2 çocuklu hayata alışamamak

Büyük cocuga haksızlık olmuyor mu su an sizce de? Su an onun sizinle oyun oynama yaşları. Bunu yapamıyorsanız dışarı çıkarın bakması da daha kolay olur. Bu dönemlerde sosyallesmesi cok önemli. Sıcakta çıkaramıyorsunuz ama en azından 4 gibi çıkarabilirsiniz 2 saat. En azından buyukle ilgilenince belki huysuzluğu gider.
Zaten büyükle daha çok ilgileniyorum her gün parka götürüyorum küçüğe bakması için birini çağırıyorum ben gidemeyeceksem anneler ya da ablam ilgileniyor eve hapsolmuyor asla ve gezdiği için çok mutlu haksızlık diye çok düşünüp kendimi yedim bitirdim ama su an o memnun görünüyor halinden
 
Hayatımı mahvettim demeyin lütfen. Bu sadece bir süreç , sadece bir kaç yıl böyle olacak. Herkes ama herkes çok zor oldu ama iyi ki doğurmuşum diyor. Düşünün hayatınızın belki 3 yılı zor olacak ama sonra belki 40 yıl o evladınızı seveceksiniz, çok güzel değil mi 😊 Hem atalar derki herşey olması gereken zamanda olur, ne geç ne erken. Szinde böyle olması lazımmış. Salın kendinizi, girsin herşey birbirine. Siz bebişlere odaklanın 😊
Evet ilerde çok Güzel olacak iki kız kardeş yoldaş hep birbirlerine benim de ablam var diye düşünüyorum ama su anı yaşarken o düşünce anlık oluyor malesef 😔
 
Zaten büyükle daha çok ilgileniyorum her gün parka götürüyorum küçüğe bakması için birini çağırıyorum ben gidemeyeceksem anneler ya da ablam ilgileniyor eve hapsolmuyor asla ve gezdiği için çok mutlu haksızlık diye çok düşünüp kendimi yedim bitirdim ama su an o memnun görünüyor halinden
Oyleyse sıkıntı yok. Ben büyüğün sürekli evde oldugunu düşünmüştüm.
 
Oyleyse sıkıntı yok. Ben büyüğün sürekli evde oldugunu düşünmüştüm.
Yok yok su an bile babaannesiyle geziyor ben küçüğü uyutmaya çalışıyorum hala. Hatta belki tek çocuk olsa bu kadar sosyalleşemezdi. Aileler baya yardım ediyor bu konuda süslendi gitti gezmeyi de çok sever illa anne gelsin demez çok sükür
 
Aynen zaman geçiyor da nasıl geçiyor her gün benden bişey alıp götürüyor sanki bu gün nasıl geçecek diye düşünüyorum devamlı. Evet oyun arkadaşı destek olacaklar belki 2 numara biraz uyusa gündüzleri bu kadar modum düşük olmaz
Uyku sorunu olan cocuklar icin doktordan ozel muayene gerek diye dusunuyorum
Cunku duyumlarima gore bazi bebekler dogumda kemikde bi hasar yasayabiliyormus ve bunun agrisindan dolayi uyuyamazmis
Birde huysuz bebekler icin dualari acin evde o calsin butun gun
 
Benim de 2 aylık kızım var. Şu saatte daha yeni kahvaltı yapabildim. İsterse 50 tane yardımcın olsun, kimse senin yerine emziremez. Kimse annesinin kucağını isteyen bebeği senin yerine tutamaz. Zorlanmanızın sebebi size muhtaç bir değil iki bebeğin olması. Gerçekten hiç kolay değil. Ama büyüdükleri zaman iyi ki yakın yaşları diyeceğinize eminim. Beraber oynayıp size zaman kazandıracaklar. Ben ikinciye cesaret edemezdim o ayrı. 😄
 
