Artk öpmesine kafa takmıyorum da saçma saçma konuşuyor kızıma, senin babanen, deden, baban, halan var tamam mı başka kimse yok diyor kızıma , biz varız seni seven bizi sev falan diyor, şimdiden birşeyler işlemeye çalışıyor kızıma, aaa babasına bakıyor aaaa halası var kızımın babası var kızımın başka yok diyor. Eşim de annemi ciddiye alma hiç konuşma onla diyor. Kavga edicem feci zorluyor kadın beni biliyor eşim. Kv böyle ya, hamile kaldığımdan beri beni taşıyıcı anne ilan etti, kızımı istiyor, geçen yine onlardaydık, annesini sevmeyen babanesi ile yaşayan çocukları anlatıyor, atıver bana kızını git ne işin varsa yap muhabbeti yapıyor alıp köyüne götürüp orda bakıcakmış kızıma, kayınpeder de emekli ya bunlarda iş yok güç yok kendileri çocuk büyütmek istiyorlar. Tıp ilerledi çocuk yapın dicem sonunda az kaldı. Resmen kızım beni sevmesin istiyor, benim peşimde koşsun istiyorum diyor. Torunum die sevmiyor zaten benim kızım die seviyor kızımı. Abarttı bence yerini bilmiyor. İpleri koparmak üzereyim, daha şimdiden kızıma beni yok sayan şekilde konuşma yapan ilerde ne yapmaz. Onun sevme şekline başlarım anlayışlı olmakla salak yerine konulmak arasındaki farkı bilemicem mi ben. Kızmıcakmışım onun seviş şekli buymuş. Hiç konuşmuyorum artk kv ile. Haddini aştı.