İlk defa ciddi bir ilişkim oldu. Beni doğal güzelliğimle kişiliğimle seven, benim için çok çabalayıp ne zaman ayrılıkla ilgili bir şey olsa ağlamaktan çıldıran birisiydi. Ailelerimiz bile çok iyi anlaşıyordu birbirimizin evinde kaldık hediyeler aldık seviştik her şey çok güzeldi. Ancak beni kendine çok bağladı zaman geçtikçe. İlişkinin yükünü bana devredip kendisi boşlamaya başladı ayrılıktan birkaç ay önce. Bu yüzden takıntılarım başladı ve takıntılarım yüzünden çok kavga ettik. Bana her seferinde ayrılırsak intahar ederim yemek yiyemem Allah belamı versin ki seni bırakmayacağım hep birlikte olucaz ayrılırsak o... çocuğuyum falan diyordu. Benimle hiç empati yapmıyordu ve her takıntı kavgası ettiğimizde çeneni kapa kes sesini ağzımı açtırma yürü git gibi kelimeler kullanıyordu. Aslında çok efendi, çalışkan ve saygılıydı ama kavga ederken bütün saygısı gidiyordu. Ayrılıktan önceki gece ondan haber alamadım nefesim kesildi saatlerce ağladım. Ve bana hiç tanımadığı insanlarla spor yapmaya gittiğini hepsiyle samimi olduğunu benimle yaşadığı kavgalar konusunda kafasını dağıtıp çok eğlendiğini söyledi. Bi de pişkin pişkin "eee sen naptın ağladın mı bütün gün" dedi. Sonra dayanamadı annem müdahale etti dedi ki bak sen benim kızımı çok ağlatıyorsun onun takıntılarını anlamıyorsun her ne kadar tuhaf olsa da o kız gerçekten zeki ve sevgi dolu, seni de oğlum gibi seviyorum her ne yaparsan yap, sonuçta bize hiçbir kötülüğün olmadı dedi. Ve sevgilim annemin konuşması biter bitmez beni terketti. Güzel bir söz bile söylemedi verdiğimiz o kadar emekten sonra, sadece ben bu ilişkiyi bitirmek istiyorum zaten hiç mutlu olamadık dedi ve öylece gitti. Dertleşebileceğim hiç arkadaşım yok ağlıyorum yeme içmeden kesildim yapayalnız kaldım artık neredeyse hiç telefon kullanmıyorum. Sevgilime kızgınım ama kendime DAHA DA kızgınım... Verdiğim emeklerin hiçbirini önemsemeyip o kadar söze rağmen yarı yolda bırakan birine bu kadar bağlanıp saf gibi devam ettirip bi de ayrılan kişinin kendisi olmasına izin verdiğim için... Napıcam nasıl unuturum bilmiyorum. Ben burada ağlarken o da samimi olduğu yeni arkadaşlarıyla (?) Eğlenip gülüyor... Allah belasını versin böyle insanların!!!
