2 aylık evlilik

mellykelly

Kullanıcı üyeliğini pasifleştirmiştir.
Üyelik İptali
Kayıtlı Üye
8 Ekim 2018
310
104
28
Selamlar arkadaşlar. Çok büyük bir çıkmazdayım. İki ay önce evlendik bir aydır da aynı çatı altında yaşamaya çalışıyoruz. Mutluyken çok mutlu bir evlilik ,birliktelik fakat kavgaliyken de kanlı bıçaklı saymali sövmeli bir beraberlik. Yaslarimiz 26. Fakat eşimin koca bir çocuktan hiçbir farkı yok. Şöyle ki evlendik ilk haftamizda ilk kavgamizi ettik ve kendini tutamayarak boşanmak mi istiyorsun tarzı bir cümle kurdu. Diğer haftalar da ağzından bu kelimeyi her kavga da çıkardı. Boşanmak mi istiyorsun, boşanalim mi derdin ne, hatta kimi zaman ' boşarim seni'. Sonraları sinirle kurdum hataliyim özür dilerimler gırla tabi. En son ben resti çekince 'sen boşama ben bosayacagim bir daha dersen' deyince bıraktı söylemeyi. Fakat benim kafama yerleştirdi bir kere. Elimde telefon Sürekli olarak boşanma süreçlerini araştırır hale geldim. Forumlardan çıkamadım. Tam her şeyi düzelttik biraz olsun eşim olgunlaştı, artık böyle şiddetli kavgaları bıraktık derken dün telefonumun Google geçmişinde her gün neredeyse okudugum forumları boşanma araştırmalarımi gördü. Ve dünyası başına yıkıldı. Bana bir daha güven duymayacagini vs söyledi. Şimdi ne olacak ne yapacağım hiç bilmiyorum. Lütfen biraz akıl:KK43:
 
Çocuk gibi davranıyorsunuz, bir probleminiz varsa oturun düzgünce konusun. Mesela eşine devamlı olarak boşanma konusunu açtığı için böyle bir ruh hali içine girdiğini söyle. Bağırıp çağırmak sövmek yerine düzgünce derdinizi anlatın.
 
Evlilik öncesinde ilişkiniz bu şekilde miydi? Saymalı, sövmeli yazmışsınız o açıdan diyorum,çünkü bu bile bile lades demek gibi. İki insanın bir evde yaşamaya adapte olması biraz zaman alabiliyor tabiki. Ama eşlerin birbirine sövmesini asla anlayamıyorum ben.. yani eşimin ağzımdan çirkin bir kelime çıksa bunun sonucuna katlanır, zira bende ona kesinlikle çirkşn bir cümle kurmam. Alışma aşamasında veya sonrasında tartışmanın bile ülsubu olmalı, saygı sınırı aşılımca problemler büyür. Boşanma söylemleri ilk 2 ayda hiç hoş değil, eşiniz bunları araltırdığınızı görünce boşanmak mı istiyosunuz acaba kuruntusuna kapılmış olabilir. Bende eşimin telefonunda bu tarz aramalar görsem aynı şeyi düşünürdüm. Bence yapacağınız ilk şey sağlıklı iletişime geçip, boşanma söylemlerinin ve sövmelerin sizi çok etkilediğini, yeni bir sayfa açıp anlaşmazlıklarda dahi saygı sınırında olmaya çalışmak istediğinizi söylemek. İnanın saygının olduğu, birbirinizi kırmaktan çekindiğiniz ilişkiler güzel ilerliyor.
 
Mutluyken herkes mutlu zaten. Önemli olan aranız kötüysen nasıl olduğunuz. Orada da sınıfta kalmışsınız. Herkes eşiyle tartışır, sorun yaşar ama saymalı sövmeli kanlı bıçaklı olmak başka bir durum. İkiniz de evlilik olgunluğunda değilsiniz belli ki. Bir boşanmayı dillendirmiş, öteki boşanmayı araştırmış bir farkınız farkı yok.
 
