- 15 Aralık 2014
- 8.315
- 7.544
- 398
- Konu Sahibi TurkuazKrampon
-
- #41
geçmiş olsun sizede. evet bende çok endişeliyim ama hala umudum var herşey düzelecek inşallah
geçmiş olsun sizede. evet bende çok endişeliyim ama hala umudum var herşey düzelecek inşallahoğlumu anlatmışsınız sanki oğlum 3,5 yaşında hala mutfağa yemek yapmaya gittiğimde bile ağlıyor
ben çok araştırdım bu konuyu, çocuklarımız bize bağımlı maalesef. ben düzeltebilmek adına çok uğraştım ama yol katedebilmiş değilim. pedagog yardımı lazım bence ama bizim maddi durum şuan buna müsait değil. keşke devlet hastanelerinde pedagog olsaydı.
bu arada sorun onlardan çok bizde ben araştırdıklarımdan bunu fark ettim. emin olun kızınızı 1 sene sonrada kreşe vermek istemeyeceksiniz. ben şuan sizinle aynı duygular içerisindeyim, bensiz duramaz deyip erteliyorum habire. allah sonumuzu hayretsin. yalnız değilsiniz.
güzel yorumlarınız için teşekkür ederim bi nebze içimi rahatlattınız. ileride düşünüyorum kreş işiniBence kendi gozunuzde cok buyutmeyin bu durumu. Cok abartilacak seyler gormeim ben. Herhangi bir olay yasamadik ya dahic biseyle korkutmadik bu zamana kadar ama benzer huylar bizde de var.
Kizimda alisveris merkezinde ki magazalara girince aglar. Ve tek sebebi orada sikilmadi. Market ya da oyuncak kitap olan yerlere girdigimizde cit yok.
Doktor gordugu an aglamaya baslar.ben iyilestim ben iyilestim der surekli. En son bir doktor kizimin elinde ki ayiyi sevdi onun kulaklarina bakti sirtini dinledi vs. Kizima yapacagi ne varsa ayisina yapti. Ayiyla konusarak. Simdi sira sende diye kizimi da konusarak muayene etti. Girerken aglayan cocuk gulerek cikti. Oyle birine denk gelebilseniz keske. Ya datanidiginiz bir doktordan rica etseniz.
Ilk gittigimiz yerlerde kizimda aglar cunku sikilacagini dusunuyor.
Birse krese gonderemem benden hic ayrilmadi demissiniz. Kizim suan 29 aylik ve ben onu uyanikkenn1 saat bile hic kimseye birakmadim. Babanne anane de de aglar genelde annem nerde diye. Yarim gun krese yazdirdim. Ilk gun ben agladim ama onda cit yoktu. Oglene dogru anne nerde falan diye sormus gittim aldim. Surekli tekrar gidelim dedi. Sonra ki gunler ise eve okul bitmesin diye aglayarak geldi..
Guvendiginiz bir yer bulursaniz yarim gun en azindn bir deneyin derim. Her cocukta bir olmaz ama bakarsiniz hosuna gider.
daha önce nörolojiye gitmiştik oradaki doktor kızımla çok güzel konuşmuştu ve kızım ilk kez güldü doktorun yanında. ama daha sonra devlet hastanesine götürdük orada durum aynı olmadı tabi hep ağladı.Kızlarımız yaklasık aynı yaşlarda. İki yaşına kadar doktora gittigimizde hep sıkıntı yaşadık. Doktoru gördügü anda aglamaya baslıyordu. En son gittigimizde aşı olmadı buna ragmen doktoru görünce yıktı ortalığı. Doktor şeker ve balon verdi ve briaz sevdi kızımı. O günden sonra saglık ocagının yanından geçerken doktor cok tatlı demeye basladı. Biraz hafifledi korkusu. Daha sonra kızıma doktor seti aldı teyzesi ve sürekli doktorculık oynadı kızımla. Ve iki bir iki hafta sınra aşıya gitti kızım ve hiç ağlamamış. Doktor korkusu için aşı seti cidden mantıklı bir fikir. Sürekli oynayarak alısması sağlanabilir canım.
