- 15 Kasım 2012
- 18
- 0
Follow along with the video below to see how to install our site as a web app on your home screen.
Not: This feature may not be available in some browsers.
evet kızlar ben doğum yaptım :) normal doğum oldu. canım kızım dünyaya geldi. doğum hikayemi kendimi biraz daha iyi hissedince yazacağım.
evet kızlar ben doğum yaptım :) normal doğum oldu. canım kızım dünyaya geldi. doğum hikayemi kendimi biraz daha iyi hissedince yazacağım.
evet kızlar ben doğum yaptım :) normal doğum oldu. canım kızım dünyaya geldi. doğum hikayemi kendimi biraz daha iyi hissedince yazacağım.
kızımın adı: Defne
doğum tarihi: 18.06.2013
doğum şekli: normal
kızımın kilosu: 3550
kızımın boyu: 51 cm
haftası: 37+4
.
bebeğin hayırlı olsun.maşallah kilosu çok güzel.Allah analı babalı büyütsün.Nazar değmesin.erken doğmasına ragmen çok sağlıklı.sanada geçmiş olsun.normal doğum olması güzel bir durum.inş bende senin gibi normal ve kolay doğum yaparım.doğuumdan çok korkuyorum off, ama bebegi doğurmadan olmazkii..
aboww hkayen cok gusel cnm benım darısıhayırlıs ıle bıse yasmak dılegımmel hayırlı saglıklı evladınla yasa ınslll dua ıleekızımın adı: Defne
doğum tarihi: 18.06.2013
doğum şekli: normal
kızımın kilosu: 3550
kızımın boyu: 51 cm
haftası: 37+4
Aslında beklenen tarih 3 temmuzdu. Tabi doktorum 28 haziran ve 3 temmuz arası bir tarih söylemişti. Ama benim minik meleğim daha fazla dayanamadı ve bizi mutlu etmek için biraz acele etti. Doğumdan bir önceki gün hafif lekelenme oldu ama hiç bir sancım yoktu. Hemen annemlere haber verdim ve hastaneye gittik. (Görev yaptığım yer küçük bir ilçe olduğu için doğum yapmak için ankaraya annemlerin yanına gelmiştim. Eşimde hala görev yerindeydi seminer dönemi olduğundan daha izin almamıştı doğumada 2 hafta filan vardı.) Pazar günü olduğu için doktorum yoktu nöbetçi doktor vardı. Açıklığıma baktı 1 cm açıklık vardı. Öğlen saat 3 de gitmiştik saat 5 e kadar gözetim altında tutucaz dedi. Saat 5 e kadar nstye bağlı bi şekilde bekledim. Sonra bana yatış verdiler. O zamana kadar sancım yoktu ama bu alttan muayenelerden sonra sancılarım başladı ama aralıkları uzundu. Ertesi gün doktorum geldi açıklığımın hala 1 cm olduğunu, sancılarımın da düzensiz olduğunu söyledi ve beni eve gönderdi. Hastanede bekleyip stres olma dedi.Eve geldikten sonra sancılarım biraz daha hafifledi ve süresi daha da arttı ama bazen 7 dakikada bir geliyodu bazen 20 dakikada bir. Bu arada eşim görev yaptığım yerden çoktan ayrılmış yola çıkmıştı. hastanede yattığımı duyunca çok heyecanlandı. Ben onsuz doğum yapmak istemiyordum. Eşim de gelince çok rahatladım. Neyse pazartesi günü bu şekilde geçti. Gece birden tuvalete gitme isteği geldi ve yataktan kalkar kalkmaz suyum geldi. hemen eşimi uyandırdım. benim suyum geldi dedim. Annemleri de uyandırdık ve hemen hastaneye