Allah yardımcın olsun canım sağ salim kavuşsun inşallah bebişlerinizeMerhaba kızlar bugün kendi doktoruma da gittim bebekler bu hafta gelişmemiş suları azalmış diye riske atmayıp pazartesi doğuma alacak. Hepinizden dualarınızı bekliyorum. Bebeklerden biri 32 haftayla biri 34 haftayla uyumlu gibiydi umarım çok sağlıklılardır
Yalnız kalamamak, birinin bana sürekli muhtaç olması düşünceleri beni de zorluyor.. Evde sürekli eşim ve benim dışında kv/annemin olması.. Eşimin hayatına normal devam edebilecek olması buna karşın benim hayatımın tamamen değişecek olması.. Anne olmayı tabii ki çok istiyorum ama hayatımla ilgili korkularım da varBen de bunu düşününce biraz garip hissediyorum. Geçen gün bir daha rahat rahat kitap okuyamayacağım diye ağladım. Bir de yalnız kalmayı özledim. Eşim hep yanımda doğuma az kaldı diye bırakmıyor. Doğumdan sonra da bebekten uzak kalamayacağım. Bir daha ne zaman yalnız kalacağım acaba?
sen de cok iyi geldin masALLAH canim o tansiyonlara rağmen cok sukur. sizin icin en hayirli sekilde olsun doğumun insALLAH ❤
Ben de bunu düşününce biraz garip hissediyorum. Geçen gün bir daha rahat rahat kitap okuyamayacağım diye ağladım. Bir de yalnız kalmayı özledim. Eşim hep yanımda doğuma az kaldı diye bırakmıyor. Doğumdan sonra da bebekten uzak kalamayacağım. Bir daha ne zaman yalnız kalacağım acaba?
Bu beni de çok ağlatıyor. Bundan sonra hiç yalnız kalamayacağım, eşimle de başbaşa çok nadir kalacağız. Yalnızlığı çok seviyorum kendimle öylece kalmayı. Ama artık yeni bi dönemin başlaması gerekiyorhayatımızın yeni ve en güzel güncellemesi diyelim
Yalnız kalamamak, birinin bana sürekli muhtaç olması düşünceleri beni de zorluyor.. Evde sürekli eşim ve benim dışında kv/annemin olması.. Eşimin hayatına normal devam edebilecek olması buna karşın benim hayatımın tamamen değişecek olması.. Anne olmayı tabii ki çok istiyorum ama hayatımla ilgili korkularım da var
Ben de evde yalnız kalmayı, dışarıda tek yemek yemeği yani kısaca tek bir şeyler yapmayı çok seven biriyim. Eşimle de ufak zevklerimiz vardır artık bunları daha az yapmak ya da bazen yapamamak beni de korkutmuştu zaman zaman ama düşünmüyorum genelde. Bence o ilk en muhtaç oldukları 40-60 gün geçince 30 dk annene - babaanneye ya da babaya bırakıp evin orada bir kahve içmek ya da bir hava almak elimizde dengeyi kurmak lazım diye düşünüyorum.Aminn inşallah hepimize evimizde otururken bebeklerimiz kucağımızda her şey çok güzel diye mesaj yazmak da nasip olur
Artık o yalnız kalma anları kısıtlı olacağı için keyfi de daha başka olur sabah uykuları gibi. (Kendimi avutuyorumdur)
Oh ne güzel haberler allahıma şükür hasret bitiyor.Allah yardımcın olsun canım sağ salim kavuşsun inşallah bebişlerinize
Bende bugün doktordan müjdeyi aldım
Pazartesi oğluşum taburcu olacak
Yarın banyo yapması yıkanması biberon beslenmesi ve bakımları ile ilgili eğitim verecekler pazartesi de kısmetse Oğluşumuzu alıp eve geleceğiz. Çok şükür.