Öncelikle linç tayfa gelmeden söyliyim Allah isteyen herkese hayırlı zamanda evlat versin inşallah. Konu evlat sahibi olamamaktan tamamen bağımsız.
Artık psikolojimin iyice bozuk olduğunu düşünüyorum. Planlı hamilelik sonucu 2 kızım var. Küçük 2 aylık araları 2,5 yaş. Yapı gereği çok anaç bi insan hiç olmadım. Rahatıma da aşırı düşkündüm. İlk bebeğimden çok cektim özellikle uyku konusunda. Hayalim hep tek çocuğumun olması herşeyiyle ilgilenebilmek bölünmemekte.Ama eşim 2. Çocuk illa olmalı arayı açmadan rahata alışmadan diye diye beynime işledi. Ayrıca bana her gün gelecek bir yardımcı tutacağına söz verdi. Biraz da ona güvenerek 2. Çocuğu yaptım ama hamileliğim boyunca çok pişman oldum İkisine birden yetememe ve ilk kızımın henüz bebek olması vs stresli bi hamilelik geçirdim. Eşim söz verdiği gibi bana yardımcı ayarladı. Aslında bi Kadınla tüm gün beraber olmak beni çok zorladı ama mecburdum. Kadın hasta olup işten ayrılmak istediğini söyledi. Yeni birini aradık arıyoruz ama malesef küçük bi yerde yasıyorum ve su an sezon dolayısıyla günlük işlerden çok para kazanıyor kadınlar. Yardımcı bulamadık henüz. Büyük kızım 1.5-2 ay sonra kreşe başlayacak bu 2. Bebekten bağımsız bir konu yani tek çocuk da olsaydı kreşe göndermek istiyordum.Eşim de sabret kreşe gittikten sonra biraz rahatlarsın diyor. Eşim yoğun çalışıyor yorgun oluyor ama işten gelince çocuklarla ilgileniyor ama bana yetmiyor.
Su an o kadar zorlanıyorum ki Allah’a isyan etmeye başladım her gün neden yaptım nasıl yaptım bile bile hayatımı mahvettim bu düşüncelerden kurtulamıyorum iki çocuğum da uykusuz malesef dinlenmeyi geçtim ilk kızımın yemeğini zor yapıyorum. Anneler ablam vs var yardım da ediyorlar ama kimseye yük olmak istemiyorum. Onlar da yoruluyorlar benim yüzümden. Evdeki hesap çarşıya uymadı eve her gün gelen yardımcım olsa kimseye minnet etmek zorunda kalmayacaktım. Su an devamlı çocuk taşımak zorundayım ya da biri eve gelmek zorunda ya da çocuklardan birini götürmek zorunda ikisi ile bir idare edemiyorum. Ve bu durumu kabullenemeyip devamlı modum düşük dolaşıyorum aklımdan geçenler Allah’ın gücüne gidecek beni cezalandıracak diye devamlı diken üstündeyim.napıcam bilmiyorum yine söylüyorum lütfen şükret biz on kere tüp bebek denedik olmadı vs diyecekler yazmasın.
Bak bacim suan yasadiklarinin tek sebebi sensin cocuklar degil önce bunu kabul et. Stresi zirveye tasimissin onceligini ozgurlugune vermissin buyuzden mutsuzsun. Cocuklara sakince yaklassan onlarla kaliteli zman gecirsen sevgiyle sarilsan onlarin uykularida duzene girecek ve sende kendine vakit ayirabilcek duruma geleceksin.Bunlari soylerken yargiladigimi dusunme ilk cocugumda senin hissettigin duygulari birebir yasadim meger hata bendeymis 2.cocugu bile isteye yaptm anksiyete hastasi olmama ragmen antidepresanalri bicak gibi kesip attim hayatimdan ve sevgi dolu yaklastm. Sakince yaklastm iki cocuguma da gunluk kendime 1 saat kahve molasi verdim onlarin uykusu bakimi halledildikden sonra okadar iyi geliyor ki. Lutfen hayatin sonu gelmis gbi davranma yardimciya da ihtiyacin olmadigini goreceksin bu cocuklar boyle kalmayacak buyuyecekler okadar buyuyecekler ki yuzlerine hasret kalicaz belkide opup sarilamiycaz essek kadr olduklarinda 🤭Lutfen sen iyi ol ki cocuklarda iyi olsn🌷
 
