Canım kız kardeşlerim diye başlamak istiyorum lafa çünkü bu acıyı yaşayan bu hasreti çeken bu uğurda bu kadar çabalayan herkesi hiç tanımasam bile kardeşim gibi görüyorum artık…. Bizi en çok yıpratan hiç haddi olmadığı halde hala daha bu soruları soran bize bu baskıyı yapan insanlar aslında. Bugün transferimin 5.günüyken ben aldığım onlarca ilacın stresini sinirini bebeğim bana tutundu mu tutunmadı mı kaygısını yaşarken bir yandan da kimsenin haberi yok diye belli etmemeye çalışırken eltim bana gelip durduk yere naptınız bebek işini korunuyor musunuz diyebiliyor. Ve aynı insan daha 3 aylık evliyken doktora git de bebek sevelim diyen insan. Daha 3 aylık evliyken çocuk bile düşünmeye başlamamışken doktora gitmeden çocuğun olmaz düşüncesini kafama sokan insan. Ve ben bugün daha 27 yaşında çok hafif pcos lu olmama rağmen insanların bana 2 senedir yaptığı doktora git hacamat yaptır şunu ye bunu iç baskısı yüzünden
tüp bebek tedavisine başladım. Bana bunları yapmasalardı belkide pcos olduğumu farketmeden çocuğum olacaktı çünkü ne fazla kilom var ne de adet düzensizliğim… keşke başka türlü insanların olduğu bi dünyada yaşamak mümkün olsaydı.. herkese sabırlar diliyorum inşallah gönlünüzden geçen her şeyi misli güzellikte yaşarsınız…