- 14 Eylül 2018
- 3.531
- 4.329
Yazdıklarınızı okuyunca kendi annemin kıymetini anladım
Yazdıklarınızı okuyunca kendi annemin kıymetini anladımR RenklirenkliAijoo üçümüz de dertliyiz analardan desenize ben gülüyorum artık o kadar alıştım ki. Biz 2,5 senedir konuşmuyoruz. Belli bi yaştan sonra bişey oluyor bence ebeveynlere …
Bazen düşünüyorum kızlarıma annemin bana yaptığını yapabilecek miyim diye doğum dönemindeki lohusalıktaki yardımlarını unutmamSizi de hatırladım hâla goruşmuyorsunuz demekyani benim ki çok büyük sorun sayılmaz ama işte ne bileyim hep hasta ki hep, maddi olarak destek olurlar ona lafım yok Allah razı olsun derim her zaman. Ama manevi olarak hiç olamadi yanımda. Ne cocuklukta, ne genç kızlığımda ne de anne oldugumda
Çok şanslısın o zaman her zaman şükret. Yine de Allah başımızdan eksik etmesin...Bazen düşünüyorum kızlarıma annemin bana yaptığını yapabilecek miyim diye doğum dönemindeki lohusalıktaki yardımlarını unutmam
O yüzden şükret canım . Bazen senin de modun düşüyordu gelecek kaygısı yaşıyordun yanlış hatırlamıyorsam . Geçmişin yaralarını sarmaya çalışmıyorsun en azından bizim gibi . Her halimize şükür yine de …Bazen düşünüyorum kızlarıma annemin bana yaptığını yapabilecek miyim diye doğum dönemindeki lohusalıktaki yardımlarını unutmam
Çok şükür canım atlattınız sayılırHayirli aksamlar arkadaslar kusura bakmayin giremedim etiketlemissiniz sormussunuz sagolun . Cinar iyi cok sukur, bugunde komtrile gittik bor sorun yok. Hafiften hiriltisi var oda normalmis 10 gune gecer dedi, birde agzi cok kotu kokiyor curuk et gibi kan kokusu gibi yarasi taze tabi daha yavrumun . Hic agri sizi yasamadikda yemek yasakti sivi beslendi onunden ekmekmi cekmedik, kahvaltikikmi cekmedik ,gelene gidene kuru cay ikram ettim ona yasak diye ,ne kdar agladi bir oarca ekmek yiyebilmek icin sagliktam baskasi yalan bu cok basit biseydi rabbim agir sinavlar vermesin insallah , anneyle ilgili okudum hepiniz adina cok uzuldum , cogu zaman bende anmeme kiziyorum duygu dusunce yasam tarzi dogru gelmiyor bana ama anne iste yinede Allah basimizdan eksik etmesin iyiki varlar.
Aynen cnm insallah . Angarya kismi cok zorladi bizi ama degdi gercekten ilk gece varya deliksiz uyudu biz sok oldukÇok şükür canım atlattınız sayılırdoya doya yer kuzum bi iyileşsin de tamamen. Bi de kusura bakmayın demiş canım dünüşüm ya sen kusura bakma Biz de merak ettik işte
Kıyamam yavrum İnşallah bir daha sıkıntı yaşamazAynen cnm insallah . Angarya kismi cok zorladi bizi ama degdi gercekten ilk gece varya deliksiz uyudu biz sok olduk
İnsan annesini seçemiyor maalesef.Sen de ona göre davran canım napıcan artık.Benimkinin tek kusuru çok kanışması,çok karışması ama genel olarak çok fedakardır gereğinden fazla.Bazen faturalarını yorulmasın diye netten öderim parasını vermeye çalışır yok kenara koy lazım olur derim gider çocuklara harcar.Bize gelir iş yapmaya çalışır evinde dur dinlen derim yok torunlarım beni iyileştirir der.Benimki iki gün görmese zor dayanır.Benim annem diyalize fln girse eve 7/24 kadın alır asla yemek bile yapmaz. Su haliyle söylenir yemek yapıyorum vs diye. Çocuk bakmak bi kenara, asla yerinden kalkmaz.
Ben serklajlı olduğum için hamileliklerimde cok sık idrar yolu enfeksiyonu oluyorum. Ama gıkım çıkmıyor. Bir kere kendi de oldu da; canım açıyor da agrıyor da diye bitmedi lafı. Sürekli dikkat çekme peşinde.