Evlilik öncesinde ilişkiniz bu şekilde miydi? Saymalı, sövmeli yazmışsınız o açıdan diyorum,çünkü bu bile bile lades demek gibi. İki insanın bir evde yaşamaya adapte olması biraz zaman alabiliyor tabiki. Ama eşlerin birbirine sövmesini asla anlayamıyorum ben.. yani eşimin ağzımdan çirkin bir kelime çıksa bunun sonucuna katlanır, zira bende ona kesinlikle çirkşn bir cümle kurmam. Alışma aşamasında veya sonrasında tartışmanın bile ülsubu olmalı, saygı sınırı aşılımca problemler büyür. Boşanma söylemleri ilk 2 ayda hiç hoş değil, eşiniz bunları araltırdığınızı görünce boşanmak mı istiyosunuz acaba kuruntusuna kapılmış olabilir. Bende eşimin telefonunda bu tarz aramalar görsem aynı şeyi düşünürdüm. Bence yapacağınız ilk şey sağlıklı iletişime geçip, boşanma söylemlerinin ve sövmelerin sizi çok etkilediğini, yeni bir sayfa açıp anlaşmazlıklarda dahi saygı sınırında olmaya çalışmak istediğinizi söylemek. İnanın saygının olduğu, birbirinizi kırmaktan çekindiğiniz ilişkiler güzel ilerliyor.
Biz çok kısa sürede evlendik ( sekiz ay) nişan döneminde daha sakindik sevgililik dönemimiz zaten kavgasız rüya gibiydi. Ne zamanki nikahı kiydik( tayinden ötürü bir ay erken kaydik nikahı) düğün hazırlığı esnasında etmediğimiz kavga bağırma çağırma kalmadı. Düğünden sonra toparlariz diye beklerken kavgaların şiddeti iyice arttı. Eşim daha çok çocuk. Gerçekten. Kimi zaman ben de yapıyorum çocukluk fakat onunkilerin yanında esamesi okunmaz. Kavga esnasında sinirle gidip babasini aramalar, küsüp geceleri salonda uyumalar. Sürekli boşanma tehditleri yani hangi birini sayayim
 
Mutluyken herkes mutlu zaten. Önemli olan aranız kötüysen nasıl olduğunuz. Orada da sınıfta kalmışsınız. Herkes eşiyle tartışır, sorun yaşar ama saymalı sövmeli kanlı bıçaklı olmak başka bir durum. İkiniz de evlilik olgunluğunda değilsiniz belli ki. Bir boşanmayı dillendirmiş, öteki boşanmayı araştırmış bir farkınız farkı yok.
Sürekli boşanma muhabbeti yapıp üstüne üstlük avukat arkadaşından dilekçe isteme blofleri yapan,ailemi arayacağım soyleyecegim boşanacagimi diyenle bunlara kendini hazırlamak için süreci araştıran takıntı haline getiren kisinin suçlari bir mi yani simdi
 
Sürekli boşanma lafının geçtiği bir evlilikten hayır gelmez.İkiniz de evliliği yürütecek olgunlukta değilsiniz ki 26 yaş evlilik için ufak bir yaş zaten.Sakın hamile kalmayın bu süreçte.
 
Sürekli boşanma lafının geçtiği bir evlilikten hayır gelmez.İkiniz de evliliği yürütecek olgunlukta değilsiniz ki 26 yaş evlilik için ufak bir yaş zaten.Sakın hamile kalmayın bu süreçte.
İşte ilk iki hafta yaptı sonrasında bı daha yapmadı ben resti çekince. Fakat ben de alışkanlık oldu bı kere boşanma konularını araştırmak. Çocuk zaten ısrarla istemiyorum bir şeyler oturana kadar
 
