- 11 Aralık 2018
- 39.742
- 246.381
-
- Konu Sahibi bilinmeyenkiz
- #141
Yazdıklarınla değerlendirmeyecem de vahiy gelmesini mi bekleyecem?Evet hala yok? Çünkü herkes beni kullanıp attığı için ben de saf gibi onlara arkadaş gözüyle baktığım için beni yarı yolda bıraktıkları için bu beni arkadaşla dolu biri yapmaz. Birilerinin beni güzel tanımlaması çok arkadaşım olduğu anlamına mı geliyor yani?? Gün içinde bir arayan soranım yok biriyle bir aktivite yapayım buluşalım diyorum görüldü atıp meşgulüm deyip kendi arkadaşlarıyla Eğlenip story atıyorlar. Hala neler yaşadığımı bilmeden düz mantık yazdiklarimla beni değerlendirmeye çalışıyorsun
Nerden biliyorum? Vahiy mi gelmiş?Ve ayrıca Allah "Çevrendekilere" sabır versin diyerek benim arkadaşım yok lafımı anladığın konusunda sen de tutarsızsın demek ki çevremde birileri olduğunu ama gerçek anlamda arkadaşım olmadığını sen de biliyorsun :)
O "asi kaplanı" rol amaçlı ve çevremdekilere tepki amaçlı yaptığımı da mı dikkate almadın? Bütün bunları kendimi sevmediğim ve insanlar beni deli dolu mutlu biri sansınlar diye yaptığımı anlamıyor musun o 8 farklı kişilik dediğin benim olmak istediğim ve rol yaptığım kişilikler çünkü kimse beni olduğum gibi kabul etmiyor ve hayır olduğum kişiliğim takıntılı olmak değil fazla değer veren saf aptal kolay kandırılan aşırı empatik kişilik, şu an beni olduğum gibi kabul eden tek kişiyle de sürekli bu sorunlarımız hakkında konuşuyoruzYazdıklarınla değerlendirmeyecem de vahiy gelmesini mi bekleyecem?
Asi kaplana ne oldu peki? 8 farklı kişilik yazdın 1 konuda.
Tedavi ol. Eğer ağır ergenlik hezeyanları değilse bunlar ciddi problemlerin var.O "asi kaplanı" rol amaçlı ve çevremdekilere tepki amaçlı yaptığımı da mı dikkate almadın? Bütün bunları kendimi sevmediğim ve insanlar beni deli dolu mutlu biri sansınlar diye yaptığımı anlamıyor musun o 8 farklı kişilik dediğin benim olmak istediğim ve rol yaptığım kişilikler çünkü kimse beni olduğum gibi kabul etmiyor ve hayır olduğum kişiliğim takıntılı olmak değil fazla değer veren saf aptal kolay kandırılan aşırı empatik kişilik, şu an beni olduğum gibi kabul eden tek kişiyle de sürekli bu sorunlarımız hakkında konuşuyoruz
Aslında öyle demedi bir yanlışlık oldu ayrılığın üzüntüsüyle öyle yazdım. Benim kişilik olarak çok farklı olduğumu, zekam yüksek olduğu için onlara normal gelen şeylerin vana abes geldiğini (üstün zeka teşhisim var ve bundan ötürü biraz aykırı düşünüyorum) ve beni eğer tanıdıkça bunları anlayışla karşılaması gerektiğini söyledi. Her şeye rağmen bir kötülüğü dokunmadığın ve onu oğlu gibi görüp sevdiğini, kapısının her zaman açık olduğunu söyledi. Sonuç da annemin o kadar sevgi dolu sözüne rağmen aradan 1 dakika geçmeden beni terk etmesi oldu...Annenin tamam tuhaf biri ama.. demesi
Annem bütün gün ağlasam bana kızar ya karşı tarafa değil :) tutar elimden bir doktora götürür o kişiyle de iletişimimi keser. Alıp telefonla niye kızımı üzüyorsun demezdi iki kişi arasına girilmemeli ama sorumluluğu olan tarafla ilgilenmeli bence.Kusura bakmayın da annesinin yanında " sen ne yaptın, tüm gün ağladın mı" diyen birine müdahale etmesinde ne yapsın. Kadın yine iyi dayanmış annenin yerinde olsaydım onun ağzını açmasına dahi izin vermeden direkt evimden kovardim. Kim oluyorda kadının evinde kızıyla hadsizce konuşuyor.
