2 yıllık sevgilim acımasızca beni yarı yolda bıraktı çok kötüyüm

Once ilgiye bogup sonra emin olmus senin ona takinti derecesinde baglandigindan
Salmis ipleri
boyle birinin sevgisinden de suphe ederim ben zaten
Ama tum gun aglayan mesaj atan nerdesin napiyosun diye darlayan annesini aratan birinden de insan sogur onu da soylemeden gecemiycem
Hayır hayır hiç mesaj atmıyordum aksine hep kendimi tutuyordum o yazmadan yazmıyordum aramıyordum anneme de aratmadım sadece çok ağlama ve özgüven sorunum olduğu için annem arkamda durmak istedi çünkü tek çocuk olduğum ve kolay kolay mutlu olmadığım için mutluluğumu düşünerek tavrını ortaya koydu zaten sevgilim korkmuş olacak ki annemin o tavrından sonra ayrılmak istedi
 
İlk defa ciddi bir ilişkim oldu. Beni doğal güzelliğimle kişiliğimle seven, benim için çok çabalayıp ne zaman ayrılıkla ilgili bir şey olsa ağlamaktan çıldıran birisiydi. Ailelerimiz bile çok iyi anlaşıyordu birbirimizin evinde kaldık hediyeler aldık seviştik her şey çok güzeldi. Ancak beni kendine çok bağladı zaman geçtikçe. İlişkinin yükünü bana devredip kendisi boşlamaya başladı ayrılıktan birkaç ay önce. Bu yüzden takıntılarım başladı ve takıntılarım yüzünden çok kavga ettik. Bana her seferinde ayrılırsak intahar ederim yemek yiyemem Allah belamı versin ki seni bırakmayacağım hep birlikte olucaz ayrılırsak o... çocuğuyum falan diyordu. Benimle hiç empati yapmıyordu ve her takıntı kavgası ettiğimizde çeneni kapa kes sesini ağzımı açtırma yürü git gibi kelimeler kullanıyordu. Aslında çok efendi, çalışkan ve saygılıydı ama kavga ederken bütün saygısı gidiyordu. Ayrılıktan önceki gece ondan haber alamadım nefesim kesildi saatlerce ağladım. Ve bana hiç tanımadığı insanlarla spor yapmaya gittiğini hepsiyle samimi olduğunu benimle yaşadığı kavgalar konusunda kafasını dağıtıp çok eğlendiğini söyledi. Bi de pişkin pişkin "eee sen naptın ağladın mı bütün gün" dedi. Sonra dayanamadı annem müdahale etti dedi ki bak sen benim kızımı çok ağlatıyorsun onun takıntılarını anlamıyorsun her ne kadar tuhaf olsa da o kız gerçekten zeki ve sevgi dolu, seni de oğlum gibi seviyorum her ne yaparsan yap, sonuçta bize hiçbir kötülüğün olmadı dedi. Ve sevgilim annemin konuşması biter bitmez beni terketti. Güzel bir söz bile söylemedi verdiğimiz o kadar emekten sonra, sadece ben bu ilişkiyi bitirmek istiyorum zaten hiç mutlu olamadık dedi ve öylece gitti. Dertleşebileceğim hiç arkadaşım yok ağlıyorum yeme içmeden kesildim yapayalnız kaldım artık neredeyse hiç telefon kullanmıyorum. Sevgilime kızgınım ama kendime DAHA DA kızgınım... Verdiğim emeklerin hiçbirini önemsemeyip o kadar söze rağmen yarı yolda bırakan birine bu kadar bağlanıp saf gibi devam ettirip bi de ayrılan kişinin kendisi olmasına izin verdiğim için... Napıcam nasıl unuturum bilmiyorum. Ben burada ağlarken o da samimi olduğu yeni arkadaşlarıyla (?) Eğlenip gülüyor... Allah belasını versin böyle insanların!!!
yaş kaç ?

ayrılık söz konusu olunca, ağlamaktan çıldıracak bir erkek !! bilemedim... tam bir şov yani
 
psikolojik destek aldınız mı? almalısınız.
Beni sürekli manipüle eden, sinirlenince kendine etrafına zarar veren küfürler eden hep kendini üste çıkarıp haklı olmak isteyen, empatiden ve duygulardan yoksun, sorumluluk almak istemeyen ve kaçışı ayrılıkta gören sevgilimin değil de benim psikolojimi mahvettigi için benim mi ihtiyacım var
 
Beni sürekli manipüle eden, sinirlenince kendine etrafına zarar veren küfürler eden hep kendini üste çıkarıp haklı olmak isteyen, empatiden ve duygulardan yoksun, sorumluluk almak istemeyen ve kaçışı ayrılıkta gören sevgilimin değil de benim psikolojimi mahvettigi için benim mi ihtiyacım var
evet. takıntılarınız için de yardım almalısınız.
 