Allahım bizi onlar gibi yapmasın ya mübarek cuma yüzü suyu hürmetine.
Biz de böyle fedakar anne olalım inşallahİnsan annesini seçemiyor maalesef.Sen de ona göre davran canım napıcan artık.Benimkinin tek kusuru çok kanışması,çok karışması ama genel olarak çok fedakardır gereğinden fazla.Bazen faturalarını yorulmasın diye netten öderim parasını vermeye çalışır yok kenara koy lazım olur derim gider çocuklara harcar.Bize gelir iş yapmaya çalışır evinde dur dinlen derim yok torunlarım beni iyileştirir der.Benimki iki gün görmese zor dayanır.
Benim annem gariban bi ailede büyümüş tek sorun o, 5 kardeslermiş annem 4 numara. 2 kız 3 erkek. Erkeklere maddi olarak daha gazla iltimas geçilmiş düğünlerinde fln, başka bi problem yok aslında. Bunun dışında anneannem ve dedem aslında kötü insanlar değiller. Hatta benim dayımı taa 15-20 yıl önce Kıbrıs’ta özel okutmuş dedem. Portakal ekmek, süt ekmek yiyerek yani.Biz de böyle fedakar anne olalım inşallahR Renklirenkli özeniyorum valla görünce . Benimki çok şeyler yaşamış . Annesiz büyümüş istemediği bitiyle evlenmiş yıllarca şiddet görmüş alkol bağımlısı bi koca.. o yüzden yıllarca sesimi çıkarmadım Davranışlarına ama …
Yaşadıkları zorluklardan böyle oluyorlar düşünceleri değişiyor yaş aldıkça , onları böyle kabullenmemiz gerekiyor , olduğu gibi sevmemiz diyor bir ünlü düşünürBenim annem gariban bi ailede büyümüş tek sorun o, 5 kardeslermiş annem 4 numara. 2 kız 3 erkek. Erkeklere maddi olarak daha gazla iltimas geçilmiş düğünlerinde fln, başka bi problem yok aslında. Bunun dışında anneannem ve dedem aslında kötü insanlar değiller. Hatta benim dayımı taa 15-20 yıl önce Kıbrıs’ta özel okutmuş dedem. Portakal ekmek, süt ekmek yiyerek yani.
Bizimkileri hatırlıyorum ; sürekli fesatlanırlardı. Cok para gönderiyor vs diye. Ama adamın evladı yani, işsiz kalmasın bari meslek sahibi olsun diye işte. Kaldı ki, bi ara babam sıkıstı yani nerdeyse batttı, o dönsene dayıma zar zor para gönderen dedem, bizimkilere de aylık para yardımı yaptı. Ama biz dedeme giderken iki lahmacun yaptırmazdık çoğu zaman. Babam laf ederdi
Babam üvey anne elinde büyümüş nerdeyse. Sevgisiz kalmış. Bize düşkündü oynardı fln aslında küçükken. Ama vicdansız bi yönü vardır. Kız çocuğu diyip de, bi şeyleri yaptırmaz diye bi olayı yoktur. Bi şey ağırsa dahi, kaldırmak zorundasın. Yardımcı olayım dur yavrum demez. Bi de karsısındakını hıc konuşturmaz sürekli lafını keser. Şimdi çağırsam gelir yardımcı olmaya çalışır ama, paraya bakıl acısı cok değişti ve yıllardır evde çalışmadan kiralarla geçiniyorlar. Bu yüzden bizden para isteme konusunda cekinmemesi bana tuhaf geliyor. Cunku benim eşim 37 yaşında. Cok yoğun tempoda çalışıyor. Babam 40 onda bıraktı çalışmayı, malı mülkü de vardı. Ama biz hayatın maddi manevı basındayız. Eşime de acıyorum yani. Ben babamın yaşında hala çalışıyor olcam. Evde olmak istiyorum diyor sürekli calışası yokmuş. Para veremem anca hediye alırım arada ya da en fazla borç olur. Dediğim gibi bankada parası da var. Borsaya koymuş da, cekemezmiş tek dert bu.
