• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

13 yaş ve 1 çocuk

Bir süredir burayı takip ediyorum ama üye olmak içimden gelmemişti. Az önce bu yazdığınızı okuyunca üye olmaya karar verdim. Lütfen ilk önce ne yazdığınızı kendiniz okuyabilir misiniz? Okurken bazı kısımları anlamakta güçlük çektim. Birkaç kez okumak zorunda kaldım. Elbette arada sırada ufak tefek hatalar olabilir ama bazıları sizin derdinizi iyi bir şekilde anlatmanıza engel oluyor. Her neyse konuya geçeyim. Neden hemen üye olup buraya yazmak istedim? Ben de senin gibi üniversite öğrencisiyim ve benim de sevgilimle aramda yaş farkı var, seninkinden biraz fazla hatta. İki de çocuğu var. Hiçbir zaman çocukları ile alakalı bir konu olduğunda sesimi çıkarmadım, hatta o beni bırakıp gitmek zorunda olduğu için benden özür diledi. Bir keresinde de küçük çocuğunun yanına gidip gelmesi gerekti, ona ulaşamadığı için ama o bir müddet daha bekleyip öyle gidecekti, bense ona hemen gitmesi gerektiğini söyledim. Bence bir insanın çocukları ile ilgilenmesi gerektiğini anlaması için ebeveyn olmasına gerek yok. Kendimize bakalım, biz birilerinin çocuğuyuz. Ebeveynlerimizden beklentilerimiz neler? Bu bile anlamamız için yeterli diye düşünüyorum.

Tabii bu sorununuz biraz da erkek arkadaşınızın davranışlarından kaynaklı. Her insanın huyu farklıdır elbette ama eğer erkek arkadaşımla buluşmak için onun olduğu şehre gitseydim ve onunla buluşamasaydım onun beni sevmediğini düşünürdüm. Erkek arkadaşınız da bana biraz ilgisiz geldi ama dediğim gibi, her insanın huyu farklıdır. Çocuğuna ne kadar düşkün olursa olsun eğer hayatına sizi de aldıysa size karşı da bir sorumluluğu var demektir. Hem sizinle bir ilişki içerisinde olup hem de ilgisiz bırakma gibi bir hakkı yok. Ayrıca çocuğunun doğum günü olduğu gün önceliği elbette çocuğu olacak. Nakit paranız yokmuş, hastaneye gidemiyorsunuz, farklı şehirlerde değil misiniz? Ne yapmasını bekliyorsunuz ki? Bu kısmı gerçekten anlayamadım.

Bir de çocuğuna istediği kadar para harcar, siz neden çalışmayacaksınız? Özel bir sebebi var mı? Çalışıp kendinize baksanız daha iyi olmaz mı?
 
Bence adamın illa da oğlum demesi çok güzel birşey.. ben çocuğuyla ilgilenmeyen anne yada babanın insanlığını sorgularım asla da beraber olmam.
Eşim de bende tabi ki çocuğumuzu seçeriz en önce..
Buraya kadar güzel ama..
Aynı evde yaşar misin dersen bende yapamam sanırım..
Sadece takdir ederim o kadar.. hayatımi birleştiremem..
Senin de bir çocuğun olsaydı başka olurdu tabi..
 
Ne işin var çocuklu büyük,herşeyin heyecanini yaşamış bi adamla Allah askina.
Kendi dengin birini buksan oysaki bu tarz sorunları düşünmez beraber o konser senin bu sinema senin eglenirsiniz.
Bak o yillar bidaha gelmeyecek.
ben çok özluyorum universte yillarimi..Dolu dolu geçirmeye bak.
Ôyle biri ile mutlukuk hayalleri kurma daha çok yipranirsin
 
şunu söyleyebilirim boşanmış insanlarda bazen ruhsal çöküntü oluyor maddi manevi çok sömürdükleri için bi bencilliğe vuruyorlar kendilerini. Başkaların akarşı hiç öyle değildr mesela hayır demek çok zor onun için kırmayı sevmez. Bende öyle diyorum öküzlüğün tutuyır bazen diye.
Beni yanlış anlamayın ama başkasının kırdığını siz onarmak zorunda değilsiniz. Size karşı ince olmak zorunda. Eski evliliği travması vs sizi ilgilendirmez. Yepyeni bir ilişki bu ve sizin de hayalleriniz var. Hayatımıza bir erkek alıyorsak bize değerli olduğumuzu sonuna kadar hissetmeli. Maddiyatla olculebilen bir kavram değil bu. Bakışıyla haliyle tavrıyla nezaketiyle gösterir bunu insan. Çok cok iyi düşünün aşk güzeldir ama gözü baglamamalidir. Kör aşık olarak evlenenler gözlerini bir kabusa açabiliyor Allah korusun.
 
