- 30 Ocak 2013
- 46
- 20
- 98
Merhaba
saltın paylaşımını kendime çok yakın buldum bu nedenle evliliğimin ilk aylarını sizinle paylaşmak istiyorum,
evlilik öncesi hazırlıklar sırasında hiç bir şey almak,yapmak istemediler,3 katlı inşaatları vardı 2.katta eşimin ailesi oturuyordu,alt katta ise biz oturacaktık,güya evin içini yaptırdılar,mutfak ve banyo yapıldı,odalara kaynanamın birilerinin evinde aldığui kullanılış halıflex'ler serildi,ısınma sistemi yok,odalar ise kiraçle boyandı eşya olarak ise sadece beyaz eşya ve koltuk takımı alındı,perdeleri ben aldım,halı ise yok,ilerde çalışır herşeyi yoluna koyarız diye iyi niyetli planlar yapan eşime destek olmak için fazla üzerlerine gitmedim,birlikte daha iyi seviyelere geliriz nasılsa dedim.Ucuz da olsa balayımızı düğünde takılan paraların bir kısmı ile gerçekleştirdik,bu arada düğünden sonraki ilk sabah kapı çaldı eşimin annesi geçti salona oturdu,bilezikleri almaya gelmiş,eşim alıp bilezikleri annesine götürürken iznim yok bunu yaparsan burnunuzdan getiririm dedim o kadar ve yaptı 12 adet bileziğimi annesine verdi,diğer takılar zaten onlarda(güya borçlar ödendi)ama nasılsa 2009 da evlendik yıl 2013 hala borçları var.
Neyse evi ayırdık sanıyordum ama nasıl oluyorsa biz hep onlardayız,kadın hep benim peşimde hizmetine kullanmak için yakamdan düşmüyor,kendi evime girip yarım saat yalnız kalamıyorum,evin den misafir eksik olmuyor,günde 5 demlik çay demle,yıka,topla ben de artık zaman geçsin diye işe vurdum kendimi,kadın evin içinde gözleri ile yiyor tek kelime dahi konuşmuyor düşünün atıyorum 10 saat aynı odanın içindeyiz ve benimle konuşmuyor,bir şey diyecekse el işareti yapıyor,yerleri silmemi isteyecekse kovayı getirip önüme koyuyor,kimseyi tanımıyorum,yalnızım,eşi de aynı şekilde davranıyor,gömleklerinin ütü hesabını bana soruyor,sabah yedide gel şu işleri yap diyor,işçiyim ya ben,neyse 2 ay geçti kadın kalp hastası çıktı,ameliyat oldu,hastanede 2 aylık gelini refakatçı bıraktılar kaldım,kızı evine dönerken ben kaldım,1 gün kaldım ameliyattan sonra ziyaret sonrası eve döndüğümde alt katta ki güya bizim evimiz olan evi su bastığını gördüm,halıflexleri çöpe attık,eşya zaten tek tük var her yer inşaat alanına döndü,yağmur,kar yağmaya devam etti ve evin su basma sorununu bulamadık,su basmaya devam etti,ev de ısınma sistemi yok,üst katta soba var (sobanın pisliğinden de bıktım montla yatağa girer oldum ocak-şubat ayları,annesi hastaneden çıktı geldi sabahın köründe kalkıp ona baktım veeee film koptu yılbaşı günü eşim çok bunaldın seni annenlere götüreyim dedi 3 saatlik mesafe akşam gittik öğleden sonra döndük eve geldik ki yüzüme bakılmıyor (zaten bakılmıyordu da ) vay efendim nasıl gidermişiz,zaten doluyum şöyle bir of çektim aşağı eve indim eşim peşimden geldi tek kelimem senin annanın da babanın da a.ş dedim anlayın işte,ben o andan sonra o fedakarlık yapan,anlayışlı,sesi çıkmayan kız değil tam bir diktatöre dönüştüm ve her şey bitti.olayın özetini geçtim bu arada kendi ailemle daha çok annemle aram iyi değildi,çocukluğumdan beri kız çocuğu değil kendine rakip yetiştiriyor gibi idi neyse..