gittik. Doğum başlamıştı. doktorum da geldi. hatta ordaki hemşireler bizden ayrılamıyosun galiba dediler. Gece saat 1 de odaya aldılar beni doğum süreci başladı. odada annem ve eşim sürekli yanımdalardı. Sancılar geldiğinde ellerimi tutuyorlar bana destek oluyorlardı. annemi ve eşimi çimdikleye çimdikleye mahvettim resmen. Annem beni gördükçe dua ediyor üzülüyordu. Doktorum da geldi. Sürekli açıklığımı kontrole geliyorlardı. o kısım bir zulüm gibiydi. bir de kasılma diyolardı uyuz oluyodum. Gece sancılarım dayınılmaz bir hal almaya başlayınca epudural istedim. Doktorum epudural olursan doğumhanede ıkınmada sıkıntı yaşarsın dedi. Ama ısrarla istedim. Gerçekten de doğum sırasında ıkınmada sorun yaşadım doğru düzgün ıkınamadım. Ama gece biraz rahatladım. O sancılara rağmen hiç bağırmadım kendime hayret ediyorum. Eşim bir yandan annem bir yandan derin derin nefes al diye motive etmeye çalıştılar beni hep. Ben de sürekli derin derin nefes aldım verdim. 10 saatlik bir sancı sürecinin ardından sabah 10:30 da doğumhaneye aldılar beni. Doğum sürecinde ıkınmada sıkıntı yaşadığım için ebeler biraz karnımın üstüne bastırdılar biraz değil baya bastırdılar ölüyorum sandım. Ama sonra kızımı gördüm. Zaten bebek çıktıktan sonra kuş gibi oluyosun. Kızımı temızlemeye götürdüler. Doktor da eşimi düşürdü ve düküşlerimi attı. Baya bi uğraştı kadıncağız benimle. eşim düştükten sonra kızımı getirdiler yanıma hemen öptüm onu. çok kısa bir süreydi ama harikaydı. Çok tatlıydı o sancıların hepsini unuttum onu görünce. Allahım herkese yaşatsın bu duyguyu. Sonra odama aldılar beni kızımı getirdiler. Emzirdim onu. O an daha bir harikaydı. Beni görmeye gelenler oldu. Kayınvalidem de gelmişti. Hepimiz çok mutluyduk. Kızım defnem sağlıklı bir şekilde kollarımdaydı. İşte benim hikayem de böyle. Haziran annesi oldum ama o topiğe yazmak istemedim. İnş hepiniz sağlıkla bebişlerinizi kucağınıza alırsınız. Allahım olmayanlara da versin. Bu muhteşem duyguyu bütün kadınlar yaşamalı.
kızımın adı: Defne
doğum tarihi: 18.06.2013
doğum şekli: normal
kızımın kilosu: 3550
kızımın boyu: 51 cm
haftası: 37+4
Aslında beklenen tarih 3 temmuzdu. Tabi doktorum 28 haziran ve 3 temmuz arası bir tarih söylemişti. Ama benim minik meleğim daha fazla dayanamadı ve bizi mutlu etmek için biraz acele etti. Doğumdan bir önceki gün hafif lekelenme oldu ama hiç bir sancım yoktu. Hemen annemlere haber verdim ve hastaneye gittik. (Görev yaptığım yer küçük bir ilçe olduğu için doğum yapmak için ankaraya annemlerin yanına gelmiştim. Eşimde hala görev yerindeydi seminer dönemi olduğundan daha izin almamıştı doğumada 2 hafta filan vardı.) Pazar günü olduğu için doktorum yoktu nöbetçi doktor vardı. Açıklığıma baktı 1 cm açıklık vardı. Öğlen saat 3 de gitmiştik saat 5 e kadar gözetim altında tutucaz dedi. Saat 5 e kadar nstye bağlı bi