Evet farkındayım , galıba o sekılde olsam tamamen paralanacağım . Hafta sonu yemegımı ben yapıyorum , salı gunu ıcınde yapıyorum .Annemde 3 gun ıcın yapıyor,cuma aksamıda balık yaptırıyor eşim.Var olan ısıme gerı dondum buarada, hem normal yasal ızınlerımı kullandım, hemde ucretsız ıznımı kullandım . O noktada hala benı gerı ıstedıklerı ıcın ve hayat sartlarından oturu ısten çıkmam aptallık olur dıye geri dönmüş bulundum.Çalışan annelerin büyük çoğunluğu sizin gibi zaten. Hatta sizin imkanlarınız çoğu kişide yok. Temizliğiniz, yemeğiniz yapılıyor eşiniz elinden geldiğince yardımcı oluyormuş. Hem çalışıp hemde bütün bu saydıklarınızı kendisi yapan kadınlar ne yapsın peki ?
Ayrıca mecburiyetten başlamadım işe demişsiniz. Sizi ve çevrenizdeki herkesi sıkıntıya sokacağını bile bile neden başladınız?
Çalışan annelerin durumu hemende hemen birbirine benzer
dinlenmek yok doğru düzgün oturmak yok bir kahve içerse çalışan bir anneye lüks gibi daha ne ister ki bir anne ?
Bende kendimi çok yıprattım dengeyi hiç bir zaman kuramadım kurmaya çalıştım bocaladım,
sonra içimde bulunduğum duruma alıştım ve anı yaşadım günü yaşadım inan diğer türlü daha kötü oluyor insan
zaten herşeye yetişemessiniz onu bi silin kafanızdan kendinize öyle özel bakımlar yaptıramassınız
benim vaktim olmuyor zaten kuaförle çok işim olmaz bir saç kesimi birde kaş bıyık için giderim
tırnaklarımıda kısacık keserim..bitti gitti çünkü evet kendime ayıracak vaktim yok tek çocuk ile
birde sizin iki tane..
bizim sagolsun bakıcımız yemeği yapar evi toparlar, ufak tefek işin ucundan tutar
Ben haftada bir kere genel temizlik yapıyorum cumartesi başka hafta içi hiç birşeye ellemem asla kimse elletemez bana
Sadece ortalık toparlama işte rutin işler bulaşık yerleştrme tuvalet banyoyu ozonlama vs.
Bzim düzenimiz şöyle kış için hafta içi ; 5 de evde oluyorum 10 15 dakika oglumla hasret gidermece.
sonra ortalık dagınık ise toplama camasırlar var ise makineye atma akşam için salata cacık ana yemeğe ek pilav koyma..
eşim gelir onlar oglanla bogusurken yemek hazırlama faslı. ..
sonrası eşim mutfağı toparlar ben evi bir süpürürüm öylesine ortalığı 5 10 dakika sürer zaten.
tamamen oturmam 8 30 u bulur o arada oglumla oynarız 1 saat kadar sonra babası masal anlatır yatırırı derken
ben motor takılmış gibi
yine ortalığı toparlama cok dagılıyor camasırları serme yarının yemek listesini hazırlama vs vs derken saaat 10.30 11 oluyor eğer şanslı isek oglan uyanmazsa eşimle bir kahve içip yatıyoruz bu kadar.. tek lüksüm..
önceden oglum hiç uyumazdı çok zorluk çekerdim şimdi çok şükür bu konuda bayağı rahatladım..
çok bunaldığm ağladığım saçlarımı yolduğum duvarları yumrukladığım aynada kendimi tanıyamadığım zamanlar oldu ama geçti geçiyor
evim bal dök yala değil belki hafta içi çokta temiz değil ama ben böyle mutluyum..
seneye oglum kreşe gidecek o zaman evin yemek vs bakıcımızın yaptığı tüm işler bana kalacak daha çok zorlanacak ama olsun
bu arada çok huysz asla kendi başına oynamayan
eşimle bir konu olduğu zaman konuşmaya başladığımız da bagırmaya başlayan bir ogluşum var
geçiyor hepsi geçiyor..