3 gün aç yattım,ağladım,sokaklarda gezdim,aileme dönmedim,bir deri bir kemik kaldım,eşim ne mi yaptı?annesine babasına,kardeşine hatta bize karşı gelen sülalesine açtı ağzını yumdu gözünü,her gitmek istediğimde koluma yapıştı,kapıları kitledi sen emret ben yapacağım dedi,maaşında kredi borcu vardı aylık 200 tl ile sadece karnımızı doyurabildik,eve eski bir soba kurduk ben iş buldum,ailesi üst katımda da otursa bir daha yüzlerine bakmadım,1 yıl sonra biraz para biriktirip oradan taşındım,kredi borcunu bitirince işi bıraktım (iş hem uzaktı hem de çok yıpranıyordum ve artık dayanacak gücüm yoktu)işi bıraktıktan sonra hamile olduğumu öğrendim oğlum şimdi 19 aylık ailesinin sadece 1 kere çocuğu görmeleri için gelmelerine izin verdim,onlar geldiğinde elim ayağım titredi odamdan dışarı çıkmadım,en mutlu en huzurlu yaşamam gereken günleri böyle hatıralarla donattılar affedemiyorum,evim ekonomisini ben yönetiyorum çünkü eşim evlilik planlarını ailesine güvenerek yapmıştı ve hatalı çıktı,geçen haftada evi sattık benim ailemin yardımı ve o para ile ev alacağız,
kısaca eşim bu evliliği kurtardı,hep derim sen ısrarcı olmasan bu iş yürümezdi.Onca fedakarlığa teşekkür edilmesi gerekirken bu tavır ne,buna katlanamam tek beklentim güler yüz ve anlayıştı o da yoksa benim burada ne işim var.
ben iş hayatı olan üniversite mezunu biriyim,özgür büyüdüm,soba ile de ilk defa tanıştım,insanın yaşam şartları değişince,şartlara katlanması için de elle tutulur bir sebep olmayınca çıldırabiliyor,bu kadar terbiyesizlik yapacaklarını hayal dahi edemezdim,evlilik hesap kitaba gelmiyormuş bunu anladım
kısaca anlatmaya çalıştım kendi değerimizi kendimiz belirliyoruz,ben çok hatalar yaptım ve çok yalnız kaldım en çokta kendime kızıyorum,acıma acınacak hale düşersin hepsi bu ama eşim için değermiş bunu gördüm bu da bir sınavdı belki de,boşanan arkadaşlar içinde şunu söyleyebilirim her şey daha güzel bir şekilde yeniden başlayabilir asla karamsar düşünmeyin.
saltın paylaşımını kendime çok yakın buldum bu nedenle evliliğimin ilk aylarını sizinle paylaşmak istiyorum,
evlilik öncesi hazırlıklar sırasında hiç bir şey almak,yapmak istemediler,3 katlı inşaatları vardı 2.katta eşimin ailesi oturuyordu,alt katta ise biz oturacaktık,güya evin içini yaptırdılar,mutfak ve banyo yapıldı,odalara kaynanamın birilerinin evinde aldığui kullanılış halıflex'ler serildi,ısınma sistemi yok,odalar ise kiraçle boyandı eşya olarak ise sadece beyaz eşya ve koltuk takımı alındı,perdeleri ben aldım,halı ise yok,ilerde çalışır herşeyi yoluna koyarız diye iyi niyetli planlar yapan eşime destek olmak için fazla üzerlerine gitmedim,birlikte daha iyi seviyelere geliriz nasılsa dedim.Ucuz da olsa balayımızı düğünde takılan paraların bir kısmı ile gerçekleştirdik,bu arada düğünden sonraki ilk sabah kapı çaldı eşimin annesi geçti salona oturdu,bilezikleri almaya gelmiş,eşim alıp bilezikleri annesine götürürken iznim yok bunu yaparsan burnunuzdan getiririm dedim o kadar ve yaptı 12 adet bileziğimi annesine verdi,diğer takılar zaten onlarda(güya borçlar ödendi)ama nasılsa 2009 da evlendik yıl 2013 hala borçları var.