Merhaba kilolarına kaç dedi ya peki tam kaç haftalık olacak pazartesi günü. Bende Pazartesi anestezi doktoru ile görüşüp karar veririz dedi de cuma ya alırım dedi tam 36 oluyor cuma da sorun yoksa aldırmak da istemiyorum sizin killer daha mı büyükMerhaba kızlar bugün kendi doktoruma da gittim bebekler bu hafta gelişmemiş suları azalmış diye riske atmayıp pazartesi doğuma alacak. Hepinizden dualarınızı bekliyorum. Bebeklerden biri 32 haftayla biri 34 haftayla uyumlu gibiydi umarım çok sağlıklılardır
Amin bencede kaygı korku illakş çok normal Aynen bende öyleyim daha da çoştum dün akşam saatlerce ağladım eşimle de bi posta kavga ettimBende 38 inci hafta içindeyim ben de çok ağlıyorum elimde değil durduramıyorum psikolojim bozuldu sanırım artık insaAllah zararı olmuyordur Son haftalardan kaynaklı sanırım Rabbim yardımcımız olsun az kaldı sabredelim
Ahh annelik benim ilk ama bende çok ağlıyorum Rabbim yardımcımız olsun herkes sağlıkla kavuşsun yavrularına inşallahson bir haftadır ağlıyorum. millete sormaya başladım siz de ağlıyor muyduz diye niye böyle oldu kızımda ağlamamıştım ama gün belli değildi 36 da dr dikisimi aldı. git ne zaman doğumun başlarsa gel dedi. 37+0 da doğum başladı. ilkti bilmiyordum diye mi evde keyifle geziyordum. dikiş yok doğum olsa da sorun yok kafasındaydım sanırım. Bu sefer çok farklı bunu yazarken bile ağlamaya başladım.
Evet kesinlikle dengeyi sağlayabilmek lazım. Mutlu anne = mutlu bebekBen de evde yalnız kalmayı, dışarıda tek yemek yemeği yani kısaca tek bir şeyler yapmayı çok seven biriyim. Eşimle de ufak zevklerimiz vardır artık bunları daha az yapmak ya da bazen yapamamak beni de korkutmuştu zaman zaman ama düşünmüyorum genelde. Bence o ilk en muhtaç oldukları 40-60 gün geçince 30 dk annene - babaanneye ya da babaya bırakıp evin orada bir kahve içmek ya da bir hava almak elimizde dengeyi kurmak lazım diye düşünüyorum.
Sağlıklı olsunlar da gerisini biz hallederiz bence
Ohhh şükür kavuşuyosun oğluna. Gelsin uykusuz bezli gecelerAllah yardımcın olsun canım sağ salim kavuşsun inşallah bebişlerinize
Bende bugün doktordan müjdeyi aldım
Pazartesi oğluşum taburcu olacak
Yarın banyo yapması yıkanması biberon beslenmesi ve bakımları ile ilgili eğitim verecekler pazartesi de kısmetse Oğluşumuzu alıp eve geleceğiz. Çok şükür.
Deme öyle canım. Babaların da hayatı değişiyor. Birlikte yapacağınız aktiviteler kısıtlanıyor. Ama güzrl yanı uyuyunca birlikte yada yanlız geçirdiğin bir saat bile ömre bedel gibi. Alışıyorsun hatta sonra zırt pırt bebeğin başına geçiosun uyansın da seveyim diye. Uyanınca uyusun diye saat sayacaksın. Büyüyünce kreşe yollarsın özel vaktinde olur. Oda mis gibi arkadaş çevre edinir mutlu olur. Velhasıl kelam anne olmak zor ama gülüşü varlığı yeter.Yalnız kalamamak, birinin bana sürekli muhtaç olması düşünceleri beni de zorluyor.. Evde sürekli eşim ve benim dışında kv/annemin olması.. Eşimin hayatına normal devam edebilecek olması buna karşın benim hayatımın tamamen değişecek olması.. Anne olmayı tabii ki çok istiyorum ama hayatımla ilgili korkularım da var
Kesinlikle eve yakın bir market park turu yapmak. Bir kafeteryada oturup sakin bir kahve içmek yada bir arkadaşına uğrayıp dedikodu eşliğinde kahve çok iyi gelecektir. İşteyken her öğle vakti mutlaka kahvemi içerdim mental olarak kendimi dinlenmiş hissederdim yada eşime biraz gecikeceğimi çocuğu okuldan almasını isterdim oturur gene bir kahve keyfi yapardım. Şimdi izne ayrıldım tabi.Ben de evde yalnız kalmayı, dışarıda tek yemek yemeği yani kısaca tek bir şeyler yapmayı çok seven biriyim. Eşimle de ufak zevklerimiz vardır artık bunları daha az yapmak ya da bazen yapamamak beni de korkutmuştu zaman zaman ama düşünmüyorum genelde. Bence o ilk en muhtaç oldukları 40-60 gün geçince 30 dk annene - babaanneye ya da babaya bırakıp evin orada bir kahve içmek ya da bir hava almak elimizde dengeyi kurmak lazım diye düşünüyorum.
