kızlar az evvel ezan okudu. gönlümden duamdan geçtiniz tek tek... işi kenara atıp sizlere koştum hemen...
kızlar nasılsınız, ara ara okuyorum günün belirsiz saatlerinde, bazen gecenin ikisinde, hep içimden konuşuyorum sizlerle dualar ediyorum hepimize.. herkesler bir bahar telaşında sanırım...yazdım yazdım gitti isimleriniz...
bende bir değişiklik yok, kayınpederim aynı şekilde hasta, gün geçtikçe daha bir ağırlaşıyor, allah yardımcımız olsun inşallah... işler aynı şekilde yoğun yani anlayacağınız berbat... ben de herşeyle boğuşmaya çabalıyorum... en çok da belirsizlikle... tedavim belirsiz, doktorum belirsiz... kafam karman çorman... bahçeci mustafa beye gidecektim biliyosunuz ama ben ondan çoook soğudum... bu ay adetim 10 gün gecikti. sanırım biesteron yaptı. en son 14 martta olmuştum ki döngüm genelde 24 gün falan oluyor. bende hiçbir değişiklik yok, heyecanlı beklemeler, tahlil yapmaya cesaret edememe, umutlu bekleyiş süreci derken en sonunda tahlil yaptım ve sonuç kocaman bir sıfır. çook üzüldüm çoook ağladım ama nafile.. sonunda hastaneyi aradım, on gün geciktim ne yapmalıyım diye, gel dediler ama çook ilgisiz. zaten doktora ulaşmak mümkün değil, neredeyse hemşire doktor olmuş, tüm soruları o cevaplıyor. ve gidemeden adet oldum, ama lekelenme gibi, damla damla ve asla eskisi gibi değil. yine aradım ilgisizce biesteron yapar, dediler. şimdi geleyim mi dedim, gerek yok, dediler. Tedaviyi olumsuz etkilerse dedim, o zaman bakacaz sen ilaçlarını içmeye devam et, dediler... bu süreçte o hastaneden bana yardımcı olan tek kişi erbil beydi, kendi doktorum benimle konuşmadı, ona not bırakmıştım, akşamın yedisinde beni aradı... derdimi dinledi, gelirsen gel görüşürüz, dedi. velhasıl kafam karıştı, mustafa beyi bırakmaya %90 karar verdim, ama erbil beyle yola devam edeceğim, başka yere mi gideceğim daha karar veremedim... yaşadıklarıma yorumlarınızı bekliyorum kızlar...
çoook çoook öpüyorum hepinizi...
sevgi ve dua ile kalın...