şekilde bekledim. Sonra bana yatış verdiler. O zamana kadar sancım yoktu ama bu alttan muayenelerden sonra sancılarım başladı ama aralıkları uzundu. Ertesi gün doktorum geldi açıklığımın hala 1 cm olduğunu, sancılarımın da düzensiz olduğunu söyledi ve beni eve gönderdi. Hastanede bekleyip stres olma dedi.Eve geldikten sonra sancılarım biraz daha hafifledi ve süresi daha da arttı ama bazen 7 dakikada bir geliyodu bazen 20 dakikada bir. Bu arada eşim görev yaptığım yerden çoktan ayrılmış yola çıkmıştı. hastanede yattığımı duyunca çok heyecanlandı. Ben onsuz doğum yapmak istemiyordum. Eşim de gelince çok rahatladım. Neyse pazartesi günü bu şekilde geçti. Gece birden tuvalete gitme isteği geldi ve yataktan kalkar kalkmaz suyum geldi. hemen eşimi uyandırdım. benim suyum geldi dedim. Annemleri de uyandırdık ve hemen hastaneye gittik. Doğum başlamıştı. doktorum da geldi. hatta ordaki hemşireler bizden ayrılamıyosun galiba dediler. Gece saat 1 de odaya aldılar beni doğum süreci başladı. odada annem ve eşim sürekli yanımdalardı. Sancılar geldiğinde ellerimi tutuyorlar bana destek oluyorlardı. annemi ve eşimi çimdikleye çimdikleye mahvettim resmen. Annem beni gördükçe dua ediyor üzülüyordu. Doktorum da geldi. Sürekli açıklığımı kontrole geliyorlardı. o kısım bir zulüm gibiydi. bir de kasılma diyolardı uyuz oluyodum. Gece sancılarım dayınılmaz bir hal almaya başlayınca epudural istedim. Doktorum epudural olursan doğumhanede ıkınmada sıkıntı yaşarsın dedi. Ama ısrarla istedim. Gerçekten de doğum sırasında ıkınmada sorun yaşadım doğru düzgün ıkınamadım. Ama gece biraz rahatladım. O sancılara rağmen hiç bağırmadım kendime hayret ediyorum. Eşim bir yandan annem bir yandan derin derin nefes al diye motive etmeye çalıştılar beni hep. Ben de sürekli derin derin nefes aldım verdim. 10 saatlik bir sancı sürecinin ardından sabah 10:30 da doğumhaneye aldılar beni. Doğum sürecinde ıkınmada sıkıntı yaşadığım için ebeler biraz karnımın üstüne bastırdılar biraz değil baya bastırdılar ölüyorum sandım. Ama sonra kızımı gördüm. Zaten bebek çıktıktan sonra kuş gibi oluyosun. Kızımı temızlemeye götürdüler. Doktor da eşimi düşürdü ve düküşlerimi attı. Baya bi uğraştı kadıncağız benimle. eşim düştükten sonra kızımı getirdiler yanıma hemen öptüm onu. çok kısa bir süreydi ama harikaydı. Çok tatlıydı o sancıların hepsini unuttum onu görünce. Allahım herkese yaşatsın bu duyguyu. Sonra odama aldılar beni kızımı getirdiler. Emzirdim onu. O an daha bir harikaydı. Beni görmeye gelenler oldu. Kayınvalidem de gelmişti. Hepimiz çok mutluyduk. Kızım defnem sağlıklı bir şekilde kollarımdaydı. İşte benim hikayem de böyle. Haziran annesi oldum ama o topiğe yazmak istemedim. İnş hepiniz sağlıkla bebişlerinizi kucağınıza alırsınız. Allahım olmayanlara da versin. Bu muhteşem duyguyu bütün kadınlar yaşamalı.
