Merhaba arkadaşlar,
Beni merak eden, düşünen, iyi yada kötü düşüncelerini yazıp yardımcı olmaya çalışan herkese teşekkür ederim. Bikaç gündür eşim bilgisayar bozuk olduğu için eve getiremiyordu.
Allah' a şükür şimdilik iyiyiz.Dediğin gibi artık bağıran, kızan, kızdıran ve dırdır eden bir kadın olmamaya, ve artık oğlum olmadan önceki halime dönmeye karar vermiştim. Şimdilik bu kararımın arkasındayım ve uygulamaya çalışıyorum.ınanın eşimle aram, aynı oğlum olmadan önceki zamanlaradaki gibi.Yani daha öncede kaynana ve kıskançlık problemleri yaşıyoduk ama o zamanlar ben eşime ilgimi, sevgimi hep belli ediyodum. Oğlum olduktan sonra kendimi resmen ona adadım, evin hizmetçisi oldum.Ne zaman yanaşsa hep olmaz dedim, bahane uydurdum. O da ne kadar belli etmese de , bunlardan dolayı benden uzaklaştı.Onun da benim de hatalarım var, ama her anne, bu dengeyi kurmakta biraz zorlanıyor anlaşılan.
3-4 gündür eşim deli gibi ev arıyor, sürekli arıyor, şurdayım,şunu yapıyorum diye haber veriyor. Önceden bırakın haber vermeyi, arayınca kızar,tersler yada açmazdı.Şimdi ben aramadan, o beni arıyor.Akşamları o gelmeden kendime çeki düzen veriyorum, güler yüzle karşıılıyorum, hiç ailesiyle ilgili konuşmuyorum, eskisi gibi ilgileniyorum, ne yaptın diye sormuyorum, çünkü o anlatıyor, bugün bu oldu, şu oldu diye.
Sanki eski günlerde gibiyiz. Allah'ım çekemeyen, mutluluğumuzu istemeyen herkese karşı bizim mutluluğumuzu huzurumuzu korusun. Ve herkese huzur, mutluluk versin.
Bu arada özür de diledi, sen gelmesen, mahkemeye gitsek bile seni bırakmazdım dedi. Ama artık delirdim, bu kadar sorunun arasında, hırsımı senden aldım dedi. Ben seni ilk günkü kadar çok seviyorum ve asla ayrılamam dedi. Tabi bunları aramız düzelince, 2 gün önce falan söyledi.
Allah'ım bir daha bana o günleri göstermesin. Kaç gündür ne çektiğimi bir ben bir Allah bilir.
Allah herkesi evinde, çoluğuyla, çocuğuyla mutlu etsin.Bu arada dün kaynanam aradı, eşim ev baklmaya gitmişti, bende telefonu açmadım.Çünkü ne sesini duymak, ne de konuşup kavga etmek istemiyorum.Eşime söyledim, annen aradı, açmadım diye.O da olsun, ben aramam artık onu dedi,ben de sen bilirsin dedim.
Hepinize tekrar tekrar teşekkür ediyorum.Bazılarınız benim çocuğu bahane ettiğimi düşünüyor,ayrılmamak için, ama o psikolojiyi ancak yaşayan bilir, ki Allah düşmanım yuvasını bile huzursuz etmesin. Bence bu durumun yaşanması ikimiz içinde bazı şeyleri görmemize sebep oldu. Keşke yaşanmasaydı ,ama kader.
Bu arada sinirle beddua etmiştim, ama tövbe ettim.Ben sadece huzurumu bozan her kimse, onları Allah' a havale ediyorum. Allah herkesin kalbine göre versin.
Beni merak eden, düşünen, iyi yada kötü düşüncelerini yazıp yardımcı olmaya çalışan herkese teşekkür ederim. Bikaç gündür eşim bilgisayar bozuk olduğu için eve getiremiyordu.
Allah' a şükür şimdilik iyiyiz.Dediğin gibi artık bağıran, kızan, kızdıran ve dırdır eden bir kadın olmamaya, ve artık oğlum olmadan önceki halime dönmeye karar vermiştim. Şimdilik bu kararımın arkasındayım ve uygulamaya çalışıyorum.ınanın eşimle aram, aynı oğlum olmadan önceki zamanlaradaki gibi.Yani daha öncede kaynana ve kıskançlık problemleri yaşıyoduk ama o zamanlar ben eşime ilgimi, sevgimi hep belli ediyodum. Oğlum olduktan sonra kendimi resmen ona adadım, evin hizmetçisi oldum.Ne zaman yanaşsa hep olmaz dedim, bahane uydurdum. O da ne kadar belli etmese de , bunlardan dolayı benden uzaklaştı.Onun da benim de hatalarım var, ama her anne, bu dengeyi kurmakta biraz zorlanıyor anlaşılan.
3-4 gündür eşim deli gibi ev arıyor, sürekli arıyor, şurdayım,şunu yapıyorum diye haber veriyor. Önceden bırakın haber vermeyi, arayınca kızar,tersler yada açmazdı.Şimdi ben aramadan, o beni arıyor.Akşamları o gelmeden kendime çeki düzen veriyorum, güler yüzle karşıılıyorum, hiç ailesiyle ilgili konuşmuyorum, eskisi gibi ilgileniyorum, ne yaptın diye sormuyorum, çünkü o anlatıyor, bugün bu oldu, şu oldu diye.
Sanki eski günlerde gibiyiz. Allah'ım çekemeyen, mutluluğumuzu istemeyen herkese karşı bizim mutluluğumuzu huzurumuzu korusun. Ve herkese huzur, mutluluk versin.
Bu arada özür de diledi, sen gelmesen, mahkemeye gitsek bile seni bırakmazdım dedi. Ama artık delirdim, bu kadar sorunun arasında, hırsımı senden aldım dedi. Ben seni ilk günkü kadar çok seviyorum ve asla ayrılamam dedi. Tabi bunları aramız düzelince, 2 gün önce falan söyledi.
Allah'ım bir daha bana o günleri göstermesin. Kaç gündür ne çektiğimi bir ben bir Allah bilir.
Allah herkesi evinde, çoluğuyla, çocuğuyla mutlu etsin.Bu arada dün kaynanam aradı, eşim ev baklmaya gitmişti, bende telefonu açmadım.Çünkü ne sesini duymak, ne de konuşup kavga etmek istemiyorum.Eşime söyledim, annen aradı, açmadım diye.O da olsun, ben aramam artık onu dedi,ben de sen bilirsin dedim.
Hepinize tekrar tekrar teşekkür ediyorum.Bazılarınız benim çocuğu bahane ettiğimi düşünüyor,ayrılmamak için, ama o psikolojiyi ancak yaşayan bilir, ki Allah düşmanım yuvasını bile huzursuz etmesin. Bence bu durumun yaşanması ikimiz içinde bazı şeyleri görmemize sebep oldu. Keşke yaşanmasaydı ,ama kader.
Bu arada sinirle beddua etmiştim, ama tövbe ettim.Ben sadece huzurumu bozan her kimse, onları Allah' a havale ediyorum. Allah herkesin kalbine göre versin.