- 15 Aralık 2014
- 8.315
- 7.544
- 398
- Konu Sahibi TurkuazKrampon
-
- #1
merhabalar arkadaşlar.. buraya konu açıp açmamayı çok düşündüm. fakat fikirlerinizi almaya gerçekten çok ihtiyacım var. lütfen fikir sahibi yada tanıdığınız birinin başına geldiyse bana bi yol gösterin lütfen...
kızımın değişik korkuları var. mesela oturmaya gideyim çocuklar bi odada oynuyor kızım benim yanımdan ayrılmıyor. çocukların oynadığı odaya gitmek istiyor bazen beni elimden tutup onların yanına götürüyor ben başında durursam duruyor. diğer odaya geçeyim koşarak yanıma geliyor. komşumun oğlu 1 yaşında ve acayip hareketli konuşamıyor bağırarak sesler çıkarıyor daha öncede kızımın yakasına yapışmıştı ve biz zor ayırmıştık. o zamandan beri onu görsün deli gibi kaçıyor resmen omzuma kadar çıkıyor. onun yanındayken ben iş yapmaya ayağa kalkayım deli gibi ağlıyor.
daha önce kızımın burnuna kayısı kaçtı ve çıkarması zor oldu aspiratörle çıkarmaya uğraştık kablolu aspiratörle. acile gittik falan öyle etkisinde kaldı ki 1 hafta sonrası kuzenime gittim elinde şarj kablosunu gördü ve 1 saat ağladı ağlamaktan heryere kustu (çok ağlayınca kusmaya başlıyor) ben ne yapacağımı şaşırdım.
o zamandan beri nereye gidersek gidelim hastane, asansör, dükkan (lc waikikiye gitmiştik bi keresinde) oradan çıkana kadar ağlıyor. yine bişey olacağını zannediyor. bu kayısı olayı olalı 3 4 ay oldu neredeyse..
bana bu konuyu açtıran olayda bugün yaşandı. sağlık ocağına gittik boy kilo kontrolüne ve kızım yine girince ağlamaya başladı (hemşireyi görünce) orada da kustu. o kadar üzüldüm ki bu duruma.. yemin ederim dua ediyorum hasta falan olmasın diye yoksa hastaneyi ayağa kaldıracak ağlarken. 3 ay sonr tekrar sağlık ocağına gidicez inanın şimdiden düşünmeye başladım.
yakınlarımın evine gittiğimizde bi sorun yok. ama hiç gitmediğim bi yere gideyim zile basayım o zamanda ağlamaya başlıyor. annemle ve kızımla dha önce gitmediğimiz 2 yere gittik ikisinde de zile basıp beklemeye başladığımızda dakikalarca ağladı mahalle ayağa kalktı. sanki orada ona bişey yapacakmışız gibi düşünüyor herhalde bilemiyorum.
olayların uzuuuuun bi süre etkisinde kaldığını düşünüyorum. açıkçası bu durumun benim yüzümden olduğunu düşünüyorum. çünkü kızım 1 yaşlarındayken yatağa yatıyoduk beraber ama kızım kalkıp yatakta geziniyodu bende yataktan düşmesin hemen uyusun diye yatağın tahta kısmına 1 2 kere vurup hiiii çabuk yat uyu diyodum sesli bi şekilde. sonra kızımda hemen bana sarılıyodu. acaba benim bu tavrım yüzünden mi korkuları bu denli oldu diye düşünüyorum hergün..
benim kızımın böyle korkuları oluyor ama tavuktan kediden hayvanlardan hiç korkmaz diplerine kadar gider sever. bu arada kreş önerebilirsiniz ama ben bu korkuları yenene kadar göndermeyi düşünmüyorum benden bu zamana kadar hiç ayrı kalmadı. onu çook kötü etkileyebilir bu durum psikolojisi bozulabilir o yüzden düşünmüyorum. annemlerde bi yasin okutalım ne insanları karşılayabiliyorum nede ayağa kalkıp bişeye yardımcı olabiliyorum çünkü peşimde elimi tutup sürekli ağlıypr hep onun yanında olayım yanında oturayım istiyor. benden ayrı kalmaya dayanamaz. kreşe gidince oyuncakları görünce ağlamıyo diyolar çevremdekiler. ama benim kızım farklı onda çok büyük etki bırakabilir. öyle oyuncağa falan kanmaz yani.
