- 6 Nisan 2015
- 178
- 377
- 43
Hayirlısi kuzum. Sana ilk gebeliyimi anlatayim. Biraz uzun ama sabrla oku. Her konu zamanina çeker derler. Demek evlendikten 2 ay sonra hamile kaldim. Her gun aci her gun dayanilmaz iztirab. Doktora gitdiyimde de biseyin yok 9 ay sonra kucağina verecem dedi. Neyse eylul 2 si yine agri icinde doktora gitdim. Kalbinin sesini dinletdi ve bak kut kut atiyor işte ne istiyon daha dedi. Ama bu kadar aci nedendir ki,dedim. Olur dedi. Ben itiraz etdim ve tip hastanesine gitmek istedigimi soyledim. Doktor kaynanama ne dese iyi bunu acil yetistirin. Biz aksam vakti hastaneye yetistik. 5 hekim bakti profösor dahil bisey anlamadilar. Sonda tüp bebek doktoru geldi ve bakti. Beben tam tuple rahim arasinda sinir üstunde tutunmuş ve bu sebepten aci veriyordu. Bu tipta kornual gebelik olarak geçiyordu ve bin kişide 1 ihtimal olacak bişeydi. Hemen ameliyat dedi doktor. Sabah amelyata gitdim. Ağliyordum. Ve herkes teselli ediyor daha yeni evlendin falan yine olur diye. Ama ben buna değil de doktorun rahmi alma ihtimalinin olduğunu soylemesine ağliyordum. Neyse Allaha penah girdim amelyata. 1 gun sonra uyandim narkozdan. Uyaninca bana ne dediler biliyormusun. Gözun aydin bebegin kalbi durdu. Ki,bu çok önemliydi bizim için. Yoksa riskli açik amelyat olacaktim. Şimdi demek istediğim şu ki,o gozun aydin kalbi durdu kelimesini duymak kadar zor bisey olabilirmi bir anne için? Ama Allah her acinin sabrini veriyor. Sen de şükr et ki,Rabbim seni acini buyutmeden hafifletsin. Guzel haberlerle gel inşAllah