Benim de çocuklarımın arası 20 ay. Yani küçük doğduğunda büyük de bebekti aslında. İlk çocuğumda bana düzenli gelen bir yardımcı vardı. Sonra hamileliğimde bizi yüzüstü bıraktı gitti. Devamında çok yardımcı kadın aradım. Çok kişi geldi gitti. Ama gerçekten işini hakkıyla yapan, evi sahiplenen birini bulmak zor. Bulursanız sakın bırakmayın derim ben…
Evde olmama rağmen pek çok zorluk yaşadım kadınlarla. Çocuğu haber vermeden uzak parka götürmeler mi dersiniz, büyükle yarım saatliğine dışarı çıktığımda evi içerden kilitleyenler mi dersiniz. Hepsinde ayrı sinirim bozuldu. Çocuklarla mı uğraşayim kadınlarla mı uğraşayim derken çareyi hepsini sepetlemekte buldum.İnanın şimdi daha rahatım çünkü kendi düzenimi kurdum.
Bazen tükenmiş hissediyor muyum?evet. Fiziksel olarak çok yorgun hissediyor muyum? evet. Ama kesinlikle kafam daha rahat.
Gün içinde kendime ufak ödüller veriyorum. Kahve molası, çikolata vs.Evet zor ama kesinlikle imkansız değil ve çocuklara sabırlı yaklaşınca onlar da kesinlikle daha uyumlu ve sevecen oluyorlar