Canım geçmiş olsun ben eşinin ameliyatını kaçırmışım.
Burda eminim bir çok kişi seninle aynı duyguları hissediyordur. Bende çok sosyal bir insandım. Her yıl 2-3 farklı şehir gezer haftada en az 2 gün dışarı çıkardım. Ee bide çalışıyordum tabi. Şimdi markete gitmek bile zor geliyor, ecenin uyku saati üstünü değiştir et hazırla dışarı çık derken zor geliyor ve alınacakları hep eşime aldırıyorum ee buda eve hapsolmama sebep oluyor. Benimde burda doğru düzgün arkadaşım yok, iş arkadaşlsrım vardı ama işten ayrılınca sadece telefonla görüşür olduk.
Daha geçenlerde eşime anlatıp ağladım. Eski hayatımı çok özlüyorum bazen. Kızımı sevmediğimden istemediğimden değil hergün ona bakıp şükrediyorum o gülünce gülebiliyorum ama ev olayı bana göre değilmiş. Eskisi gibi tiyatroya, sinemaya, konsere, kahvaltıya gidebilmeyi özlüyorum bazen. Fazla evde kaldığımız için sanırım bu düşünce, inşallah geçer bu günlerde.
Bende içimi dökmüş oldum :)
Çok bunalınca bende eşime çatıp ağlıyorum iyi geliyor
Geçmiş olsun canım
Maşallah pek hareketli oğlun macera dolu günlere ulaşmışsın :) bizimki daha uzanıp oyuncağını almaya üşeniyor arada bi dönüyor o kadar :))
Ahh canım kıyamam.. Biz 8.ayda verdik değeri ne kadardı hatırlamıyorum ama normal dedi doktor, tek seferde aldı hemşire sağolsun.
Geçmiş olsun canım. Erkekler işte maalesef bişeyleri tam yapamıyorlar