allah biliyo kalbimi, eşime çok benzesin istiyorum ben çocuğum. ama eşimde aynı annesi. tıpa tıp yani. şimdi eşime benzerse ayyy aynı ben diyecek

bende babasına benziyo sana değil dicem çok uyuzum dimi

valla içten içe o kadın sevinsin istemiyorum, zaten babanne olmaya hazır değilmişsin ne karışırsın ki Allahın işine

ben artık hiç duymamazlıktan geliyorum yeri gelrse lafı söylüyorum okadar.
dün şileden döndükten sonra onu köydeki evine bıraktık. baktım eltisinin torunu ( eşimin kuzeninin kızı) dışarıda geziyo. kız annen nerede dedim ananemde dedi. bende oralı olduğum için hem onları seviyorum komşularını falan hemde orda muhabbet etmek istedim kayınvalidem evine gidip temizlk yapıcaktı sözde o da geldi eltisine.
eltisinin gelinide hamile bizden 5 hafta büyük bebişi. ona kayınvaldesi yemek yapıyomuş, o yemek yeyip evine çıkıyomuş hep yatıyomuş falan. ay benmde öyle şansım olsa bende yatarım bütün gün dedim.
aradan 5dk geçti, ben yağmura söylüyorum canın bişey isterse söyle yapıyım diye söylemiyo bilmem ne diyo. Allah bana acıyo heralde kendi yetebilceğim şeyleri çekiyo canım dedim sustu. Allah var yap desem yapar ama köye yayın ede ede...
ay onla uğraşmadan yapamıyorum napıyım
