Firsat bulmusken ben de dogum hikayemi yazayim, belki yeni sayfa acilir diye bekliyecektim ama sanirim buraya yaziyor herkes
...
o2.07. persembe günü kontrolüm vardi, dr biraz elle kurcaladi, rahatini bozalim da artik gelsin demisti.Ayni gün idrar torbasi ve idrar yolu enfeksiyonu cikti bende, önceden hissettigim sancilar rahimden dolayi degil bundan kaynakliymis.Tek kullanimlik bi antibiyotik toz vermisti dr, onu ictim, yemegimi filan yedim, aksama dogru yine sancilar basladi, zaten hep aksama dogru basliyor, gece siddetleniyor ve sabaha geciyordu.Yine öyle oldugunu düsündüm ve dayanabilirim dedim.ama aksam 23 gibi dayanilmaz oldu, evde turlamaya basladim, bi oraya bi buraya gidip geliyorum, yine gidip hastaneden eve dönmek istemiyordum cünkü.Esim dayanamadi halime kalk evde mi doguracaksin deyip aldi bavulumuzu arabaya götürdü. Ben de kizlarin ikisini bizim yataga yatirdim ve durumu anlattim, amcalari geldi yanlarinda kalmak icin.Öpüsüp koklastik gözlerimiz dolu ayrildik birbirimizden.
Hastaneye varinca hemen Nst ye bagladilar ama öyle cok ciddi bi sanci cikmiyordu, ama ben de dayanamaz hale gelmistim, esim enfeksiyondan olabilir mi diye sorunca ebe kontrol etmek istedi.Aciklik 3 cm di, ama benim agrim da coktu, bana bi agri kesici verdiler ve yürümemi söylediler, hastanede, sokaklarda turlayip durduk ama sancilar bi türlü düzene girmedi. Sabah 7 gibi asistan ebe kontrol etti aciklik 7 cm olmus dedi, ben ne bileyim ebenin acemi oldugunu ve yanlis ölctügünü
. Yine cikip yürü dediler, ciktik disari yine , aciktim da bu arada
.Esim beni hastanenin yanindaki firina götürüp doyurdu bi güzel, ye pehlivanim ye diyip duruyordu
.karnimi doyurdum, kizlarimi arayip uyandirdim, okula gitmeleri icin.
Hastaneye geri dönünce benim sancilar kesildi
, ama bu halde eve de yollayamayiz deyip yatisimi yaptilar.Odaya cikinca esyalarimi dolaba yerlestirdim, dusumu aldim, yemegim geldi onu da yedim
, biraz yürüyüp geldik ama bende bi huzursuzluk var. Sancilar basladi yine, dk tutuyorum ama bi düzene girmedi yine. Dayanamiyordum artik yatagima uzandim, esim yanimda sanci basladikca o dk tutup not ediyordu. Son gelen sanci cok siddetliydi ve aniden suyum bosaldi, kalkmaya calistim yapamadim sanci kesilene kadar bekledim uzanarak. Wc ye gidip kontrol edeyim dedim ne göreyim, suyum yesil ve icinde yesilimsi parcaciklar vardi. ciktigimda esim tekerlekli sandalyeyle kapida bekliyo, hadi dogum bölümüne gidiyoruz dedi.Yok yaw ben ona binmem diye direndim
.Yürüyerek gittim mesafe de epey vardi, ebeye suyumu anlatinca bebek kakasini yapmistir dedi, korkacak bisey yok dedi ve kontrol icin odaya aldi. Acilmam 6-7 cm kadarmis, ama ben bebek geliyormus gibi hissediyordum.Dogumhaneye aldilar bizi esim diger dogumlarda da yanimdaydi, bunda da yanliz birakmadi yine. Iki tecrübeli ebe vardi, icerde yürü dediler ama benim yürümem mümkün degil ki ikinma geliyo.Uzandim kadina bebek geliyo diyorum o daha sürer bu kadar cabuk olmaz deyip duruyo. Bagirdim ya bebek geliyo hissediyorum diyorum, kadin rahat bi tavirla ben bi lensimi cikarip gözlügümü alip geleyim demez mi, türkce bildigim ne kadar küfür varsa saydim buna nasilsa beni anlamiyo diye
.3. dogum diye cok rahat dogururum diyordum ama hic tahmin ettigim gibi olmadi, cok zor bi dogumdu, digerlerinde de illaki cok kolay olmadi ama bu ikisinden de zordu.Ikiniyorum ikiniyorum cocuk cikmiyo, kafasinin ciktigini hissettim sonra takildi, benim de takatim kalmadi artik aglamaya basladim, yapamiyorum diye.Ben agliyorum, esim agliyo...Sezeryana alsinlar demeye basladim ama bunun mümkün olmadigini da biliyorum.Cocuk ölecek diye korku sardi bu sefer de, ebeye karnima bas diyorum onu da yapmiyo, basaracaksin hadi son bi sefer daha dene diye gaza getirdiler beni. Can havliyle öyle bi bagirdim kibebegimin o sirada icimden kayisini hissettim...Saat tam 19:21 di...O anda tüm acilar bitti, tarifsiz bi duygu basladi, bacaklarimin arasinda simsiyah sacli dünyalar güzeli kizim