sevinirim sağolunGeşmiş olsun üzülmeyin lütfen inşalllah düzelir bencede kreş yanlış olur korkusu iyice derinleşir yetişkinlerde korkunun üzerine gitmek dogru bir yaklaşım olabilir ama çocuklar için en iyi yöntem o korku hissini unutturmaktır diye biliyorum ama bazı arkadaşlarında dedigi gibi uzmanla görüşmek en iyisi sanırım
forum kuralarına aykırımı bilmiyorum ama bir forum var yeni kurulmuş sanırım çogunluğu pisikolok olan yada psikolojiyle ilgilenen edştörler sorulara cevap veriyor oraya yaz istersen ben sana özelden adresi atayım
ne işe yarıyor?Doktora götürün . bir de kardeşkanı icirmenizi öneririm . kardeşKanı bir bitki türüdür eczanelerde yada aktarlar da bulabilirsiniz .
ne işe yarıyor?
ne işe yarıyor?
merhabalar arkadaşlar.. buraya konu açıp açmamayı çok düşündüm. fakat fikirlerinizi almaya gerçekten çok ihtiyacım var. lütfen fikir sahibi yada tanıdığınız birinin başına geldiyse bana bi yol gösterin lütfen...
kızımın değişik korkuları var. mesela oturmaya gideyim çocuklar bi odada oynuyor kızım benim yanımdan ayrılmıyor. çocukların oynadığı odaya gitmek istiyor bazen beni elimden tutup onların yanına götürüyor ben başında durursam duruyor. diğer odaya geçeyim koşarak yanıma geliyor. komşumun oğlu 1 yaşında ve acayip hareketli konuşamıyor bağırarak sesler çıkarıyor daha öncede kızımın yakasına yapışmıştı ve biz zor ayırmıştık. o zamandan beri onu görsün deli gibi kaçıyor resmen omzuma kadar çıkıyor. onun yanındayken ben iş yapmaya ayağa kalkayım deli gibi ağlıyor.
daha önce kızımın burnuna kayısı kaçtı ve çıkarması zor oldu aspiratörle çıkarmaya uğraştık kablolu aspiratörle. acile gittik falan öyle etkisinde kaldı ki 1 hafta sonrası kuzenime gittim elinde şarj kablosunu gördü ve 1 saat ağladı ağlamaktan heryere kustu (çok ağlayınca kusmaya başlıyor) ben ne yapacağımı şaşırdım.
o zamandan beri nereye gidersek gidelim hastane, asansör, dükkan (lc waikikiye gitmiştik bi keresinde) oradan çıkana kadar ağlıyor. yine bişey olacağını zannediyor. bu kayısı olayı olalı 3 4 ay oldu neredeyse..
bana bu konuyu açtıran olayda bugün yaşandı. sağlık ocağına gittik boy kilo kontrolüne ve kızım yine girince ağlamaya başladı (hemşireyi görünce) orada da kustu. o kadar üzüldüm ki bu duruma.. yemin ederim dua ediyorum hasta falan olmasın diye yoksa hastaneyi ayağa kaldıracak ağlarken. 3 ay sonr tekrar sağlık ocağına gidicez inanın şimdiden düşünmeye başladım.
yakınlarımın evine gittiğimizde bi sorun yok. ama hiç gitmediğim bi yere gideyim zile basayım o zamanda ağlamaya başlıyor. annemle ve kızımla dha önce gitmediğimiz 2 yere gittik ikisinde de zile basıp beklemeye başladığımızda dakikalarca ağladı mahalle ayağa kalktı. sanki orada ona bişey yapacakmışız gibi düşünüyor herhalde bilemiyorum.
olayların uzuuuuun bi süre etkisinde kaldığını düşünüyorum. açıkçası bu durumun benim yüzümden olduğunu düşünüyorum. çünkü kızım 1 yaşlarındayken yatağa yatıyoduk beraber ama kızım kalkıp yatakta geziniyodu bende yataktan düşmesin hemen uyusun diye yatağın tahta kısmına 1 2 kere vurup hiiii çabuk yat uyu diyodum sesli bi şekilde. sonra kızımda hemen bana sarılıyodu. acaba benim bu tavrım yüzünden mi korkuları bu denli oldu diye düşünüyorum hergün..
benim kızımın böyle korkuları oluyor ama tavuktan kediden hayvanlardan hiç korkmaz diplerine kadar gider sever. bu arada kreş önerebilirsiniz ama ben bu korkuları yenene kadar göndermeyi düşünmüyorum benden bu zamana kadar hiç ayrı kalmadı. onu çook kötü etkileyebilir bu durum psikolojisi bozulabilir o yüzden düşünmüyorum. annemlerde bi yasin okutalım ne insanları karşılayabiliyorum nede ayağa kalkıp bişeye yardımcı olabiliyorum çünkü peşimde elimi tutup sürekli ağlıypr hep onun yanında olayım yanında oturayım istiyor. benden ayrı kalmaya dayanamaz. kreşe gidince oyuncakları görünce ağlamıyo diyolar çevremdekiler. ama benim kızım farklı onda çok büyük etki bırakabilir. öyle oyuncağa falan kanmaz yani.
