dokunmuşumdur sizlere . Sevgiler