Sümsük ve eğitimsiz biri olsaydınız emin olun içinde bulunduğunuz durum daha az trajik olurdu.
Adam bir de benden mi boşansın? Diye sormuşsunuz.
Kendinizin boşanma durumunu değil de adamı mı düşünüyorsunuz?
Ergenlerin tabiriyle;
Ben anlamadım bu neyin kafası?
Anlaşılan siz canınız yanmadan bazı şeyleri görüp anlayamayacaksınız.
Deneyin,görün,yanın,pişin diyorum.
Gençliğinize yazık.
18 yaşında bir oğlum var,bundan kaynaklı mı bilmiyorum ama üzüldüm içinde bulunduğunuz duruma.
 
sen kendi kendine gelin güvey olmuşsun gibi duruyor.
zira adamın sana sevgisi yok. o yüzden şehir dışından programı birlikte yapıp gelmene rağmen seni ekmiş.
evlenmek istiyor olabilir ama bu sen ayşe fatma farketmez. kurulu düzen derdinde adam.
ben ne yapabilirdim ki demiş. sana aşık olsaydı oraya usta yığardı emin ol.
yüzleşmen gereken gerçek çocuklu adamla değil beni sevmeyen adamla devam edilir mi olmalı..
 
tereddütlerim olduğu için yazdım buraya boşanmak için evlenmek istemiyorum. bi de benden mi boşansın.
Çocuğum daha kıymetli diyen adam evlenince senden boşanır da tabi. Korkacağını sanmıyorum. Üstelik adamın sana değer vermediği ortada. Hem de çocuğa bakacak birini bulmuş da bırakmak istemiyormuş gibi gelmiyor mu size de. Kimse boşanmak için evlenmez ama bazı erkekler evlilik öncesi sinyal verir benimle evlenme diye. Benim eşim bana mükemmel adamı oynadığı ıçin ben hiç uyanamadım ama keşke o da benğm gözüme soksaydı bazı şeyleri. Sizin ayrılmanız içim çok sebep var maalesef. Bari siz yakmayın kendinizi
 
Bir süredir burayı takip ediyorum ama üye olmak içimden gelmemişti. Az önce bu yazdığınızı okuyunca üye olmaya karar verdim. Lütfen ilk önce ne yazdığınızı kendiniz okuyabilir misiniz? Okurken bazı kısımları anlamakta güçlük çektim. Birkaç kez okumak zorunda kaldım. Elbette arada sırada ufak tefek hatalar olabilir ama bazıları sizin derdinizi iyi bir şekilde anlatmanıza engel oluyor. Her neyse konuya geçeyim. Neden hemen üye olup buraya yazmak istedim? Ben de senin gibi üniversite öğrencisiyim ve benim de sevgilimle aramda yaş farkı var, seninkinden biraz fazla hatta. İki de çocuğu var. Hiçbir zaman çocukları ile alakalı bir konu olduğunda sesimi çıkarmadım, hatta o beni bırakıp gitmek zorunda olduğu için benden özür diledi. Bir keresinde de küçük çocuğunun yanına gidip gelmesi gerekti, ona ulaşamadığı için ama o bir müddet daha bekleyip öyle gidecekti, bense ona hemen gitmesi gerektiğini söyledim. Bence bir insanın çocukları ile ilgilenmesi gerektiğini anlaması için ebeveyn olmasına gerek yok. Kendimize bakalım, biz birilerinin çocuğuyuz. Ebeveynlerimizden beklentilerimiz neler? Bu bile anlamamız için yeterli diye düşünüyorum.

Tabii bu sorununuz biraz da erkek arkadaşınızın davranışlarından kaynaklı. Her insanın huyu farklıdır elbette ama eğer erkek arkadaşımla buluşmak için onun olduğu şehre gitseydim ve onunla buluşamasaydım onun beni sevmediğini düşünürdüm. Erkek arkadaşınız da bana biraz ilgisiz geldi ama dediğim gibi, her insanın huyu farklıdır. Çocuğuna ne kadar düşkün olursa olsun eğer hayatına sizi de aldıysa size karşı da bir sorumluluğu var demektir. Hem sizinle bir ilişki içerisinde olup hem de ilgisiz bırakma gibi bir hakkı yok. Ayrıca çocuğunun doğum günü olduğu gün önceliği elbette çocuğu olacak. Nakit paranız yokmuş, hastaneye gidemiyorsunuz, farklı şehirlerde değil misiniz? Ne yapmasını bekliyorsunuz ki? Bu kısmı gerçekten anlayamadım.

