Evet o ağlama huyu bizde de var.Her yemek masası hazırlanıpta, hadi yemek yiyoruz dediğimizde ben yemiycem diye başlıyor.Hayır yiyeceksin dediğimde de ağlamalar başlıyor anında.Hem de ne ağlama kendini yere atarak.Sanki yemek yedirmiyorum dayak yediriyorum.
O öyle inat yapınca hayır yiyeceksin, deyip oturtuyorum sandalyeye.İlk lokmayı aldıktan sonra gerisi az da olsa geliyor, ama ilk lokmadan önce illaki bu boğuşmayı yaşıyoruz.
Yemiycem dediğinde yedirmesek akşama kadar hiç bir şey yemeden duruyor.Belli dönemleri var böyle.Daha önceleri çok güzel oturup, hiç sesini çıkarmadan tabağını bitirirdi.Annem zorla yedirmenin ona faydası yok diyor ama, bende o yemediği zaman çıldırıyorum:)))