- 14 Şubat 2017
- 964
- 958
- 103
- Konu Sahibi kelebek_gibi
-
- #181
Yardıma haftada bir gelen biri var idare ediyoruz şimdilik ama kreşe gitmeli yani 2. Olmasaydı da 3 yaşta kreşi düşünüyordum. Kaydını da yaptırdık.
Yardıma haftada bir gelen biri var idare ediyoruz şimdilik ama kreşe gitmeli yani 2. Olmasaydı da 3 yaşta kreşi düşünüyordum. Kaydını da yaptırdık.Geçecek.
Bu günler geçiyor, iyi yanı bu.
Yardımcı olmayabilir ama temizlik için haftada bir gün biri gelebilir onu bulmak zor değildir diye düşünüyorum. Hem eş hem aile ucundan tutuyorsa bir de temizlik yapılıyorsa uyku düzenleri oturana dek idare edilir bir şekilde. Kreş için söyleyeceğim bir şey var yalnız. 3 yaş öncesi zaten vermeyin evdeyseniz. Çocuğun kreşteki ilk yılı her gün hasta olması demek. Onun hastalığını da kardeşine getirmesi demek. Bence en az bir sene daha kreşe göndermeyin.
Ne güzel karamsar değilsiniz ben çok karamsarım sanırım tek basıma ne yaparım diye düşünüyorum yalnız kalıncaBiraz daha tahammüllü ve sukurlu olmaya çalışın : )
Bana bakıp halimize sukredebilirsiniz mesela. İkinciye hamileyim. Bu zamana kadar kimseden yardım almadım. Anne yok abla kızkardeş zaten yok. Kayınvalide uzaktan sever sağolsun. Doğuma da tek gireceğim. Göğsümde emen bir bebekle dört yaşındaki oğluma bakacağım ve tek başına olacağım, eşimi saymazsak : )
İki çocuğuma da tek başıma bakacağım. Tıpkı çoğunluk gibi. Eskiden kadinlarimiz hem çok çocuk yapardı hem de o çocukların bezini vs elinde yikardi. Şimdiki gibi kolay değildi hayat. Eskiler nasıl yapmış, siz de yaparsınız. Fazla düşünmeyin, geldiği gibi yaşayın.
Ben de büyük kızımda ikiden sonra biraz rahatlamıştım şimdi yine bekliyorum o günleri beşe daha çok varİkizlerim 3,5 yaşında. Çok zorlandım büyütürken, hala zorlanıyorum gerçi o ayrı. Aç ve uykusuz 2 sene yaşadım. İnsanın cidden psikolojisi bozuluyor zor günlerdi. Ama ben kendimi yapabilirim yapmalıyım diye motive ettim. siz ikinciye hazır olmasığınız için bu psikolojidesiniz. Yardımcıyı maaslı almak yerine günlük alın haftada 2-3 alın mesela. birilerine bel bağlamaktansa hayatınız biraz kolaylaşır. Sonuçta 5 yasa kadar rahat yok ama ben ikide rahatlarım 3 de rahatlarım diyordum falan ama yok yok 5 belki :))
Konunu baştan takip ediyorum anca yazabildim, en güzelini yapmışsın şimdi içinde fırtınalar kopuyo bilirim ama ileride yapsan daha zor, benim 6,5 ve 1,5 olmak üzere iki çocuğum var oğlum çok mızmızdı sürekli arkadaş arardık oyun parkı kuzenler falan onlarda biyere kadar ki 2.eşimle ortak kararımızdı 10 12 yaş fark istiyoduk, işyerindekilerin gazına geldim tam 5 yaş araları, inan çok fazla şimdi oğlum büyük kız küçük kaldı yanında daha geçen hafta tatilden geldim denizde havuzda oynayacak arkadaşı bile yoktu oğlum yine yalnızdı kızına o kadar iyilik yaptın ki, tabiki ilkindeki rahatlık olmuyo onu çok yaşadım tam bebeği zor bela uyutuyosun büyüğün yemek zamanı ya yemek hazırlama telaşın oluyo ya başka bi dert ilkte o uyuduğunda uyuyosun ilk 6 ay zaten yemek derdin yok emzir uyut sende uyu, o anlamda bence ikinci daha zor seni anlıyorum kasma bebekle de çık ve bak bide ben temzlik yemekle de uğraşıyorum en aZından onlar yok sende ve inanıyorum yakında alışcaksın tek çocuklu hayatın yokmuş gibi gelecek sanaNe güzel karamsar değilsiniz ben çok karamsarım sanırım tek basıma ne yaparım diye düşünüyorum yalnız kalınca