Annem müdahale etti çünkü beni her gün ağlatıyordu ve annem de tek çocuk olduğum için fazla üzerime titriyor. Ben de aslında bitirmek istiyordum ama cesaretim yoktu o yüzden annem yardım etti zaten sevgilim suçunu bildiği için hiçbir şey diyemedi
Yalanını yakalayıp nasıl devam edebildiniz hayır ihale de sana kalmış sen sorunlusun gibi görünüyor annen de biraz garip falan demiş. Acilen psikolojik destek al böyle kul köle olma kimseye değmez kızımBana soğuk yaptığında ya da rutinden farklı bir şey yaptığında, beni üzecek bir şey söylediğinde ya da yalanını yakaladığımda hemen senaryo kurup üzülmeye başlıyorum
Anne ile dert ortağı olunmaz kelebeğim.Annem arayıp konuşmadı müdahale etti çünkü aylarca beni üzüp ağlattı hayattan zevk alamayacak duruma geldim her şeyimi annemle paylaşıyorum ondan destek alıyorum ve sevgilimin aklını başına getirmek için onun gibi disiplinli bir rol modele ihtiyacım vardı
Döner o, ama sen reddet.İlk defa ciddi bir ilişkim oldu. Beni doğal güzelliğimle kişiliğimle seven, benim için çok çabalayıp ne zaman ayrılıkla ilgili bir şey olsa ağlamaktan çıldıran birisiydi. Ailelerimiz bile çok iyi anlaşıyordu birbirimizin evinde kaldık hediyeler aldık seviştik her şey çok güzeldi. Ancak beni kendine çok bağladı zaman geçtikçe. İlişkinin yükünü bana devredip kendisi boşlamaya başladı ayrılıktan birkaç ay önce. Bu yüzden takıntılarım başladı ve takıntılarım yüzünden çok kavga ettik. Bana her seferinde ayrılırsak intahar ederim yemek yiyemem Allah belamı versin ki seni bırakmayacağım hep birlikte olucaz ayrılırsak o... çocuğuyum falan diyordu. Benimle hiç empati yapmıyordu ve her takıntı kavgası ettiğimizde çeneni kapa kes sesini ağzımı açtırma yürü git gibi kelimeler kullanıyordu. Aslında çok efendi, çalışkan ve saygılıydı ama kavga ederken bütün saygısı gidiyordu. Ayrılıktan önceki gece ondan haber alamadım nefesim kesildi saatlerce ağladım. Ve bana hiç tanımadığı insanlarla spor yapmaya gittiğini hepsiyle samimi olduğunu benimle yaşadığı kavgalar konusunda kafasını dağıtıp çok eğlendiğini söyledi. Bi de pişkin pişkin "eee sen naptın ağladın mı bütün gün" dedi. Sonra dayanamadı annem müdahale etti dedi ki bak sen benim kızımı çok ağlatıyorsun onun takıntılarını anlamıyorsun her ne kadar tuhaf olsa da o kız gerçekten zeki ve sevgi dolu, seni de oğlum gibi seviyorum her ne yaparsan yap, sonuçta bize hiçbir kötülüğün olmadı dedi. Ve sevgilim annemin konuşması biter bitmez beni terketti. Güzel bir söz bile söylemedi verdiğimiz o kadar emekten sonra, sadece ben bu ilişkiyi bitirmek istiyorum zaten hiç mutlu olamadık dedi ve öylece gitti. Dertleşebileceğim hiç arkadaşım yok ağlıyorum yeme içmeden kesildim yapayalnız kaldım artık neredeyse hiç telefon kullanmıyorum. Sevgilime kızgınım ama kendime DAHA DA kızgınım... Verdiğim emeklerin hiçbirini önemsemeyip o kadar söze rağmen yarı yolda bırakan birine bu kadar bağlanıp saf gibi devam ettirip bi de ayrılan kişinin kendisi olmasına izin verdiğim için... Napıcam nasıl unuturum bilmiyorum. Ben burada ağlarken o da samimi olduğu yeni arkadaşlarıyla (?) Eğlenip gülüyor... Allah belasını versin böyle insanların!!!