Yani yapılmaması gerekenleri gördün renkli diyorum kendi kendime. Bari sen yapma ilerde yani.Yaşadıkları zorluklardan böyle oluyorlar düşünceleri değişiyor yaş aldıkça , onları böyle kabullenmemiz gerekiyor , olduğu gibi sevmemiz diyor bir ünlü düşünürünlü düşünür değil de pskilologlar vs anla . Ama olamıyor bi süre sonra dediğin gibi . Benimki annesiz büyümüş beni de annesiz bırakıyor . Seninki varlık için de yokluk çekmiş belki hala öyle devam ediyor . Benim kp de çok küçük yaşta hem annesini hem babasını kaybetmiş. Ama çocukları için yaşıyor resmen. Adam hastalandı da hala çalışamıcam diye kahroluyor hasta olduğuna değil. Herkesin kişiliği mi desem bilemiyorum renkli. Bazen çok üzülüyorum neden böyle bir aileye denk geldim diye. Sonra diyorum ben evladımı en azından sevgi dolu bi ailede büyütmeliyim ..
Kız bildiğin görümce gibiYani yapılmaması gerekenleri gördün renkli diyorum kendi kendime. Bari sen yapma ilerde yani.
Bi de annem , sürekli kendiyle, kendi hayatıyla kıyaslar beni özelllikle , ve kız kardeşimi de. Sanki etliyiz ya da görümceyiz gibi. Evliliğimin en basından beri bu böyle. Mesela, evlendikten iki yıl sonra ikinci bi tv aldık. Özellikli büyük fln. Kıskandı annem resmen. Neyse aradan zmn geçti. 4 tane en büyük boy almışlar, ama şöyle ; markası bilinen markalardan değil de daha alt olanlardan. Bir taneye vermek yerine, 4 taneye o parayı vermeyi tercih ettim dedi. İyi anne güle güle kullanın dedim. Sonra geçenlerde dert yanıyor, vay efendim bizim tv iyi değil de, özelliği yok da. Basladı acındırmaya
Kıyafet konusunda da bu böyle. Ben çalışan ınsanım. Sürekli göz onundeyım; ya da en basiti canım öle istiyor. Bazı şeyleri marka alıyorum mesela; beğeniyor annem cok. Sonra babama, bak gördün mü renkli böyle para verip alıyor dıo. Ben o paraları vermem diyor; evimin başka bi şeyini alırım diyo. Alıyor da. Aradan zaman geçiyor; başlıyor dırdıra. Bende o markadan bi şey alcam diye. Sürekli itişmece. Ama ben artık evdeyım diye, sarmıyor bu konuya şimdilik.
Kız kardeşim gecen gün diyor ki, beni aradı üstündekiler güzelmiş nerden ne karara aldın cok pahalı belli. Ya da kız diyor ki; haftalık temizlikçi geldiğini söylemiyorum ; söyleyince fesatlanıyor diye. Mesela başlıyor , işte bi temizlikçi var, cok eli yavaş, aslında benim temizlikçi iyi ama paraya bakıyor bu işler , cok veremiyorum bende diye.
Daha uzar da uzar bitmez benim derdim
Canım ben travmalarımı hiç unutmuyorum kiKızlar iyileşen anneliğim ve çeyiz kitaplarını okuyorum. Biraz daha aydınlanma geliyor ufaktankendi travmalarimizi bulup onları kabullenirsek herşey daha çok kolay oluyor. Şuan dün çeyiz kitabına başladım Hatice Kübra tongar in
Zaten mesele orda. Bende biliyorum bazılarını ama asıl zor olan yüzleşmek zaten, kabullenmek.. mesela dün okuduğum kısımda yazıyordu bazen yüzeye çıkmak için önce iyice dibe batmak gerek...Canım ben travmalarımı hiç unutmuyorum kisıkıntım o , çözemiyorum . Kabullenemiyorum yada affedemiyorum . Yani bi işe yaramıyor o tarz şeyler bende . Yengem bu konularda ustadır. Kız pcosunu iyileştirdi çözdüğü travmalarla ve hamile kaldı 2 yıl sonra . İnanıyorum ben de ama yapamıyorum
Katılıyorum. Ama ben ilk kez burda dile getiriyorum ailemle ilgili bu sıkıntıları, bir de yaşadığım yerdeki bi arkadaşıma. Tabiki bu kadar detay vermiyorum nolur nolmaz diye. Ama kendimi suçlu hissediyorum aslında. Ama bazı şeyleri dile getirince de rahatlamış hissediyorum.Zaten mesele orda. Bende biliyorum bazılarını ama asıl zor olan yüzleşmek zaten, kabullenmek.. mesela dün okuduğum kısımda yazıyordu bazen yüzeye çıkmak için önce iyice dibe batmak gerek...