Hayır hayır hiç mesaj atmıyordum aksine hep kendimi tutuyordum o yazmadan yazmıyordum aramıyordum anneme de aratmadım sadece çok ağlama ve özgüven sorunum olduğu için annem arkamda durmak istedi çünkü tek çocuk olduğum ve kolay kolay mutlu olmadığım için mutluluğumu düşünerek tavrını ortaya koydu zaten sevgilim korkmuş olacak ki annemin o tavrından sonra ayrılmak istedi
tek cocuk olmak

kolay kolay mutlu olmamak

cok aglayan bırı olmak

ozguven sorunu olmak


sankı kendınızın doktoru olmussunuz da, herseye de bır gerekcenız var gıbı ortam yaratıyorsunuz. bunların da normal olduguna daır ıdda bulmus gıbı bır acıklama ıle.. yanı hersey tek cocuk olmaya baglanacak sanki. tek cocuk olan herkes boyle olur der gibi.
 
Beni sürekli manipüle eden, sinirlenince kendine etrafına zarar veren küfürler eden hep kendini üste çıkarıp haklı olmak isteyen, empatiden ve duygulardan yoksun, sorumluluk almak istemeyen ve kaçışı ayrılıkta gören sevgilimin değil de benim psikolojimi mahvettigi için benim mi ihtiyacım var
madem adamın her ozellıgını kesfettınız neden ayrılmadınız hemen...

kaldı kı ıster ondan once, ıster o kısıye baglı olarak sorunlar yasıyor olamazsınız, tedavı almanın neresı yanlıs ki.

ayrıca o ınsanın tedavoye ıhtıyacı varsa da, bızım burda yazmamanızın ne anlamı var ki. bızım muhatabımız o değil ki, sizsiniz.
 
madem adamın her ozellıgını kesfettınız neden ayrılmadınız hemen...

kaldı kı ıster ondan once, ıster o kısıye baglı olarak sorunlar yasıyor olamazsınız, tedavı almanın neresı yanlıs ki.

ayrıca o ınsanın tedavoye ıhtıyacı varsa da, bızım burda yazmamanızın ne anlamı var ki. bızım muhatabımız o değil ki, sizsiniz.
Öyle bir manipüle edip aşktan gözümü kör etti ki insan ister istemez bağlanıyor ve işin içinden çıkamıyor... Benim yumuşak saf hakkını savunamayan biri olmamı kullanarak hep üstünlük taslıyordu... zaten psikolog korkum var ilaç falan yazar hastalik cikarsa ileride iş bulamayabilirim
 
Ailelerin dahil olması için çok erkenmiş. Siz sevgilinizle sorun yaşadığınız için annenizi aratamazsınız, evli olsanız bile aratamazsınız ki sevgiliyken ne alaka ? Takıntılar şunlar bunlar hepsi bahaneler ve sebepler. Sebepte bahane de düşününce bulunur sevgisi bitmiş. Belki gerçekten bunalttınız belki gerçekte hiç sevmemişti öyle ya da böyle bitmiş şimdi yola bakma zamanı. Acı çekeceksiniz biliyorum ancak önünüzde uzun bir yol var ve üzülüp ağlamak için gençlik çok kısa. Zararından neresinden dönülürse kardır diyip devam etmeye çalışın. Arkadaşlarınızla çıkın sosyalleşin biraz nefes alın ve her haltı annenize anlatmayı, aileleri tanıştırmayı bırakın.
aynen en sacma buldugum harekettır. kı gorumcemın oglu da yasıyor aynısını.

sevgılısı ne zaman ayrılık olsa, gorumcemı arıyor, hatta normal zamanlarda bıle zırt port arayan bırı. annesıne aratıyor hatta ya, olmadı cocugun evının onune gıdıyor gece gece. ılla telefonunu acacaksın dıye.

ustelık cok despot bır asker kızı guya. ama delı gıbı davranıyor. 27 yasına geldı 8-9 senelık unıversıteden berı bır ılıskı. sevgı cok, ama uyumsuzluk ve kavgalar tavan durumda. annesı ve hatta babası bıle bılıyor bır de cocuga ve gorumceme nerdeyse baskı yapacaklar, adını koyun dıyıp duruyorlar. aıle boyu tanıstılar falan, bızımkıler erken derken ya da cocuklar anlasamıyor nasıl olacka bu evlılık demelerıne ragmen.

anne ve babaları da anlamıyorum, evlılıkte de evlılık olmadan da tum ılıskının ıcınde oluyorlar. bebek avutuyorlar sanki resmen.
 
