Benim hiç doğum tecrübem olmadı, o yüzden bilemiyorum tabii.. yıllarca ben de kendimi hep öyle teselli ettim hamilelik sırasında büyür falan diye.. ama görüştüğüm doktorların hepsi benim gibi insanlarda hamilelikle de cok fazla gelişme olmayacağını, olsa bile dogumdan sonra tekrar eski haline döneceğini söylemişlerdi.. ben ameliyat olmadan önce yani o 20-30 yaş arası dönemde birçok kadın doğum uzmanına, hormon doktoruna gittim, hormon testleri, tahliller yaptırdım, cyclo-proginova, diane35 gibi progesteron hormonu sağlayan ilaçlar kullandım ama hiçbiri etki etmedi.. ki tabii bu sırada aktif olarak cinsel hayatım da vardı.. yani bazı arkadaşlarımdan biliyorum sadece hamilelik sırasında değil, aktif cinsel hayata başladıktan sonra da kimilerinde göğüsleri kendiliğinden daha da büyümüştü, ama bende böyle birşey olmadı
O sebeple, benim için tek çare protez yardımıyla meme büyütme ameliyatıydı.. yani bazı insanların vücut yapısı böyle, olmayınca olmuyor.. bu arada benim 2 ablam var, ikisi de dogum yaptı.. birinin göğüsleri hep maşallah çok dolgun ve güzeldi sanırım 85B ya da C ölçülerinde, doğumdan sonra da maşallah güzelliklerini diriliklerini koruyor.. ama diğer ablamın göğüsleri daha küçük tam ölçüsünü bilmiyorum ama A kupu tam doldurur B'ye yakın diye tahmin ediyorum.. hamilelik sırasında onun göğüsleri biraz daha büyüdü, 1.5 sene kadar bebeğini emzirdi, ondan sonra tekrar eski hallerine döndü göğüsleri, bi de gevşedi tabii.. bu konular çok enteresan, o kadar çok farklı hikaye var ki.. aynı anne babanın 3 kızı bile farklı yapılarda, farklı şeyler yaşıyor :)
Kendini en iyi sen bilirsin, ben sadece kendi yaşadıklarımdan yola çıkarak, kendi bakış açımla konuşabilirim.. fotoğraflarımı görmüşsündür, ben tahta göğüs denen tiplerden olduğum için benim ameliyat olmam gerekliydi, ama eger 75 A sutyeni doldurabilecek kadar göğsüm olsaydı belki de ameliyat olmayı hiç düşünmezdim, çünkü hiç bi zaman çok dolgun, iri, seksi memelerim olsun istemedim.. hem vücut yapısı olarak da ufak tefek birşeyim, iri memeler bende çok sırıtırdı, rahat edemezdim..
Senin yapını bilmiyorum, daha önce detaylı yazmıssındır muhtemelen, tekrar okurum yazdıklarını.. Nasıl mutlu olucaksan öyle yap tungizcim.. Tek bildiğim benim gibi eğer kafanda çok takıntı haline geldiyse, aynaya baktığında mutsuz hissediyorsan, gözün hep başka kadınların göğüslerine takılıyorsa, istediğin kıyafetleri giyemiyorsan, göğsünün üst kısmını saklıcak bir kıyafet bulabilmek için mağaza mağaza gezmek zorunda kalıyorsan, denize gitmekten kaçınıyorsan, başkalarının yanında soyunmak zorunda kaldığında eziklik ve utanç hissediyorsan, hala çocuk bedeninde takılıp kaldığını düşünüyorsan ameliyat olduktan sonra bunların hepsi ve şimdi unuttuğum daha bir çok olumsuz duygu, üzüntüler vs.. geride kalıyor... Çok çok daha mutlu, huzurlu, kendine güvenli, kendiyle barışık bir insan haline geliyorsan.. Seni şimdiye kadar mutsuz eden büyük bir sorundan kurtulmuş hissediyorsun, hafifliyorsun.. Bu hiç de yabana atılacak bir şey değil.. Bu yazdıklarım tamamen benim yaşadığım, hissettiğim şeyler.. Başkaları nasıl yaşar, nasıl hisseder bilemem.. Bende olaylar böyle gelişti.. Umarım senin için de en hayırlısı neyse o olur :)