çok yorgunum inanın yatağa yatınca sızıdan uyuyamıyorum ayaklarımın agrıması gece uykularımı bölüyor dinlemek yok bize asla yok
eşim yardımcı olduğu halde yok
Merhaba cute :)Evet farkındayım , galıba o sekılde olsam tamamen paralanacağım . Hafta sonu yemegımı ben yapıyorum , salı gunu ıcınde yapıyorum .Annemde 3 gun ıcın yapıyor,cuma aksamıda balık yaptırıyor eşim.Var olan ısıme gerı dondum buarada, hem normal yasal ızınlerımı kullandım, hemde ucretsız ıznımı kullandım . O noktada hala benı gerı ıstedıklerı ıcın ve hayat sartlarından oturu ısten çıkmam aptallık olur dıye geri dönmüş bulundum.
Ha işe gelmekten memnunum ama gerı kalan zamanlarım bıze yetmıyor, anneme ıs kalmasın dıye evı tamamen toplu bırakmaya calısmak , bulaşıkları yıkatıp dolaba yerlestırmek zaman su gıbı akıp gecıyor. Şahsi hiç vaktim kalmıyor
Benım hıc bos vaktım olmuyor kı, hıc boşa çıkamıyorum. Bosa cıktıgım an , sonrakı günler ıcın yemek yapıyorum. Annem yorulmasın dıye. Veya oglene yemek olsun dıye. Yemek yapmakta cok vaktımı alıyor , bazen sabah erkenden kalkıp yemek yapıyorum sırf bıraz oturabıleyım dıye gun ıcınde. Gun ıcınde oturuyorum soyle, oyun oynamak ıcınBende haftanin 3 gunu calisiyorum ama keske tek gorevim bu olsa.ustune bide yuksek lisans yapiyorum ve surekli duzenli calismam gerekiyor.tabi evin butun isi yemek temizlik hersey bende.kizim pek sorun cikarmaz ama cok yoruluyorum.en azindan siz arada bos olunca oturabilirsiniz benim bos vaktim var ama calismam gereken dersler var.
valla yinede şanslısınız eşiniz yardımcı, eve yardımcınız var, bulaşık çamaşır hiç bitmez zaten Allahtan makineelr var büyük kurtarıcı, çocuk işi her zaman derim büyük sabır işi bende bir tane var ben bile bunalıyorum çoğu zaman heel bu ara bana fazla düştü, ben işte dinleniyorum , eve adımımı atar atmaz sürekli bir koşturmaca hakim..32 yaşıma girdim , dün akşam rüyamda 40 yaşındayken öldüğümü gördüm. Baya öldüm ve acı cekıyordum. Ben hiç yaşamadım filan diye agladığımı hatırlıyorum.Bizim bebeğin aglamasına uyandım o sıra.
Büyük olan 9 yaşında 4.sınıfa gidiyor(bu sene not sıstemı oldugu ıcın derslerı asırı yogun gecıyor , bır oncekı konumda bahsetmıstım ), diğeri ise 1 yaşına girecek 10 gün sonra.
İşe başlayalı(mecburiyetten başlamadım ) 2.5 ay filan oldu. 4 gün çalışıyorum , 3 gün evdeyim.Eşimde çalışıyor, o 2 hafta hafta içi tam gün , 2 hafta bir gün gidip bir gün gitmiyor. Son zamanlarda hafta sonları mesaiye gidiyor, eğitim veriyor.Eve temizlikci geliyor, oglana öğretmen geliyor , hafta içi 3 gün annem yemek yapıyor, eşimde hafta içi mutfagı topluyor.
Ama zaman yetmiyor. Bu sabah zaten böyle kötü uyandım ama aslında hafta sonundan beri kafam atıktı. Cumartesı günü , ufaklıgı uyutamadım , baya saatlerce ugrastım uyutamadım . Tam uyudu , büyük olanın yapamadığı dersi vardi,ona yardım ettim.
Kursa gideceği için yemeğini hazırladım , yedi hazırlandı çıktı . Ve bebeğimiz uyandıGülüyorum ama o gün agladım buna , baya bacak kıllarım serce parmagımın yarısı kadar olmuş. Saçlarımı boyattım , bu hafta da bir işlem yapılması gerekiyordu .Annemi aradım , benı cagırmayacaksın dımı dıye actı telefonu , yok dedım kıvırdım kapadım. Manikür yaptıramıyorum , en son 5 hafta( 1 aydır mahalle sınırlarından cıkmıyorum , servısle ıse gıdıp gelıyorum - arada kuafore gıttım geldım dumduz arabayla, cıkısta dogru eve dondum) önce cocuklara aldıgım kıyafetlerı cıkıp degıstıremedım elimde kaldılar.