Bıktığınız ,bu kadar dalga geçilen bir ilişkiyi inatla sürdürmeniz sizin hatanız.Kendini bilen akıllı kadın daha ilk saçma hareketinde ağlamak yerine kapıyı gösterirdi , adamı kapısında köpek ederdi.Siz jet hızıyla bağlanmış,dünyada başka erkek yokmuş gün her haltini yutmuş,iyi gün görünen ama asla iyi olmayan bencil adamın peşinde koşmuş durmuşsunuzBen bunu birine daha yazmıştım bu kadar üzülmemin sebebi beni üzmek için bile bile bir gecede tanımadığı insanlarla samimi olup yine bilerek haber vermeyip kendine bağlamaya çalışıp aglatmasi, ben ağladıkça hoşuna gidiyor ve beni belirsizlikte bırakmaya bayiliyordu... Ben de bundan bikmistim bu yani mesele
Kırsal bir yerde yaşıyorum o yüzden kafamı dağıtacak hiçbir şey yapamıyorum ondan sonra da taşınma süreçlerim olacak maalesef en acılı dönemine denk geldi keşke ben de hayatımı yaşayabilsem şu cümle için ama bu kadar işin arasında bu acıyla ne yapacağım bilmiyorum. Ayrıca keşke dediğin gibi geri dönse ama beni o kadar sevmiyor ki jet hızıyla gitti engelledi dünden razıymış gibi.. ayrılırken teşekkür bile etmedi yaşadığımız şeyler gibi, hatta ben sordum o da diyecek bir şeyim yok dedi... Bu sence geri döner mi"eee sen naptın ağladın mı bütün gün"
Sırf şu cümle için bile hayatımı yaşar mutlu olmaya bakardım çünkü karşıda koskocaman bir narsist var... Bu arada sana geri dönecek ama sen tam acını bitirdiğin zamana tekabül edecek bu. O zaman geldiğinde sakın ama sakın geri dönme...
Kendini yıpratma sende gez dolaş kafanı dağıt evin içinde kalıp bütün gün onu düşünme kendi karekterini sana şunu diyerek belli etmiş zaten "eee sen naptın ağladın mı bütün gün"İlk defa ciddi bir ilişkim oldu. Beni doğal güzelliğimle kişiliğimle seven, benim için çok çabalayıp ne zaman ayrılıkla ilgili bir şey olsa ağlamaktan çıldıran birisiydi. Ailelerimiz bile çok iyi anlaşıyordu birbirimizin evinde kaldık hediyeler aldık seviştik her şey çok güzeldi. Ancak beni kendine çok bağladı zaman geçtikçe. İlişkinin yükünü bana devredip kendisi boşlamaya başladı ayrılıktan birkaç ay önce. Bu yüzden takıntılarım başladı ve takıntılarım yüzünden çok kavga ettik. Bana her seferinde ayrılırsak intahar ederim yemek yiyemem Allah belamı versin ki seni bırakmayacağım hep birlikte olucaz ayrılırsak o... çocuğuyum falan diyordu. Benimle hiç empati yapmıyordu ve her takıntı kavgası ettiğimizde çeneni kapa kes sesini ağzımı açtırma yürü git gibi kelimeler kullanıyordu. Aslında çok efendi, çalışkan ve saygılıydı ama kavga ederken bütün saygısı gidiyordu. Ayrılıktan önceki gece ondan haber alamadım nefesim kesildi saatlerce ağladım. Ve bana hiç tanımadığı insanlarla spor yapmaya gittiğini hepsiyle samimi olduğunu benimle yaşadığı kavgalar konusunda kafasını dağıtıp çok eğlendiğini söyledi. Bi de pişkin pişkin "eee sen