Malesef benim çocuklar uyumuyor zorla uykuya götürüyorum büyük kızımı doğduğundan beri uyku problemi var 2. De uyutmak için çaba istiyor 2 aylık olmasına rağmen daha hiç kendi kendine uyumadı
Bence uyku eğitimi alın. İnternette bu işi layıkıyla yapan pek çok insan var. Büyük kızınız uyursa çok rahatlarsınız. Profesyonel uyku eğitimi verebileceğim en iyi tavsiye olur
 
2.cocuk planlı olsada bu senin degil eşinin planıymış. Bir bebegi annede babada istemeli hatta anne daha çok istemeli. Ne diyeyim ki bakıcıya güvenmişsin resmen ee tamam bir sürede bakıcı varmıs yanında oh mis kac kadının bu şansı var. Halada yardım edenlerin varmış az yada çok.
Artık cocuk dogmus. Onu yazmayın bunu yazmayın demişssinde ne yazayım bilemedim. Kolay gecmeyecek sürec belki ama gececek.. Karalar baglamak yerine şükret diyecegım ama demiyecektik dimi 🤷‍♀️
 
Su an sabah 7 den beri 2 aylık bebeği uyutmaya çalışıyorum gerçekten birini uyutmaya çalışmaktan bıktım artık. İçim daralıyor. Büyük kızım 1.5-2 ay sonra kreşe başlayacak o zamana kadar sabredicem mecbur
Durumun zorluğunu kabullenin ve bunun geçici bir süreç olacağına inanın. Benim de peşpeşe oldu çocuklarım, iki tane emen bebek.. Gündüz işten gelip sırayla emzirme, bez değiştirme mesaim başlardı. Gece 11'e kadar. Sonra ne kadar uyursam kar..

Şu an 3 ve 5 yaşlarındalar, geçiyor ve kolaylaşıyor.

Sadece durumunuzu ve zorlukları kabullenin, değiştirmeye iyileştirmeye çalışmayın. Sadece kendinizi yıpratırsınız.

Umarım en kısa sürede yardımcı da bulursanız rahat edersiniz :)
 
Tek cocukluyken de yakındıgım zamanlar olmuştu ama şimdi o Halime dönmek için herşeyimi verebilirdim
O halinize donmek icin, yani ikinci cocugunuzun olmamasi , ortadan kalkmasi icin mi herseyi verebilirsiniz?

Lütfen kendinize gelin. Eger inancliysaniz bu laflariniz pahaliya patlayabilir. Allah korusun diyorum bakin; daha fazla sikayet etmeyi birakip psikolojik destek alin.
 
Kendiniz istemediğiniz halde ikinci çocuğu bu kadar hızlı yapmanız çok enteresan, çocuk başkasının fikriyle yapılacak bir şey değil. Düşünüyorum ben erkek olsam gerçekten beş çocuğum olsun isterim, ne güzel sabah çık akşam gel çocuk bir şekilde büyüyor. Tabi olan olmuş artık bunları konuşmak anlamsız.
Çok zor bir sürecin içindesiniz, büyük çocuğunuz en hareketli en ilgi bekleyen döneminde. Küçük zaten yeni doğmuş. Size söyleyebileceğim çok şanslı olduğunuz. Çok saçma gelşyor kulağa belki ama öyle. Etrafınızda bir sürü insan var, hepsi size yardımcı oluyor. Kendimi düşünüyorum, yanımda kimse yoktu dışardan söylediğim hazır yemeği bile yemeye fırsat bulamıyordum, duş almak için bebeği küçücük ablasına emanet ediyordum. Bir defasında yastıkla ağzını kapatmaya çalıştığına şahit oldum sonra o duş devri de bitti.
Geçecek emin olun, büyüyorlar. İmkanlarınıza şükredin, yardımcınız bugün yok ama alabilecek maddi gücünüz var, şimdi değilse yarın bulabilirsiniz birini.
 
