Aramda bu kadar yaş farkı olan birisine aşıktım hem de sırılsıklam... o da bana karşı öyleydi. Kimsenin beni öyle sevmeyeceğini, benim de kimseyi öyle sevemeyeceğimi düşünüyordum; hala da öyle düşünürüm. Aramızda konuşamadığımız hiçbir şey yoktu, kuşak çatışması falan da yaşamadık ama ben yine de geleceğimizi göremiyordum.Onunlayken hem çok mutlu hem de mutsuzdum çünkü aradaki farklar, (sadece yaş değildi başka sorunlar da vardı) denksizlik beni mahvetti. aileme bunları nasıl açıklayacaktım, düşünmekten mahvoldum. Dengesiz bir insan haline geldim, sevsem de aşık olsam da evlendiğimizde bu evliliğin bana zindan olacağını, psikolojimin bunu kaldıramayacağını anladım. Duygu olmalı evet ama biraz da mantık gerekiyor. Ben ikisinin dengeli olmadığını gördüm, bitirdim, şimdi başkası var hayatımda. Sana şunu söyleyebilirim: Diğer arkadaşlar gibi ne işin var baban yaşında adam asla olmaz falan diyemem. Çok seviyorsan, yaş farkı sana batmayacaksa, ailen büyük mesele yapmayacaksa, ilişkinde gelecek görüyorsan olabilir. İyi düşün, öyle karar ver.Hakkında hayırlısı olsun.