2 aylık evlilik

Biz polislik olmadik da üst komşu şikayet edince susuverdik. Bagirmalari kesildi korkuyor rezil olacağız diye ahahah. Aile çok ciddi problem tamamen kavga sebebi. Kavgaların büyük sebebinin ailesinden kaynaklandigini iyi zamanlarınızda empoze etmeniz gerekli bence. Ben en başından beri bağımsız bı aile olduğumuzu kendisine söyledim. Sizin ailenizin tavrı da karşı tarafı cekindirebiliyor. Misal benim ailem beni evdeyken aramaz rahatsız etmemek için. İş yerimde konusuruz. Bunu eşime söylerim bak ailem beni evde aramıyor diye. Ya da işte haftada bir iki konustugumu bilir ailemle. Söylerim ki kendisine bak olması gereken bu diye. Biz evlendik üçüncü haftadan habersizce akşama geliyoruz diye eşimi aradi ailesi. Ben devlet memuruyum iş cikisim beş buçuk. Öyle çok sinirlendim ki nasıl habersiz gelirler bu nasil bı saygısızlık diye. Bir daha asla kabul etmem böyle bir şeyi konuş güzelce uyar dedim. Zaten üçüncü haftadan gelmek istemeleri ayrı bı falso benim için de neyse, kendi ailem gelmeden bir hafta evvel aradı müsait misiniz şu gün gelmek istiyoruz diye.esimin yanında konuştum telefonda. Musaitiz buyrun gelin baba dedikten sonra telefonu kapattım ve dedim ki bak görgüdür bu, yapılması gereken adaba uyan bu dedim. Anca öyle anlıyorlar bence. Örnekle göstereceksin. Kendi ailem bu şekilde ben bu kültürde büyüdüm git ailene anlat ayak uydursunu üzeri kapalica söyleyeceksin. Misal her gün her gün taciz eder gibi gecenin onunda eşimi aramaları bıçak gibi kesildi
Eşinize ailesini kötülemeyin, hiçbir zaman işe yaramaz köyü olan siz olursunuz. Ailene soyle öyle yapsın , ailene söyle böyle yapsın demeyin. Çünkü söyleyemiyorlar. Çok sıkıntınız varsa kendiniz söyleyin eşinizin de haberi olmasın. Zaten esinizde söylese gelin soyletiyor diyecekler.
 
Söylendi mi bilmiyorum ama aile danışmanı ya da çift terapisi yolu görünmüş sanırım size
Dışarıdan aşırı toksik bir ilişkiye doğru gidiyo gibisiniz
 
Selamlar arkadaşlar. Çok büyük bir çıkmazdayım. İki ay önce evlendik bir aydır da aynı çatı altında yaşamaya çalışıyoruz. Mutluyken çok mutlu bir evlilik ,birliktelik fakat kavgaliyken de kanlı bıçaklı saymali sövmeli bir beraberlik. Yaslarimiz 26. Fakat eşimin koca bir çocuktan hiçbir farkı yok. Şöyle ki evlendik ilk haftamizda ilk kavgamizi ettik ve kendini tutamayarak boşanmak mi istiyorsun tarzı bir cümle kurdu. Diğer haftalar da ağzından bu kelimeyi her kavga da çıkardı. Boşanmak mi istiyorsun, boşanalim mi derdin ne, hatta kimi zaman ' boşarim seni'. Sonraları sinirle kurdum hataliyim özür dilerimler gırla tabi. En son ben resti çekince 'sen boşama ben bosayacagim bir daha dersen' deyince bıraktı söylemeyi. Fakat benim kafama yerleştirdi bir kere. Elimde telefon Sürekli olarak boşanma süreçlerini araştırır hale geldim. Forumlardan çıkamadım. Tam her şeyi düzelttik biraz olsun eşim olgunlaştı, artık böyle şiddetli kavgaları bıraktık derken dün telefonumun Google geçmişinde her gün neredeyse okudugum forumları boşanma araştırmalarımi gördü. Ve dünyası başına yıkıldı. Bana bir daha güven duymayacagini vs söyledi. Şimdi ne olacak ne yapacağım hiç bilmiyorum. Lütfen biraz akıl:KK43:
Bismillah daha yeni evlenmişken boşanmanın şakası bile hoş değil. İma bile etmemesi gerekir. Boşanmayı dillendirmek bile insanın kafasını kurcalayabileceği gibi sürekli tehditvari, cart curt her kavgada kullanılması evliliği fazlasıyla zedeler. Üstelik saymak,sövmek de hem kendinize hem de birbirinize olan saygınızı fazlasıyla kötü yönde etkiler. Kanlı bıçaklı derken mecaz diye ümit ediyorum. Eşiniz tripli bir ergen gibi adeta. Aile hayatında anne babasından nasıl bir ilişki örneği gördü, kimi rol model seçti acaba... Gerekli, gereksiz alıngan olan kişilerde genelde altta yatan bir özgüvensizlik oluyor. Ve kendini böyle tehdit,şantajlar ile değerlendirmeye çalışıyor diye düşünüyorum. Eşinizin daha özgüvenli, hem kendine hem size daha saygılı, sevgili olması, aranızdaki güven zedelenmesini iyileştirmek adına belki bir psikoloğa mı gitseniz? Tek sorun eşinizde de diyemem. Sizin de ihtiyacınız var bence bu sıkıntıları bir de bir başka gözden birlikte dinleyip,anlayıp, çözüme kavuşturmaya. En azından iletişiminizi ve ilişkinizi iyileştirmek adına adımlar atmanıza vesile olabilir. Dışarıdan bir görüş ve tavsiyeler ile birlikte zedelenen ilişkinizi tamir etmelisiniz. Güven böyle pamuk ipliğine bağlı olmamalı. Veya boşanmak kelimesi eften püften sarfedilmemeli. Böyle ikiniz de çok yıpranırsınız. Saymalı sövmeli, ileride çocuğunuz olur ise ne anasına ne babasına saygısı olmaz, söz falan dinlemez. Anne baba birbirine saygı göstermedikten sonra çocuk hiç göstermez.
 