Kesinlikle araları fazla olunca ilgi alanları çok farklı oluyor hele bi de cinsiyet farklıysa. Tam birini büyüttüm diyosun bu kez 2. Nin peşinde koşuyorsun. İlerde benimkiler birlikte havuzda oynayabilir ya da sinemada aynı filmi izlemek isteyebilirler ama yaş farkı çok olsaydı bunlar olmazdı bu yüzden eğer 2. Çocuk olacaksa yaş farkı az olmalı. Su an kızım bile oyun oynarken yanında arkadaş istiyor sen gel diyor biraz 2 numara büyüse bana ihtiyaç duymayacak belki.. ara verdikten sonra sil baştan bana da çok zor gelirdi eşim de diyor ilerde bana teşekkür edeceksin en iyisini yaptık diye Allah biliyor artık.Konunu baştan takip ediyorum anca yazabildim, en güzelini yapmışsın şimdi içinde fırtınalar kopuyo bilirim ama ileride yapsan daha zor, benim 6,5 ve 1,5 olmak üzere iki çocuğum var oğlum çok mızmızdı sürekli arkadaş arardık oyun parkı kuzenler falan onlarda biyere kadar ki 2.eşimle ortak kararımızdı 10 12 yaş fark istiyoduk, işyerindekilerin gazına geldim tam 5 yaş araları, inan çok fazla şimdi oğlum büyük kız küçük kaldı yanında daha geçen hafta tatilden geldim denizde havuzda oynayacak arkadaşı bile yoktu oğlum yine yalnızdı kızına o kadar iyilik yaptın ki, tabiki ilkindeki rahatlık olmuyo onu çok yaşadım tam bebeği zor bela uyutuyosun büyüğün yemek zamanı ya yemek hazırlama telaşın oluyo ya başka bi dert ilkte o uyuduğunda uyuyosun ilk 6 ay zaten yemek derdin yok emzir uyut sende uyu, o anlamda bence ikinci daha zor seni anlıyorum kasma bebekle de çık ve bak bide ben temzlik yemekle de uğraşıyorum en aZından onlar yok sende ve inanıyorum yakında alışcaksın tek çocuklu hayatın yokmuş gibi gelecek sana
Bizim analarımız da artarda iki çocuk büyütmüş, ama hiç depresyona girmediler. Bence siz bir yardım alın ama bebekler için değil, kendi ruh sağlığınız için. Belli ki gerçekten çok rahatınıza düşkünsünüz ve eşinizin baskısı ile istemeden ikinci çocuğu yapmak daha da yormuş sizi. Çocukların da sağlıklı gelişimi için sizin ruh sağlığınız çok önemli.
Tabi ki onların şartları ile bizimkiler bir değil. Evet ağır şartlarda hem cocuklarla hem eş ve ailesiyle uğraşmışlar çok yorulmuşlar. Çoğu zaman çevresel faktörlerden dolayı çocuklarına zaman ayıramamıslar çocuklar sokaklarda büyümüş daha bi sürü şey. Ama dediğiniz gibi annelerimiz mutlu muydu bakalım? Sağlıklı mıydılar? Ben de hep dinliyorum annelerimden şartların zorluğunu ama zaman değişti artık onlar büyüttü giden yılları da gitti Ya da onlar başardı diye şikayet etmeye hakkımız yok muKonusahibinin tedavi alması gerektiği kısmına katılıyorum ama Allah aşkına bizim analarımız da ardarda büyüttü depresyona girmedi minvalinde konuşmayın erkek jargonuyla. Hangimizin annesi gerçek anlamda sağlıklı hangisinin psikosomatik ağrısı yok, hangisi hayatın getirdiği yüklerin acısını bi başkasından çıkarmamış?? Hepsi çok bunalmış hepsi çok yorulmuş çünkü kolay değil gerçekten hiiççç kolay değil.
Çok çok doğru defalarca okudum yorumunuzuAcilen psikolojik destek alıp,
ruh sağlığınızı toparlayın.
‘Hayatım mahvoldu’ diye düşünerek ne çocuklarınıza gerçek bir sevgi ve şefkat verebilirsiniz, ne de içinde bulunduğunuz durumu kolaylaştırabilirsiniz.
Sizce çocuklarınız neden uyumakta zorlanıyor?
Sizin gerginliğiniz onlara geçiyor da ondan…
Yazdıklarınızdan bana bile geçti negatifliğiniz.
Annemden yardım istemek istemiyorum,
evde yabancı kadın istemiyorum,
siling kullanmak istemiyorum vs vs.
Kusura bakmayın ama hiç çözüm odaklı değilsiniz adeta kendinizi çözümsüz bırakıp, yıpratmak için extra uğraşıyorsunuz.
‘Hayatım mahvoldu’ fikrine o kadar saplanıp kalmışsınız ki bu fikri gerçekleştirmek,
hayatınızı mahvetmek için ne lazımsa yapıyorsunuz.
Kendinize acıyarak geçiyor günleriniz ve bunun sorumlusu ikinci bebeğiniz diye düşünüyorsunuz.
Lütfen acilen bir psikiyatriste görünün.
Tabi ki onların şartları ile bizimkiler bir değil. Evet ağır şartlarda hem cocuklarla hem eş ve ailesiyle uğraşmışlar çok yorulmuşlar. Çoğu zaman çevresel faktörlerden dolayı çocuklarına zaman ayıramamıslar çocuklar sokaklarda büyümüş daha bi sürü şey. Ama dediğiniz gibi annelerimiz mutlu muydu bakalım? Sağlıklı mıydılar? Ben de hep dinliyorum annelerimden şartların zorluğunu ama zaman değişti artık onlar büyüttü giden yılları da gitti Ya da onlar başardı diye şikayet etmeye hakkımız yok mu
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?