Hayır hayır tam tersine annem hep oraya gitme bunu yapma diye kızıyordu ama ben asi davranıyordum
Bir dediğiniz bir dediğinizi tutmuyor yalnız. Özgüven sorunu olan, annesinden başka kimsesi olmayan zavallı kızdan asi bir kaplana dönüştünüz birden. Hangisi gerçek?
 
İlk defa ciddi bir ilişkim oldu. Beni doğal güzelliğimle kişiliğimle seven, benim için çok çabalayıp ne zaman ayrılıkla ilgili bir şey olsa ağlamaktan çıldıran birisiydi. Ailelerimiz bile çok iyi anlaşıyordu birbirimizin evinde kaldık hediyeler aldık seviştik her şey çok güzeldi. Ancak beni kendine çok bağladı zaman geçtikçe. İlişkinin yükünü bana devredip kendisi boşlamaya başladı ayrılıktan birkaç ay önce. Bu yüzden takıntılarım başladı ve takıntılarım yüzünden çok kavga ettik. Bana her seferinde ayrılırsak intahar ederim yemek yiyemem Allah belamı versin ki seni bırakmayacağım hep birlikte olucaz ayrılırsak o... çocuğuyum falan diyordu. Benimle hiç empati yapmıyordu ve her takıntı kavgası ettiğimizde çeneni kapa kes sesini ağzımı açtırma yürü git gibi kelimeler kullanıyordu. Aslında çok efendi, çalışkan ve saygılıydı ama kavga ederken bütün saygısı gidiyordu. Ayrılıktan önceki gece ondan haber alamadım nefesim kesildi saatlerce ağladım. Ve bana hiç tanımadığı insanlarla spor yapmaya gittiğini hepsiyle samimi olduğunu benimle yaşadığı kavgalar konusunda kafasını dağıtıp çok eğlendiğini söyledi. Bi de pişkin pişkin "eee sen naptın ağladın mı bütün gün" dedi. Sonra dayanamadı annem müdahale etti dedi ki bak sen benim kızımı çok ağlatıyorsun onun takıntılarını anlamıyorsun her ne kadar tuhaf olsa da o kız gerçekten zeki ve sevgi dolu, seni de oğlum gibi seviyorum her ne yaparsan yap, sonuçta bize hiçbir kötülüğün olmadı dedi. Ve sevgilim annemin konuşması biter bitmez beni terketti. Güzel bir söz bile söylemedi verdiğimiz o kadar emekten sonra, sadece ben bu ilişkiyi bitirmek istiyorum zaten hiç mutlu olamadık dedi ve öylece gitti. Dertleşebileceğim hiç arkadaşım yok ağlıyorum yeme içmeden kesildim yapayalnız kaldım artık neredeyse hiç telefon kullanmıyorum. Sevgilime kızgınım ama kendime DAHA DA kızgınım... Verdiğim emeklerin hiçbirini önemsemeyip o kadar söze rağmen yarı yolda bırakan birine bu kadar bağlanıp saf gibi devam ettirip bi de ayrılan kişinin kendisi olmasına izin verdiğim için... Napıcam nasıl unuturum bilmiyorum. Ben burada ağlarken o da samimi olduğu yeni arkadaşlarıyla (?) Eğlenip gülüyor... Allah belasını versin böyle insanların!!!

Gerçekten yorulmuyormusunuz? Yani böyle kafalar çok yorucu olmalı.
Psikolojik destek alın bir an önce.
 
tek cocuk olmak

kolay kolay mutlu olmamak

cok aglayan bırı olmak

ozguven sorunu olmak


sankı kendınızın doktoru olmussunuz da, herseye de bır gerekcenız var gıbı ortam yaratıyorsunuz. bunların da normal olduguna daır ıdda bulmus gıbı bır acıklama ıle.. yanı hersey tek cocuk olmaya baglanacak sanki. tek cocuk olan herkes boyle olur der gibi.
Abla o kadar şey anlattım ve tek çocukluğu mi konuyu bağladın??? Tek sorunum o olsa zaten buraya yazmazdım ama insan yalnız yetiştirilince diğer insanlardan gerçeklerden uzak ve özgüvensiz olur ister istemez bu da bir gerçek
 