.hemen alip üstüme koydular, ben agliyorum kizim agliyo, o agladikca ben bi daha agliyorum
.Ama o kadar güzeldi ki anlatamam 10 dk filan kaldik öyle. sonra kontrollerini yapmak icin onu aldilar, karsimda onun kontrolleri yapilirken dr lar da gelip beni kontrol ettiler dikis gerekiyor mu diye. Sükür dikis filan gerektirecek bi yirtik yoktu ama bagirsaklarim zedelenmisti ve kaniyordu, hemen fitil verdiler kanama kesilsin diye...Dr bu arada plasentayi incelerken, ne kadar büyük bi palasenta bu dedi, sonra bebege bakti normal , bebekte kocaman dedi. Bana o kadar da büyük gelmedi kizim halbuki:).Tartiya koydular ve gülüyorlardi benim tosuncuga esimi cagirdilar, ben israrla kilosunu soruyorum onlar bana tahmin et diyorlar.Sali günü hastanede dr en fazla 3500 gr olur demisti,onu söyledim yok dedi kadin, 4 kilo dedim yok dedi. esim tartinin ekraninin resmini cekip getirdi, tam 4450 gr ve 57 cm di. Neden o kadar zor dogdugu belli oldu bizim kuzunun...
Dogum yapmamis olanlar sakin korkmasin bu yazdiklarimdan, kucaginiza alir almaz hepsi geciyor. Ama önceden bebegin bu kadar büyük oldugu söylenseydi kesinlikle sezeryan isterdim, cok cookkkk zor oldu cünkü.Ki bu benim 3. dogumum hesaplayin, ilk olsa kesin ya bana ya bebege bisey olurdu.
Dogumdan yarim saat sonra seker testi yapildi, sekeri düsük cikti kizimin, agzina siringayla glikoz damlattilar, bizimki sapur supur icti hepsini. Tekrar yarimsaat sonra öltüler ama yine düsük cikti, nefes almasinda sorun vardi biraz da.Bebegimi aldilar yanimdan Dr gelip kontrol edecek deyip beni odama aldilar.Cok yorgundum esim bu gece bebegi getirmeyin uyuyup dinlensin diye tembihledi. Ama ben uyuduktan 2 saat sonra bi hemsire gelip uyandirdi beni, bebekte seker düzene girmiyor sizi baska bi odaya alip takip edicez dedi. Gecenin bi yarisi, baska bi odaya gecirdiler cok gecmeden kizimi da getirdiler minicik eline bi de serum takmislar, kalp atislari icin bi sürü kablo, yaninda makinalarla getirdiler. Bi yandan güclü olmak zorundayim bi yandan da yavrumun minik elindeki igneye bakip agliyorum.Sabaha kadar uyumadim, cocuk agliyo ,emziremiyorum serumdan kablolardan dolayi...Mama vermelerini istedim artik.Sabahi bekleyip esimi aradim, hemen geldi, ayrintili anlattilar bize herseyi.Ama bebegi buradan da cocuk klinigine götürmemiz gerekiyor, burasi yetersiz kaliyor dediler ve ilk geceden sonra bebegimi aldilar yanimdan. ben tek basima kaldim odada
.Bu arada odaya yanima gelen kadinlarin bebeklerine bakip ic cekip durdum. Onlar emzirirken ben sütümü sagip biberonla klinigin yoluna düsüyordum, cok uzak degildi zaten hastanenin icerisinden gidiliyordu hepsi birbirine baglantili insaa edilmis. 3-4 gün böyle devam etti, ve beni taburcu ettiler. Kizima 3-4 saatte bir süt götürüyordum , aciktigi bi anda emzirmeyi denedim ve benim akilli kizim hemen tuttu.Sekeri düzene girdikten sonra ciktik hastaneden, 9 günlük olmustuk hastanede. Kizimla evimizde daha iyi olacaktik artik, kardesleriyle birlikte...
Simdi bebegim 24 günlük oldu, 9 günlük hastane süreci, onca zor günden sonra evimizde huzurla yasiyoruz...Rabbim kimseye yasatmasin ama klinikteki erken dogan minicik bebekleri gördükten sonra halime binlerce sükür ettim.Rabbim dermansiz dert vermesin, kimseyi evladiyla sinamasin insallah.
Cok uzun oldu farkindayim ama yazdikca yazasim geldi, sizden daha iyi dertlesebilecegim kimse yok. Affiniza siginiyorum