Samimiyetle paylaştıklarınız için gönlünüze sağlık. Tabii ki okudum sonuna kadar :) Bin yıllardır vajinal yolla doğum yapıldığına göre ben de yaparım diye düşünerek yola çıkmak lazım. Korkularımız tıpkı vajinismusta olduğu gibi tabulardan kaynaklanıyor. Özellikle de çocukken kadınların arasında büyüyen kız çocukları çok fazla ilk gece ve doğum hikayesine maruz kalıyor. Maalesef annelerimizde eğitim seviyelerinden bağımsız olarak çocuğun yanında bazı şeyleri konuşmama farkındalığı yoktu. Ben de anneannemin narkozsuz miyom ameliyatını, bir aile dostumuzun ilk gece yaşadığı kanamaları, teyzemin rahminden alınan urların kavanozlara sığmadığını, doğumdan korkan yengemin 20 sene sırf bu yüzden çocuk sahibi olmaktan kaçtığını duyarak büyüdüm. Hepsi son derece gerçeklerden kopuk, abartılı, kendi kadınlık ve annelik statüsünü yüceltmeye yönelik bilinçli ve bilinçsiz söylemler. Ne kadar acı çektiğini vurgularsa o kadar aferin alacağını düşünen, bu aferinden saygı ve itibar toplamayı amaçlayan şuursuz insanlar. Böyle olmayan, iyiye ve güzele motive eden, yüreklendiren, omuz veren, halden anlayan insanlar yok mu? Elbette var ve çok kıymetliler. Ama işte her zaman onlara denk gelinmiyor :) Neyse ben de bu konularda epey dolu olduğum için biraz içimi döktüm, okuyanlar helal etsin :)
Allah bu sıkıntıdan kurtulmanızı nasip etsin ve vaktinde sağlıkla kavuştursun bebeğinize.