Su an sabah 7 den beri 2 aylık bebeği uyutmaya çalışıyorum gerçekten birini uyutmaya çalışmaktan bıktım artık. İçim daralıyor. Büyük kızım 1.5-2 ay sonra kreşe başlayacak o zamana kadar sabredicem mecbur
Bence imkan varsa kreş için 2 ay beklemeyin. Bebeği evde uyutmaya çalışmak yerine koyun bebek arabasına yürüyüşe çıkın. Uyur zaten temiz havada. Şartları kendiniz için zorlaştırmayı bırakmanız ve durumunuzu kabullenmeniz gerekiyor.
 
Tek çocuklu olsaydım fikri aklınızda o kadar yer etmiş ki küçük bebeğinizi ne kadar çok sevsenizde ona istenmediğini hissettiriyor ve onu huzursuz yapıyor olabilirsiniz. 2 aylık bebeğin uyku düzeni zaten olmaz biliyorsunuzdur ama bu huzursuzluğunuz, üstelik küçük bebeğinizin dünyaya gelişiyle ilgili huzursuzluğunuz ona yansıyor olabilir.
Sürekli önceki hayatınızla şimdikiyi kıyaslayarak kendinizi yıpratmayın. Öncelikle şunu kabul edin evet zor, kolay bir yol değil çok da yorucu ama geçici. Ayrıca bu süreci ne kadar sakin geçirirseniz çocuklarınız da mutlu çocuk olur. Sabredin ve biliyorum böyle düşünmek, hissetmek istemezdiniz ama küçük bebeğiniz büyüyünce bu düşüncelerinizi bilse istenmemiş olduğu için çok üzülürdü.
Bebeğiniz çok küçük ve henüz lohusa sayılırsıjnız. Duygu durumunuz bundan kaynaklanıyor olabilir. Hemen hemen her anne bu zorlukları yaşıyor ama duruma bakış açısı tepkisi herkesin farklı oluyor. Durumu kabullenip bakış açınızı değiştirmek hayatınızı kolaylaştıracaktır. Terapi almayı deneyebilirsiniz.
 
Konu sahibi öncelikle kolay gelsin.
Sizin zorluğunuz iki çocuk olması değil.
İkisi de daha tamamen bakım anlamında size muhtaç olan ama ihtiyaçları da birbirinden bir o kadar farklı iki çocuğunuzun olması.
Sizi çok zorlayacak bir yaş aralığı olmuş.
Ama sabırlı olun .
Küçüğünüz daha çok minik. Onun yavaş yavaş düzeni oturuken siz de biraz rahatlarsınırsınız.
Alabildiğiniz kadar yardım alın ve bunların yavaş yavaş geçeceğini unutmayın.
İnsan bazen yanlış düşüncelere kapılıyor . Ne demek istediğşnizi çok iyi anlıyorum. Ama korkmayın, vicdan yapmayın. Bu tarz duygu durumlarını sevmeyen değil aksine çok seven anneler yaşıyor.
 