Mutluyken çok mutlu bir evlilik ,birliktelik fakat kavgaliyken de kanlı bıçaklı saymali sövmeli bir beraberlik.
Önce şu yanılgıdan kurtulun..
İçinde "kanlı bıçaklı saymalı sövmeli" kavgalar olan bir evlilik, mutlu bir evlilik değildir. "Mutluyken çok mutlu" denmez ona, b*k gibi bir evliliğin içinde bazen iyi geçinebiliyoruz denir.

İkinizin de birbirine saygısı yok, belli.
"Boşanma" konusu yalama olmuş, sürekli dilinizde.
Geleceği olmayan bir ilişki, er geç boşanırsınız. Bence çok vakit kaybetmeden açın davanızı bitsin.
 
Selamlar arkadaşlar. Çok büyük bir çıkmazdayım. İki ay önce evlendik bir aydır da aynı çatı altında yaşamaya çalışıyoruz. Mutluyken çok mutlu bir evlilik ,birliktelik fakat kavgaliyken de kanlı bıçaklı saymali sövmeli bir beraberlik. Yaslarimiz 26. Fakat eşimin koca bir çocuktan hiçbir farkı yok. Şöyle ki evlendik ilk haftamizda ilk kavgamizi ettik ve kendini tutamayarak boşanmak mi istiyorsun tarzı bir cümle kurdu. Diğer haftalar da ağzından bu kelimeyi her kavga da çıkardı. Boşanmak mi istiyorsun, boşanalim mi derdin ne, hatta kimi zaman ' boşarim seni'. Sonraları sinirle kurdum hataliyim özür dilerimler gırla tabi. En son ben resti çekince 'sen boşama ben bosayacagim bir daha dersen' deyince bıraktı söylemeyi. Fakat benim kafama yerleştirdi bir kere. Elimde telefon Sürekli olarak boşanma süreçlerini araştırır hale geldim. Forumlardan çıkamadım. Tam her şeyi düzelttik biraz olsun eşim olgunlaştı, artık böyle şiddetli kavgaları bıraktık derken dün telefonumun Google geçmişinde her gün neredeyse okudugum forumları boşanma araştırmalarımi gördü. Ve dünyası başına yıkıldı. Bana bir daha güven duymayacagini vs söyledi. Şimdi ne olacak ne yapacağım hiç bilmiyorum. Lütfen biraz akıl:KK43:
Göreceğini bile bile yapmışsınız.

Biz nasıl çözeceğiz bu durumu? Sakin olun tabi ki boşanmayın. Her şeyde de yükselmeyin.
 
Evlilik öncesinde ilişkiniz bu şekilde miydi? Saymalı, sövmeli yazmışsınız o açıdan diyorum,çünkü bu bile bile lades demek gibi. İki insanın bir evde yaşamaya adapte olması biraz zaman alabiliyor tabiki. Ama eşlerin birbirine sövmesini asla anlayamıyorum ben.. yani eşimin ağzımdan çirkin bir kelime çıksa bunun sonucuna katlanır, zira bende ona kesinlikle çirkşn bir cümle kurmam. Alışma aşamasında veya sonrasında tartışmanın bile ülsubu olmalı, saygı sınırı aşılımca problemler büyür. Boşanma söylemleri ilk 2 ayda hiç hoş değil, eşiniz bunları araltırdığınızı görünce boşanmak mı istiyosunuz acaba kuruntusuna kapılmış olabilir. Bende eşimin telefonunda bu tarz aramalar görsem aynı şeyi düşünürdüm. Bence yapacağınız ilk şey sağlıklı iletişime geçip, boşanma söylemlerinin ve sövmelerin sizi çok etkilediğini, yeni bir sayfa açıp anlaşmazlıklarda dahi saygı sınırında olmaya çalışmak istediğinizi söylemek. İnanın saygının olduğu, birbirinizi kırmaktan çekindiğiniz ilişkiler güzel ilerliyor.
Cok haklisiniz, evligigin ilk aylarinda adapte olurken bir takim tartusmalar olabilmektr ama tabiki saygiyi kaybetmedrn olmasi sart,
 
Ben de sizin gibi 2 aydır evliyim ancak eşimle maalesef konuşup anlaşamıyoruz zaten 2 haftadır neredeyse yok daha cicim aylarında hatta balayından beri saygısızca davranmaya başladı ama en son çok sinirlenip birbirimi engelledik zaten ayrı ülkelerdeyiz mesafe var hem de iletişimsizlik kendimce diyorum daha ilk aylardan böyleyse sonrası nasıl gider
 
X