Sağlıklı olsunlar da gerisini biz hallederiz bence
Alakası varmı bilmiyorum kızıma hamileyken aşırı duygusaldım biri dokunsa ağlıyordum ama hüngür hüngürAmin bencede kaygı korku illakş çok normal Aynen bende öyleyim daha da çoştum dün akşam saatlerce ağladım eşimle de bi posta kavga ettim
Doğunca fikrim değişecek kesin dediğin gibi, uyurken de fotoğrafını severim ben mutlakaDeme öyle canım. Babaların da hayatı değişiyor. Birlikte yapacağınız aktiviteler kısıtlanıyor. Ama güzrl yanı uyuyunca birlikte yada yanlız geçirdiğin bir saat bile ömre bedel gibi. Alışıyorsun hatta sonra zırt pırt bebeğin başına geçiosun uyansın da seveyim diye. Uyanınca uyusun diye saat sayacaksın. Büyüyünce kreşe yollarsın özel vaktinde olur. Oda mis gibi arkadaş çevre edinir mutlu olur. Velhasıl kelam anne olmak zor ama gülüşü varlığı yeter.
Ben de kızıma hamileyken ağlama olmadı şu son bir haftadır oluyorAlakası varmı bilmiyorum kızıma hamileyken aşırı duygusaldım biri dokunsa ağlıyordum ama hüngür hüngürşimdi oğlana hamileyim o ağlamam yok hatta ilk zamanlar zorluyorum olmuyordu daha despottum. Ne olsa aman boşver havasındayım .
Benimde erkek ahahHah ama ağlıyorumAlakası varmı bilmiyorum kızıma hamileyken aşırı duygusaldım biri dokunsa ağlıyordum ama hüngür hüngürşimdi oğlana hamileyim o ağlamam yok hatta ilk zamanlar zorluyorum olmuyordu daha despottum. Ne olsa aman boşver havasındayım .
bunun bir adi var sanirim annelik hüznü ydu. yeni hayata adapte olurken eski hayatimizi özlüyormusuz.Ben de bunu düşününce biraz garip hissediyorum. Geçen gün bir daha rahat rahat kitap okuyamayacağım diye ağladım. Bir de yalnız kalmayı özledim. Eşim hep yanımda doğuma az kaldı diye bırakmıyor. Doğumdan sonra da bebekten uzak kalamayacağım. Bir daha ne zaman yalnız kalacağım acaba?
Tabi orası başka. Çünkü annelik yapan için zordur. Yoksa yeni süt bebeğini bırakıp gün boyu gezmelere gidenide günü birlik tatil yapanı da biliyorum. Her haftasonu özel zaman geçireni de gördüm. Bebek nerde desen annede kayınvalidede . Sözüm bu durumu bazen yapana asla değil. Bunu alışkanlık yapıp kendinden taviz vermeyip çocuğundan verene. .Doğunca fikrim değişecek kesin dediğin gibi, uyurken de fotoğrafını severim ben mutlakaAma babaların hayatı bizim kadar etkilenmiyor yine de, bu akşam müdürü locada bilet ayarlayınca koştur koştur 4 saatlik yola Galatasaray maçına gitti. Benim için böyle aktiviteler mümkün değil uzun bir süre. Kıskanıyorum erkekleri. Her gün diyorum imkanı olan baba olsun
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?