Biz çok kısa sürede evlendik ( sekiz ay) nişan döneminde daha sakindik sevgililik dönemimiz zaten kavgasız rüya gibiydi. Ne zamanki nikahı kiydik( tayinden ötürü bir ay erken kaydik nikahı) düğün hazırlığı esnasında etmediğimiz kavga bağırma çağırma kalmadı. Düğünden sonra toparlariz diye beklerken kavgaların şiddeti iyice arttı. Eşim daha çok çocuk. Gerçekten. Kimi zaman ben de yapıyorum çocukluk fakat onunkilerin yanında esamesi okunmaz. Kavga esnasında sinirle gidip babasini aramalar, küsüp geceleri salonda uyumalar. Sürekli boşanma tehditleri yani hangi birini sayayim
Bende eşimle evlenmeye 6 ay içinde karar verdim ve tanışmamızla toplam 1 yıl içinde evlendik. Ama o 6 ay içinde adamı tanımak için sınırlarını zorladım, neye nasıl tepki verdiğini ölçtüm. Sonra baktım ben fevrileşsem de o mantıklı davranmaya devam ediyor dedim bu adamdan olur..
Ailesinin maddi durumları çok yoktu, kendisi 2 yıl kadar olmuştu okul bitelip ile başlayalı bir birikimi yoktu, benim babacığım sağolsun biraz destek oldu ama neredeyse tüm evimizi ailelerden destek almadan borçlanarak kurduk. Ama ne eşya için, ne takı için, be ailelerden kaynaklı bi sebeple birbirimizi kırmadık hiç.
Şuan hala borç içindeyiz, eşim işinden ayrılmak durumunda kaldı, iyi bir mesleği var elbet girecek işe bunun ağırlığını yaşıyor kendi içinde. Üstüne gebe kaldım ama aradaki sevgi, saygı bağı bunlarda geçecek diye birbirimize sarılmamızı sağlıyor.
Yani inanın bir yerde çocukluğunu göstermiştir ama bazen aşk insanı kör ediyo görememişsinizdir. Yapacağımız en güzel şey detaylıca konuşmak. Rahatsız olduğunuz her şeyi söylemek. Babaya telefon etmek cidden çok çok çocukça ve saçma. Mesela bunu biz artık aileyiz, anlaşmazlıklarımız olabilir ama ailelerimizi de bu sorunlarla üzmeyelim birlikte aşabiliriz gibi konuşabilirsiniz. Umarım en kısa zamanda toparlarsınız, Allah yardımcınız olsun.
 
Biz çok severek evlendik. Sevgiliyken nişanlıyken pek problem yoktu öyle şiddetli kavgalarımız olmuyordu. Evlendik ilk haftadan ailesi sebepli ekonomik nedenler ve eşimin çok aşırı tepkileriyle başlayan ama benim sıradışı tepkilerimle devam eden kavgalar etmeye başladık. Bir kere o kadar büyük bi kavga ettik ki birbirimize vurduk tabi ben 1 kere vurduysam o bana daha şiddetli dönüyordu zaman zaman aklıma gelir şuan bile anlatırken kötü oluyorum sevdiğim insandan şiddet gördüm çünkü. Sonra evden gittim 1 hafta kadar dönmedim. Eşimi çok seviyordum normalde hiç bir problemimiz yoktu ama o gün ikimizde gözü dönmüş gibiydik polis bile gelmişti kapıya.

Sonra döndüm eve affettim çünkü bende çok aşırı küfürler ve tepkiler vermiştim. Belkide bir çok kişi bahane olamaz şiddetin vs diyecek evet olamaz ama çok yeni evliydim. Üzerinden 1.5 yıl geçti bir daha asla öyle kavga etmedik bende korktum oda çok korktu o gün. Aslına bakarsanız sadece hakaret boyutunda da sık sık kavga ediyorduk saygı kalmamıştı o gün yapacağımızın en ucunu yaptık söyledik ama sonucunu da gördük ve bu bize iyi geldi bir daha hakaret bile etmedik seviyeli tartışmayı ya da işte sırayla altttan almayı sorunları çözmeyi öğrendik.

Sizin tam olarak kavga sebebiniz nedir ?
 