kızımın adı: Defne
doğum tarihi: 18.06.2013
doğum şekli: normal
kızımın kilosu: 3550
kızımın boyu: 51 cm
haftası: 37+4
Aslında beklenen tarih 3 temmuzdu. Tabi doktorum 28 haziran ve 3 temmuz arası bir tarih söylemişti. Ama benim minik meleğim daha fazla dayanamadı ve bizi mutlu etmek için biraz acele etti. Doğumdan bir önceki gün hafif lekelenme oldu ama hiç bir sancım yoktu. Hemen annemlere haber verdim ve hastaneye gittik. (Görev yaptığım yer küçük bir ilçe olduğu için doğum yapmak için ankaraya annemlerin yanına gelmiştim. Eşimde hala görev yerindeydi seminer dönemi olduğundan daha izin almamıştı doğumada 2 hafta filan vardı.) Pazar günü olduğu için doktorum yoktu nöbetçi doktor vardı. Açıklığıma baktı 1 cm açıklık vardı. Öğlen saat 3 de gitmiştik saat 5 e kadar gözetim altında tutucaz dedi. Saat 5 e kadar nstye bağlı bi şekilde bekledim. Sonra bana yatış verdiler. O zamana kadar sancım yoktu ama bu alttan muayenelerden sonra sancılarım başladı ama aralıkları uzundu. Ertesi gün doktorum geldi açıklığımın hala 1 cm olduğunu, sancılarımın da düzensiz olduğunu söyledi ve beni eve gönderdi. Hastanede bekleyip stres olma dedi.Eve geldikten sonra sancılarım biraz daha hafifledi ve süresi daha da arttı ama bazen 7 dakikada bir geliyodu bazen 20 dakikada bir. Bu arada eşim görev yaptığım yerden çoktan ayrılmış yola çıkmıştı. hastanede yattığımı duyunca çok heyecanlandı. Ben onsuz doğum yapmak istemiyordum. Eşim de gelince çok rahatladım. Neyse pazartesi günü bu şekilde geçti. Gece birden tuvalete gitme isteği geldi ve yataktan kalkar kalkmaz suyum geldi. hemen eşimi uyandırdım. benim suyum geldi dedim. Annemleri de uyandırdık ve hemen hastaneye gittik. Doğum başlamıştı. doktorum da geldi. hatta ordaki hemşireler bizden ayrılamıyosun galiba dediler. Gece saat 1 de odaya aldılar beni doğum süreci başladı. odada annem ve eşim sürekli yanımdalardı. Sancılar geldiğinde ellerimi tutuyorlar bana destek oluyorlardı. annemi ve eşimi çimdikleye çimdikleye mahvettim resmen. Annem beni gördükçe dua ediyor üzülüyordu. Doktorum da geldi. Sürekli açıklığımı kontrole geliyorlardı. o kısım bir zulüm gibiydi. bir de kasılma diyolardı uyuz oluyodum. Gece sancılarım dayınılmaz bir hal almaya başlayınca epudural istedim. Doktorum epudural olursan doğumhanede ıkınmada sıkıntı yaşarsın dedi. Ama ısrarla istedim. Gerçekten de doğum sırasında ıkınmada sorun yaşadım doğru düzgün ıkınamadım. Ama gece biraz rahatladım. O sancılara rağmen hiç bağırmadım kendime hayret ediyorum. Eşim bir yandan annem bir yandan derin derin nefes al diye motive etmeye çalıştılar beni hep. Ben de sürekli derin derin nefes aldım verdim. 10 saatlik bir sancı sürecinin ardından sabah 10:30 da doğumhaneye aldılar beni. Doğum sürecinde ıkınmada sıkıntı yaşadığım için ebeler biraz karnımın üstüne bastırdılar biraz değil baya bastırdılar ölüyorum sandım. Ama sonra kızımı gördüm. Zaten bebek çıktıktan sonra kuş gibi oluyosun. Kızımı temızlemeye götürdüler. Doktor da eşimi düşürdü ve düküşlerimi attı. Baya bi uğraştı kadıncağız benimle. eşim düştükten sonra kızımı getirdiler yanıma hemen öptüm onu. çok kısa bir süreydi ama harikaydı. Çok tatlıydı o sancıların hepsini unuttum onu görünce. Allahım herkese yaşatsın bu duyguyu. Sonra odama aldılar beni kızımı getirdiler. Emzirdim onu. O an daha bir harikaydı. Beni görmeye gelenler oldu. Kayınvalidem de gelmişti. Hepimiz çok mutluyduk. Kızım defnem sağlıklı bir şekilde kollarımdaydı. İşte benim hikayem de böyle. Haziran annesi oldum ama o topiğe yazmak istemedim. İnş hepiniz sağlıkla bebişlerinizi kucağınıza alırsınız. Allahım olmayanlara da versin. Bu muhteşem duyguyu bütün kadınlar yaşamalı.