Bir de çocuğuna istediği kadar para harcar, siz neden çalışmayacaksınız? Özel bir sebebi var mı? Çalışıp kendinize baksanız daha iyi olmaz mı?
ben yüksek lisans yapmayı düşünyorum daha lisanstayım ve alese hazırlancam ingilizce harici bir dil daha öğreniyorum öğrenciyim 1-2 sene daha iş bulmak akademide zor ayrıca iyi bir ünide yüksek lisans yaparsanız ders yükü ağır.çalışmaya vakit yok .
2. meseleye gelirsek zaten bir önceki gün çocuk onu evinde idi ve ben sordum alıcak mısın tatilde diye hayır dedi bende ona binaen kendimi ayarlayıp geldim
3. olarak öğrenci olduğum şehirde kendisi ben ordaydım hastaydım ve evde arkadaşım yoktu. halası o gün doğum günü değildi çocuğun süpriz yapmış benim aramalarımı bile açmadı hastayım yazdım cevap vermedi.
4. olarak para önemli evet büyük şehirde olup kira verip 3.500 lira maaş evli çiftlere yetmez.
 
Burda çok tepkiler aldım ama bırakamadım işte.
Şimdi benden 13 yaş büyük bir beyle beraberim 1 oğlu var ilkokula gidiyor. Bende üniveristeye gidiyorum (lütfen çok çirkin misin baba sevgisi mi alamadın vb vb yorumlar yapmayın alakası yok)
Annesi çocukla çok ilgilenmiyor cuma cumartesi pazar babası ilgileniyor çocukla tam vakit geçirlcek zamanlar.

Oğluna çok bağlı bana sen mi oğlum mu dersen oğlum diyor kime sorsan aynı şeyi der diyor. Hak veriyorum
bir yandan bir senedir inişli çıkışlı kavgalı kopamadık birimizden ben hiç evlenmedim yaşım genç beklentilerim var ilerde çocuk meselesi canımı çok sıkıcak gibime geliyor çünkü şimdiden bile hayatımı ona göre idame ettiriyorum buluşmamamız ilerde olacak çocuğuma tayinim olursa gidip gidemeyeceğime kadar vb. benle hiç bağlantısı yokken bile.
ben pek kabullenemedim çocuğu neden derseniz çocuk kaynaklı o kadar çok problem yaşadım ki bu beni soğuttu meseleden. İlk başlarda cidden ben böyle değildm ablalık yapabilirm diyordum adımlar attım.
bir kaç tane örnek vereceğim sabırla okursanız, ondan yola çıkarak bana yorum yaprsanız sevinirim.

Beni tatilin olduğu gün kendi oturduğum şehirden kendi şehrine çağırdı orası daha güzel gezilecek mekanlar çok bende ayarlayıp sabah gelip akşama dönecek şekilde kendimi ayarladım akşam dönmem 10 da lazımdı çünkü başkaları ile geldim başkaları ile gidecek şeklde ailemden izin aldım. Bana yoldayken mesaj attı oğlumu 6 da alıcam ona göre gel diye 1 haftalığına oğlu şehir dışına gidicekti evvellesi gün çocuk zaten ondaydı bende sordum buluşmadan önce alıcak mısın tatil bak diye hayır dedi bende ona göre ayarlayıp geldim tartıştık falan oğlunu çok özlermiş 1 hafta uzunmuş vb vb dedi bana ben şehir dışından geldiğim ile kaldım sadece buluşmadık o gün.

başka bir gün çok hasta oldum kaldığım ailem şehir dışında taksi tutup hastaneye gidicek nakit param yok yanımda bende o gün bunu aradım sesim çok kötüydü kapattı telefonu oğlunun doğum günü varmış defalrca kez mesaj atmama rağmen açmadı .

yeni daha bir ay önce kaldığım evin mutfağını su bastı oraya yakın bir muhitte oturuyor bende aradım aa ne olmuş falan dedi ee yardımcı olayım ben zaten o muhitte oturyorum şu usta var onu arayım hiç bir şey yok o gün oğlu ile avmde gezdi ve aramalarıma cevap vermedi. Sonra tartıştığımızda ben ne yapabilirim dedi insan en azından nezaketen bir ihtiyacın var mı cümlesi bekliyor.

