Maalesef, anne modern toplumda kadın olarak değerlendirildiği için, annelik sanki bir zayıflıkmış gibi algı oluşturulmuş bilinç altlarında
ve sanayi toplumu çocuk doğran bir kadına işveren açısından bakarak, sanki iş gücü kaybı gibi değerlendirildiği için, anne nasıl en erken yaşta çocuktan koparılır da iş pazarına döner? düşüncesinin bir sonucudur anne ile çocuğun yatağını ayırmak
Bunun gerekçesi olarak da çocuk anne bağımlısı olmasın endişesi annelere yüklenmektedir. Halbuki, eğer bir çocuk annesine doyarsa neden anne bağımlısı olsun ki? Çocuk anneye doyamaz, anne kokusuna hasret bırakılırsa, anne ile ten tene göz göze ruh ruha olamaz ise erken çocukluk döneminde, o zaman çocuk anneye karşı aşırı bir yöneliş ve anneyi yeniden elde etme çabası sergiler, ki, işte bağımlılık denilen şeyin aslı budur
Çocuk ruhen doyamadığı ve doyumsayamadığı annesine bağımlılık kazanır
yoksa anne ile yan doyasıya bir süreç geçirmiş bir çocuk bağımlılık değil güven duygusu kazanır
Bundan dolayıdır ki çocuklar 2 yaşını tamamlayıncaya kadar anne ile aynı yatakta ten tene uyumaları onlarda güven duygusunu geliştirir. Ah Anadolu Pedagojisini yok sayarak kendimizi farklı kültürlerle yetiştirme gayreti yok mu, işte bu sarhoş halimizin sonucudur şuan çocuklardaki yoksunluklar, güvensizlikler ve duyarsızlıklar olarak kendini nasıl da su üzerine çıkarıyor
Size tavsiyem şu; bebeğinizle siz yatın, abisi ile de zaman zaman babası yatsın
göreceksiniz o geceleri uyandıkça, annesini yanında gördükçe
annesinin simasından aldığı sıcaklığı bir de annesinin göğsüne doğru kendini bıraktıkça, onun yüzündeki huzur size de annelik keyfini yaşatacaktır
bırakın duygularınızı
ve sıyrılın ön yargılarınızdan, doğal bir süreç içinde doyasıya anneliğinizi yaşayın
Çocuğunuz size alışır diye korkularınızdan sıyrılın, zira çocuklar zaten annelerine alışması gerekir
yarın size alışmamış ve mesafeli duran bir çocuk sahibi olmaktansa sizin ona, onun size alışmış, uyum içinde olan bir çocuğunuz olsun
unutmayın, bebeğinizin bebeksi kokusunu özlediğinizde, geçmişe dönüp pişmanlıklar yaşamaktansa, her şeyi vaktinde yaşamak çok daha iyi
Selamlar,
uzman pedagog Adem Güneş