Değişmeyeceğini bilerek kendini geri çekmek gerekiyor işte. Belki küçük çocuk renkliyi bugünde değiştiremezsin, ama şuanki sen olarak seni çok daha iyi yerlere taşıyabilirsin. Evet anne kimliğimiz var, çocuk kimliğimiz var ama en başta en önemli olan kendi kimliğimiz olmalı. Ben artık buna yöneliyorum. Baktığımızda en büyük yazarlarin, oyuncuların hatta bilim adamlarinin bile travmaları vardır, yok mudur? Ama baş etmeyi öğrenmişler. Benim de bu aralar gördüğüm üstünü örtükce beklenmedik bir anda karşina çıkıyor ve asıl o zaman bugünü de yikiyor. Ama aslında o kendiliğinden çıkmadan biz biraz aralasak ve baksak yüzleşme yapıp kabullenebilsek asıl o zaman bugünü iyileştirecegizKatılıyorum. Ama ben ilk kez burda dile getiriyorum ailemle ilgili bu sıkıntıları, bir de yaşadığım yerdeki bi arkadaşıma. Tabiki bu kadar detay vermiyorum nolur nolmaz diye. Ama kendimi suçlu hissediyorum aslında. Ama bazı şeyleri dile getirince de rahatlamış hissediyorum.
İlk kez bikaç gün önce eşime anlattığım bi şey var. Yaklaşık bir yol kadar önce babam ; annemin doldurmasıyla bana söyledi bunu. Konu su; kız kardeşim ilk evliliğinden boşanmıştı ; bizimkiler bir kere bile kıza sormadı bi şeye ihtiyacın var mı diye . İkinciye evlendi, iyi bir insanla iyi bi evliliği var, ama eşi biraz cimri ama bizi ilgilendirmez. Kardeşimden yine para istemişler , bende bizimkileri azarladım. Siz bu kız boşandığında bir kez yardımcı olmak için sormadınız, o da sizden istemedi arı yüzünden dedim ; ama sizde ondan istemeyin yazık dedim. Dedem o kadar parasız kaldı, ekmek portakal yedi ama yine de sizden istemedi; siz bu kadar gururlu bi adamın evladı olarak nasıl yapıyorsunuz fln diye. Bunu anneme söylemiştim, tabi gücüne gitti. Babama arattı beni; babam da bana dedi ki; sen kendini iyi bi insan gibi görüyorsun ama hiç de öle mükemmel değilsin. Bi keresinde 4-5 yaşındayken , seni arabada biraktım ve bir saat sonra geldiğimde arabada soyunmuştun dedi. Yani diyeceğim o ki; sen kendini bi şey sanma dedi bana. Kısacası direkt bel altı vurdular beni anne baba olarak. Bunu eşime iki gün önce anlattım ağlayarak. Tek sebep de kız kardeşime acımış olmam. Ama su an rahatladı bi yanım; bunu yediremedim kendime uzun süre.
Erkek kardeşim ergenlikte su an, onu kötülüyor annem sürekli, ben savununca da kötü şeyler söylüyor. Yani anne olarak birleştirici olmak yerine ; ayrıcı güç olmayı seçiyor her zaman. Ama bu huy değişmeyecek. Biliyorum.
Ama iyileşilir mi tam emin değilim aijıom
Haklısın canım. Sana başarılarDeğişmeyeceğini bilerek kendini geri çekmek gerekiyor işte. Belki küçük çocuk renkliyi bugünde değiştiremezsin, ama şuanki sen olarak seni çok daha iyi yerlere taşıyabilirsin. Evet anne kimliğimiz var, çocuk kimliğimiz var ama en başta en önemli olan kendi kimliğimiz olmalı. Ben artık buna yöneliyorum. Baktığımızda en büyük yazarlarin, oyuncuların hatta bilim adamlarinin bile travmaları vardır, yok mudur? Ama baş etmeyi öğrenmişler. Benim de bu aralar gördüğüm üstünü örtükce beklenmedik bir anda karşina çıkıyor ve asıl o zaman bugünü de yikiyor. Ama aslında o kendiliğinden çıkmadan biz biraz aralasak ve baksak yüzleşme yapıp kabullenebilsek asıl o zaman bugünü iyileştirecegiz