pazara markete girdiğimizde bi sorun yok
ben ne yapacağımı şaşırmış durumdayım nolur bana bi fikir verin .. çevrenizde benzer durumlar yaşayanlar varsa cevap yazsınlar lütfen... çok çok üzgünümbana rahatlatıcı bişeyler söyleyn nolur
@ta mavra
yaşadığım yerde olmasını çok isterdim ama maalesef burada yok. evde kendimiz yanlızken bi sorun yok şuanda bile kızımla ayrı odalardayız. hayvanlardan, karanlıktan, sudan hiç korkmaz. banyo yapmaya bayılır. ama başka çocukların yanında bişey yaparlarsa diyemi dşünüyor nedir korkuyor. bi de kızımın elinden b, oyuncak alsınlar ittirsinler hiç karşı koymuyor.evden çıkarken ona çaktırmadan ve söylemeden çıktığınız oldu mu hiç? genelde bu davranış çocuklarda annem her an ortadan yok olabilir korkusu yaratır ve ardından da bağımlılık gelir, sizi göremediği an panik olur.
bir de korkularıyla ilgili onunla konuşurken, "bunda korkacak ne var canım?" gibi bir tavır yerine daha olumlu yaklaşmak gerekir. yanına eğilip aynı göz hizasında sakin bir şekilde "ben yan odadayım merak etme, istediğin zaman yanıma gelebilirsin ama buradaki çocuklarla oynayarak bence daha çok eğlenebilirsin" diyebilirsiniz.
kreşi henüz düşünmüyorsanız, annelerin de katıldığı oyun grupları var, onları öneririm.
biz ilk önce bulgur tanesi zannettik onunla denedik. bulgur pilavı yemişti çünkü onunöncesindede kayısı yemişti. kayısı olduğunu bilmiyorduk. panik olmuyorum sakin davranıyorum yanında. alıştırma konusunu denicem
geçmiş olsun sizede. kızımın başka odaya gitme korkusu çocuklu ortamda oluyor onun dışında bi komşuma gideyim gidip odaşarı geziyorçok çocuk olmazsa o zamanda. onın dışında karanlıkta arka odalara bile gidiyor korkmadan. benim kızımdaki yabancı yer korkusu galiba hastanede bi yerde deliriyor. oradan çıkmak için herkese hemn bay bay yapıyor kıyamam kuzucuğumaBenzer korkular benim kızım da yaşıyor. Ben çalışıyorum, anneanne bakıyor kızıma.
Hayvanlarla arası inanılmazdır. Kedi ve köpek büyüklükleri ne olursa olsun çok sever sırtına biner resmen. Ama küçücük bir kelebekten fena korkar. Ya da gece uyurken kapı açık kalsın anne adamlar gelecek kapıyı kapat diyor mesela. Yada köpekler gelecek diyor. Eli bandajlı birini görse korkuyor. Bazen odasından oyuncak almaya bile gitmiyor.
Sebebini anlamadım. Annemlere soruyorum korkutuyor musunuz diye hayır diyor. Geçici bir durum sanırım. Belki de ilgi istiyordur, yada oyun olarak düşünüyordur ondan böyle davranıyordur diye düşünüyorum. Ama bir süre daha böyle devam ederse uzman yardımı alacağım.
evet ürktüğü kesin yani nasıl diyim sağlık ocağındayken kızım kustu bi kadın geldi temizlemek için eldivenleri giyerken kızım gördü öyle ürktü ki ona bişey yapacaklar diye anlatamam. bi de herkesin gözü kızımın üstündeydi o zaman kızım daha çok ağlıyor bişey yapacaklar diye düşünüyor herkes kendi halinde olsa bu kadar sorun olmaz belkiÇocuk psikoloğuna bir pedagog dan falan randevu alıp gidin bence. Bir de çocuğa bir şey yapacağıniz zaman öncesinde mutlaka anlatin. Su teyzenin evine gidiyoruz. Orada oturacagiz falan filan. Bak simdi bunu burnuna sokacagim nefes neden alamiyorsun bakacagim vs gibi. Hatta kendiniz de yapın çocuğa gösterin falan. Hastaneden hemşireden çocuklar korkar zaten. Bir de çocuğa acımayacak vs diye yalan söylemeyin. Cocuğa hatta mümkün mertebe hiç yalan söylemeyin.
