2014 Aralık Anneleri

ben hamileliğimden beri o duyguya sürüklenildim resmen.teyzelerim yengem vs hep okadar okudun ama boşa gitti gibi yüzüme yüzüme neler dediler.ama şunu dedim inatla, 100 senede okusam,bebeğimin verdigi mutluluğu veremezmiş.kariyer konusunda haklısın, nolucak nasıl oluxak daha belli değil, bende sürekli gezen biri değilim hep ev ev bunalıyorum illaki, cidden dünyadan izole bi hayat yaşıyoruz gibi.böyle durumlarda ben insan içine karışmakta yarar görüyorm.bu düşünceler gidiyoo rahatlarsın birax
 
aceace bozma moralini canım hepimiz aynı durumdayız :) bunun geçici bir süre olduğunu bebeğinin büyüyeceğini bugünleri özleyeceğini düşün. Onlar bizim dikili ağacımız :)
 
biraz havada kalmış yazım.eklemek istedim.son günlerde şunu düşünüyodum aslında bende.illa biyerde çalışınca mı yada para kazanınca mı değerli yada işe yarar hisssedicem kendimi.benim babam çok istiyo işime yoğunlaşmamı mesela, ama ben şu aralar belkide hiç çalışmamayı düşünüyorum.ay evet bunu ilk defa da burda yazıyorum daha eşime bile söylemedim.evokulu diye bi sistem varmış mesela bende yeni rastladım.en azından kreş anaokulu kısmında ben kendim yetmeye çalışmayı düşünmeye başladım.bu da bir iş gibi bakılcak olursa ben mutlu olurum diye düşünüyorum.en azından istemediğim bi işte çalışarak mutsuz olmam.gerçi bunlar henüz taslak.belli de olmaz hiçbişey.ama etrafındakilere bakarak kendine bunu yapmamalısın.çık uzattım kbakma
 
Dur kız bir iki cümlede ben yazayım. Geçen gün bir video izledim. Çocukları en iyi anneler mi tanır bakıcıları mı diye. Durum içler acısı resmen o kadar üzüldüm ki. Tabii ki bakıcılar galip geldi. Benim çocuklarımda mı böyle olacak diye düşündüm. Açıkcası bende çocuklarımla kalmak istiyorum. Eşim müdahale etmiyor sağolsun çalışıp çalışmama konusunda. Ama kafamı kurcalayan birşey var ne yazık ki. Birgün çocuklar büyüdüklerinde annemiz bizim için kendini feda etti deyip gurur mu duyarlar yoksa keşke çalışsaydın anne mi derler
 
Allah razı olsun Ayşecim estagfirullah uzatmadın hatta çok mutlu ettin beni ama yinede çalışan insanın bi güvencesi oluyor sonuçda ne olacağımız belli değil Rabbim kötü gün göstermesin tabiki. Çocuklar 3 4 yaşına geldikten sonra sosyallaşmek istiyo evde sıkılıyolar ve yetmiyo onlara anne baba o yüzden kreşe okula bi şekilde gidiyolar o yüzden kendini çalışmamaya adapte etme bence karar vermek için daha erken ama kendimdende anladığım kadarıyla :)
aceace bozma moralini canım hepimiz aynı durumdayız :) bunun geçici bir süre olduğunu bebeğinin büyüyeceğini bugünleri özleyeceğini düşün. Onlar bizim dikili ağacımız :)
Haklısın canım bize verilen en en en önemli vazife dimi bebeklerimizi büyütmek.
Bari onu elime yüzüme bulaştırmayım :)

Bu arada yatırmadan önce çorba içirdim bizimkine daha yeni uyandı 4 saat delilsiz uyudu her zaman denk gelmiyo ama akşam yemeğini geç verincede iyi oluyo yahu :)

Bide insan şöle kucağına alıp sıkıca sarılınca bütün derdi kederi gidiveriyo.
Rabbim olmayanlarada versin 2. 3. İsteyenede
 
Ahaha amin canım... Bugün benim oğlan gündüz 2 saat uyudu uyandığında o kadar mutluydu ki yarım saatten fazla yatakta sarıldık bir sürü öptüm hadi sende artık beni öp diyorum ama tınlamıyor. Amaaaa kucağıma oturdu ve bana sarıldı
 
Aslında şöyle düşünebilirsin kendi alranlarına baktığında geneşde çalışan anne babalardır muhtemelen o tüzden çocuk büyüdüğünde çevresindeki arkadaşalrının anne babaları çalışıyo ve kendiside kreşte bakıcıda büyümüş çocuklar olacak ve muhtemelen çocuk kendinde olanı diil arkadaşındakini istiycek özenecek sana neden çalışmadın diyececek :)
Benim kardeşim rehberlik öğretmeni başka ni şekilde bu örneği vermiş yada anlatmıştı bana :)
 
Uuuu yesinler onu bizimkide sarılıyo yeni yeni ama sadece bana :)
Babası deliriyo bana neden sarılmıyo diye :)
 
Ben uyusam iyi olur artık ya sabah çok kötü oluyorum yoksa uykusuz :)
Hadi Allaha emanet bize dua et T ththt senin duan kabul olur.

