Canım bende de durum aynı.. Hamilelik öncesi depresyon yaşadığım kesinlikle, ani ağlamalar vs tamam hormonların etkisi de illa ki var ama sonuçta çevredir insanı bu hale sokan. Çok zor bir iş dönemi geçirdim, kendimi ve bebeğimi çok yıprattım. Allahım dedim, bunların acısını çekmesin sonra bebeğim, sana emanet bu stres içinde dedim. Güya işten ayrılınca her şey bambaşka olacaktı. Ben kendimi ve bebeğimi dinleyebilecektim. Olmadı. Kul plan yapar kader gülermiş hesabı işte.. Günlerce hazırlık, trmizlik, ki ben neredeyse hiçbir şey yapmadım annem dolabıma kadar topladı Allah bin razı olsun, sonrasında kv stresi işte sonuç. Durduk yere ağlıyorum artık, mutsuzum. Ara ara eşime sarılıp ağlıyorum beni bırakma diye, çünkü doğum daha önce yaşamadığım bir tecrübe ve insan bilmediğinden korkar zaten. Dün o halimi tekrar görünce yanımda durdu odamızda film izledik, kv söylendi yanımda durmuyorsunuz diye. Bebek biraz büyüyünce ekim gibi tatile gideriz diye süşünüyoruz Allah kısmet ederse, internetten mayo alayım dedim, daha bir dur bebek doğsun büyüsünmüş. 12 tl ve 3-6 aylık için var dedim ben de artık. Şu süreç hayırlısı ile tamamlansın istiyorum. Evet bebek ne kadar karnımızda kalırsa o kadar iyi, ancak ben bu depresif ve sürekli ağlar halimle onu daha çok üzüyorum karnımda üstelik her gün ağladım şu son haftadır. Ay neyse çok uzattım, Allah bizi bebeklerimize sağsalim sıkıntısız bir avazda kavuştursun inşallah..