-
- Konu Sahibi hmhilal0658
- #61
Allah o kocanı da annesini de bildiği gibi yapsın. Pislikler senin ahindan da mı korkmuyorlar lohusa bir kadınsın yazık günah şu yaşadıklarına ya
Allah o kocanı da annesini de bildiği gibi yapsın. Pislikler senin ahindan da mı korkmuyorlar lohusa bir kadınsın yazık günah şu yaşadıklarına yaMerhabalar oncelikle.. 4 yaşında ve henüz 50 günlük 2 bebeğim var. Dogumumdan sonra baska sehirde yasadigimiz icin yanima annem geldi 20 gun o kaldi, sonra kayinvalide geldi. İlk kizimdada boyle oldugu icin ikincide de bu sekilde karar aldik hersey iyi guzeldi, bebegim 30 günlükken ablasindan hastalik bulasti bronsit oldu ve bi hafta hastanede yattik. O surecte strrsten yorgunluktan sezaryen dikislerim agridi kendimi cok zorladim cok sıktım, hastaneden ciktik evdeki kizim cok ilgi bekledi, bebek zaten hic uyumuyo durmuyo..
Asla dinlenemedim 10 günde 10 gun uyku uyumadim, eşim ve annesiydi sanki lohusa olan onlar yatti ben ev isi cocuklar diye harab oldum. Pazartesi günü yine yorgunlugun ve uykusuzlugun dibine vurdugum sinirlerimin yiprandigi bi an, annesinin üşüyo bu cocuk laflariyla eşime sert cikistim, esimde bir aylik cocugu bronsit ettin sen annem hakli diyerek benim uzerime geldi. O arada annesi oglunu aldi yanina bana yuklendi bagirdi cagirdi, nisanliyken olan kavgalari evliligin ilk yillarinda yasananlari herseyi ogluna bagira bagira anlatti. Kucagimda emzirdigim cocuga bakmadan esim olacak adam gelip yuzume tukurdu ve tokat atti annesi agzini dahi acmadi. Tabi bende konustum ama tek agir lafimin annesine kinani gonderirim evine umarim mutlusundur dedigimi saniyorum cunku gözüm dönmüştü. Esim yeniden geldi yanima bukez bogazimi sıktı. Sonra kizlarimi alip odama gectim sabah annesi gitmek istemis 7de onu bindirdi otobuse geldi, yüzüme geceliklerini atarak uyandirdi beni, annemi kovdugun bu evden sende s...r olup gideceksin diye. Büyük kizim aglamaya basladi, ben onu sakinlestirirken annemi aramis gelin kizinizi alin mahkemede gorusuruz bundan sonra diye. Neyse annemler geldi beni aldi ama cocuklarini gormeye bile gelmedi, ve ben baba evimdeyim.. yüküm cok agir, bi yanda 4 yasinda evini oyuncaklarini babasini ozleyen bi cocuk, bi yanda 50 günlük bebek, annemin evinde kalacak yer bile yok salonda ayni odada bebek uyandikca ablasi agliyor.. karsi tarafla asla iletisimde degilim ama icim aciyo, hem cocuklarima, hem bu eve sigamiyorum.. geçecek mi ? Ne yapacagim kafayi yemek uzereyim
Ben kucuk cocukla cok ev degisturmis bir kadinim. Cocuk kolay uyum saglar. Diyeceksiniz ki kizim artik burada yasiyoruz. Sana yeni oyuncaklar alacak bu evde daha mutlu olacagiz.Kendi evim baska sehirde malesef bu dediginiz imkansiz ama kizim simdiden evim oyuncaklarim yatagim diye söylemeye basladi.. onu nasil oyalayacagim bilmiyorm
Bence bu baba duskunlugu de babanin yetersiz ilgisinden cocugun kendini sevdirme cabasi.
Geri dönmek için yol aramayın. Evet çok zor ama bu zorlukları bugun yaşamazsanız ileride daha çok pişman olacaksınız. Şimdi 7 sene diyorsunuz sonra 17-27 senem ziyan oldu demek de var. 2 aylık bebeğini evden kovan insan olamaz.
Hemen gidin o evde yokken çilingir ile eve girin. Ona da mesaj yazın. Ben gitmiyorum sen gideceksin bu evden diyin. Niye sizin düzeniniz bozuluyor? Defolsun gitsin pis yaratık. Hemen üzerine dava açıp tedbir nafakası talep edin.En büyük pismanligimda bu, neden ben ayrildim evden. Ben gitmiyorum sen gideceksin dedim kizimin yanina üzerime yurudu işten geldigimde seni bu evde gorursem yaka paça kapida bulursun kendini diye. Gecenin bi vakti annemlerin oldugu sehre geldim büyük kizim yolda hastalandi, küçüğümden korkuyorum.. keske cikmasaydim o evden, 3 5 ay en azindan bahara kadar kendimi gecindirecek birikimimde vardi oysaki
Gidin evinize ona uzaklaştırma cinarttirin şikayetçi olun erkek adam heryerde yatar o gitsin30 yaşında önlisans mezunuyum, taşı sıksam suyunu cikaririm ama baba evine sigamiyorum. Bebek cok kucuk surekli beslemem gerekiyo, en azindan 4 aylik olmasini istiyorum ama zaman nasil gececek, ne yapacagim, tek basina ev tutup yasamaya calismak neredeyse imkansiz hale geldizaten barisma adımı karsi tarafinda yok benimde ama nasil gececek bu, ölüm gibi bisey ama hayattasin cok tuhaf, cocuklar yatagini ariyor, kiyafetler valizlerde ben perisanim..