Bende eşimle evlenmeye 6 ay içinde karar verdim ve tanışmamızla toplam 1 yıl içinde evlendik. Ama o 6 ay içinde adamı tanımak için sınırlarını zorladım, neye nasıl tepki verdiğini ölçtüm. Sonra baktım ben fevrileşsem de o mantıklı davranmaya devam ediyor dedim bu adamdan olur..
Ailesinin maddi durumları çok yoktu, kendisi 2 yıl kadar olmuştu okul bitelip ile başlayalı bir birikimi yoktu, benim babacığım sağolsun biraz destek oldu ama neredeyse tüm evimizi ailelerden destek almadan borçlanarak kurduk. Ama ne eşya için, ne takı için, be ailelerden kaynaklı bi sebeple birbirimizi kırmadık hiç.
Şuan hala borç içindeyiz, eşim işinden ayrılmak durumunda kaldı, iyi bir mesleği var elbet girecek işe bunun ağırlığını yaşıyor kendi içinde. Üstüne gebe kaldım ama aradaki sevgi, saygı bağı bunlarda geçecek diye birbirimize sarılmamızı sağlıyor.
Yani inanın bir yerde çocukluğunu göstermiştir ama bazen aşk insanı kör ediyo görememişsinizdir. Yapacağımız en güzel şey detaylıca konuşmak. Rahatsız olduğunuz her şeyi söylemek. Babaya telefon etmek cidden çok çok çocukça ve saçma. Mesela bunu biz artık aileyiz, anlaşmazlıklarımız olabilir ama ailelerimizi de bu sorunlarla üzmeyelim birlikte aşabiliriz gibi konuşabilirsiniz. Umarım en kısa zamanda toparlarsınız, Allah yardımcınız olsun.
Çok güzel bi hikayeniz var ne mutlu size. Evlilik mutluyken hakikaten çok güzel bir şey. Kavgaliyken bı o kadar cehennem gibi. Eşim beni çok seviyor bundan yana hiç şüphem yok. Kavgasizken hatalarını telafi eden beni fazlaca mutlu eden birisi. Sikayetlendigim konuları da çözüyor. Rahatsizliklarimi gidermeye çalışıyor. Zaten bunları yapıyor diye devam ediyorum edeceğim. Aile konusunda düzgünce konuştum anlattım iletişimini yüzde doksan azalttı mesela. Konuşunca anlayip düzeltmeye çalışıyor. Fakat dün çok fazla incindi. İyi anlarimizda bile, ben bir şeyler için çabalarken bile boşanmayı araştırmissin dedi:KK43:
 
Sürekli boşanma muhabbeti yapıp üstüne üstlük avukat arkadaşından dilekçe isteme blofleri yapan,ailemi arayacağım soyleyecegim boşanacagimi diyenle bunlara kendini hazırlamak için süreci araştıran takıntı haline getiren kisinin suçlari bir mi yani simdi

Yükselmenize gerek yok, eşinize karşı sizi savunmak için yazdım. Bu ayrıntıları da bilmem mümkün değil yazdığınız kadarını bilebilirim sadece. Hala aynı düşünüyorum boşanmayı dillendirenle boşanmayı araştıranın farkı yok. Siz kimin suçu daha fazla, kim haklıyı bırakın bir kenara bundan sonra nasıl toparlarsınız onu düşünün.
 
Biz çok kısa sürede evlendik ( sekiz ay) nişan döneminde daha sakindik sevgililik dönemimiz zaten kavgasız rüya gibiydi. Ne zamanki nikahı kiydik( tayinden ötürü bir ay erken kaydik nikahı) düğün hazırlığı esnasında etmediğimiz kavga bağırma çağırma kalmadı. Düğünden sonra toparlariz diye beklerken kavgaların şiddeti iyice arttı. Eşim daha çok çocuk. Gerçekten. Kimi zaman ben de yapıyorum çocukluk fakat onunkilerin yanında esamesi okunmaz. Kavga esnasında sinirle gidip babasini aramalar, küsüp geceleri salonda uyumalar. Sürekli boşanma tehditleri yani hangi birini sayayim
Benim eşime benziyormuş. Peki sonra yanlış olduğunu anlamıyor mu ? Kabul etmiyor mu
 