pazara markete girdiğimizde bi sorun yok
ben ne yapacağımı şaşırmış durumdayım nolur bana bi fikir verin .. çevrenizde benzer durumlar yaşayanlar varsa cevap yazsınlar lütfen... çok çok üzgünüm
T ta mavra
kızımın değişik korkuları var. mesela oturmaya gideyim çocuklar bi odada oynuyor kızım benim yanımdan ayrılmıyor. çocukların oynadığı odaya gitmek istiyor bazen beni elimden tutup onların yanına götürüyor ben başında durursam duruyor. diğer odaya geçeyim koşarak yanıma geliyor. komşumun oğlu 1 yaşında ve acayip hareketli konuşamıyor bağırarak sesler çıkarıyor daha öncede kızımın yakasına yapışmıştı ve biz zor ayırmıştık. o zamandan beri onu görsün deli gibi kaçıyor resmen omzuma kadar çıkıyor. onun yanındayken ben iş yapmaya ayağa kalkayım deli gibi ağlıyor.
daha önce kızımın burnuna kayısı kaçtı ve çıkarması zor oldu aspiratörle çıkarmaya uğraştık kablolu aspiratörle. acile gittik falan öyle etkisinde kaldı ki 1 hafta sonrası kuzenime gittim elinde şarj kablosunu gördü ve 1 saat ağladı ağlamaktan heryere kustu (çok ağlayınca kusmaya başlıyor) ben ne yapacağımı şaşırdım.
o zamandan beri nereye gidersek gidelim hastane, asansör, dükkan (lc waikikiye gitmiştik bi keresinde) oradan çıkana kadar ağlıyor. yine bişey olacağını zannediyor. bu kayısı olayı olalı 3 4 ay oldu neredeyse..
bana bu konuyu açtıran olayda bugün yaşandı. sağlık ocağına gittik boy kilo kontrolüne ve kızım yine girince ağlamaya başladı (hemşireyi görünce) orada da kustu. o kadar üzüldüm ki bu duruma.. yemin ederim dua ediyorum hasta falan olmasın diye yoksa hastaneyi ayağa kaldıracak ağlarken. 3 ay sonr tekrar sağlık ocağına gidicez inanın şimdiden düşünmeye başladım.
yakınlarımın evine gittiğimizde bi sorun yok. ama hiç gitmediğim bi yere gideyim zile basayım o zamanda ağlamaya başlıyor. annemle ve kızımla dha önce gitmediğimiz 2 yere gittik ikisinde de zile basıp beklemeye başladığımızda dakikalarca ağladı mahalle ayağa kalktı. sanki orada ona bişey yapacakmışız gibi düşünüyor herhalde bilemiyorum.
olayların uzuuuuun bi süre etkisinde kaldığını düşünüyorum. açıkçası bu durumun benim yüzümden olduğunu düşünüyorum. çünkü kızım 1 yaşlarındayken yatağa yatıyoduk beraber ama kızım kalkıp yatakta geziniyodu bende yataktan düşmesin hemen uyusun diye yatağın tahta kısmına 1 2 kere vurup hiiii çabuk yat uyu diyodum sesli bi şekilde. sonra kızımda hemen bana sarılıyodu. acaba benim bu tavrım yüzünden mi korkuları bu denli oldu diye düşünüyorum hergün..
benim kızımın böyle korkuları oluyor ama tavuktan kediden hayvanlardan hiç korkmaz diplerine kadar gider sever. bu arada kreş önerebilirsiniz ama ben bu korkuları yenene kadar göndermeyi düşünmüyorum benden bu zamana kadar hiç ayrı kalmadı. onu çook kötü etkileyebilir bu durum psikolojisi bozulabilir o yüzden düşünmüyorum. annemlerde bi yasin okutalım ne insanları karşılayabiliyorum nede ayağa kalkıp bişeye yardımcı olabiliyorum çünkü peşimde elimi tutup sürekli ağlıypr hep onun yanında olayım yanında oturayım istiyor. benden ayrı kalmaya dayanamaz. kreşe gidince oyuncakları görünce ağlamıyo diyolar çevremdekiler. ama benim kızım farklı onda çok büyük etki bırakabilir. öyle oyuncağa falan kanmaz yani.
pazara markete girdiğimizde bi sorun yok
ben ne yapacağımı şaşırmış durumdayım nolur bana bi fikir verin .. çevrenizde benzer durumlar yaşayanlar varsa cevap yazsınlar lütfen... çok çok üzgünüm
T ta mavra