oğlumun adı: Rüzgar
doğum tarihi: 20.06.2013
doğum şekli: gegngl anestezi sezeryan
kızımın kilosu: 3700
kızımın boyu: 51 cm
haftası: 37+0
17.06 p.tesi doktora gittik
bebek kanala girmis heran geglgbilir dedi ağrı eşiğim yüksekmiş o yuzden sancı falan hissetmiyorum
persembe gunu alalım dedı gelisimini tamamlamıstı
ve persembeye gun aldik yanı 20 hazıran saat 12,30 ra geglgcekti rüzgar
carsamsa gecesi gecmek bilmegi uyku yok zombi gibi geziyoruz esimle saat 10,30 da hastaneydik
hasta yatıs islemlerım tamamlandı
odamızı gösterdıler
odamız suslenmeye basladı bıranda bana yusuf gelmeye basladı :)))
saat 12 de hemsıre geldi önluğu getırdı soydu benı
önluk lacıverttı yesıl değldi :)rahakladım
ve benı götürüyorlar sadece esım bekleyebılır amelıyat kapısında bırde fotoğrafçı
herkesle vedalastım ağlamadğm
son dakıka esımle en son vedalastık orda koptuk ıkımızde
sonra anestezi uzmanı geldi cok seker birisiydi
amaliyathanede çalan şarkı kutsiden geçer geçer +:)
doktorum geldi öptü beni hersey cok guzel olacak dedi uyuyoruz bebeğin ismi ne olacak dedi rüzgar dedım ve uyudum
ruzgarım saat 12.58 de gelmis
benım kistim alındı aynı zamanda
ben 2,30 da cıktım
salak gibiydim ayılmaya calısıyorum herkes benı bekliyor
ruzgarımı getırmisler odaya cok acıkmıs ben gelgne kadar ellerını yemıs
ve bulusmamız o nasıl bır koku
allahım suanda bana benziyor
cıkınca ılk sorduğum oğlum uyuymu herseyı tammı biryerınde leke varmı olmus hemsıreye
allaha sukur herseyımız tam
2 gegcg hastande kaldık
saat 23 e kadar yattım sonra yuruttüler benı cok ağrım varı yavasyavas yürüdük saat bası
3,gunde kendımı super hissediyordum
sutum az geliyor sağıyorum suan
aklınızda bulunsur milupa humana still tee çay sut getiriyor bol su dereotu kayısı hoşafi
bugun 5 gunluk olduk hergun cıbıcıbı yapıyoruz kılomuzde 70 gram eksiklik olmus dun doktordaydık
sarılık yok dun dikislerım bakıldı gayet duzelmiş kepelı amelıyat zaten lazerle
iste böyle canlarım
allah sizlerınde bebklerını bır an once kucağınıza almayı nasip etsin
oğlumun adı: Rüzgar
doğum tarihi: 20.06.2013
doğum şekli: gegngl anestezi sezeryan
kızımın kilosu: 3700
kızımın boyu: 51 cm
haftası: 37+0
17.06 p.tesi doktora gittik
bebek kanala girmis heran geglgbilir dedi ağrı eşiğim yüksekmiş o yuzden sancı falan hissetmiyorum
persembe gunu alalım dedı gelisimini tamamlamıstı
ve persembeye gun aldik yanı 20 hazıran saat 12,30 ra geglgcekti rüzgar
carsamsa gecesi gecmek bilmegi uyku yok zombi gibi geziyoruz esimle saat 10,30 da hastaneydik
hasta yatıs islemlerım tamamlandı
odamızı gösterdıler
odamız suslenmeye basladı bıranda bana yusuf gelmeye basladı :)))
saat 12 de hemsıre geldi önluğu getırdı soydu benı
önluk lacıverttı yesıl değldi :)rahakladım
ve benı götürüyorlar sadece esım bekleyebılır amelıyat kapısında bırde fotoğrafçı
herkesle vedalastım ağlamadğm
son dakıka esımle en son vedalastık orda koptuk ıkımızde
sonra anestezi uzmanı geldi cok seker birisiydi
amaliyathanede çalan şarkı kutsiden geçer geçer +:)
doktorum geldi öptü beni hersey cok guzel olacak dedi uyuyoruz bebeğin ismi ne olacak dedi rüzgar dedım ve uyudum