İşe baslayana kadar böyle değildi, sureklı ben baktıgım ıcın etrafımdan cok rahat yardım alabılıyordum. Zaten yazın istanbulda bile değildim, cocuklarla nasıl gezebılırım napabılırım gayet farkındayım. ve idare edebilir yapıdayım. Ama sımdı kıs , havalar cok sogudu .Dısarı cıksam evdekı tempoyu kacırıyorum , burnumdan gelıyor ve telafı edecek zamanım olmuyor.
Evde, evde olduğum günler napıyorum pekı ;ıste her gun evı supuruyorum , cunku ufaklık agzına atıyor. Yemek yapıyorum , çamaşır makineye atıyorum , topluyorum katlıyorum , yerlestiyorum. Evi toplu tutuyorum. Yanlız böyle dediğime bakmayın , ne tezgahtan bulaşık eksik oluyor , ne yerden oyuncak. Bende birikmesin diye anında mudahale edıyorum . Cocuklarla tamamen ilgileniyorum , büyüğün dersi oluyor, veya oyun oynamak istiyor. Ona o zamanı veriyorum , küçüğün zaten tamamen oturmus oldugu bır duzen var ona ayak uydurmaya calısıyorum.
Neyse daha fazla yapabılecek bıseyım yok galıba , 2 gun cocuklarla oynamak dısında tamamen bana aıt kalan zamanda koltuga oturamadan gectı,geçiyor. Çalıştığım için ,annem baktığı için annemden yardım alamıyorum , eşimin bu hafta sonlarıda işe gitmesi durumu herşeyi birbirine soktu. Zaten zordu , sımdı daha zor.
Ne zaman gececek bu gunler, tam olarak ne zaman rahatlıyoruz. Tamamen içimi dökmek istedim , kötü hissediyorum kendimi, kendime ait zaman dilim kalmadı.
Eylulde ıse başladım canım , ucretlı ve ucretsızler bıtınce.Biri 3 yaşında diğeri 4 aylik iki evladım var ben kızımın doğumuyla işten ayrildim, calisan annelere sonsuz saygı duyuyorum gerçekten ama mecburiyet yokken ücretsiz izin hakkı da varsa izni yarım bırakıp çalışma işini ben anlayamadim anlayamayacağım, hayatı kendimiz için neden zorlu hale getiriyoruz
Buyuklerınde derdı bıtmıyor kı, tamam tuvalet banyo kendılerı hallediyor ama büyüdükçe dertlerı ve sorunlarıda başkalaşıyor. Cumartesı gunu kursa gıderken bırde bana benı kütüphaneye goturmedın dedı. Zaten ağlamak ıcın onun gıtmesını bekliyordum , patladım.Merhaba cute :)
benim de 2 kızım var biliyorsun gerçekten hem ev hem iş çocuklar zor Allah hepimize kolaylık versin
büyük kızım 13 yaşının içinde ama o bile daha çocuk küçük kızım 3 yaşında
ben hiçbişeye yetişemiyorum mesela ama napalım sağlıklı olsunlar da diyorum
işi bırakmamana sevindim bu arada
İşim öyle merkezı bır yerde degıl, bır bölgede ne cafe var ne restarant oyle dusun. grı grı bır yer, taksı veya araç olmazsa bolgeeden çıkamazsın yürüyerek o derece.Canim selam nasilsin:)
Benimkiler de ocakta 5 yaş ve 2 yasa girecekler. Isten istifa ettim pişman değilim. Emin ol evdeyken de zor. Işte olsaydım rahat rahat kahvemi çayımı içerdim,yemeğimi yerdim iki insan görürdüm vs. Kuaför işlerini alışveriş işlerini öğle arasında veya iş çıkışında halledebilirsin. Bazen eşin izinliyken tum günü kendine ayır,dün bizimkiler babanneye gitti.Ben de kizkardesimle alışverişe çıktım. Öyle bir enerji depoladım ki anlatamam.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?