Öncelikle linç tayfa gelmeden söyliyim Allah isteyen herkese hayırlı zamanda evlat versin inşallah. Konu evlat sahibi olamamaktan tamamen bağımsız.
Artık psikolojimin iyice bozuk olduğunu düşünüyorum. Planlı hamilelik sonucu 2 kızım var. Küçük 2 aylık araları 2,5 yaş. Yapı gereği çok anaç bi insan hiç olmadım. Rahatıma da aşırı düşkündüm. İlk bebeğimden çok cektim özellikle uyku konusunda. Hayalim hep tek çocuğumun olması herşeyiyle ilgilenebilmek bölünmemekte.Ama eşim 2. Çocuk illa olmalı arayı açmadan rahata alışmadan diye diye beynime işledi. Ayrıca bana her gün gelecek bir yardımcı tutacağına söz verdi. Biraz da ona güvenerek 2. Çocuğu yaptım ama hamileliğim boyunca çok pişman oldum İkisine birden yetememe ve ilk kızımın henüz bebek olması vs stresli bi hamilelik geçirdim. Eşim söz verdiği gibi bana yardımcı ayarladı. Aslında bi Kadınla tüm gün beraber olmak beni çok zorladı ama mecburdum. Kadın hasta olup işten ayrılmak istediğini söyledi. Yeni birini aradık arıyoruz ama malesef küçük bi yerde yasıyorum ve su an sezon dolayısıyla günlük işlerden çok para kazanıyor kadınlar. Yardımcı bulamadık henüz. Büyük kızım 1.5-2 ay sonra kreşe başlayacak bu 2. Bebekten bağımsız bir konu yani tek çocuk da olsaydı kreşe göndermek istiyordum.Eşim de sabret kreşe gittikten sonra biraz rahatlarsın diyor. Eşim yoğun çalışıyor yorgun oluyor ama işten gelince çocuklarla ilgileniyor ama bana yetmiyor.
Su an o kadar zorlanıyorum ki Allah’a isyan etmeye başladım her gün neden yaptım nasıl yaptım bile bile hayatımı mahvettim bu düşüncelerden kurtulamıyorum iki çocuğum da uykusuz malesef dinlenmeyi geçtim ilk kızımın yemeğini zor yapıyorum. Anneler ablam vs var yardım da ediyorlar ama kimseye yük olmak istemiyorum. Onlar da yoruluyorlar benim yüzümden. Evdeki hesap çarşıya uymadı eve her gün gelen yardımcım olsa kimseye minnet etmek zorunda kalmayacaktım. Su an devamlı çocuk taşımak zorundayım ya da biri eve gelmek zorunda ya da çocuklardan birini götürmek zorunda ikisi ile bir idare edemiyorum. Ve bu durumu kabullenemeyip devamlı modum düşük dolaşıyorum aklımdan geçenler Allah’ın gücüne gidecek beni cezalandıracak diye devamlı diken üstündeyim.napıcam bilmiyorum yine söylüyorum lütfen şükret biz on kere tüp bebek denedik olmadı vs diyecekler yazmasın.
Allah yardımcınız olsun sırf bu sebeplerden 2. Çocuğu düşünmüyorum ancak kızım 7-8 yaşına gelirse diyorum. Zor bir durum gerçekten yardımcı şart.
 
Bence uyku eğitimi alın. İnternette bu işi layıkıyla yapan pek çok insan var. Büyük kızınız uyursa çok rahatlarsınız. Profesyonel uyku eğitimi verebileceğim en iyi tavsiye olur
Uyku eğitimi denedim danışman para iadesi yaptı çocuğunuz çok zor diyerek. Kendim vermeye çalıştım pek başarılı olamadım su an sıkıntı büyük benimle uyumak istiyor küçüğü çoğunluk babası uyutuyor. Büyük yatağa zor giriyor ama girdikten sonra 10 dak içinde uyur çünkü yorulmuş oluyor. Ben de akşam herşeyi düzene koyup uyutmaya geciyorum haliyle saat geç oluyor her şeyi bırakıp uyutsam babam uyumuyor kardeşim gelsin yanımıza falan bi sürü bahane buluyor herkes uyumalı yani
 
2.cocuk planlı olsada bu senin degil eşinin planıymış. Bir bebegi annede babada istemeli hatta anne daha çok istemeli. Ne diyeyim ki bakıcıya güvenmişsin resmen ee tamam bir sürede bakıcı varmıs yanında oh mis kac kadının bu şansı var. Halada yardım edenlerin varmış az yada çok.
Artık cocuk dogmus. Onu yazmayın bunu yazmayın demişssinde ne yazayım bilemedim. Kolay gecmeyecek sürec belki ama gececek.. Karalar baglamak yerine şükret diyecegım ama demiyecektik dimi 🤷‍♀️
Yok diyebilirsiniz 😂 yazmayın dediğim biz o evlada hasretiz kaçıncı tüp bebek falan diyenler acıkcası keşke onlar da evlat hasreti çekmese ama bu benim elimde değil sonucta
 
X