CÜMLETEN HAYIRLI GECELEEEER
 
Ama işte aynı durum tam tersinde de geçerli olacak. Okulda sürekli annesi getiren götüren bir arkadaşını görse bana neden çalışıyorsun da diyebilir off bilmiyorum kafam çorba gibi oluyor bunları düşündükçe tabii şu da var benim için şu an çalışmayı düşünmek bile imkansız en az 2 sene var bunlar için :)
Uuuu yesinler onu bizimkide sarılıyo yeni yeni ama sadece bana :)
Babası deliriyo bana neden sarılmıyo diye :)
Hehe benimkide yeni başladı daha ne zaman öpecekler yaa bebişine öpmeyi öğretebilen var mı. Benimki arada öper gibi yapıyor dudaklarını ama tesadüf müdür bilmem. Ama ben öpsün diye çok uğraşıyorum :)
 
ben de uğraşıyorum ama tabiki öpmüyo.bizimki bu ara iiie kapağını açıp takıyo, tabiki döndüremiyo :) ama deli gibi defalarca yapıyolar.anneler ve bakıcılar kısmı trajik olmuş cidden.ama gerçek işte, bebeklerin yanında sürekli kim varsa o tanır tabiki.bu arada çalışmak zorunda olmak da var. aceace canım çocuklar evden illaki sıkılcaklar o dönemde, zaten evokul okadar da basit bişey değilmiş, onu anladım.bide şöyle düşün, çocugu eve tıkmakla kreşe tıkmaane kadar farklı.sadece başka mekanda oyun oynama fırsatı.tek yararının arkadaş edinmek oldgunu düşünüyorum şahsen.ama ilerleyen yıllarki eğitime şuan için bişey diyemicem ay daha zamanımız var.dediğin gibi bebişlerimize şimdilik iyi bakalım.Rabbimin emaneti hepsi.bu arada seninkine kocaman maşaAllah.ne uzun uyumuş.aman nazarım değmesin kuzuyaaa )))
 
Kızlar ya ben geç kalmışım sohbete okudum tek tek katıldığımda oldu ama çalışmama kısmına katılamayacam heralde ben işi giderken bırakcam bebeğimle ilgilencem dedim evde güzelce vakit geçiririrz her dk yanında olurum gibi düşünüyordum ama öyle olmuyomuş ben evde iyce asosyal oldum sürekli eşofmanla geziyorm hayatım emzir uyut oynat mızmızlansın onu eğlendir modunda gidiyo bi ara başlayacaktım işe ihtyaç değil ama insanlıktan çıktım evde :) eşim diyoki bana neden başlıyosun oğlunu özlersin e altında araba var cebinde kartın var git gez dolaş sklyosan diyo ama öyle olmuyo çocukla biyere gitmek çok zor geliyo bide otobüse dolmuşa hiç binmedim öyle olsa dahada çıkmazdım heralde ben skıntıya gelemiyorum herşeyi dert ediyorm mesela eski günlerimi özlediğimden mi yoksa sıkntıya giremediğimden mi örnek veriyim bebekle biyere gitsem bebeği tut çantaları taşı o bile zor geliyo tek seferde inemiyorm önce bebeği çıkar anneme ver in tekrar kalan eşyalarını taşı ve buna bile sinir oluyorum:) eski özgürlüğüm diye tutturuyorm
 
Ben iki buçuk yaşına getirdiğimde işe başlayacam inş ama bi plan yaptım annem ve kv yakınımda sabah gelip bende bakcaklar yemeğimi yapcaklar Akşam yeriz sonra gidecekler hafta sonuna yakın hatta cuma günü bayan alacam yarım gün temizliğe ütü yapıyo evi silip süpürüyo şuan 60 liraymış kuzenim yaptırıyo kendinevine bende hafta sonu oğlumla geziyim vakit geçiriyim istyoruum 4 5 yaşına gelincede kreşe vercem kres dediğimde benim yeğenim gidiyo özel eğitim kurumu hem Kuran-ı Kerim öğretiyolar hem ingilizce hemde oyun eğlenceli zaman geçiriyolar işte bunun için para lazım yani annenin çalışması gerekiyo bence 600 lira 170 de servis parası işte bilmiyorm benim düşüncem bu zaman gösterecek
 
Kız öpmeyi öğretmeyin herkesi öper ondan sonra
 
canım sen baya planlamışın kafanda herşeyiben eğer insana çok alışmışsam o dediklerin oluyo, gezmek evden çıkmak vs bişeyler yapmak istiyorum.onun dışında iyiyim yani.kız bende çok sıkılgan biriyimdir aslında, dara zora gelemem.ama sana şöyle diyim, sırtımda kocaman bir sırt çantası, oğlışum slinde önümde, ben metro ve otobüsle anneme gitmiştim bursada oturyoken yani.1 saatten fazla sürüyo.ne biliyim işte zorumda yoktu ama bebekle de böyle bişeyler yapabilmeyi gösterme çabasındaydım o zamanlarbende araba olsa ay bide eşim kartın da var git gez falan dese, tatile bile giderim oğlumla heralde.işte herkesin düşüncesi istegi farklı.önemli olan, mutlu olmak, anne mutlu olursa, 1 saat de olsa o çocukla çok daha mutlu olur normal zamankinden yani
 
Ay canım lütfen kötü hissetme kendini bak teselli olur belki kendimden bahsedeyim 5 yıl önce mezun oldum zaten torpilliydim master a başladım üni de sözleşmeli ise girdim iyi de maasim vardi aynı zamanda öğretmenlik için formasyona da başladım tam tez döneminde evlendim ve eşim işi bırakmamı istedi zaten şehir şehir gezecektik bıraktım ankara üni de Dr a için gorustugum birkaç hoca vardı derken ben her şeyi bıraktım uç yıldır evde oturuyorum ki bekarken altimda arabam sabah aksam disardaydim ikinci çocuğa hamileyim ilcede yaşıyoruz evden dışarı bile cok cok nadir cikiyorum rahat 20 kilo aldım o günden bu yana ve ben bunalıma girmemek için resmen direniyorum üstelik evliligimde pek parlak sayilmaz.. Yani hala gelecekten umudum var dusun:) pozitif ol bırakma kendini
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…