ruzgarım saat 12.58 de gelmis
benım kistim alındı aynı zamanda
ben 2,30 da cıktım
salak gibiydim ayılmaya calısıyorum herkes benı bekliyor
ruzgarımı getırmisler odaya cok acıkmıs ben gelgne kadar ellerını yemıs
ve bulusmamız o nasıl bır koku
allahım suanda bana benziyor
cıkınca ılk sorduğum oğlum uyuymu herseyı tammı biryerınde leke varmı olmus hemsıreye
allaha sukur herseyımız tam
2 gegcg hastande kaldık
saat 23 e kadar yattım sonra yuruttüler benı cok ağrım varı yavasyavas yürüdük saat bası
3,gunde kendımı super hissediyordum
sutum az geliyor sağıyorum suan
aklınızda bulunsur milupa humana still tee çay sut getiriyor bol su dereotu kayısı hoşafi
bugun 5 gunluk olduk hergun cıbıcıbı yapıyoruz kılomuzde 70 gram eksiklik olmus dun doktordaydık
sarılık yok dun dikislerım bakıldı gayet duzelmiş kepelı amelıyat zaten lazerle
iste böyle canlarım
allah sizlerınde bebklerını bır an once kucağınıza almayı nasip etsin
kızımın adı: Defne
doğum tarihi: 18.06.2013
doğum şekli: normal
kızımın kilosu: 3550
kızımın boyu: 51 cm
haftası: 37+4
A.
allahım analı babalı sağlıklı hayırlı ömürler versin inşallahhhoğlumun adı: Rüzgar
doğum tarihi: 20.06.2013
doğum şekli: gegngl anestezi sezeryan
kızımın kilosu: 3700
kızımın boyu: 51 cm
haftası: 37+0
:
hayırlı olsun canım minik kızını almışsın kucağına. Darısı bizim başımıza inşallahkızımın adı: Defne
doğum tarihi: 18.06.2013
doğum şekli: normal
kızımın kilosu: 3550
kızımın boyu: 51 cm
haftası: 37+4
.
Graf çımm Gözünaydın Rüzgar ını aldın çok şükür kucağına.oğlumun adı: Rüzgar
doğum tarihi: 20.06.2013
doğum şekli: gegngl anestezi sezeryan
kızımın kilosu: 3700
kızımın boyu: 51 cm
haftası: 37+0
ilk hikayemiz hayırlı olsun ...gözün aydın canım...maşallah çok güzel bir doğum olmuş sancılara rağmen ama oda olacak haliyle....allah bizde hayırlısıyla böyle kolay doğumlar nasip etsin...
yırtılmanmı oldu kesimi attılar canım ???
Eki Görüntüle 743204
Bebeğin Adı: Ece
doğum Günü ve Saati: 19.06.2013, 10:15
Bebeğin Boyu ve Kilosu: 48 cm, 2940 gr
Hastane Adı: Antalya An-Deva Yıldız Hastanesi
doktor Adı: Ayhan Yılmaz
doğum Şekli: Spinal Anestezi
Kaçıncı Haftada Doğduğu: 38 haftalık
Bizim doğum tarihimiz aslında 26 hazirandı. 19 haziran günü sabahı saat 07:00 de tuvalete kalktım. Ayıptır söylemesi tuvaletimi yaparken içimden birşeyler boşaldı gitti. bir de baktım ki kanamam gelmiş. ama nasıl kanama resmen suyum gelmiş gibi hissettim. neyse hemen altıma ped koydum eşimi uyandırdım. dedim kanamam geldi bir doktoru ara sor ne yapmamız gerekiyor diye. Eşim doktoru arıyor sürekli meşgul 15 dk falan denedi. ben de bu sırada eşyalarımı hazırlamaya başladım eşime alacağım kıyafetleri bile hazırladım. annemi aradım, annem direk çıkın yetişemezsin yolda doğurursun sonra dedi. bizim antalya ile mesafemiz 2 saat çünkü. hemen arabamıza atlayıp çıktık yola. çıktıktan 15 dk sonra sancım başladı. ilk başta 10 dk ile arayla geldi, sonra 5 dk ya düştü, antalya ya giriş yaptığımızda sancılarım 2 dk da bir e düştü. hastanenin aciline vardığımızda