Şimdi bu olaylar sonrası hep ne oluyor beni haklı buluyor özür diliyor bu aralar %65 oranında bir düzelme var ama benim korkularım var.

ağzından bir kere evlenir evlenmez çocuk olursa hem oğluma kardeş hemde ben onu daha iyi anlarmışım anne olcağım için.

çocuğuna evlendiğimiz zaman evimizde oda istiyor sonra diğer problem ben çalışmıyorum alınan maaşın 1 bin lira kadarı çocuğa gidiyor annesi boşandık yarı yaıya olsun bi mantığı yok baştan sona her şeyi babasının karşılamasını istiyor.

ben kendim ağzımla çocuk meselesine çok takıldığımı bunun beni yoracağını olmazsa bu yüzden olmayacağını dile getiridim açıklıkla hayatımı haftanın 3 günü başka biriyle aynı evde geçirebilir miyim bilmiyorum bakabilr miyim ben vicdansız bir insan değilim yaşım büyük değil anne olmadım kendimden ufak kardeşimde yok o sorumluluğu almadım şimdi buraya bizim oğlumuz demek çok mu zorcular yorum yapıcak genel okuduğum bunu herkes kabul edemez hele benim durumumda biri hiç kabul edemez zor.
olumsuzlukları biliyorum ama bırakıp bırakmamak işte o konuda iradem yetersiz kalıyor.



Bile bile ateşe yürümeyin. Adam çocuğa çok düşkün onun uğruna her şeyi yapabilir. Ama sizin çocuğunuz yok. Şartlarınız eşit değil. Davul bile dengi dengine
 
Yazık etmeyin kendinize. Adam size değer verseydi, her iki tarafa yetebilme potansiyeli olsaydı sonuna kadar gidin derdim ama yazdıklarınızdan istinaden ilerde evlenseniz bile çok zorlanırsınız.
 
konu sahibi burada verilen tavsiyeler cidden sizin iyiliğiniz için.seviyorum diyorsunuzda karşınızdaki adam o sevgiye karşılık vermiyorki.adamın önceliği siz değilsiniz çocuğu.evlenince ve kendi çocuğunuz oluncada değişmeyecek.

eski eşle neden boşanmışlar,eski eş çocukla neden ilgilenmiyor.şimdi bile çocuğa harcanan 1000 lira batmaya başlamış.2gün sonra siz hamile kalsanız bunun kontrolü ilacı vs bebek doğunca bir ton masrafı var.siz o cocuğa ne kadar iyi yaklaşırsanız yaklaşın o cocuğun annesi değilsiniz.

geçenlerde burda bir konu vardı ilk eşten olan çocuk kadın adına sahte hesaplar açıp 2. eşin adına adamın iş arkadaşlarıyla +18 sohbetler filan yapmış. tabii çok uç örnek ama.

o anlattığım arkadaşta başta adamın kariyeri filan gözünü.boyadı seviyorum aşığım diye çoğu şeyi göz ardı etti biz arkadaşları olarak çok uyardık.ilk eşinden 4 yaşında küçük kızı vardı birde adamın.adamın ilk eşi bildiğin dersi bastı kızı nelerle suçladı,güya eşiyle boşanmadan önce ilişkileri vardı,kocamın akademik kariyerinden faydalanmak istedi diye.kadın çocuğu kullanarak sürekli iletşim kuruyordu doğal olarak.

halbuki adam boşanalı nerdeyse 1 sene olmuş diyoru ha doğrumu yalanmı bilmem.en son öğrendiğim o arkadaşın mezun olamadığı eski eşle karakolluk oldukları.bir süre sonrada iletşimimiz koptu

ama dediğim gibi adamın önceliği siz değilsiniz onu bilin.

birde o adam zaten yaşayacağı hayatını yaşamış etmiş.aranızdaki yaş farkından dolayı frekansınız tutarmı tutmazmı.siz gezmeye gidelim diyince adam ne tepki vercek.veya ortak çocuğunuz olunca tepkisi ne olacak.