Yavrum çok urkmus gibi geldi. Bir de bağlanma problemi var gibi. Kaygılı bağlanmaydi sanırım adı. Adem güneşin bir kitabı varmış güvenli bağlanma diye. Onu alacaktım geçenlerde ama bulamadım. Okumadığım kitabı öneriyorum ama işinize yarayabilir. Burada ki çoğu anne bu adamın fikirlerini sevmiyor ama her çocuk farklıdır ihtiyaçlar değişiktir. Okuyup belki bir fayda görebilirsiniz.
allah korusun.
biz onu bulgur tanesi zannettik küçük olduğu için çıkarabiliriz diye düşündük. acile gittiğimizde makasla çıkarttılar ayıkken.
Kesinlikle çok korkunç,büyük bir talihsizlik. 7-8 ay önce anneannem bizdeydi,aşırı yaşlı nasıl olduysa dalgınlıkla yere ilacını düşürmüş. Kırmızı renkli şeker gibi bişey,kızım da görüp yemiş. Hemen acile götürdük,burnunda hortumla mideye inip yıkadılar. Hastaneyi öyle inlettiki anlatamam. Yemin ederim o anı unutamıyorum;bu kız gitti ya mahvoldu daha bu psikolojiyi düzeltemem diyordum. Çok şükür korktuğum gibi olmadı,daha doğrusu aştık. Konu sahibi de aşabilir umarım.Şimdi aynisini bana yapsalar bende korkarım. Çok kötü olmuş.
inanın uğraşıyorum. bu doktor setini kesinlikle alıcam bi an önce. kızım babasıyla bazen parka gidiyor markete gidiyor sorun yok. hatta babası varken beni hiç aramıyor inanın. gece yatacağımız zaman babasının koynunda uyuyor ama babasiişe gidince de bana yapışıyor. eşim eve geldiğinde rahat ediyorum biraz. babaanne yok anneanne de pek ilgilenmez. zaten babaanne dede hala dayı olsaydı böyle olmazdı kızım...Size tavsiyem,kızınızla sürekli konuşun.Tedirgin olacağı yerlere gitmeden önce güzel güzel anlatın mesela sağlık ocağına ya da doktora gidince orada neler yapılacağını bilsin.Oyuncak doktor çantası alıp birbirinizi muayene edebilirsiniz,bunları doktor amcada da yapacağız tamam mı diye ikna edebilirsiniz bence. Bir diğer önemli kısım da size fazla bağımlı ve özgüveni eksik,bunu çözmezseniz özgüvensizlik ve sosyal fobi kişiliği olup yapışır kalır. Bazen eşinixle dışarı yollayın,bol çocuklu yerlere gitsinler yada evde ikisi kalsın,bazen anneanne/babannenin evine yollayın,yine güzel güzel anlatın sebebini; daha doğrusu heveslendirin,sizin olmamanıza rağmen çok eğleneceğini hissettirin. Kendi kendine giyinmesine,oyuncak toplamasına,yemek yemesine, ufak sorumluluklara alışsın; siz onun adına herşeyi kolaylaştırırsanız da özgüveni gelişmez.
Çocuklar zaten bizi öyle bir izleyip hafızalarına kazıyorlar ki ona güzel bir model olursanız korkunuzu,endişenizi hissettirmezseniz inanın onun da güveni gelir.inanın uğraşıyorum. bu doktor setini kesinlikle alıcam bi an önce. kızım babasıyla bazen parka gidiyor markete gidiyor sorun yok. hatta babası varken beni hiç aramıyor inanın. gece yatacağımız zaman babasının koynunda uyuyor ama babasiişe gidince de bana yapışıyor. eşim eve geldiğinde rahat ediyorum biraz. babaanne yok anneanne de pek ilgilenmez. zaten babaanne dede hala dayı olsaydı böyle olmazdı kızım...
kızıma 6 ay önce eşim bebek aldı süt içiyor dua okuyor falan süt içerken kızım çok korktu ondan. öyle böyle değil yerde süt şişesini görsün hemen kaçıyodu deliriyodu resmen. şuanda kızımın elinde o bebek var ve süt içiyor hemde ayağında sallıyor. daha önce denemedim belki o zaman yapsaydım bu denli korkmazdı. o bebeğe sarıldım öptüm ay ne kadar süt içiyor çok eğlenceli diye diye hergün yaptım bunu sonra kızımda alıştı bu durumu. gerçekten de çocuğun korkularını bu şekilde yenebilirim allahın izniyle
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?