Ben bunu birine daha yazmıştım bu kadar üzülmemin sebebi beni üzmek için bile bile bir gecede tanımadığı insanlarla samimi olup yine bilerek haber vermeyip kendine bağlamaya çalışıp aglatmasi, ben ağladıkça hoşuna gidiyor ve beni belirsizlikte bırakmaya bayiliyordu... Ben de bundan bikmistim bu yani mesele
Tanımadığı insanlarla basketbol oynamaya gitmiş kötü bi yere girmemiş aslında. Erkekler futbol veya basketbolu tanımadığı kişilerle de oynuyor. Bu bence güzel bişey. Bu tarz konularda cok üstüne gittiysen sıkılmış olabilir
 
Bir dediğiniz bir dediğinizi tutmuyor yalnız. Özgüven sorunu olan, annesinden başka kimsesi olmayan zavallı kızdan asi bir kaplana dönüştünüz birden. Hangisi gerçek?
Zaten ailemden başka kimsen olmadığı ve ozguvensiz olduğum için dışarıda çok özgüvenli ve mutluymuş gibi davranıyorum... Çünkü içimde aileme ve beni dışlayan insanlara karşı bir öfkem var ve bunu aileme karşı gelerek ve asileşerek çıkarmaya çalışıyorum ama şunu bil ki benim asilik olarak yapmaya çalıştığım çoğu şey basit şeyler, benden kat kat beter olan arkadaşlarım var
 
Tanımadığı insanlarla basketbol oynamaya gitmiş kötü bi yere girmemiş aslında. Erkekler futbol veya basketbolu tanımadığı kişilerle de oynuyor. Bu bence güzel bişey. Bu tarz konularda cok üstüne gittiysen sıkılmış olabilir
Tanımadığı insan dediğim eski dershanesinden arkadaşlar ve onların içinde kesin kizlar da vardir ve o kizlarla samimi olup beni unutmak için onlarla takıldıgını dusunuyorum. Ayruca basketbol degil voleynol oynamaya gitti ve bir anda samimi olduğu o arkadaşlarının ailesinin arabasına binip bi de evine kadar bıraktırdı:)
 
Toy falan değilim önceki ilişkilerimde hiç sevilmedim sevgisiz kaldım o da diğerlerinden farklı diye kandım işte. Ayrıca takıntı yaptığım çoğu şeyi benim inadıma yaptı aldatılmaktan korktuğumu bile bile ayrılmadan önceki gece eski okulundan kızlarla samimi olup onlarla çok eğlendim diye pişkin pişkin beni onlarla kıyaslandı ve bunun gibi çoğu şey.. eski sevgilisini silmedim işim var deyip bana cevap yazmadı bana söyleyeceği bir iki şefkatli cümle ve açıklama onun hayatını mahvettiniz anlamına gelmiyor. Şahsen biri beni kaybetmemek için beni taksa ve beni hiç rahat bırakmasa mutlu olurdum çünkü umursanmamak ķiskanılmamak çok kötü. Erkek kankalarımla konuştum üniversiteden arkadaş edinip diskoya gittim ama hiç umurunda olmadı. Beni yukarılara çıkarıp bir anda ilgisini çekti ve beni bu hale getirdi. Lütfen o pisliği savunma bana neler yaşattığını gerçekten bilmiyorsun saf sevgimle onun peşinden gitmem ve kandırılmam beni kötü toy aptal yapmaz, onun manipülatif olduğunu gösterir
Bak işte kendin söylüyorsun nasıl bir pislik olduğunu, ayrılması iyi olmuş aslında seni kendisinden korumuş. Öyle bir insanla birlikte olmak sana sadece geçici mutluluklar verir ama günün sonunda yine mutsuz olursun
 
Tanımadığı insan dediğim eski dershanesinden arkadaşlar ve onların içinde kesin kizlar da vardir ve o kizlarla samimi olup beni unutmak için onlarla takıldıgını dusunuyorum. Ayruca basketbol degil voleynol oynamaya gitti ve bir anda samimi olduğu o arkadaşlarının ailesinin arabasına binip bi de evine kadar bıraktırdı:)
Bence bunda kötü ve yanlış anlaşılacak bir durum yok.herkesin hem kız hem erkek arkadaşı olabilir. Önemli olan duracak yeri bilmek
 
X