Biz çok severek evlendik. Sevgiliyken nişanlıyken pek problem yoktu öyle şiddetli kavgalarımız olmuyordu. Evlendik ilk haftadan ailesi sebepli ekonomik nedenler ve eşimin çok aşırı tepkileriyle başlayan ama benim sıradışı tepkilerimle devam eden kavgalar etmeye başladık. Bir kere o kadar büyük bi kavga ettik ki birbirimize vurduk tabi ben 1 kere vurduysam o bana daha şiddetli dönüyordu zaman zaman aklıma gelir şuan bile anlatırken kötü oluyorum sevdiğim insandan şiddet gördüm çünkü. Sonra evden gittim 1 hafta kadar dönmedim. Eşimi çok seviyordum normalde hiç bir problemimiz yoktu ama o gün ikimizde gözü dönmüş gibiydik polis bile gelmişti kapıya.

Sonra döndüm eve affettim çünkü bende çok aşırı küfürler ve tepkiler vermiştim. Belkide bir çok kişi bahane olamaz şiddetin vs diyecek evet olamaz ama çok yeni evliydim. Üzerinden 1.5 yıl geçti bir daha asla öyle kavga etmedik bende korktum oda çok korktu o gün. Aslına bakarsanız sadece hakaret boyutunda da sık sık kavga ediyorduk saygı kalmamıştı o gün yapacağımızın en ucunu yaptık söyledik ama sonucunu da gördük ve bu bize iyi geldi bir daha hakaret bile etmedik seviyeli tartışmayı ya da işte sırayla altttan almayı sorunları çözmeyi öğrendik.

Sizin tam olarak kavga sebebiniz nedir ?
Gerçekten bize çok fazla benziyor bu ilişki ya. Ben altta kalamiyorum maalesef. Hakaret isitirsem bir susarım iki susarım üçüncüsünde pişman ederim karşılık veririm. Misal dün yine sesini yukseltecek gibi oldu ondan evvel ben bağırdım sakın bana bağırma yoksa ikimizi de rezil ederim bu apartmana diye. Sonuç; sustu. Anladım ki bazen delirmek gerekiyormuş. Bizim kavga sebeplerimiz genelde kıskançlıktan doğan krizler. Eşimin kıskançlıkları . İlk zamanlarda da düğün sürecinde yaşananlari konusunca şiddetli kavgalar ediyorduk işte. O çok duygusal beni hayatının merkezine koymus biri. Yedi yirmi dört ben ben ben ben. Bu güzel dursa da benim için korkunç yorucu bir şey. İstiyor ki ben de öyle olayım. İşim yüzünden de inanılmaz kavgamız olur
 
Gerçekten bize çok fazla benziyor bu ilişki ya. Ben altta kalamiyorum maalesef. Hakaret isitirsem bir susarım iki susarım üçüncüsünde pişman ederim karşılık veririm. Misal dün yine sesini yukseltecek gibi oldu ondan evvel ben bağırdım sakın bana bağırma yoksa ikimizi de rezil ederim bu apartmana diye. Sonuç; sustu. Anladım ki bazen delirmek gerekiyormuş. Bizim kavga sebeplerimiz genelde kıskançlıktan doğan krizler. Eşimin kıskançlıkları . İlk zamanlarda da düğün sürecinde yaşananlari konusunca şiddetli kavgalar ediyorduk işte. O çok duygusal beni hayatının merkezine koymus biri. Yedi yirmi dört ben ben ben ben. Bu güzel dursa da benim için korkunç yorucu bir şey. İstiyor ki ben de öyle olayım. İşim yüzünden de inanılmaz kavgamız olur
Evet bende benzettim ilişkimizi. Kıskançlık şöyle sevgiliyken ve nişanlıyken tek kavga konumuzdu bizim de aşırı derecedeydi ben iş için programlara falan katılmak isterdim burnumdan gelirdi ama evlenince bıçak gibi kesildi yapmıyor asla. Biz genelde onun ailesi sebepli kavgalar ettik aynı şekilde işte bana bunu yaptılar şunu dediler ben çok üstüne gidiyordum oda bana karşılık veriyordu tabi ki ben de çok fevriyim oda.