Çokkkkk ama çok üzüldüm, her bir satıra. Tam bir şerefsizlik abidesi,umarım rabbim size yardim eder.Asla aramayın ama asla ,görün bakın essek gibi donecek ama donsede yazıklar olsun.Bes para etmezMerhabalar oncelikle.. 4 yaşında ve henüz 50 günlük 2 bebeğim var. Dogumumdan sonra baska sehirde yasadigimiz icin yanima annem geldi 20 gun o kaldi, sonra kayinvalide geldi. İlk kizimdada boyle oldugu icin ikincide de bu sekilde karar aldik hersey iyi guzeldi, bebegim 30 günlükken ablasindan hastalik bulasti bronsit oldu ve bi hafta hastanede yattik. O surecte strrsten yorgunluktan sezaryen dikislerim agridi kendimi cok zorladim cok sıktım, hastaneden ciktik evdeki kizim cok ilgi bekledi, bebek zaten hic uyumuyo durmuyo..
Asla dinlenemedim 10 günde 10 gun uyku uyumadim, eşim ve annesiydi sanki lohusa olan onlar yatti ben ev isi cocuklar diye harab oldum. Pazartesi günü yine yorgunlugun ve uykusuzlugun dibine vurdugum sinirlerimin yiprandigi bi an, annesinin üşüyo bu cocuk laflariyla eşime sert cikistim, esimde bir aylik cocugu bronsit ettin sen annem hakli diyerek benim uzerime geldi. O arada annesi oglunu aldi yanina bana yuklendi bagirdi cagirdi, nisanliyken olan kavgalari evliligin ilk yillarinda yasananlari herseyi ogluna bagira bagira anlatti. Kucagimda emzirdigim cocuga bakmadan esim olacak adam gelip yuzume tukurdu ve tokat atti annesi agzini dahi acmadi. Tabi bende konustum ama tek agir lafimin annesine kinani gonderirim evine umarim mutlusundur dedigimi saniyorum cunku gözüm dönmüştü. Esim yeniden geldi yanima bukez bogazimi sıktı. Sonra kizlarimi alip odama gectim sabah annesi gitmek istemis 7de onu bindirdi otobuse geldi, yüzüme geceliklerini atarak uyandirdi beni, annemi kovdugun bu evden sende s...r olup gideceksin diye. Büyük kizim aglamaya basladi, ben onu sakinlestirirken annemi aramis gelin kizinizi alin mahkemede gorusuruz bundan sonra diye. Neyse annemler geldi beni aldi ama cocuklarini gormeye bile gelmedi, ve ben baba evimdeyim.. yüküm cok agir, bi yanda 4 yasinda evini oyuncaklarini babasini ozleyen bi cocuk, bi yanda 50 günlük bebek, annemin evinde kalacak yer bile yok salonda ayni odada bebek uyandikca ablasi agliyor.. karsi tarafla asla iletisimde degilim ama icim aciyo, hem cocuklarima, hem bu eve sigamiyorum.. geçecek mi ? Ne yapacagim kafayi yemek uzereyim
Edepsizle baş edilir mi gitmicem diye diretsen belki kızının önünde dövecek belki öldürecektiEn büyük pismanligimda bu, neden ben ayrildim evden. Ben gitmiyorum sen gideceksin dedim kizimin yanina üzerime yurudu işten geldigimde seni bu evde gorursem yaka paça kapida bulursun kendini diye. Gecenin bi vakti annemlerin oldugu sehre geldim büyük kizim yolda hastalandi, küçüğümden korkuyorum.. keske cikmasaydim o evden, 3 5 ay en azindan bahara kadar kendimi gecindirecek birikimimde vardi oysaki
%100 dogru tespit. Baba maddi olarak destek olsa bile manevi olarak hemen hemen her sorumluluk annede oluyor. Hem maddi hem manevi iki yönlü düşünsün cocuksuz kardeslerimKonuyu okuyan çocuksuz kadınlara ibret olsun.
Bir erkekten cocuk yapmadan önce kendinize şu soruyu sorun : Ben bu adam hayatımda olmasa bile bu çocuğa bakabilir miyim?
Cevabınız hayırsa asla yapmayın önce iş sonra eş hep diyorum.
Konu sahibi de bile bile lades demiş bu herif bi anda böyle olmadı, olan çocuklara olmuş,
her seçimin de bir bedeli var acı da olsa
Beddua zinciri falan yapalım, bu ne ya? Çok üzüldüm sizin için, ama zararın neresinden dönersen kardır demişler. Dönersen daha beteri olacak, ailen destek olmuşken bitir. Ailesi arkasında olmayan, kocası peşini bırakmayan ne kadınlar var… en azından onlar kadar şansız değilsiniz.