Çok ilginç bana öyle olmadı. Ben keseyi gördüğümde daha çok hamile hissetmiştim kendimi.Sanırım çok istediğimden ve bilinçaltımda sürekli çok istediğim şeyde mutlaka bir sorun çıkar,nazar değer ne bileyim birşey olur diye düşündüğümden midir nedir bi tuhaf oldum kalp atışını duyduğumda.Umutlu olmaya çalışıyordum ama bilinçaltım kendini kötü şeyler duymaya hazırlamış sanki...Kalp atışını duyduğumuzda içim boşalmış gibi hissettim...Doktorum seni yalnız bırakayım ağlamak istermisin filan dedi,ama içim boşalmış gibiydi işte.Donuk donuktum...Hala da öyleyim...Çok sevindim ama sanki şey gibiydi, o masada bir başkası yatıyor, doktor bir başkasının kocasına kalp atışlarını gösteriyor, ben bir başkasının hayatını,bir başkasının bebeğini,bir başkasının bebeğinin kalp atışını dışarıdan izliyorum...Bedenim orda,o masada ruhum sanki o sahneye yukarıdan bakıyor, şaşırıyor gibiydi....
Doktorum bu duygu durumunun normal olduğunu da söyledi. Ruh halimi hemen çözdü ve buna uygun davrandı sağolsun...Gebelik zaten ruhsal çöküntü yaratan bir durum, kullandığın progestan ilacı da çok ağır ve olumsuz düşündürür dedi.Destek verdi sağolsun....