şimdi seviyorum diyorsunuz ayrılması 5 dk acısı 5 gün diyelim.öbür türlü evlenseniz boşanması ayrı dert o travmayı atlatması ayrı dert.

ne diyim üni okuyan birisin.duygularını tartıp bir kefeye mantığını tartıp bir kefeye koyacan.5 sene sonra kendini nasıl biri olarak görmek istiyorsan ona göre seçecen yolunu.

ama unutma her tercih bir vazgeçiştir.bu adamı tercih edersen eline pimi çekilmiş bombayı almaya razısın demektir.
adamı tercih etmeyip yoluna devam edersende hayatın devam eder.ilerde başka biri denk gelirse bunları hatırlamassın bile.

k.b bu tür konularda yumuşak yazamıyorum.
 
canım benim nişanlımın bir arkadaşı bu durumda. önceki evliliğinden bir çocuğu var, biz de sık sık yeni eşi ve kendisiyle görüşüyoruz. haftasonu çocuk baba ve yeni eşiyle. geçenlerde nişanlım bana bunu sordu: ben bu durumda evlenip boşanmış olsam ve çocuğum olsa yine beni kabul eder miydin diye. düşndüm düşndüm ve hayır dedim. edemezdim.

sen balayına gitmek isteyeceksin, ama onun oğlu olacak. senin bebeğin olacak ama onun önceliği yine oğlu olacak, senin yavrunla yaşadığın ilk deneyimleri o önceden yaşamış olacak. kaldı ki tam ergenlik öncesi, insan kendi evladıyla bile zor günler geçiriyorken, sen başkasının çocuğuyla yaşayacaksın bu zorlukları.

ve artık bir yerde sevginizi tahammülünüzü zorlayacak. kaldı ki ne yazık ki ben de okuduklarımdan adamdan size karşı extra bir sevgi, aşk, fedakarlık göremedim ne yazık ki.
 
ben yüksek lisans yapmayı düşünyorum daha lisanstayım ve alese hazırlancam ingilizce harici bir dil daha öğreniyorum öğrenciyim 1-2 sene daha iş bulmak akademide zor ayrıca iyi bir ünide yüksek lisans yaparsanız ders yükü ağır.çalışmaya vakit yok .
2. meseleye gelirsek zaten bir önceki gün çocuk onu evinde idi ve ben sordum alıcak mısın tatilde diye hayır dedi bende ona binaen kendimi ayarlayıp geldim
3. olarak öğrenci olduğum şehirde kendisi ben ordaydım hastaydım ve evde arkadaşım yoktu. halası o gün doğum günü değildi çocuğun süpriz yapmış benim aramalarımı bile açmadı hastayım yazdım cevap vermedi.
4. olarak para önemli evet büyük şehirde olup kira verip 3.500 lira maaş evli çiftlere yetmez.

Yüksek Lisans yapacaksanız gerçekten zor olur çalışmak, siz çalışmayacağınızı söyleyince hiç çalışmayacaksınız olarak algılamıştım. Ben de yüksek lisans düşünüyorum ve zorluklarını biliyorum, size de başarılar dilerim.

Bazı kısımlarda bazı detaylar verilmediği için bilemedim tabi. Ayıp etmiş sizinle ilgilenmemekle. Ama oraya oğlunun doğum günü diye yazmışsınız, yani oğlunu doğum gününde yalnız bırakıp gelmez tabii diye düşündüm. Ben mi yanlış anladım acaba o kısmı?

Dediğim gibi, tavırları ilgisiz geldi ve hayatına sizi almışsa eğer bunu yapmaya hakkı yok. Sizinle de ilgilenmek zorunda. Sizin kalkıp başka bir şehirden onun yanına gitmeniz ve onun da sizinle buluşmaması ise çok büyük bir ayıp. Sizi bilemem ama bu benim için büyük bir sorun olurdu.
 
Arada 13 yas ve bır cocuk...daha ne olsun kı adam zaten oglunun degıl sızden kım olursa olsun ondan da onde gelecegını soylemıs zaten.Esınız ıle zaman gecırecegınız en kıymetlı zamanları yanı hafta sonları ogluna ayrılmıs kı oyle olmalı zaten sız o gun sırada bıle yoksunuz.Ayrıca sız hem 13 yas genc hemde hıc evlenmemıs bırı olarak bu kısı ıle evlensenız de cok zorluklar yasarsınız bence.Mesela eglenmek ısteyeceksınız yenı ortamlar romantık hareketler ısteyeceksınız ama esınız zamanında yasadıgı seylerı artık yorgun oldugunu bahane ederek yasamanızı da kısıtlayacak gıbıme gelıyor.Sız bılırsınız ama bu tunelın sonunda bır ısık gorunmuyor sankı.Hakkınızda hayırlısı olsun
 
Back