sancım dk da 1 e düştü ve beni hemen sedyeye alıp doğumhaneye soktular. hemen alttan muayene yaptılar 5 cm açılmış, doğuma alalım dediler. Ama benim doktorum hala ortada yok. eşim yazık bir yandan bağırıyor ayhan bey nerede diye bir yandan da beni soymaya çalışıyor ben de çığrınıyorum artık sancılarım hiç durmuyor. neyse doktorum geldi hemen baktı ufaklık ters normal olmaz hemen sezeryana alıyoruz dedi. beni giydirdiler o malum kıyafeti hemen ameliyathaneye girdim. bel tarafından iğneyi yaptılar hemen uyuştum ve sancım da geçti. muhabbet etmeye başladık içerdeki hemşirelerle, anestezi uzmanıyla. Sonra bir anda eşim girdi ameliyathaneye doktorum izin vermiş meğersem. hemen yanıma geldi nasıl telaşlı, nasıl endişeli garibim. Şaşkın baba diye dalga geçiyorlar. Hatta ben bir ara kahkahayla gülmeye başladım doktorum da kızım dur göbeğin hopluyor çocuğu alamıcam yeter diyor. Sonra doktorum hazır ol karnında bir baskı hissedeceksin dedi. Hoooppp işte geldiiikk dedi kafayı bir kaldırdım aman Allahım hayal ettiğimden de öte bir şeydi bu. Eşimle bakıştık ikimiz de saldık zaten gözyaşlarımızı. Hemen aldılar çocuk doktoru geldi kontrol etti, topuğundan kan aldılar ve yanıma getirdiler. Benim yanıma gelene kadar çığlık çığlığaydı yanağını dudağıma değdirdim bir anda sesini kesti kokusunu içime çektim, hayatımda ben böylesine eşsiz bir koku duymamıştım.. Babasına verdiler bildiğiniz adam hıçkıra hıçkıra ağlamaya başladı. O ağladıkça ben ağlıyorum. Anlatılacak gibi değil ya kelimelerin anlamı yok gerçekten hanımlar. Neyse devam edeyim anlatmaya, ardından kist ameliyatım gerçekleşti 2 tane 5 ve 6 cm lik kistlerim alındı. Kızım da bu arada babasıyla birlikte aşıları yapılmak üzere ameliyathaneden çıktılar. Ve benim de dikiş işlemim tamamlanınca odaya aldılar. Tabi başımda ne anne var ne kayınvalide var malum bizim kız plansız gelince.  Eşim arkadaşımı çağırmış ben doğum yaptığım sırada o koşmuş gelmiş sağolsun. Odaya aldıklarında o yardım etti geceliğimi falan giymemde. Ayaklarımı 2 saat sonra falan hissettim. Ama inanılmaz üşüyorsunuz kızlar haberiniz olsun hırka falan kar etmedi bana battaniye istedik o bile titrememe engel olamadı.
Sonra dünyalar güzeli prensesim geldi odaya hemen meme verdik. Cok cok emmeye çalıştı ama göğüs ucum çok küçük olduğu için alamadı. akşama kadar uyudu cimcimem. Akşam da hemşire teyzeleri biraz mama verdiler geceyi öyle geçirdik. Ertesi gün öğlen de gaz sorunum ve tuvalet sorunum olmadığı için taburcu olduk. Ve evimize geldik.. şimdi tam 1 haftalık olduk bugün itibariyle göbeğimizde düştü, rahatız artıkım. Tek sıkıntımız sütümüzün 5. günde gelmesi ve göğüs ucumuzun küçük olması. Sürekli emziriyorum yavrumun çenesi kuvvetli olmadığı için çok çekemiyoruz sağıp da öyle vermeye çalışıyoruz. İşte böyle bir hikayemiz var artık güzel anneler. Allahım herkese böyle bir duyguyu yaşatmayı nasip eylesin. Ve sizlere de bir avazda doğurmak, evladınızı sağlıklı sıhhatli kucağına almayı nasip etsin. Hala heyecandan ne yazdığımı bilmiyorum içimde ne varsa olduğu gibi anlattım canlarım .