Neyse evi ayırdık sanıyordum ama nasıl oluyorsa biz hep onlardayız,kadın hep benim peşimde hizmetine kullanmak için yakamdan düşmüyor,kendi evime girip yarım saat yalnız kalamıyorum,evin den misafir eksik olmuyor,günde 5 demlik çay demle,yıka,topla ben de artık zaman geçsin diye işe vurdum kendimi,kadın evin içinde gözleri ile yiyor tek kelime dahi konuşmuyor düşünün atıyorum 10 saat aynı odanın içindeyiz ve benimle konuşmuyor,bir şey diyecekse el işareti yapıyor,yerleri silmemi isteyecekse kovayı getirip önüme koyuyor,kimseyi tanımıyorum,yalnızım,eşi de aynı şekilde davranıyor,gömleklerinin ütü hesabını bana soruyor,sabah yedide gel şu işleri yap diyor,işçiyim ya ben,neyse 2 ay geçti kadın kalp hastası çıktı,ameliyat oldu,hastanede 2 aylık gelini refakatçı bıraktılar kaldım,kızı evine dönerken ben kaldım,1 gün kaldım ameliyattan sonra ziyaret sonrası eve döndüğümde alt katta ki güya bizim evimiz olan evi su bastığını gördüm,halıflexleri çöpe attık,eşya zaten tek tük var her yer inşaat alanına döndü,yağmur,kar yağmaya devam etti ve evin su basma sorununu bulamadık,su basmaya devam etti,ev de ısınma sistemi yok,üst katta soba var (sobanın pisliğinden de bıktım montla yatağa girer oldum ocak-şubat ayları,annesi hastaneden çıktı geldi sabahın köründe kalkıp ona baktım veeee film koptu yılbaşı günü eşim çok bunaldın seni annenlere götüreyim dedi 3 saatlik mesafe akşam gittik öğleden sonra döndük eve geldik ki yüzüme bakılmıyor (zaten bakılmıyordu da ) vay efendim nasıl gidermişiz,zaten doluyum şöyle bir of çektim aşağı eve indim eşim peşimden geldi tek kelimem senin annanın da babanın da a.ş dedim anlayın işte,ben o andan sonra o fedakarlık yapan,anlayışlı,sesi çıkmayan kız değil tam bir diktatöre dönüştüm ve her şey bitti.olayın özetini geçtim bu arada kendi ailemle daha çok annemle aram iyi değildi,çocukluğumdan beri kız çocuğu değil kendine rakip yetiştiriyor gibi idi neyse..
3 gün aç yattım,ağladım,sokaklarda gezdim,aileme dönmedim,bir deri bir kemik kaldım,eşim ne mi yaptı?annesine babasına,kardeşine hatta bize karşı gelen sülalesine açtı ağzını yumdu gözünü,her gitmek istediğimde koluma yapıştı,kapıları kitledi sen emret ben yapacağım dedi,maaşında kredi borcu vardı aylık 200 tl ile sadece karnımızı doyurabildik,eve eski bir soba kurduk ben iş buldum,ailesi üst katımda da otursa bir daha yüzlerine bakmadım,1 yıl sonra biraz para biriktirip oradan taşındım,kredi borcunu bitirince işi bıraktım (iş hem uzaktı hem de çok yıpranıyordum ve artık dayanacak gücüm yoktu)işi bıraktıktan sonra hamile olduğumu öğrendim oğlum şimdi 19 aylık ailesinin sadece 1 kere çocuğu görmeleri için gelmelerine izin verdim,onlar geldiğinde elim ayağım titredi odamdan dışarı çıkmadım,en mutlu en huzurlu yaşamam gereken günleri böyle hatıralarla donattılar affedemiyorum,evim ekonomisini ben yönetiyorum çünkü eşim evlilik planlarını ailesine güvenerek yapmıştı ve hatalı çıktı,geçen haftada evi sattık benim ailemin yardımı ve o para ile ev alacağız,
kısaca eşim bu evliliği kurtardı,hep derim sen ısrarcı olmasan bu iş yürümezdi.Onca fedakarlığa teşekkür edilmesi gerekirken bu tavır ne,buna katlanamam tek beklentim güler yüz ve anlayıştı o da yoksa benim burada ne işim var.
ben iş hayatı olan üniversite mezunu biriyim,özgür büyüdüm,soba ile de ilk defa tanıştım,insanın yaşam şartları değişince,şartlara katlanması için de elle tutulur bir sebep olmayınca çıldırabiliyor,bu kadar terbiyesizlik yapacaklarını hayal dahi edemezdim,evlilik hesap kitaba gelmiyormuş bunu anladım
kısaca anlatmaya çalıştım kendi değerimizi kendimiz belirliyoruz,ben çok hatalar yaptım ve çok yalnız kaldım en çokta kendime kızıyorum,acıma acınacak hale düşersin hepsi bu ama eşim için değermiş bunu gördüm bu da bir sınavdı belki de,boşanan arkadaşlar içinde şunu söyleyebilirim her şey daha güzel bir şekilde yeniden başlayabilir asla karamsar düşünmeyin.
Canım Ne desem bilmiyorum Allah Yardımcın olsun...
((
o kadarcık şeyin peşindeler. geçti canım 1 yıl oldu ayrılalı. son 2 mahkeme inşallah. Allah yazdıysa bozsun bidaha onun karısı olmayı. Allah korusun.