Çözüm tabi ki polis falan gelince bu çok korktu öyle basit olmayacağını fark etti ciddi ciddi ayrılık olabileceğini gördük. Ama bunların yanında ben bazı şeyleri kapatmaya çalıştım. Ailesiyle eğer çok büyük zararları yoksa uğraşmamanı tavsiye ederim çünkü olmuyor.
Olumsuz konulara lanet olsun diyip susmaya yorum yapmamaya çalıştım ama zamanla oda baktı ben susuyorum olumlu yaklaşıyorum benim tarafımda oldu. Mesela ailesi olumsuz bir şey yapardı ben kendimi bozmazdım eşim bunu görürdü siz haksızsınız derdi e öyle olunca aile de çekiniyor senden vs vs.

Erkekler çok akıllı değil biraz iş bize düşüyor en azından elinden geleni yap bir şeyleri farklı dene için rahat eder sen bir şeyleri düzeltmeyi dene
 
Merhaba canım, bizde eşimle çok tartıştık ilk zamanlar ben yapamıyoruz sandım eşimde öyle 6aydan sonra oturmaya başladı kavgalarımız azaldı. Bizim halkımız da cicim ayları diye bir kavram var ikimizde öyle olacak diye bekledik ama şunu unuttuk 2 farklı ailede yetişen 2 farklı insanız, aynı karından çıkan kardeşler bile anlaşamıyor 🤷🏻‍♀️
Zamanla birbirimizi tanıdıkça (isterseniz 10 yıl nişanlı kalın aynı eve girmeden kimse kimseyi tanıyamaz) huylarimizi öğrendik birbirimizi alttan almayı öğrendik. Hatta ben şey derim şimdi millet ilk zamanlar cicim ayı yaşar sonra hersey başlar, bizde tam tersi oldu derim.
Bende arastirmistim boşanma süreçlerini vs eşim görmüştü açıkladım ne için baktığımı o da anlayis gösterdi.
Eşinin çocuk gibi olmasına gelince ben 26 eşim 32 yaşında, eşimi dışarıdan gören ağır başlı zanneder ama benim yanımda çocuk gibi, yani şöyle çocuk gibi şımarır bazen kavga anlamında çocuk gibi demek istemedim. Erkekler olgunlaşma konusunda kadınlar gibi değil malesef kendi babamdan biliyorum. Kaç yaşına gelirse gelsin o ağır başlı adam evde çocuk gibi olur.
Ben erkeklerin kadınlar gibi olgun olmadığının farkında olduğunu bilerek kendimden 5 6 yaş büyük biriyle evlenmek istedim hep ve evlendim de😅
 
Çok güzel bi hikayeniz var ne mutlu size. Evlilik mutluyken hakikaten çok güzel bir şey. Kavgaliyken bı o kadar cehennem gibi. Eşim beni çok seviyor bundan yana hiç şüphem yok. Kavgasizken hatalarını telafi eden beni fazlaca mutlu eden birisi. Sikayetlendigim konuları da çözüyor. Rahatsizliklarimi gidermeye çalışıyor. Zaten bunları yapıyor diye devam ediyorum edeceğim. Aile konusunda düzgünce konuştum anlattım iletişimini yüzde doksan azalttı mesela. Konuşunca anlayip düzeltmeye çalışıyor. Fakat dün çok fazla incindi. İyi anlarimizda bile, ben bir şeyler için çabalarken bile boşanmayı araştırmissin dedi:KK43:
Yavaş yavaş aşıyosunuz demekki problemleri ne güzel. Boşanmayı aratma konusunu da burda yazdığınız gibi açıklayın, çok etkilendiğinizi aşamadığınızı söyleyin ve konuyu bir şekilde kapatın. Çok yeni evlisiniz, inşallah her şey çok güzel olsun
 
Bizim tartışmalarımız kıskançlık vs değildi, evliliğe hemen adapte olamadık bu yüzdendi, kendi babam kızım ne yapmak istiyorsan tatlı dille yaptirirsin dedi tatli dille eşinin yularını istediğin yere çekersin dedi. Gerçekten de öyle geçenler onun ailesiyle alakalı bir mevzu vardı önce Trip attım sonra tatlı dille istediğim yere çektim eşimi
 
X