naptın ağladın mı bütün gün" dedi. Sonra dayanamadı annem müdahale etti dedi ki bak sen benim kızımı çok ağlatıyorsun onun takıntılarını anlamıyorsun her ne kadar tuhaf olsa da o kız gerçekten zeki ve sevgi dolu, seni de oğlum gibi seviyorum her ne yaparsan yap, sonuçta bize hiçbir kötülüğün olmadı dedi. Ve sevgilim annemin konuşması biter bitmez beni terketti. Güzel bir söz bile söylemedi verdiğimiz o kadar emekten sonra, sadece ben bu ilişkiyi bitirmek istiyorum zaten hiç mutlu olamadık dedi ve öylece gitti. Dertleşebileceğim hiç arkadaşım yok ağlıyorum yeme içmeden kesildim yapayalnız kaldım artık neredeyse hiç telefon kullanmıyorum. Sevgilime kızgınım ama kendime DAHA DA kızgınım... Verdiğim emeklerin hiçbirini önemsemeyip o kadar söze rağmen yarı yolda bırakan birine bu kadar bağlanıp saf gibi devam ettirip bi de ayrılan kişinin kendisi olmasına izin verdiğim için... Napıcam nasıl unuturum bilmiyorum. Ben burada ağlarken o da samimi olduğu yeni arkadaşlarıyla (?) Eğlenip gülüyor... Allah belasını versin böyle insanların!!!
Daha yaşım çok küçük ve ben zaten onun beni ağlatmasına dayanamıyordum bu yüzden annem benim iyiliğimi de düşünerek bizi ayırdı çünkü o çocuğun beni ne kadar manipüle ettiğini ve ondan ayrılamadigimi bir o biliyorduKavganıza annenin dahil olması çok itici.
Karşısında ağlamak falan da çok ezik ya. Ruhsal gelişimini tamamlamadan kimse ilişki yapmamalı bence.Daha yaşım çok küçük ve ben zaten onun beni ağlatmasına dayanamıyordum bu yüzden annem benim iyiliğimi de düşünerek bizi ayırdı çünkü o çocuğun beni ne kadar manipüle ettiğini ve ondan ayrılamadigimi bir o biliyordu
Hepsi geçecek..Ne aşklar bitti.. zannediyorsun ki dünya mı durdu..Yeniden aşık olduk, sevdik, mutlu olduk. Bitenler için "iyi ki bitmiş" dedik sonrasında..Üzüntünü çek ve arkana bakma, bunlar sonra gene ortaya çıkar, arar, aman haa başa dönersin, sakın tekrar şans da verme..Ama sen de lütfen biraz aklını başına al, birini bu denli dünyanın merkezi yapma, özgüvenli olmalısın, giden kaybetmiştir buna inanmalısın. Bir erkek başlarda çok sevse dahi günün birinde bu özgüvensizlikten, dramdan bıkar. Neşeli, güvenli, cıvıl cıvıl bir insanla mutlu olacağını düşünür ki doğrudur..Kadınlar da öyledir ancak onlar daha bağımlı yaşarlar ilişkilerini, bir bağı koparmak korkunç gelir...Hayat o kadar uzun değil canım, önce kendine kıymet vermelisin..Annem aramadı biz konuşurken müdahale etti çünkü bu çocuk beni aylarca ağlattı çünkü onun yaptığı her şeye sessiz kalıyordum annem de hakkımı savunmama yardım etmeye çalıştı ayrıca sevisme konusunda istekli olan oydu çünkü erkeklerin hepsi onu istiyor. Ailelerimiz tanıştı çünkü gizli saklı is yapmayı sevmiyoruz ve başta her şey çok iyiydi, böyle olacağını bilmiyordum çünkü ilk defa ciddi bir işe girişmiştim